จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๑๗๕ งานห่วยๆเกิดจากจิตห่วยๆ

ทำงานให้เสร็จๆ
ระยะสั้นจะโล่งใจที่ได้ผลักภาระไปพ้นๆ
แต่ระยะยาวจะหนักใจที่ต้องแบกภาระเรื่อยๆ
ในที่สุดชีวิตจะจมทุกข์อยู่กับ ‘งานประจำ’ ที่ทนทำ


ทำงานให้เสร็จดี
ระยะสั้นจะอึดอัดใจที่ผ่านยากผ่านเย็น
แต่ระยะยาวจะสบายใจที่งานดีและง่ายดายขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุดชีวิตจะอิ่มสุขอยู่กับ ‘ผลงาน’ ที่ฝากไว้


งานเสร็จอย่างไร
คุณภาพทางใจอย่างนั้น!


หลายคนเลือกที่จะให้นิยามงานของตัวเองตามรายได้
โดยท่องไว้เป็นคาถาว่า
‘คุณภาพงาน ตามปริมาณเงินเดือน’
นั่นก็เท่ากับยอมให้เงินเดือน
เป็นตัวกำหนดคุณภาพทางใจ
ตลอดไปจนถึงคุณภาพชีวิต


คุณจะรู้ว่าโลกไปถึงไหนแล้ว
ก็จากเรื่องที่เข้ามากระทบตัวในชีวิตประจำวัน
หลายคนแปลกใจ
เมื่อพบว่าสินค้าในปัจจุบัน
ทั้งที่มีแบรนด์และไม่มีแบรนด์
กลายเป็นของที่ต้องเข้าซ่อม
หรือต้องเรียกช่างมาช่วยแก้ไขตั้งแต่วันแรกๆ
ซึ่งนั่นไม่ใช่เพราะเทคโนโลยีห่วยลง
แต่เพราะจิตวิญญาณของคนทำงานยุคเราห่วยลงเรื่อยๆ


ถ้าทราบถึงปัญหาภายในขององค์กรใหญ่เล็ก
คุณจะงงว่าโลกนี้อยู่กันเข้าไปได้อย่างไร
ทำงานไม่เป็น แต่ก็จำใจรับเข้ามาทำเพราะคนไม่พอ
ทำงานข้ามหัว ไม่ไว้หน้ากัน เพราะไม่ใช่พวกเดียวกัน
ทำงานไม่ทัน เพราะหลายฝ่ายมาสาย ไม่สบายตลอด
ทำงานไม่เสร็จ คิดว่าสัญญาไม่ต้องเป็นสัญญากันแล้ว
ทำงานไม่มีความผูกพัน ลาออกง่าย ไม่ต้องรู้สึกผิด
และร้ายที่สุดคือลัทธิใหม่ที่ใหญ่ขึ้นทุกที
คือ ไม่ช่วยอะไรเลย แต่ถึงเวลาจะขอเงิน
ไม่ทำอะไรเลย แต่จะด่าคนที่เขาพยายามทำ


คนมักนึกว่าเทคโนโลยีดีขึ้น ชีวิตจะดีขึ้น
แต่ความจริงก็คือ ถ้าคนพากันทำงานแย่ลง
ชีวิตจะเสี่ยงภัยตามเทคโนโลยีใหม่ๆมากขึ้น
หรืออย่างน้อยก็เดือดร้อนจุกจิก
กับสิ่งของรอบตัวมากขึ้นเรื่อยๆ


ไม่ว่าประจำตำแหน่งหน้าที่ใหญ่เล็กแค่ไหน
ถ้างานของคุณแย่
คุณมีส่วนซ้ำเติมให้โลกนี้แย่ลงแน่ๆ
แต่ถ้างานของคุณดี
คุณมีส่วนช่วยยกระดับให้โลกนี้ดีขึ้นจริงๆ!


ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๕๙

การซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลหรือการเสี่ยงโชคต่างๆ
จัดเป็นอบายมุขหรือไม่
และทำกรรมดีเช่นใดมาจึงทำให้ได้ลาภก้อนโต
หาคำตอบได้ใน"ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน"ทำบุญมาอย่างไร จึงส่งผลให้ได้ลาภลอยก้อนใหญ่"


ในชีวิตของทุกคนย่อมพบปัญหาบ้างเป็นธรรมดา
ส่วนการจัดการกับปัญหาและความทุกข์ทางใจนั้น
ควรมีแนวทางอย่างไรจึงจะเหมาะสม
เรื่องนี้คุณงดงามได้บอกเล่าไว้
ใน"จุดหมายปลายธรรม" ตอน "Let it be ปล่อยมันไป"


การตัดใจจากคนที่มีเจ้าของแล้ว
แม้ต้องต่อสู้กับกิเลสเพียงใด
ก็คุ้มค่าที่จะอดทนเพื่อรักษาความดีมีศีลธรรมเอาไว้
ดังเรื่องราวใน "โหรา (ไม่) คาใจ"ตอน "อดทนเพื่อพ้นหนาม"

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ