heading01

ฉบับที่ ๔๐๓ อาการเสพติดความฟุ้งซ่าน


403 talk


ความอยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน
จัดเป็นกับดักทางจิตชนิดหนึ่ง
ดูดความคิด ดูดเวลา
ดูดพลังความสามารถในการคาดเดา
เอามาทิ้งลงเหวแห่งความว่างเปล่า


ทุกครั้งที่อยากรู้อยากเห็น
โดยมีการคาดหมายไว้ล่วงหน้าว่า
น่าจะเป็นอย่างนั้น ไม่น่าจะเป็นอย่างนี้
คือการค่อยๆสะสมความเชื่อ
และยึดว่าต้องเป็นอย่างนั้น
ต้องไม่น่าเป็นอย่างนี้ ตามอารมณ์ตน
รวมทั้งอยากให้คนอื่นคล้อยตามความเชื่อตน
ยิ่งกว่าอยากให้เขารับรู้ความจริงยิ่งขึ้นทุกที


ลักษณะอาการคาดเดาเอง ยึดมั่นเอง
เป็นรากฐานของอุปาทาน
อยากเห็นอะไรๆตามที่ตัวเองเชื่อ
มากกว่าปรารถนาจะรู้อะไรๆตามที่เป็นจริง
พูดง่ายๆคือชอบฟุ้งซ่านมากกว่าชอบมีสติ


เมื่อเห็นโทษอยู่
เห็นอาการเสพติดความฟุ้งซ่านเรื่องชาวบ้านอยู่
คุณจะรู้สึกถึงอาการถอยห่างออกมาวันละนิด
ความคิดอ่านจะเหมือนติดอยู่กับเนื้อกับตัวมากขึ้น
และนั่นเอง คือการเริ่มเข้าทางพุทธ
แบบที่จิตเตรียมเบ่งบานเป็นพุทธแท้ได้!


ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

heading02

  • พระโอวาททั้งปวงของพระพุทธเจ้า เป็นสิ่งชาวพุทธควรจะปฏิบัติตาม
    เพื่อความเจริญก้าวหน้าในการประพฤติปฏิบัติธรรม
    ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน)
    เรื่อง "ปฏิบัติให้ถึงความจริง (ตอนที่ ๒)" ในคอลัมน์ "สารส่องใจ" (-/
    \-)"


    หากปฏิบัติธรรมแล้วมีแต่จิตที่ว่าง เหมือนเว้นวรรคจากความคิดไปชั่วคราว
    ควรทำอย่างไรจึงจะก้าวหน้าในการภาวนา
    หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
    ตอน "เมื่อทำสมาธิแล้วรู้สึกถึงจิตที่มีแต่ความว่าง ควรพิจารณาอย่างไร"


    คอลัมน์ "วรรณกรรมนำใจ" ฉบับนี้
    มาติดตามอย่างลุ้นระทึกกันว่าธันวา มีนา และเด็กหญิงส้มน้อย
    จะหนีจากการถูกไล่ล่าในครั้งนี้ได้หรือไม่
    ในนวนิยาย "เร้น ตอนที่ ๒๗" ผลงานของคุณชลนิล (
    ^__^)


Twitter Updates

follow us on Twitter