ธรรมะจากพระสูตร Dhamma from Sutta

คูถภาณีสูตร ว่าด้วยผู้พูด ๓ จำพวก

กลุ่มไตรปิฎกสิกขา

[๔๖๗] ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๓ นี้ มีปรากฏอยู่ในโลก บุคคล ๓ เป็นไฉน
คือคูถภาณี (คนพูดเหม็น) ปุปผภาณี (คนพูดหอม) มธุภาณี (คนพูดหวาน)


บุคคลคูถภาณีเป็นอย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าสภาก็ดี เข้าชุมนุมชนก็ดี
เข้าหมู่ญาติก็ดี เข้าหมู่ข้าราชการก็ดี เข้าหมู่เจ้าก็ดี
ถูกนำตัวไปซักถามเป็นพยานว่า
มาเถิด บุรุษผู้เจริญ ท่านรู้อันใดจงบอกอันนั้น
บุคคลนั้น ไม่รู้ กล่าวว่า รู้ บ้าง
รู้ กล่าวว่า ไม่รู้ บ้าง
ไม่เห็น กล่าวว่า เห็น บ้าง
เห็น กล่าวว่า ไม่เห็น บ้าง
เป็นผู้กล่าวเท็จทั้งรู้ เพราะเห็นแก่ตนบ้าง เพราะเห็นแก่คนอื่นบ้าง
เพราะเห็นแก่ลาภผลเล็กน้อยบ้าง ดังนี้


ภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า บุคคลคูถภาณี


ก็บุคคลปุปผภาณีเป็นอย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าสภาก็ดี เข้าชุมนุมชนก็ดี
เข้าหมู่ญาติก็ดี เข้าหมู่ข้าราชการก็ดี เข้าหมู่เจ้าก็ดี
ถูกนำตัวไปซักถามเป็นพยานว่า
มาเถิด บุรุษผู้เจริญ ท่านรู้อันใดจงบอกอันนั้น
บุคคลนั้นไม่รู้ ก็กล่าวว่า ไม่รู้
รู้ ก็กล่าวว่า รู้
ไม่เห็น ก็กล่าวว่า ไม่เห็น
เห็น ก็กล่าวว่า เห็น
ไม่เป็นผู้กล่าวเท็จทั้งรู้ เพราะเห็นแก่ตนบ้าง เพราะเห็นแก่คนอื่นบ้าง
เพราะเห็นแก่ลาภผลเล็กน้อยบ้าง ดังนี้


ภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า บุคคลปุปผภาณี


ก็บุคคลมธุภาณีเป็นอย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ละวาจาหยาบ
เว้นจากวาจาหยาบ วาจาใดไม่มีโทษ สบายหู น่ารัก จับใจ
เป็นคำชาวเมือง เป็นที่รักใคร่ของชนมาก เป็นที่พอใจของชนเป็นอันมาก
เป็นผู้กล่าววาจาอย่างนั้น


ภิกษุทั้งหลาย นี้เราเรียกว่า บุคคลมธุภาณี


ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๓ นี้แล มีปรากฏอยู่ในโลก.


คูถภาณีสูตร จบ



(คูถภาณีสูตร พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต
พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ ๓๔)

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ