ฉบับที่ ๓๑๗ คนใจอ่อน

ธรรมชาติของจิตนั้น
เมื่อรับกระทบดีๆ
เช่น ฟังเขาพูดดี
ก็จะเกิดความรู้สึกดีตามเป็นธรรมดา


และเป็นธรรมชาติของจิตเช่นกัน
เมื่อรับกระทบร้ายๆ
แม้จากความคิดหวาดระแวงของตัวเอง
เช่น รู้สึกว่าเขาน่าจะไม่ได้มาดี มีเจตนาร้าย
ก็ย่อมรู้สึกแย่ หรืออยากระวังตัว
ไม่อยากให้ใจให้เปลืองชีวิต


หากเห็นอย่างมีหลักฐานโต้งๆว่า
เขามาไม่ดีจริงๆ
แต่พอเขาพูดดีด้วยอีก
ก็รู้สึกดีอีก
อย่างนั้นถึงจะตัดสินได้ว่าเป็นคนใจอ่อน


คนที่รู้ตัวว่าใจอ่อน
ส่วนใหญ่จะตั้งเป้าให้ตัวเองใจแข็งขึ้น
ซึ่งก็อาจแข็งจนกลายเป็นกระด้าง
หรือด้านชา ไร้ความรู้สึก
หวาดระแวงตัวเกร็งไว้ก่อน
ไม่อยากเป็นมิตรกับใคร
เห็นคนทั้งโลกจ้องจะเอาเปรียบ
เหมือนฝูงหมาป่าหมายตาตะครุบลูกแกะ
พอหยิบยื่นความดีให้ใคร
เท่ากับเปิดประตูให้เข้ามาฉกฉวย
เอาโน่นเอานี่ไม่มีที่สิ้นสุดเสมอ


การตั้งป้อมระแวง
จนกลายเป็นด้านชา
ไม่อยากช่วยใคร
ไม่อยากดีกับใคร
หรือกระทั่งอยากร้ายกับคนอื่นเสียเอง
จัดเป็นการสร้างความอึดอัดใจ
ยกระดับจิตวิญญาณขึ้นที่สูงยาก
เพราะเมื่อไม่อยากให้ทาน
จะเอาความชุ่มชื่นมาแต่ไหน


ทางที่ถูก
อย่าตั้งเป้าว่าจะเป็นคนใจแข็ง
แต่ให้ตั้งเป้าว่าจะเป็นคนใจดี
เป็นคนที่หยิบยื่นน้ำใจไมตรีให้คนอื่นก่อนได้
ไม่ใช่เพื่อให้ใคร ‘ได้เปรียบก่อน’
แต่เพื่อให้ตัวเอง ‘รู้สึกดีก่อน’
เพราะการเป็นคนใจดีที่แท้จริง
ก็คือการได้รู้สึกดีอยู่กับตัวเอง
ตลอด ๒๔ ชั่วโมงนั่นแหละ


เมื่อมีมุมมองเช่นนั้น
ก็จะไม่กังวลว่าจะโดนตลบหลัง
จากการที่คุณหยิบยื่นอะไรดีๆให้ใครไป
รวมทั้งไม่พะวงว่า
ใครจะแกล้งทำเป็นดีให้คุณตายใจท่าไหน
ในเมื่อถึงเวลาต้องช่วยใคร
คุณจะช่วยอย่างเต็มใจช่วย
และเพื่อ ‘ช่วยให้ตัวเองรู้สึกดีก่อน’
ไม่ใช่ช่วยเพราะคาดหวังว่า
เขาจะไม่ย้อนกลับมาทำร้าย


ถ้าอันไหนเข้าข่ายถูกหลอกใช้เล็กๆน้อยๆ
ก็แค่คิดว่าเขาได้สิ่งที่ต้องการ
คือหลอกใช้
ส่วนคุณก็ได้สิ่งที่ต้องการ
คือรู้สึกดีที่ให้ทาน
แต่หากเข้าข่ายถูกหลอกใช้จนเดือดร้อน
ก็ให้คิดว่า ถ้าคุณเคยหลอกใช้ใครให้เดือดร้อน
ก็ขอชดใช้เดี๋ยวนี้เลย
ขอจบ ขอเลิกรา ไม่จองเวรกันต่อ
แล้วก็ปิดประตู
ปิดสะพานเชื่อมโยงกันเด็ดขาด
ปล่อยให้เขาถูกบาปของตัวเอง
หลอกให้กลายเป็นตัวตายตัวแทน
รับเวรรับกรรมไปอยู่กับเขาแทนคุณ
คุณขอใจเบาอยู่ในโลกอีกใบก็แล้วกัน!


ดังตฤณ
กันยายน ๒๕๖๔

• หากเลื่อมใสและปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์
  ย่อมทำให้พ้นจากอุปาทานทั้งหลายได้
  ดังความตามพระธรรมเทศนา
  โดย พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี)
  เรื่อง "ของมีอยู่เหมือนไม่มี" ในคอลัมน์ "สารส่องใจ"
  
  
  ถ้ามีพระสงฆ์หรือฆราวาสมาเรี่ยไรหรือบอกบุญต่างๆ
  แต่เรายังไม่รู้สึกอยากร่วมทำบุญด้วย
  ควรปฏิบัติตนอย่างไรจึงจะเหมาะสม
  หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
  ตอน "หากมีผู้มาบอกบุญแต่เราไม่อยากทำ เราจะเป็นบาปไหม"
  
  
  ภิกษุผู้มีความประพฤติไม่ชอบนั้นมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลจนถึงปัจจุบัน
  พุทธศาสนิกชนจึงไม่ควรต้องมีโทสะกับภิกษุเหล่านั้น
  แล้วช่วยกันสืบทอดพระศาสนาต่อไป
  ดังเรื่องราวที่คุณงดงามบอกเล่าไว้
  ในคอลัมน์ "จุดหมายปลายธรรม" ตอน "ภิกษุประพฤติไม่ชอบ"