จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๓๙๙ รู้จักตัวเองดี...จริงหรือ?

จะรู้ว่า ‘คุณเป็นอย่างไร’
แค่ใช้สายตามองกระจก
ให้เห็นเงาสะท้อนของตนเองก็พอ


แต่จะรู้ว่า ‘คุณเป็นใคร’
ต้องใช้ใจมองคนอื่น
ให้เห็นว่าพวกเขาได้รับอะไรจากคุณบ้าง


.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..


ทุกคนที่ผ่านเข้ามา
ต่างก็ช่วยให้คุณรู้จักรสชาติของชีวิต
และทั้งชีวิตของคุณ
ก็อาจหมดไปกับการมองว่า
‘ใครเป็นอะไรสำหรับคุณ?’


คุณอาจเจียดเวลาน้อยมาก
ในการตั้งคำถามสำคัญกว่านั้น
นั่นคือ ‘ฉันเป็นใครสำหรับเขา?’


.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..


สิ่งที่คนๆหนึ่งมักเป็นให้กับตัวเอง
คือ ‘นักเข้าข้าง’ และ ‘นักกอบโกย’


แต่ยิ่งเข้าข้างตัวเองมากขึ้นเท่าไร
คุณก็จะยิ่ง ‘ไม่รู้จักตัวเอง’ มากขึ้นเท่านั้น


และยิ่งกอบโกยเข้าตัวมากขึ้นเท่าไร
ตัวตนของคุณก็ยิ่งเพิ่ม ‘น้ำหนักส่วนเกิน’ มากขึ้นเท่านั้น


ในที่สุดเมื่อวันตายมาถึง
คุณจะพบกับใครคนหนึ่งที่ไม่รู้จักตนเอง
ตัวหนักอึ้ง และนอนตายตาไม่หลับ
ไปกับความสูญเปล่าที่ผ่านมาทั้งชีวิต


.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..


จะมีใครคนหนึ่ง
ได้ชื่อว่าเป็นตัวคุณ
คุณจะรู้สึกเหมือนรู้จักเขาดีกว่าใครในโลก
แต่บางครั้งก็อาจเหมือนคนทั้งโลกรู้จักเขา
ยกเว้นก็แต่ตัวคุณเองเท่านั้น


ถึงวันหนึ่งในชีวิต คุณอาจมองกระจกเงา
แล้วอุทานด้วยความตระหนก
กับเงาที่เปลี่ยนแปลงไป
เป็นคนละคนกับที่คุณ ‘เคยนึกว่าเป็นคุณ’
หรือคุณอาจนิ่งงัน
กับการค้นพบสัจธรรมว่า
คุณไม่เคยเป็นใครได้นานๆเลย!


ดังตฤณ
ธันวาคม ๒๕๖๗










ตัณหาอันไม่มีที่สิ้นสุดเป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์มหาศาล
เมื่อบุคคลละตัณหาให้เบาบางลงไปเท่าใด ความทุกข์ก็เบาบางไปเท่านั้น
ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)
เรื่อง "อาศัยตัณหาละตัณหา (ตอนที่ ๒)" ในคอลัมน์ "สารส่องใจ" (-/\-)


ยามใกล้สิ้นลมควรใช้วิธีใดในการสร้างสติ
เพื่อที่จะได้ไปสู่สุคติและมีโอกาสบรรลุธรรม
หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน "ทำอย่างไรจึงจะมีสติดีที่สุดในช่วงใกล้ตาย"


หากในการทำงานต้องประสานงานกับผู้คนมากมาย
แล้วก็มีบางคนที่ทำงานด้วยยาก เจรจากันลำบาก
แล้วทำอย่างไรจึงจะคุยกันได้ด้วยดีไม่มีความบาดหมาง
ติดตามจากกรณีศึกษาในคอลัมน์ "โหรา (ไม่) คาใจ"
ตอน "รับมือเชิงบวกกับพวกเพื่อนร่วมงาน"

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ