ธรรมะจากพระสูตร Dhamma from Sutta

สุปุพพัณหสูตร ว่าด้วยเวลาที่เป็นฤกษ์ดี



กลุ่มไตรปิฎกสิกขา

[๕๙๕] ภิกษุทั้งหลาย สัตว์เหล่าใดประพฤติสุจริต ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ในเวลาเช้า
เวลาเช้าก็เป็นเช้าที่ดีสำหรับสัตว์เหล่านั้น
สัตว์เหล่าใดประพฤติสุจริตด้วยกาย
ด้วยวาจา ด้วยใจ ในเวลากลางวัน
เวลากลางวันก็เป็นกลางวันที่ดีสำหรับสัตว์เหล่านั้น

สัตว์เหล่าใดพระพฤติสุจริตด้วยกาย ด้วยวาจา
ด้วยใจ ในเวลาเย็น
เวลาเย็นก็เป็นเวลาที่ดีสำหรับสัตว์เหล่านั้น
.

(นิคมคาถา)

เวลาที่สัตว์ประพฤติชอบ ชื่อว่าเป็นฤกษ์ดี มงคลดี สว่างดี
ลุกขึ้นด้วยดี ขณะดี ยามดี และชื่อว่าบูชาดีในพรหมจารีบุคคลทั้งหลาย

กายกรรม (ดี) เป็นโชคดี วจีกรรม (ดี) เป็นโชคดี
มโนกรรม (ดี) เป็นโชคดี ความปรารถนา (ดี) ของท่าน ก็เป็นโชคดี
สัตว์ทั้งหลายทำกรรมทั้งหลายที่เป็นกรรมดีมีประโยชน์
ย่อมได้รับสิ่งทั้งหลายที่ดีมีประโยชน์

ขอท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงเป็นผู้ได้รับประโยชน์ มีความสุข
เจริญงอกงามในพระพุทธศาสนา จงเป็นผู้ไม่มีโรค
พรั่งพร้อมด้วยความสุข พร้อมทั้งญาติ ทุกคนเถิด


สุปุพพัณหสูตรที่ ๑๐ จบ


(สุปุพพัณหสูตร พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ติกนิบาตร
พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ ๓๔)



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP