ฝึกรู้ลมหายใจ

[พิมพ์พลอย]

ทำไมจะไม่เข้ามาแล้วอ่ะคะ
โครงการจบไป แต่เรายังใช้ที่นี่คอยให้และรับกำลังใจได้เสมอ .. เนอะ

ยังไงก้อยินดีที่ได้รู้จักค่ะ สู้ๆ สู้ต่อไปนะ

[admin]

คืนก่อนได้ลองนั่งสมาธิโดยใช้วิธีเจริญอานาปาณสติ (( เปิดเสียงพี่ตุลย์แนะนำไปด้วย ))
แรกๆ ก้อรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ
เหมือน่ว่าตัวเองจะตั้งใจดึงลมเข้า ผ่อนลมออกมากเกินไป

พี่ตุลย์แนะนำว่า เราไม่ควรตั้งความคาดหมายใดๆ ทั้งสิ้น
ให้ตามรู้ลมไปอย่างที่เค้าเป็น เค้าจะอึดอัด ไม่เป็นธรรมชาติ
หรือเค้าจะนิ่งลึกยาวสงบเย็น ก้อให้เห็นตามความเป็นจริง

และให้ลองสังเกตดีๆ ว่า ถ้าเราไม่จงใจดึงลมเข้าก่อนเวลา
ก้อเลยมองเห็นว่า ร่างกายเราเอง ยังไม่ได้ต้องการลมในทันที
มันจะมีช่วงหยุดพักนิดนึง ก่อนที่ร่างกายจะรู้สึกว่า "ขาด"
จากนั้นเราจะค่อยๆ รู้สึกถึงลมที่ลากเข้ามา .. รู้สึกดีจัง ^^


"ลมหายใจเราเปรียบราวบันได
เป็นที่พึ่งที่ไว้ใจได้ อย่างแท้จริง"


จริงๆ ด้วยสินะคะ 

อ่านตรงนี้แล้วได้ประโยชน์ดีจังเลยครับ 

เป็นกำลังใจให้คุณ sun เช่นกันนะครับ 

[sun]

  ขอบคุณครับทุกท่าน 
         ผมเองก็ขอส่งกำลังใจให้ทุกๆคนด้วยนะครับที่อ่านเจอข้อความนี้ แม้ว่าจะไม่ได้เข้ามาโพสในนี้ก็ตาม
          ตอนแรกคิดว่าโครงการจบไปแล้ว คิดว่าเจ้าภาพเค้าจะปิดงานน่ะครับ ก็เลยคิดว่าจะไม่ได้เข้ามาอีก
          แต่ถ้าเจ้าภาพเขาอนุญาตก็ยังจะเข้ามาเรื่อยๆอยู่ครับ
          ใครฝึกไปถึงไหนก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ
หรือมีเคล็ดแต่ไม่ลับอะไรดีๆก็บอกกันบ้าง (เคล็ดลับพอมาบอกก็จะกลายเป็นไม่ลับ)
         ผมรู้สึกว่า ถ้าไม่โกนหนวด จะรับรู้สายลมได้ชัดขึ้นอีกน่ะครับ......
         แล้วอีกอย่างผมยังไม่ได้บอกเพื่อนๆ ก็คือ นอกจากฝึกลมหายใจแล้ว ก็พยายามรักษาศีล 5 ควบคู่ไปด้วยอยู่ครับ
         จะมีด่างพร้อยบ้างก็คงจะเป็นเรื่องยุงที่มากัด เราเป่าออกมันก็ไม่ออก พอเราเอามือสกิดแค่เบาๆว่าจะไล่มันออกไป.....แป๊ะ!..ท้องแตกตายเลย...สงสัยมันกินอิ่มมากเกินไปบินไม่ไหว..
         ก็เลยได้ยุงเป็นครูสอนใจว่า ถ้าไม่มีความพอดี ตอบสนองแต่ความอยากของตัวเอง ไม่มีสติ สุดท้ายก็จะกลับกลายเป็นผลร้ายต่อตัวเองครับ
         รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ถ้าเป็นหวัดเดี๋ยวจะฝึกรู้ลมหายใจลำบาก......

[Angel]

ดีใจจังค่ะที่คุณ sun ยังเข้ามาในกระทู้เหมือนเดิม 

ขอบคุณนะคะที่ส่งเรื่องดีๆ มาให้ Angel ด้วย 

เมื่อก่อน Angel ก็เคยตบยุงเป็นว่าเล่นเลยค่ะ

ตั้งแต่ไปฝึกเจริญสติ ก็เลิกตบไปแล้วค่ะ ตั้งใจรักษาศีล 5 ให้สมบูรณ์

ใช้เป่าลมไล่มันไปแทน และแผ่เมตตาให้เขาจงเป็นสุขเป็นสุขเถิด

พวกเราก็เคยเกิดเป็นยุง และสัตว์อื่นๆ มาแล้วเหมือนกัน

อย่าโกรธ เกลียดกันเลย ขอให้จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด 

[พิมพ์พลอย]

จริงด้วยเนอะ 
เป็นหวัดขึ้นมาทีละก้อ .. ฝึกรู้ลมหายใจลำบาก คงจะอึดอัดชอบกล

[yuwa]

ขอบคุณมากนะคะคุณ Sun สำหรับmessage
ตอนแรกเห็นชื่อเรื่องก็จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องนี้แล้ว
แต่ก็ลองอ่านดูอีกรอบ โดนค่ะ
รู้สึกว่าไม่อยากจะโกรธอีกแล้ว
หมายถึงไม่อยากจะทุกข์กับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องอีกแล้ว
อยากจะมีสติระลึกได้เร็วๆค่ะ...
   อ่านเรื่องคุณSunในกระทู้แล้วตื่นเต้นน่าติดตามมากค่ะ
เหมือนคอยตามอ่านหนังกำลังภายใน คอยลุ้นตามไปด้วย
เล่ามายาวๆไม่ต้องกลัวจะอ่านไม่หมดนะคะ ไม่พออ่านค่ะ
ตัวเองปฏิบัติไม่ได้ แต่ก็ชอบคิดว่า
ถ้าเริ่มเมื่อไหร่ก็กลัวจะหยุดไม่ได้
ภาระทางโลกเรายังไม่หมด
ตลกดีใช่ไหมคะ
เห็นความก้าวหน้าในการปฏิบัติของคุณsun แล้ว
วันหน้าอาจจะขอคำแนะนำบ้างนะคะ

เคยมีพระรูปหนึ่งบอกว่า
การเริ่มปฏิบัติ แม้จะวันละเล็กน้อย
ก็เหมือนกับการเริ่มออกก้าวเดิน
ก้าวไปทีละนิดละนิดเหมือนไม่ได้ไปไหน
แต่พอเรามองย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้น
เราก็ค่อยๆไกลมันออกมาทุกทีค่ะ
การปฏิบัติของคุณSunก็เช่นกัน
อย่างน้อยตอนนี้คุณก็ไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแล้วค่ะ
ขอให้การปฏิบัติก้าวหน้าไปเรื่อยๆ
บุญรักษาค่ะ

[Angel]

แวะมาทักทายและส่งกำลังใจให้คุณ sun นะคะ

ขอมอบดอกไม้ให้คุณเช่นกันค่ะ 

[poonsri]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[yuwa]

 :oว้าไมไม่มาเล่าไรให้ฟังซะทีนะ
แล้วจะแวะมาใหม่จ้า
::33::แด่คนสู้กิเลสจ้ะ

[sun]

   ขอบคุณครับทุกท่านที่แวะมาทักทาย ทั้งคุณ พิมพ์พลอย
คุณ Angel  คุณ poonsri คุณ admin คุณ yuwa คุณ wanrawee และอีกหลายๆท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม
       ผมอาจจะไม่ได้เข้ามาบ่อยเหมือนเดิมครับ เพราะ คอมฯแสดงอนัตตาบ่อย  และอยู่กลางสวนมะม่วง ข้างๆก็เป็นบ่อเลี้ยงปลา รายรอบด้วยทุ่งนา
       แบบประมาณว่า บั่นน้อก....บ้านนอก....คลื่นโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยมี
       เวลาต่อเน็ตที ก็รอน้า....น ...นาน
       ในระหว่างที่รอ ก็จะสังเกตุดูกาย ดูใจไปด้วยครับ ฟังเสียงกบ เสียงจิ้งหรีดบ้าง
บางครั้งก็รู้สึกถึงลมหายใจ บางครั้งก็รู้สึกถึงความหงุดหงิด
ระยะนี้ก็รู้สึกถึงอารมณ์ที่ละเอียดขึ้นครับ
รู้ว่าตัวเองเป็นคนหงุดหงิดบ่อยเหมือนกัน แต่ก็นิดๆหน่อยๆ   
    สำหรับเรื่องโกรธเหรอ...จำไม่ได้แฮะ..ครั้งล่าสุด พ.ศ. อะไร
อิจฉาคนมีความโกรธจัง...
    ความอยากเหรอ..เพิ่งจะรู้สึกได้จริงๆว่าก่อนอ้าปากกินข้าวมันจะมีอะไรบางอย่างแว้บบขึ้นมาก่อน...แล้วตอนที่ลิ้นกำลังจะสัมผัสกับอาหาร...ยิ่งชัดเจน
    กินข้าวกินปลาหมดมาตั้งหลายกระสอบเพิ่งจะสังเกตุเห็น...
    ความหลงเหรอ...ไม่หลงสิเรื่องแปลก...
    ก็ได้แต่ตามรู้ตามดูไป  แล้วแต่ว่าจะนึกขึ้นได้เมื่อไหร่
ไม่รู้ว่าเราจะไปได้ไกลสักแค่ไหน...รู้แต่ว่าเราต้องทำ
ได้แค่ไหนก็ยอมรับความจริง...
มีความสุขที่ได้ทำ...รู้สึกมันมีความหมาย...รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่เฝ้าเพียรแสวงหา......
เราไม่ได้ทำเพื่อเราคนเดียว..เราทำเผื่อคนที่เรารักด้วย...
    บางครั้งเวลาท้อ...ไม่รู้ว่าทางที่เรากำลังเดินเป็นทางที่ใช่หรือเปล่า
    ถ้าใช่..ก็นับว่าเป็นสิ่งประเสริฐมากๆ...
    ถ้าไม่ใช่...ก็ถือว่าในฐานะที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์เราก็ได้ทำเต็มที่แล้วให้สมกับที่ได้เกิดมา...ก่อนที่จะคืนร่างกายให้กับโลกไป.......
      have a nice day
      เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านนะครับ

[Angel]

ท่าทางอากาศแถวบ้านคุณ sun จะดีมากๆ เลยนะคะ 

คงอยู่แถวชานเมืองใช่ไหมคะ มีเสียงกบ เสียงจิ้งหรีดด้วย

ขอให้สูดออกซิเจนเผื่อ Angel ด้วยนะคะ 

ตอนนี้ Angel ไม่ค่อยสบายค่ะ เป็นหวัด ไอ เพราะพักผ่อนน้อยค่ะ

เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ 

[อิกคิว]

แวะมาทักทายในกระทู้คุณ sun ครับ  ผมเองก็เคยฝึกรู้ลมแบบเอาจริงเอาจัง
จนปวดหัวไปหมด  ตอนหลังไม่ปวด แต่ก็ไม่เป็นธรรมชาติ เพราะว่ามีความอยาก
เคยถามคุณดังตฤณในกระทู้ ลานธรรม  ท่านแนะนำว่า "รู้ลม เพื่อรู้กาย รู้กายเพื่อ
รู้จิต การรู้ก็รู้เผื่อแผ่ว่ารู้อะไรชัดก็เอาอย่างนั้น" จำได้คร่าวๆอย่างนี้ เลยเอามาฝาก
ครับ  โมทนาด้วยนะครับ

[Angel]

ได้เห็นรูปบรรยากาศบ้านและแถวบ้านคุณ sun แล้ว 

ต้องขอชมว่ายังอนุรักษ์ธรรมชาติได้อย่างดียิ่งเลยค่ะ 

ช่วยแบ่งออกซิเจน อากาศดีๆ มาให้คนกรุงอย่าง Angel ด้วยนะคะ 

เจริญในธรรมค่ะ 

[พิมพ์พลอย]

พิมพ์พลอยเป็นคนนึงที่รู้ลมหายใจแบบสบายๆ ไม่ค่อยจะได้
จิตใจมันฟุ้งกระจาย โยกเยก แล้วก้อพาลจะทำให้อึดอัด
ครูบาอาจารย์แนะนำให้ลองนั่งรู้ลมแบบใหม่
ไม่ต้องคาดหวังว่าจะสงบ หรือสบายอะไร

ให้หมั่นนับหนึ่งใหม่ แล้วดูสภาวะอึดอัด ยุกยิกๆ ไปแทน
ให้เห็นว่ามันมีแรงดัน อยากให้เราเลิกนั่งสมาธิ คอยดูไปไม่เลิก
แล้วจะเห็นไตรลักษณ์ว่า แม้แต่ความอึดอัด ความฟุ้งซ่าน แต่ละขณะ
ก้อไม่เท่ากัน เด๋วมากบ้าง น้อยบ้าง ดูความไม่เที่ยงของมันแทน

จะมีวินัยในการทำอานาปาณสติให้มากกว่านี้นะคะ
สู้ๆ (( แอบยืมพื้นที่ให้กำลังใจตัวเองไปในตัว )) ^^"

[Angel]

เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณ sun และน้องอุ๊กฝึกรู้ลมหายใจนะคะ

ขอบคุณน้องอุ๊กที่แบ่งปันประสบการณ์ด้วยนะ เพราะแรกๆ พี่ก็นั่งแล้วอึดอัดเหมือนกัน

แต่ตอนนี้ไม่อึดอัดแล้วค่ะ แต่อาจจะเพ่งหรือเผลอไปบ้าง ก็ตามรู้ไปเรื่อยๆ ค่ะ

เอาใจช่วยนะ