เข้าครัว Lite Cuisine

น้ำปานะ ๒ นม น้ำเต้าหู้ ไมโล โอวัลติน


Cuisine

พิมพการัง

คุณดาวมาถือศีลภาวนาที่วัดป่าด้วยความสำรวม
แต่ตกเย็นก็เริ่มกระสับกระส่ายจากความหิว เธอถามว่า พี่ดื่มอะไรได้บ้างคะ
ที่วัดนั้นวัดนี้ ก็ยังดื่มอันนั้นอันนี้ได้เลย พี่ว่าก็ดีนะคะ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถูกไหม

หนึ่งในคำถามที่ไม่อยากตอบเลยคือการเปรียบเทียบข้อวัตรปฏิบัติกับที่อื่นๆ
วัดอื่น นิกายอื่น สถานปฏิบัติธรรม หรือครูบาอาจารย์องค์อื่นๆ
ล้วนแล้วแต่มีทางเดินและเหตุผลของตน ฉันก็เป็นแค่ผู้ที่กำลังพัฒนาตนเอง
เรียนรู้และขัดเกลากิเลสของตนเองก็เท่านั้น ไม่กล้าตัดสินใครดอกค่ะ

ในสายตาของฉัน วินัยและกฎระเบียบต่างๆ ช่วยเรื่องความเป็นระเบียบเรียบร้อย
เพื่อการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ผู้คนหลากหลายจากต่างที่มา ต่างทางเดิน
และต่างจุดหมายปลายทาง ย่อมต้องมีความคิดเห็นต่างกัน
ทำอย่างไรให้ทุกชีวิตอยู่ร่วมกันโดยเบียดเบียนกันน้อยที่สุด
เมตตาและเกื้อกูลต่อกันมากที่สุด

พระวินัยและวัตรปฏิบัติหลายข้อ ถูกสร้างขึ้นจากความประนีประนอม
อย่างเช่นที่เคยนำมาเสนอบ้างแล้วเกี่ยวกับกฎ ห้ามพรากของเขียว
ที่ห้ามพระภิกษุขุดต้นไม้ เกิดจากในอดีตกาล ชาวบ้านมีความเชื่อว่าพืชมีชีวิต
เป็นสิ่งที่ต้องบูชา การทำร้ายหรือฆ่าพืชก็คือฆ่าชีวิตหนึ่ง
ยังมีพระวินัยอีกหลายข้อที่เกิดจากชาวบ้านร้องเรียนว่าดูไม่งามในเพศสมณะ
เช่นการฉันเนื้อสุนัขเป็นต้น

ความเชื่อและความคิดของคนเราเปลี่ยนแปลงไปเร็วมาก ผ่านไปไม่นานก็แปรผัน
ความคิดไม่อยู่กับที่ ความเชื่อไม่คงทน พฤติกรรมสังคมก็ไม่ถาวร
กฎที่เกี่ยวกับความคิด ความเชื่อและวัฒนธรรมทางสังคม
พอเวลาเปลี่ยนก็เริ่มต้องมีการแปลความ

มีแต่พระเมตตาของพระพุทธองค์และแก่นพระพุทธศาสนาแท้
ที่ไม่เคยแปรเปลี่ยนตามกาลสมัย
ผู้ศึกษาปฏิบัติตามจะรู้สึกได้ด้วยตัวเองถึงความเบา
เข้าถึงความไม่มีตัว ไม่มีตน ไม่มีเขา ไม่มีเรา
กฎใดๆ ที่ยึดแล้วหนักขึ้น แบ่งเขาแบ่งเรามากขึ้น
เห็นตัวเองโตขึ้น ตนเก่งขึ้น คนอื่นดีสู้ไม่ได้
แสดงว่าต้องมีความเข้าใจผิดพลาดบางประการเป็นแน่แล้ว

ฉบับนี้เป็นเรื่องที่ถกกันมาก หาหลักฐานประกอบยาก
แถมขัดแย้งกันมากในแต่ละแหล่งที่มา
ขึ้นอยู่กับการตีความเป็นสำคัญ คือเรื่องที่เกี่ยวกับนม
น้ำเต้าหู้ นมถั่วเหลือง ไมโล โอวัลตินนะคะ

วัดและสถานปฏิบัติธรรมหลายแห่งมีจัดไว้ให้ถือเป็นน้ำปานะ
แต่หลายที่ก็สอนว่าฉันไม่ได้
ผู้ที่แปลว่าฉันได้ก็มีเหตุผลค่ะ
ขอหยิบเอาบางส่วนจากบทความของท่านธรรมรักษามาฝากกันนะคะ


ข้อที่ควรคิด ก็คือ คำว่า น้ำนม หรือ นมสด จะเป็นนมสดจากเต้า หรือจากกล่องก็ตาม
พระเณรหรือผู้ถืออุโบสถ ฉันหรือดื่มหลังเที่ยงได้หรือไม่ ?
ผู้เขียนเคยถามอาจารย์เสฐียรพงษ์ วรรณปก และอาจารย์จำนงค์ ทองประเสริฐ ท่านว่าฉันได้
ถ้าใครว่าฉันไม่ได้ ให้ลองถามท่านผู้รู้ดูทีหรือว่า คำว่า ปโยปานัง แปลว่าอะไร ?
ศัพท์ที่ว่า ปย หรือ ปโยปานํ ท่านแปลว่า น้ำนม ถ้าไม่ใช่นมสดแล้วจะเป็นนมอะไร ?
ที่ควรพิจารณาก็คือมีหลักฐานในที่ ๒ แห่ง คือ ทั้งในพระไตรปิฎก และในมงคลทีปนี ดังที่บอกไว้
เดิมที่ผู้เขียนก็ไม่ฉันนมสด เพราะเหตุว่าไม่พบหลักฐาน แต่เมื่อเห็นว่ามีหลักฐานบ่งไว้ชัดๆ ก็เลยฉันมาตลอด


ยกมาจากหนังสือ "พระไตรปิฎก ฉบับเก็บตก"
โดย ท่านธรรมรักษา อ่านฉบับเต็มได้ที่นี่นะคะ
http://board.agalico.com/showthread.php?p=181799


ถึงตรงนี้ ผู้รู้ทางพระอภิธรรมและตำรับตำราต่างๆ
อาจจะอยากอภิปราย หรือขอตำราอ้างอิงเพิ่ม
ขอเรียนว่าจุดประสงค์ของการอ้างอิงครั้งนี้
เพื่อแสดงว่าผู้ที่ตีความว่าดื่มนมได้ก็มีเหตุผลของเขา
ไม่อยากได้ลักษณะของการต้องพยายามหาหลักฐานลบล้าง
หรือต้องมาอภิปรายกันเข้มข้นใดๆ เลยค่ะ

คงจะดีไม่น้อย ถ้าเหล่าพุทธศาสนิกชนจะเรียนจุดประสงค์หลัก
ที่บรมครูสู้อุตส่าห์สอนด้วยการปฏิบัติ ไม่ใช่ยึดหนักที่ตัวอักษร
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ยุคสมัยผ่านมานานแล้ว
ชาวพุทธเหมือนกันจะตีความในตำราต่างกัน

ผู้คนหลากหลายจากต่างที่มา ต่างทางเดิน และต่างจุดหมายปลายทาง
ย่อมมีความคิดเห็นต่างกันเป็นธรรมดา
ขอให้แต่ละท่านพิจารณา และเลือกวิถีทางเดินที่เหมาะสมกับตัวเองเถิดค่ะ

วัดป่าสายธรรมยุตเท่าที่รู้จัก ไม่ฉันนม น้ำเต้าหู้ ไมโล โอวัลติน
รวมผู้ที่ถืออุโบสถศีลด้วยนะคะ เครื่องดื่มที่ชงดื่มกันคือโกโก้ผสมน้ำตาล
เลือกยี่ห้อที่เขียนระบุว่ามีแต่ผงโกโก้แท้ ไม่มีครีมหรือนมผงค่ะ

มีวัดและสถานปฏิบัติธรรมหลายแห่งอนุญาตให้ดื่มน้ำเต้าหู้ นมกล่อง ไมโล หรือโอวัลตินได้
ท่านที่ไม่เห็นด้วยหรือไม่สบายใจ ไม่อยากก็อย่าฝืนใจดื่ม แต่ไม่ต้องติเตียนกันดีกว่าไหมคะ

เคยได้ฟังความเห็นของผู้ดูแลสถานปฏิบัติธรรมของเอกชน ที่จัดนมถั่วเหลืองเป็นน้ำปานะ
พี่เขาให้ความเห็นว่าไหนๆ จะต้องเสียสตางค์ซื้อน้ำปานะอยู่แล้ว ราคาน้ำผลไม้บรรจุกล่อง
ก็พอๆ กับนมถั่วเหลือง แถมยังอิ่มกว่า ได้สารอาหารครบกว่าจึงเลือกซื้อนมถั่วเหลืองแทน

อาหารจำพวกนมหรือแป้งต้องใช้น้ำย่อยจำเพาะในระบบทางเดินอาหาร
ได้รับติดต่อกันไม่นานจะเริ่มติด ถ้าไม่เชื่อลองกินขนมเค้กกับคาปูชิโน่
ที่มีฟองนมฟูฟ่องทุกบ่ายติดกันราวสองสัปดาห์สิคะ
รับรองว่าเข้าสัปดาห์ที่สามจะต้องอยากกินอีก
ถึงเวลาเดิมพอไม่ได้กินต้องมีอาการอยากกันบ้างแน่ๆ

ในฐานะภิกษุที่เป็นผู้ขอจะกะเกณฑ์ให้โยมจัดหาให้เป็นประจำคงเป็นไปไม่ได้
ไม่เหมือนกับในสถานปฏิบัติบางแห่งที่จัดระบบให้มีการแจกจ่ายเป็นตารางประจำวันค่ะ
เขาก็มีวิธีคิด และวิธีเลือกเดินที่เกิดมาจากความปรารถนาดี อยากดูแลผู้ปฏิบัติให้ดี
อย่าลืมว่า คนเราต่างที่มา ต่างทางเดิน และต่างจุดหมายปลายทางกันนะคะ

เคยพบบางท่านที่กังวลกับวินัยข้อนี้มากๆ จนดูเครียด บางท่านใช้ตัดสินสำนักอื่นเสียด้วย
เคยพบบางท่านที่ดื่มนมเป็นประจำทุกบ่าย ด้วยใจสบายๆ จัดให้ก็ดื่ม แล้วตั้งใจภาวนาต่อไป
เคยพบท่านที่ยอมอดด้วยความรู้สึกว่าถวายร่างเป็นพุทธบูชา ด้วยความสงบ เบา ด้วยการปล่อยวาง
เคยพบท่านที่ยอมอดด้วยความรู้สึกว่าฉันเก่ง รุ่งขึ้นก็ติเตียนคนอื่นว่าทำไม่ได้เหมือนอย่างเขา

เชิญเลือกทางเดินที่เหมาะสมกับตนเองเถิด แต่ช่วยสำรวจภายในตัวเองสักนิด
ว่าทางเดินไหนเบากว่า สบายกว่า คลายจากความยึดมั่นถือมั่นมากกว่ากัน

ส่วนตัวเองเวลารักษาศีลแปดก็ไม่ดื่มนม น้ำเต้าหู้ ไมโล โอวัลติน
เพราะแค่โกโก้หรือน้ำขิงอุ่นๆ ก็พอแล้ว
สิบปีก่อนเคยไปสถานปฏิบัติที่จัดนมให้ก็ดื่มนมกับเขาเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้คงไม่ดื่ม
กังวลก็รู้ว่ากังวล แต่ไม่รู้สึกว่าต้องตัดสินผิดถูกสำนักอื่น
เพราะพอจะเข้าใจเหตุผลและวิธีคิดของเขาแล้วก็จบ
สงสัยในกฎข้อนี้ก็ให้รู้ว่าสงสัย ค้นหาหลักฐานเอกสารพอประมาณ
เพื่อใช้ประกอบเรื่องแล้วก็จบกัน
ไม่ได้อยากทำชีวิตให้หนักๆ ยุ่งๆ หรือกังวลอะไรให้มากมาย
เอาพละกำลังไปภาวนาต่อกันดีกว่าค่ะ

สุดท้ายนี้ ขอฝากบทสนทนาที่แอบได้ยินมาจากนักภาวนาสองท่านที่คุยกันนะคะ

คุณน้าจ้อยพี่ว่าจริงๆ ก็น่าจะดื่มนมสมุนไพรนี้ได้นะคะ
เพราะจริงๆ ก็ทำมาจากสมุนไพรบดแค่นั้นเอง

คุณพี่เจี๊ยบไม่เอาดีกว่าค่ะ ลึกๆ แล้วพวกเรามีตัวรู้กันทั้งนั้นแหละค่ะ
เมื่อไรที่เริ่มสงสัย เริ่มมี เอ๊ะมี ได้ไหมเริ่มมีคำถาม
ต้องพยายามดิ้นรนหาเหตุผลมาประกอบ ก็แสดงว่าถูกกิเลสล่อหลอกเอาแล้วละค่ะ
ไม่เอาด้วยดีกว่า ไม่ตามใจกิเลสดีกว่าค่ะ

ก็เป็นอีกความเห็นที่น่าคิดนะคะ

ขอเล่าอีกนิดว่าพี่เจี๊ยบ ตัดและ วางทุกสิ่งที่ทำให้ใจไม่สงบจนเป็นนิสัย
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องน้ำปานะ วิธีเลือกงาน วิถีดำเนินชีวิต เรื่องส่วนตัว
การคบเพื่อน การเสพย์สิ่งบันเทิงใดๆ ก็ตาม
พบเห็นกันครั้งใด เธอก็จะมีแต่รอยยิ้มละไม มีแง่คิดดีๆ
ที่ทำให้เห็นปัญหาเบาๆ ง่ายๆ น่าอนุโมทนาค่ะ

ขอเชิญท่านผู้อ่านพิจารณา และเลือกนำไปปรับใช้กับตัวท่านเอง
เพราะคนเราคิดเห็นต่างกันได้ ตีความต่างกันได้
ความคิดต่างกัน ทำให้การกระทำต่าง และได้จุดหมายปลายทางที่ต่างกันค่ะ



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP