heading01

ฉบับที่ ๓๙๘ วางใจ


398 talk1



สองมือรับผิดชอบเต็มที่
แต่ไม่มีการแบกภาระไว้ในใจ
ถ้าใครจับจุดตรงนี้ถูก
ก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่ใจเบา
ประหนึ่งเด็กน้อย
ที่ยังไม่มีใครกะเกณฑ์
ให้รับผิดชอบโน่นนี่นั่น


สองตาจดจ้องวางแผนสำหรับวันพรุ่งนี้
แต่หนึ่งใจไม่มีความกังวลกับสิ่งที่จะมาถึง
ถ้าใครจับจุดตรงนี้ถูก
ก็จะเป็นนักกำหนดชะตาชีวิต
ที่ไม่คิดว่าตัวเองเคยพ่ายแพ้
ประหนึ่งเด็กน้อย
ที่สนุกกับการเล่นเกม
รู้ผลเพื่อเอาใหม่
ไม่ใช่รู้ผลเพื่อเอาห่วง


ปากคุยกับเพื่อนเรื่องชาวบ้าน
แต่ใจไม่มีเรื่องชาวบ้านเก็บไว้เลย
ถ้าใครจับจุดตรงนี้ถูก
ก็จะเป็นคนที่เข้าสังคมได้
คุยถึงคนโน้นคนนี้ตามธรรมเนียมได้
อาจรู้ว่าใครเลวได้
แต่ใจไม่เลวตามเขา
ประหนึ่งเด็กน้อย
ที่คุยถึงตัวละครในการ์ตูน
ไม่ได้คิดว่าการ์ตูนเป็นเรื่องจริงจัง
กระทั่งต้องเอาถูกเอาผิด
ตัดสินใครดีใครชั่ว
ต้องเอาตัวมาลงโทษให้จงได้


แรกเกิด
สองมือไม่มีอะไรให้ถือ
ใกล้ตาย
หนึ่งใจจึงสมควรวางให้หมด
ซึ่งที่จะได้อย่างนั้น
ต้องฝึกวางกันทุกวัน
ฝึกทิ้งทุกสิ่งออกจากใจ
ไม่ใช่เอาโลกทั้งใบมาแบกไว้
กระทั่งถูกทับตายในท่าจุกอกกัน!



ดังตฤณ
พฤศจิกายน ๒๕๖๗

heading02

  • ในพระธรรมจักรกัปปวัตตนสูตร
    พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมแก่พระปัญจวัคคีย์
    ถึงเรื่องของความทุกข์ ตลอดจนข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์
    ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)
    เรื่อง "อาศัยตัณหาละตัณหา (ตอนที่ ๑)" ในคอลัมน์ "สารส่องใจ" (-/\-)


    คนที่เกิดมาแล้วมีบุญได้บวช แล้วบรรลุธรรมตั้งแต่อายุน้อยๆ
    จะต้องสั่งสมกรรมไว้อย่างไร
    หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
    ตอน "สร้างเหตุปัจจัยอย่างไรจึงจะได้บวชตั้งแต่เด็ก"


    คอลัมน์ "วรรณกรรมนำใจ" ฉบับนี้
    มาติดตามการคลี่คลายปมปริศนาของบ้านดาวัน
    สถานรับเลี้ยงดูแลเด็กกำพร้าที่ได้เข้าไปพัวพันกับธุรกิจสีเทา
    ใน "เร้น ตอนที่ ๒๒" ผลงานของคุณชลนิล

Twitter Updates

follow us on Twitter