ฉบับที่ ๓๓๓ ผู้รักษาศาสนา

วิกฤตศรัทธาของศาสนา
ไม่ได้แก้กันที่พฤติกรรมของพระ
แต่แก้กันที่ความเข้าใจของฆราวาส
ถ้าใครไม่คิดดูแลศาสนา
ก็อย่าแปลกใจที่พบแต่พระทิ้งศาสนา!


เราอยู่ในยุคที่ฝากฝังความดีไว้กับพระไม่ได้
เพราะมีชาวบ้านนิสัยไม่ดี คิดบวชเป็นพระกันมาก
เราต้องฝากฝังความดีไว้กับชาวบ้านก่อน
จึงจะมีชาวบ้านดีๆ คิดบวชเป็นพระกันมากขึ้น


เราด่าพระที่ทำผิดวินัยฝ่ายเดียวไม่ได้
เพราะชาวบ้านมักเอาเครื่องกระตุ้นกิเลสไปให้พระ
เราต้องด่าตัวเองด้วย ตอนเผลอเอากิเลสไปถวายท่าน
จึงจะมีชาวบ้านจูงใจให้พระผิดวินัยกันน้อยลง


เราฝากฝังศาสนาไว้ในมือพระฝ่ายเดียวไม่ได้
เพราะชาวบ้านชอบเอาธุระทางโลกเข้าวัดกันบ่อย
เราต้องฝากฝังศาสนาไว้กับตัวเองก่อน
จึงจะมีชาวบ้านชอบเอาธุระทางธรรมเข้าวัดบ่อยขึ้น


เราคาดหวังให้พระประพฤติธรรม สั่งสอนธรรมไม่ได้
เพราะชาวบ้านชอบของขลัง ชอบคำทำนายจากพระ
เราต้องคาดหวังให้ตัวเองชอบเจริญสติเจริญธรรมก่อน
จึงจะมีชาวบ้านร้องขอให้พระประพฤติธรรมไว้เทศนา


พระทุกรูปเริ่มต้นจากการเป็นชาวบ้านก่อน
ชาวบ้านเป็นอย่างไร
แนวโน้มของพระก็เป็นอย่างนั้น
พระพุทธเจ้าจึงฝากฝังพระศาสนาไว้
กับคนใน ‘บริษัทพุทธ’ ๔ จำพวก
คือ ท่านไม่ได้ให้ไว้ใจพระ
ฝากภาระไว้กับภิกษุฝ่ายเดียว
แต่ยังมีภิกษุณี
อุบาสก (ชาวบ้านที่เป็นชาย)
และอุบาสิกา (ชาวบ้านที่เป็นหญิง) ด้วย


.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..


สถาบันสงฆ์อยู่ในภาวะวิกฤตศรัทธามานาน
หากไม่หันมาเน้นกันเรื่องความรู้ความเข้าใจ
พุทธศาสนาโดยรวมก็คงตกอยู่ในอันตราย
เหมือนตึกสูงที่ตั้งอยู่บนเขตพื้นที่แผ่นดินไหวหนัก
ไม่ช้าก็ต้องพังทลายลง


แต่ถ้าฆราวาส
ยังช่วยๆกันคนละไม้คนละมือ
เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
ของการศึกษาว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไร
เปลี่ยนจากยุคบอกต่อว่า ‘พระวัดไหนดี’
มาเป็นช่วยๆกันตอบว่า ‘ธรรมะข้อไหนดี’
ที่เป็นที่พึ่ง แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ผล
ธรรมะจะไม่ใช่แค่ของสูงขึ้นหิ้ง
ไม่ใช่หัวโขนเอาไว้หลอกตากัน
แต่เอาไว้แก้ทุกข์ และเพิ่มสุข
ในชีวิตประจำวันให้กันและกัน


ในที่สุด ธรรมะจะเผยความเป็นอมตะ
มีศรัทธาอันมั่นคงของผู้คนเป็นที่ตั้ง
และจะช่วยให้พระรุ่นต่อไป
เป็นพระน้ำดีมากขึ้น
แล้วผลที่จะได้ไปถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน
จะเป็นการคงอยู่คู่ฟ้าดินของพระศาสนา!


ดังตฤณ
พฤษภาคม ๒๕๖๕

• ไม่มีสิ่งใดที่จะสามารถดับทุกข์ในหัวใจได้นอกจากพระธรรม
  ตามคำสอนแห่งองค์พระสัมมาพระพุทธเจ้า
  ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน)
  เรื่อง "ส่งเสริมบุญญาบารมี (ตอนที่ ๔)" ในคอลัมน์"สารส่องใจ"
  
  
  ถ้าในขณะที่ตนเองเกิดโทสะอย่างรุนแรง
  ได้พูดกับพ่อแม่ด้วยคำหยาบคายมาหลายครั้ง
  จะมีวิธีขอขมาหรือทำอย่างไรให้กรรมเบาบางลงได้
  หาคำตอบได้ในคอลัมน์"ดังตฤณวิสัชนา"
  ตอน "จะบรรเทาบาปจากการพูดจาหยาบคายกับพ่อแม่ได้อย่างไร"
  
  
  นวนิยาย"ทางยมทูต" โดย คุณชลนิล
  นำเสนอในคอลัมน์ "วรรณกรรมนำใจ"เป็นตอนที่ ๓
  มาติดตามกันว่า "ขุนคีรี" จะปฏิบัติภารกิจในหน้าที่ "ผู้ช่วยยมทูต"
  เพื่อแลกเปลี่ยนกับการช่วยเหลือให้เธอคนนั้นมองเห็นอีกครั้งได้สำเร็จหรือไม่