ดังตฤณวิสัชนา Dungtrin's Answer

เมื่อต้องพบเจอกับผู้ที่มีความหลงตัวมากๆ ควรรับมืออย่างไร



ถาม – ขอวิธีรับมือเมื่อต้องพบเจอกับคนที่ชอบพูดจาอวดเก่ง ทำนองดีแต่พูด
แบบนี้เราควรจะจัดการกับตัวเองอย่างไรดีคะ



ถ้าเรารู้ว่าปฏิกิริยาทางใจของเราออกแนวไหน
ก็ให้จัดการกับปฏิกิริยาที่แนวนั้นแหละ
อย่างพวกที่อวดเก่งอวดดี มักจะก่อให้เกิดปฏิกิริยาทางใจของเราเป็นความรู้สึกหมั่นไส้
เป็นความรู้สึก แหม มันทำตัวน่าเกลียดจริงๆ มันทำตัวเหมือนกับพูดจาโอ้อวด พูดจาโอหังนะ
แต่เราก็ลองย้อนคิดดู อาการที่พูดอะไรเกินๆ ตัวนี่
ทุกคนเหมือนกับได้เคยทำมาบ้างแหละ อย่างน้อยก็ครั้งสองครั้งในชีวิต
ถ้ามีนิสัยเป็นพวกที่ไม่อวดตัว ไม่มีความรู้สึกอะไรเวอร์ๆ เกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตัวเองนี่นะ
ก็จะน้อยหน่อย คือไม่ใช่ไม่มีเลยนะ
บางคนต่อให้อ่อนน้อมถ่อมตน ก็มีอารมณ์หลงตัวขึ้นมา ก็มีอารมณ์อยากยกตนขึ้นมา
เราก็นึกถึงว่า เออ ถ้าเรามี เขาก็มีได้เหมือนกัน
กระทั่งว่าเราอ่อนน้อมถ่อมตนแล้ว เราก็ยังมีอารมณ์เป็นวูบๆ ขึ้นมา
นี่มันเห็นเข้าไปในใจเขาใจเรา ในกิเลสของมนุษย์
ความเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง มันมีกิเลสเหมือนกันได้หมดน่ะแหละ



รากเหง้าของความมีกิเลสชนิดที่จะมองตัวเอง ตีค่าตัวเองสูงเกินจริง
ก็มาจากเรื่องของอัตตามานะ เรื่องของมโนภาพในใจนะ
ว่าเงาของตัวเองนี่สูงอย่างนั้นสูงอย่างนี้ มีความน่านับถือ น่าเลื่อมใส
หรือว่าน่าเป็นที่นิยมชมชื่นของใครต่อใครอะไรแบบนี้
ถ้าคนอื่นไม่แสดงความนิยมชมชื่น ก็อาจจะออกมาในรูปของการพูดจาโอ้อวดไว้ก่อน
ทำได้หรือไม่ได้ไม่รู้ล่ะ แต่ขอคุยไว้ก่อน ขอโม้ไว้ก่อน



ถ้าหากว่าเราเล็งเห็นเข้าไปในอาการ ซึ่งเป็นกลไกธรรมดาของจิตมนุษย์ที่มีอัตตามานะ
ที่มีความอยากได้ความสำคัญ อยากได้รับการยอมรับนับถือจากคนอื่น
ก็ให้มองว่าแต่ละคน สะสมอัตตามานะชนิดนี้เข้มข้นแตกต่างกัน
แล้วก็จะได้รับผลบนเส้นทางที่ไม่เหมือนกัน ตามดีกรีของความหลงตัวนั่นแหละนะครับ

ยิ่งหลงตัวมากเท่าไหร่ เราดูเข้าไปนะ เขาจะยิ่งตัวเล็กลงมากเท่านั้น
ลองมองดูสิ คนที่มีอาการโป้งป้าง มีอาการคุยโต
เราจะรู้สึกว่าเขาตัวเล็กกว่าความเป็นจริงนะ
มันเหมือนกับอะไรตลกๆ น่ะนึกออกไหม ต่อให้เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่นะ
แต่ถ้าคุยโม้โอ้อวด มันจะเหมือนดูแล้วตอนพูดนี่ดูตลกๆ ยังไงชอบกล
ก็เพราะว่าเรารู้สึกถึงความขัดแย้ง ตัวตนภายในของเขามันเล็กลง
มันมีลักษณะที่ไม่สมตัว ไม่ได้ใหญ่ตามคำพูด
ถึงแม้ว่ารูปร่างสูงใหญ่ มันก็สูงใหญ่แต่ภายนอก
มันเลยดูขัดแย้งกัน กลายเป็นความตลก
อะไรก็แล้วแต่ที่มันขัดแย้งกัน มันดูตลกเสมอ



ถ้าหากว่าเรามองว่าสิ่งที่เขาทำอยู่มันสร้างความตลกให้ตัวเอง
มันสร้างความต่ำต้อยให้ตัวเขาเอง
เราก็จะเกิดความเมตตา เราก็จะเกิดความรู้สึกว่า เออ ไม่อยากให้เขาทำอย่างนี้
แทนที่จะเกิดความหมั่นไส้นะ มันกลายไปเป็นความรู้สึกเมตตาแทน
หรือบางทีกลายเป็นความรู้สึกสงสาร แต่ไม่ใช่สงสารแบบเจือด้วยความสมเพชนะ
คือเป็นสงสารในแบบที่ไม่อยากให้เขาเป็นอย่างนั้น
แล้วใจของเราก็จะมีความเย็นกระจายออกมาให้เขารู้สึกได้
ว่า เออ คนนี้เขามองเรานิ่งๆ มองเราเย็นๆ นะ
แล้วอาจจะวันหนึ่งเกิดความเข้าใจตามเราขึ้นมา
เพราะเราที่เย็นนี่มันเย็นด้วยความเข้าใจ เย็นด้วยความเห็นใจ
เย็นด้วยความรู้สึกในด้านดีว่าไม่อยากให้เขาเป็นอย่างนี้
ในที่สุดความเย็นอันประกอบด้วยความเข้าใจของเรา
มันก็อาจจะไปกระตุ้นความเข้าใจของเขา หรือว่าทำให้อัตตาของเขาเบาบางลงได้
นี่แหละตัวนี้แหละที่เราควรให้เป็นปฏิกิริยาโต้ตอบกับผู้ที่มีความหลงตัวมากๆ นะครับ


แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP