ฉบับที่ ๓๑๓ โควิด ... กรรมหมู่?

ไม่มีกรรมหมู่ชนิดใด
สร้างโรคระบาดระดับโลกขึ้นมาได้
ขอให้นึกถึงสักเหตุการณ์ว่ามีไหม
ที่เอาคนเป็นพันๆล้าน
มาก่อบาปด้วยเจตนามุ่งมั่นร่วมกันว่า
พวกเราจะทำเป้าหมายนี้ให้สำเร็จ
(กรรมสัมพันธ์แบบที่เรียก ‘กรรมหมู่’
จะเกิดต่อเมื่อตั้งใจร่วมกัน
เช่น ทีมเราจะต้องบดขยี้อีกทีมให้จงได้
หรือพวกเราจะรุมโทรมหญิงคนนี้คืนนี้แหละ)


ความเข้าใจที่ถูกต้อง
จะช่วยให้เกิดท่าทีที่ถูกต้อง
เช่น เมื่อมองว่าโรคระบาด
เป็นเชื้อที่แพร่และติดกันได้ทุกคน
ก็จะไม่ประมาท
ไม่คิดง่ายๆว่า
คนดีจะไม่ติดโควิด
คนดีจะไม่ตายเพราะโควิด
โควิดมาเพื่อคร่าชีวิตคนชั่วไปจากโลกเท่านั้น
โควิดจะพ่ายแพ้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำตัวเรา
หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องคุ้มครองประเทศอยู่ ฯลฯ


ความเข้าใจที่ถูกต้องอันดับแรก
ที่ต้องจำไว้ให้ขึ้นใจ
คือ โรคระบาด เป็นหนึ่งในภัยธรรมชาติ
ที่มีอยู่มากมายหลายชนิด
แล้วก็เกิดขึ้นทุกยุคทุกสมัย
เหมือนฤดูร้อนต้องเวียนกลับมาทุกปี
โรคระบาดใหญ่ให้เวลามนุษย์
หายใจหายคอนานหน่อย
เช่น ถ้าจะกลับมา
ก็กลับมาใน ๕๐ ปี หรือ ๑๐๐ ปี
แต่ละครั้งทำความหายนะให้มนุษย์มหาศาล
ผู้คนล้มตายหลักสิบล้านร้อยล้าน
กว่าที่มันจะค่อยๆจางหายไปหลังหนำใจพอ
ยุคเรานับว่ามีเทคโนโลยีดี การแพทย์ดี
แต่ให้ดีอย่างไร ถ้าธรรมชาติจะเอาจริงเสียอย่าง
ก็จะมีความยุ่งยากซับซ้อนเป็นชั้นๆ
แก้ยากแก้เย็น
มองไม่เห็นแสงปลายอุโมงค์ง่ายๆวันยังค่ำ


ความเข้าใจที่ถูกต้องอันดับต่อมา
คือ กรรมอันเกี่ยวข้องกับโควิด
ไม่ได้มีแต่เรื่องของกรรมเก่า
แต่มีเรื่องของกรรมใหม่ประกอบอยู่ด้วย


⁠กรรมเก่า ทำให้เกิดที่ไหน เกิดกับใคร
อยู่ในย่านปลอดภัยหรือเสี่ยงอันตราย
อย่าเข้าใจว่าที่ที่ปลอดภัย
คือเขตประเทศที่เจริญแล้วอย่างเดียว
เพราะแม้แต่อเมริกา
ซึ่งว่ากันว่าพัฒนาที่สุด
ในช่วงต้นก็เคยมีนโยบายจัดการ
ที่ผิดพลาดอย่างมหันต์
ประชาชนตกอยู่ในข่ายหายนะมาจนถึงทุกวันนี้
ส่วนประเทศที่กำลังพัฒนา
ถ้ามีนโยบายดี
ไม่มีอะไรลึกลับชักใยอยู่เบื้องหลัง
ก็อยู่รอดปลอดภัยได้เช่นกัน
หากกรรมเก่าของเรา
เป็นประเภทต้นตรง ปลายคด
ช่วงแรกก็อาจปลอดภัย
ช่วงหลังอาจตกอยู่ในอันตราย
ตามสถานการณ์ของเขตที่อาศัยได้
ไม่ว่าระดับหมู่บ้าน จังหวัด หรือประเทศ


นอกจากนั้น
การให้ผลของกรรมเก่า
อาจมาในรูปของภูมิคุ้มกัน
เช่นที่เห็นๆกันว่า
บางคนโดนแล้วตายเร็ว เกินเยียวยา
บางคนโดนแล้วหายเอง แทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
บางคนมีข่าวสามรอบสี่รอบว่า
คลุกคลีกับผู้ติดเชื้อ
แต่ตัวเองก็ไม่ติดไปกับเขาสักรอบ
เป็นที่ฮือฮากันในระดับประเทศว่าเฮี้ยนก็มี⁠



 

ส่วนกรรมใหม่
วัดกันที่เอาตัวไปเสี่ยง
โดยไม่มีเหตุจำเป็นไหม
เช่น เขาให้ใส่แมสก์ ก็ไม่ใส่ ไม่สน
ฉันจะจับกลุ่มกินเหล้าเสียอย่าง ใครจะทำไม
กรรมว่าด้วยความประมาทนั้น
ทำให้ชีวิตตกต่ำในปัจจุบันได้เสมอ
กล่าวคือ แม้ไม่มีกรรมเก่าให้ต้องโดน
ความประมาทก็เปลี่ยนสถานการณ์
ให้กลายเป็นโดนจนได้⁠



 

นอกจากนั้น
การสร้างกรรมใหม่เยี่ยงผู้มีกุศลจิตที่แข็งแรง
ก็มีส่วนช่วยให้เกิดภูมิคุ้มกันที่แข็งแรงตาม
เช่น ถ้าแผ่เมตตาเป็น แผ่เมตตาบ่อย
อย่างน้อยก็จะพบว่า
มีความสุขกว่าตัวเองในอดีต
เมื่อคนเรามีความสุข
ร่างกายไม่หลั่งสารเสียๆ
จากโรคเครียดออกมาทำร้ายตัวเอง
สมองก็ไม่ผลิตความคิดทำร้ายตัวเองขึ้นมา


สรุปว่า กรรมหมู่
แบบที่ก่อให้เกิดโรคระบาดนั้นไม่มี
มีแต่กรรมหมู่ที่จะช่วยหรือไม่ช่วยกันในยามยาก
ส่วนกรรมใครกรรมมัน
แบบที่ทำให้ต้องติดโรคระบาด
ก็ไม่ใช่มีแต่เรื่องของกรรมเก่า
มีเรื่องของกรรมใหม่ด้วย
ยิ่งถ้าใครรู้ตัวว่าตัวเองติด
แต่ยังเดินทางไปแพร่เชื้อ
โดยไม่สนใจความปลอดภัยของผู้อื่น
ก็หวังได้ว่าจะไม่ได้รับความปลอดภัย
ทั้งโดยการดูแลจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในปัจจุบัน
และการดูแลจากบุญของตัวเองในอนาคต!


ดังตฤณ
กรกฎาคม ๒๕๖๔

• คอลัมน์ "ธรรมะจากพระสูตร" ในฉบับนี้
  เป็นเรื่องราวเมื่อครั้งพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมแก่ชาณุสโสณีพราหมณ์
  จนทำให้พราหมณ์ผู้นี้เป็นอุบาสกผู้ถึงสรณะตลอดชีวิต
  รายละเอียดติดตามได้ในตอน "ปฐมปัจโจโรหณีสูตร ว่าด้วยพิธีปลงบาปของพระอริยะ"
  
  
  หากผู้ใหญ่ที่เคารพเจ็บป่วยอย่างหนัก จนส่งผลต่อจิตใจทำให้เกิดภาวะซึมเศร้า
  จะมีวิธีการช่วยให้ท่านสบายใจขึ้นได้อย่างไร
  หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
  ตอน "ทำอย่างไรให้ผู้ป่วยด้วยโรคเรื้อรังสามารถปล่อยวางความทุกข์ต่างๆ ได้"
  
  
  ในยามที่การระบาดของโรคโควิด-๑๙ ยังรุนแรง
  แต่ละคนจึงต้องดูแลสุขภาพอย่างเต็มที่ โดยเน้นการพึ่งพาตนเองเป็นสำคัญ
  ดังเรื่องราวที่คุณงดงามบอกเล่าไว้ในคอลัมน์ "จุดหมายปลายธรรม"
  ตอน "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนในสถานการณ์ Covid-19"