จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๓๐๒ ก่อนวันตาย ไม่มีคำว่าสายเกิน

ชีวิตหนึ่งๆ
ผ่านไปเร็วมาก
แป๊บๆก็ได้คุยกัน
เรื่องความทรงจำหนหลัง
เมื่อ ๒๐ ปีก่อนฉันอย่างนั้น
เมื่อ ๓๐ ปีก่อนเธออย่างโน้น
หยกๆนี่เองเหมือนลูกเขาเพิ่งเกิด
โอ้! ตายแล้ว วันนี้ตัวโตเป็นวัยรุ่น


วงจรชีวิต
คิดแล้วเหลือนิดเดียว
มาตั้งแต่เกิด


ทุกคนมีเวลาเตรียมตัว
และเตรียมใจล่วงหน้าหลายสิบปี
แต่หลายสิบปีนั้น
เอาไปใช้ทำอะไรกันบ้างก็ไม่ทราบ
มาทราบอีกที
ก็เหมือนแทบไม่เหลือสักกี่เดือน
ให้เตือนตัวเองว่าเวลาใกล้หมด ‘อีกแล้ว’


อันที่จริง
ไม่มีใคร ‘เตรียมใจ’ สำหรับวันนั้นกันได้ถูก
มีแต่ ‘เลือกใจ’ แบบไหนไปตายมากกว่า


มรณสติสำหรับชาวพุทธ
ก็คือวิชาเลือกใจไปตาย
แบบง่ายสุด คือ คิดๆเอาว่า
ถ้าเรากำลังจะตายตอนนี้
เท่ากับเรากำลังจะเอาจิตแบบไหนไปตาย
จิตสว่างหรือจิตมืด
จิตพร้อมดีหรือพร้อมเลว
เพียงแค่คิดเช่นนั้น
จิตก็จะค่อยๆฉลาดขึ้น
ตอบตัวเองได้ง่ายขึ้นเรื่อยๆว่า
ตายด้วยใจแบบนี้
ดีพอหรือยัง
ถ้ายังไม่พอ
ก็สมควรลดกรรมดำ
ทำกรรมขาว
แค่ไหนถึงจะพอ


แบบยากขึ้นหน่อย คือ รู้ตามจริงว่า
ลมหายใจที่กำลังปรากฏ
ปรากฏพร้อมกับอิริยาบถของกายนี้
จากนั้นค่อยๆเห็นตามจริงว่า
ลมหายใจคือชีวิต
ถ้าลมหายใจขาดเดี๋ยวนี้
ชีวิตก็ขาดเดี๋ยวนี้
เหลือแต่อิริยาบถนอน
เหมือนขอนไม้ทอดวางไว้กับพื้น
จิตที่รู้ลม
รู้อย่างมีโฟกัส
หรือหลุดโฟกัสแค่ไหน
ความสามารถที่จะโฟกัส
ได้อย่างแจ่มกระจ่างหรือพร่าเลือน
นั่นแหละ! คุณภาพของวิญญาณ
ถ้ากำลังจะตายเดี๋ยวนี้


แบบยากสุด คือ รู้ธรรมชาติกายว่า
ยกตั้งขึ้นด้วยโครงกระดูก
ฉาบทาด้วยเลือดเนื้อ
ถ้าเจาะทะลวงเข้าไปเห็น
เหมือนเครื่องเอกซเรย์ได้เป็นปกติ
ก็แปลว่าจิตระดับนั้น
พร้อมทิ้งกายจริงเช่นกัน
เพราะเพียงพิจารณานิดเดียวว่า
กายไม่เที่ยง
เช่นเดียวกับที่ลมหายใจไม่เที่ยง
ก็จะเกิดนิมิต
แสดงธรรมชาติสุดท้ายของกายตามจริง
คือ ของมันจะต้องเน่าเปื่อยผุพัง
กายผุพังให้ดูจะจะในนิมิตสมาธิ
แบบที่เรียกกันว่า ‘นวสีวถิกา’
ซึ่งเป็นขั้นสูงสุดของกายานุปัสสนา
ที่พระพุทธเจ้าทรงประทานแนวทางไว้ให้ฝึก


ภพมนุษย์
คือสถานีเลือกที่หมายใหม่
หรือไม่ก็จบการเดินทางลงเสีย
ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ
ก็เท่ากับยังมีสิทธิ์เลือกเสมอ
แม้นาทีสุดท้าย
ก็ไม่มีคำว่าสายเกิน!

ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔

พระพุทธองค์ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย
ถึงวิธีการประพฤติปฏิบัติตนเพื่อให้เป็นผู้มีที่พึ่ง
อันจะนำมาซึ่งความสุขความเจริญ
รายละเอียดติดตามในคอลัมน์"ธรรมะจากพระสูตร"
ตอน"ปฐมนาถสูตร ว่าด้วยธรรมอันกระทำที่พึ่ง ๑๐ ประการ"


เหตุใดบางคนตั้งแต่เกิดมาจึงไม่เคยมีความรักเลยแม้แต่ครั้งเดียว
และกรรมทั้งในอดีตและปัจจุบันมีผลอย่างไรต่อความสมปรารถนาในรัก
หาคำตอบได้ในคอลัมน์"ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน"กรรมใดที่ทำให้ไม่สมหวังในความรัก"


ผู้ที่หลอกลวงเงินจากผู้อื่น หรือแสวงหาทรัพย์โดยทุจริตและผิดกฎหมาย
แต่ก็ได้นำเงินบางส่วนนั้นไปทำทานด้วย จะได้บุญหรือบาปอย่างไร
ติดตามได้จากเรื่องราวที่คุณงดงามบอกเล่าไว้
ในคอลัมน์"จุดหมายปลายธรรม"ตอน"ศีลคือมหาทาน"

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ