ฉบับที่ ๓๓๙ โลกออนไลน์

เสียงด่าทอกับเสียงบอกทาง
แตกต่างกันมาก
แปลกแต่จริง คือ คนส่วนใหญ่แยกไม่ออก
และไขว้เขวเพียงเพราะรับเสียงด่าทอ
มาทำให้เกิดความรู้สึกไม่ดี
กับทางเลือกที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุด


เสียงด่าทอเกือบร้อยทั้งร้อย
มาจากคนที่เห็นแค่อะไรไม่ดี
ทางนี้ไม่ใช่ ใครเดินแปลว่าผิด
หรือไม่ก็เป็นคนเลวร้ายไปเลย
และเมื่อเห็นใครไม่ดีหรือคิดผิด
ก็ถือสิทธิ์ด่าทอเขาได้ด้วยโทสะ
ด้วยถ้อยคำอันเผ็ดร้อน
เจตนาเพียงเพื่อให้เจ็บใจ
ไม่ใช่เพื่อหวังว่าจะช่วยใครให้ดีขึ้น


ส่วนเสียงบอกทางนั้น
มาจากคนที่เห็นหมดแล้วทั้งทางดีและทางร้าย
ทางนี้มาจากไหน อีกทางเริ่มจากที่ใด
เลี้ยวซ้ายขวาจะไปจบที่ยอดเขาหรือหุบเหว
เห็นใครหลงทางก็อยากช่วยให้เข้าสู่ทางออก
เห็นใครเดินผิดก็คิดบอกทางถูกให้ทันที
และเมื่อตั้งต้นเมตตา ถ้อยคำย่อมไม่ระคายโสต
ใครฟังก็รู้สึกว่าเป็นเสียงช่วยให้อะไรๆดีขึ้น
ไม่ใช่เสียงที่ซ้ำเติมให้อะไรๆแย่ลง


โลกออนไลน์มีทั้งเสียงด่าทอและเสียงบอกทาง
มากกว่าโลกความจริงที่เห็นหน้ากัน
เพราะในโลกความจริงคนเรามักแอบคิดด่ากันอยู่ในใจ
ขี้เกียจพูดให้เกิดเรื่องเกิดราว
หรืออยากบอกทางแต่ไม่กล้าพูดก้าวก่าย
เกรงจะโดนหาว่าแส่เสนอหน้าไม่เข้าเรื่อง
แต่โลกออนไลน์คือโลกที่อนุญาตให้พูด
จึงพูดกันเต็มที่โดยไม่ต้องเกรงใจ
ไม่ว่าจะมาจากเจตนาดีหรือร้าย


แม้จะเป็นเพียงโลกออนไลน์
ถ้าคุณแยกแยะออกว่าที่ไหนมีเสียงด่าทอมาก
ที่ไหนมีเสียงบอกทางเยอะ
แล้วเลือกโคจรในที่ที่มีเสียงบอกทาง
ออกห่างจากที่ที่มีเสียงด่าทอ
ก็ถือเป็นกรรมดี ถือเป็นบุญใหญ่ชนิดหนึ่ง
เพราะนั่นคือการเลือกโลกแห่งการเกื้อกูล
โลกแห่งการไม่เบียดเบียนกัน
คลุกคลีกับหมู่ชนเช่นใด
ตัวเราย่อมโน้มเอียงไปสู่ความเป็นบุคคลเช่นนั้น
คนเลือกที่จะอยู่ในโลกแห่งการเกื้อกูล
เท่ากับเลือกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ให้ตัวเองทุกวัน


ดังตฤณ
กรกฎาคม ๖๕

• ถ้าตั้งใจรักษาศีลห้าอย่างเคร่งครัด
  แต่เกิดเหตุสุดวิสัยจนต้องทำให้สัตว์ตาย
  เช่นนี้จะเป็นบาปหรือไม่ และจะมีเวรภัยอย่างไร
  หาคำตอบได้จากวิสัชนาธรรม โดยหลวงปู่หล้า เขมปตฺโต
  เรื่อง"ถ้าขับรถชนสุนัขตายโดยไม่ได้เจตนา จะถือว่าทำผิดศีลหรือไม่"
  ในคอลัมน์"สารส่องใจ"ค่ะ (-/\-)
  
  
  หากเป็นคนมีราคะมากจนส่งผลให้การทำสมาธิไม่ก้าวหน้า
  จึงอยากจะฝึกพิจารณาอสุภะ ควรเริ่มต้นอย่างไร
  ติดตามคำตอบได้ในคอลัมน์"ดังตฤณวิสัชนา"
  ตอน"เจริญอสุภกรรมฐานอย่างไรจึงจะถูกต้อง"
  
  
  การลงทุนต่างๆ เพื่อความมั่นคงทางการเงินเป็นสิ่งที่ดี
  แต่ก็ต้องยอมรับความเสี่ยงของสินทรัพย์แต่ละประเภทด้วย
  ดังเรื่องราวจากกรณีศึกษา ในคอลัมน์"โหรา (ไม่) คาใจ"
  ตอน"ลงทุนได้...สบายใจ"