สารส่องใจ Enlightenment

อานิสงส์ของการแจกหนังสือธรรมะ



วิสัชนาธรรม โดย หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต
วัดบรรพตคีรี (ภูจ้อก้อ) อ.หนองสูง จ.มุกดาหาร




ปุจฉา (๑) – การพิมพ์หนังสือธรรมะแจกเป็นทาน จะทำให้เกิดปัญญาจริงไหมครับ
ในชาติปัจจุบัน หรือชาติหน้าครับ
?


วิสัชนา (๑) – การพิมพ์หนังสือธรรมแจกเป็นทานทำให้เกิดปัญญานั้นจริงแล้ว
ในชาติปัจจุบันก็ได้ ชาติหน้าก็ได้
และการให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทานทั้งปวงผูกขาดแล้ว



- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -




ปุจฉา (๒) - ต่อไปนี้คงจะไม่ใช่เป็นคำถามในเรื่องธรรมโดยตรง
แต่ก็คิดว่าหลวงปู่คงจะมีเมตตาแสดงธรรมเพื่อชี้แนะให้ผมได้
คือขณะนี้ผมกำลังมีความคิดที่จะอุทิศอวัยวะหรือร่างกายผมทั้งหมดให้กับวงการแพทย์
หากผมจะต้องเสียชีวิตลง ทั้งนี้โดยคิดว่าอาจจะเป็นประโยชน์กับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป
เช่น คนที่เป็นโรคหัวใจ โรคไต โรคปอด คนตาบอด ฯลฯ
เกี่ยวกับเรื่องนี้ ขอหลวงปู่ได้โปรดกรุณาให้ความสว่าง หรือแสดงความคิดเห็นแก่ผมด้วย



วิสัชนา (๒) – เราอุทิศสกลกายของเรา ในยามที่เราสิ้นชีวิตเพื่อเป็นประโยชน์แก่ท่านผู้อื่นนั้น
มันเป็นอนาคตังสญาณ ญาณในอนาคตที่ไม่นอกเหนือธรรมวินัยเลย
มันเป็นบุญอันชอบแล้ว ไม่มีสิ่งที่จะแก้ไข
และก็การภาวนาประจำวันของเรา เมื่อเราปฏิบัติธรรมมาถึงชั้นนี้แล้ว
เราคงยินดีในพระนิพพานสิ่งเดียวเป็นคิวของหัวใจของเจตนา
ก็มีความหมายอันเดียวกัน



เพราะเหตุใดจึงเป็นอย่างนั้น ก็เพราะเหตุว่าในสรรพโลกทั้งปวง
ทั้งอดีต ทั้งอนาคต ทั้งปัจจุบันด้วย อยู่ใต้อำนาจของไตรลักษณ์เสียแล้ว
จะว่าไตรลักษณ์คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เมื่อเป็นดังนี้เราจึงพอใจพิจารณาไตรลักษณ์
คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ให้กลมกลืนกันเป็นอันเดียวในปัจจุบัน
พร้อมกับลมออกเข้า เพื่อให้ชัดแห่งปัญญา
เพื่อจะได้ไม่อาลัยไม่ยินดีในโลกทั้งปวงคือไตรลักษณ์
และพิจารณาให้ยิ่ง แต่ไม่ได้เอาไปพระนิพพานด้วย พิจารณาไม่ให้ยินดีไม่ให้หลง
ด้วยพระปัญญา พระสติของเรา อันกลมกลืนในปัจจุบันนั่นเอง
เพื่อให้หน่ายความหลงที่เราเคยหลงว่าเป็นของเที่ยง
ว่าเป็นสุข ว่าเป็นตัวตน ว่าเป็นของสวยงามติดสันดานมาช้านาน
เพราะพระยามารมันล้างสมองเรามาอย่างนี้
เราจะต่อสู้กับมันด้วยการพิจารณาตามเป็นจริงดังที่ว่ามาแล้วนี้อยู่เสมอ
เพื่อให้ความหลงแตกกระเจิง



เมื่อความหลงแตกกระเจิงแล้ว กิเลสมารก็ไม่มีพรรค
มีแต่พระสติพระปัญญาทรงเหนือกิเลสมารไปแล้ว ปัญหาทั้งหลายก็จบลงเพียงนี้
การท่องเที่ยวในวัฏสงสารจะมีมาจากประตูใดอีก
เพราะความหลงแตกกระเจิงแล้วไม่ขบถคืน
ธรรมแท้แล้วไม่มีมาก ที่มีมากก็เพราะเป็นโวหาร แต่ก็หารลงมาที่นี้เอง



ด้วยเดชพระพุทธศาสนา อันทรงพระคุณค่าไม่มีประมาณ
พวกเราทั้งหลาย อย่าได้มาเกิด แก่ เจ็บ ตาย ในสรรพโลกทั้งปวงนี้อีกเลย



- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


คัดจาก หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต ตอบปัญหาธรรมะ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๒๐ กันยายน ๒๕๕๓



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP