สารส่องใจ Enlightenment

ละ วาง ถอนที่ใจ



พระธรรมเทศนา โดย หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่




ละ วาง ถอนที่ใจ


เอาพุทหายใจเข้า โธหายใจออก
จะเอาพุทโธเป็นมรรคของใจ หรือเป็นอารมณ์ของใจก็ได้
เอาน้อยๆ แต่ทำให้มาก อาศัยความหมั่นความเพียร ให้จริงทางวาจา จริงใจ
ให้มีขันติบารมี อดทนทางกาย อดทนทางวาจา อดทนทางใจ



ความอดกลั้นเป็นบารมีธรรมอย่างเอก
อาศัยความเพียร ละกายทุจริต ละวจีทุจริต ละมโนทุจริต ละให้หมด
เอาศีล ระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย อินทรีย์ทั้ง ๕ อย่างนี้สำคัญ
ตานี้เห็นรูป เกิดความพอใจก็ดี ไม่พอใจก็ดี รูปที่มีวิญญาณก็ตาม ไม่มีวิญญาณก็ตาม
เอาศีลนั่นแหละ เอาออกจากจิตจากใจของเรา ทำใจของเราให้สว่าง
รักษาหู เสียงมาทางหู เกิดความพอใจก็ดี ไม่พอใจก็ดี
นำออกให้หมด เอาศีลนั่นแหละนำออกให้หมด



กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา เปรียบเหมือนแม่น้ำ
ธารน้ำน้อยใหญ่ไม่มีประมาณไหลลงสู่ทะเล ไม่มีที่เต็มฉันใด
กามตัณหาที่ไม่พอดี ภวตัณหา วิภวตัณหา
เป็นแหล่งก่อทุกข์ก่อความเดือดร้อนไม่มีที่สิ้นสุด



ทำความพอใจให้มีขึ้นในใจ อย่าดื่มสุรายาเมา
การดื่มสุรายาเมาเป็นการทำลายสมบัติของเจ้าพ่อเจ้าแม่
ก้อนนะ ก้อนโมนี้ เป็นที่ตั้งของศีล เป็นที่ตั้งของธรรม เป็นที่ตั้งของมรรคของผล
การเรียนวิชาฝ่ายโลกก็อาศัยก้อนนี้แหละ
การจะรักษาศีล ให้ทานก็เอาสมบัติของเจ้าพ่อเจ้าแม่นี้แหละ
การบำเพ็ญบุกุศล ก็เอาสมบัติของเจ้าพ่อเจ้าแม่นี้แหละเป็นที่ตั้ง



ความโกรธ ความหลง อกุศลธรรมเมาทั้งหลาย เมื่อเกิดขึ้น เรานั่นแหละเดือดร้อน
เพราะฉะนั้นละให้หมด ทำใจของตนให้ผ่องใส
เอาใจละ เอาใจวาง เอาใจถอน
ละออก วางออก ถอนออก จากจิตจากใจของเรานี้

ใจของเราแต่งเอาได้ แต่งให้เป็นบุญก็แต่งได้ แต่งให้เป็นศีลก็แต่งได้
ให้ตั้งอยู่ในพระไตรสรณคมน์จนตลอดชีวิต ตั้งอยู่ในกุศลกรรมบถ ๑๐

รักษากาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ ตั้งอยู่ในสุจริตธรรม ตั้งอยู่ในศีล ๕
ทำตนของตนให้เรียบร้อย


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



การสละออกจากใจ


จาโค ปฏินิสฺสคฺโค สละคืนถอนออกจากใจนี้เสีย
คนเรามันรักสุข เกลียดทุกข์นี่ หนักก็หนักอยู่ตรงนี้แหละ ไม่รับความจริง
เราเกิดมา นินทา สรรเสริญก็ดี อย่าไปรับเอามาหมักไว้ใจ ปล่อยผ่านไปเสีย



ความรัก ความชัง ความโลภ ความหลง เกิดขึ้นก็เพราะกิเลสมันเสวนากันอยู่
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหาทั้งหลายก็ไหลมาจากเหตุ
ให้ละเสียให้หมด วางเสียให้หมด
ให้ตั้งอยู่ในศีล ตั้งอยู่ในทาน ตั้งอยู่ในการบำเพ็ญกุศล
ละบาปทางกาย ทางวาจา ทางใจ บาปอันใดยังอยู่ ให้ละเสียให้หมด
กายทุจริต วาจาทุจริต ใจทุจริต นำออกให้หมด
แล้วรักษากายสุจริต วาจาสุจริต ใจสุจริตไว้



เมื่อนำทุจริตออกหมดแล้วจะเหลือแต่สุจริตธรรม
ตั้งอยู่ในศีล กายก็เป็นศีล วาจาก็เป็นศีล ใจก็เป็นศีล เป็นธรรม เป็นมรรค เป็นผล
ตั้งขึ้นในจิตในใจ ละวางทุจริตธรรม สุจริตธรรมตั้งอยู่แล้ว จิตก็เบาสบาย
อดีตที่ล่วงไปแล้ว ยังหอบเอามาหมักไว้ในใจก็เดือดร้อน
ต้องเอาศีลนั่นแหละนำออกให้หมด



- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


จาก พระธรรมเทศนา ใน อนุสรณ์หลวงปู่แหวน สุจิณโณ.
มูลนิธิหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ. นครนายก : โรงพิมพ์มูลนิธินวมราชานุสรณ์
, ๒๕๒๘.
ใน จิตตภาวนา มรดกล้ำค่าทางพระพุทธศาสนา : รวมพระธรรมเทศนาภาคปฏิบัติของพระสุปฏิปันโน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิหลวงปู่มั่น : ชมรมคุณภาพชีวิต, ๒๕๔๓.


แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP