Dlitemag

ห้องรับแขก => สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v => Topic started by: พิมพ์พลอย on July 16, 2009, 04:26:34 pm

Title: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 16, 2009, 04:26:34 pm
จะพยายามปล่อยวางบางอย่างที่ทำร้ายใจให้วุ่นวาย
โดยตั้งใจสร้างความเชื่อมั่นให้กับตัวเองมากกว่านี้
ลดภาวะพึ่งพาปัจจัยภายนอก และหันมามีสติให้บ่อยเท่าที่จะทำได้
เรียนรู้และอยู่กับตัวเอง ตามหลัก "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ค่ะ



=========================
จะเป็นไรมากไหม เจ้าตัวดี
ใจฉันตอนนี้ มันโหวงเหวง
ไม่ได้อยากนะ มันเป็นเอง
รู้สึกโคลงเคลง เคว้งคว้างสิ้นดี

จะเรียกว่าเหงา ใช่ไหม
ในวันที่ไม่มีใคร แบบนี้
เคยได้อะไรทุกอย่าง ที่อยากมี
มาวันนี้ เหมือนไม่มี ใครอยากใส่ใจ

ถึงเห็นตามความเป็นจริงว่า
ทุกอย่างผ่านมา แล้วก้อต้องผ่านไป
แต่เมื่อวันนี้ ยังเข้มแข็งไม่ไหว
ก้อเห็นชัดที่ใจ ว่ามันอ่อนแอ

ไม่มีอะไรมากกว่าลองตามดู
ก้อแค่ "รู้" ว่าวันนี้ยังเป็นผู้แพ้
กลัวอะไร เรายังมีเราเป็นผู้ดูแล
รักที่แท้ ก้อแค่กลับมาดูใจ

ตั้งใจ จะไม่ขอลดละ
ส่วนชัยชนะ จะมาในวันไหน
เป็นเรื่องของเหตุพร้อมปัจจัย
เราต้องเข้มแข็งได้ ในสักวัน

==========================


เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ : )
-พิมพ์พลอย-
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Yaowalak on July 16, 2009, 05:37:44 pm
เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งและเป็นที่พึ่งให้ตนเองได้ตลอดไปค่ะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on July 16, 2009, 05:42:38 pm
อนุโมทนา และส่งกำลังใจให้เต็มที่เลยครับ  ::33::

แล้วแวะเวียนมาอัพเดทให้พวกเราได้อนุโมทนากันอีกนะครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: kookkai on July 16, 2009, 06:40:55 pm
เป็นนักเขียนด้วยรึเปล่าคะนี่  ::115::

ส่งกำลังใจมาให้ด้วยค่ะ
ขอให้สำเร็จนะคะ

::33:: ::33:: ::33::



Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 16, 2009, 11:02:34 pm
ขอบคุณทุกกำลังใจ
สำหรับ "ผู้มาใหม่" อย่างฉัน
ข้อความ เติมความเชื่อมั่น
อบอุ่น อัศจรรย์ เกินเอ่ยมา

วันนี้ แม้เพียงเริ่ม "นับหนึ่ง"
ซักวันคงถึง เส้นชัยข้างหน้า
ทุกก้าวที่ร่วมเดิน ขออนุโมทนา
ช่วยประคองรักษา ให้ทุกคนพ้นภัย


ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ มีแรงฮึดสู้ขึ้นอีกเยอะเรย : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on July 16, 2009, 11:36:15 pm
กลอนเพราะมากๆเลยครับ  ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 17, 2009, 11:02:20 am
ผ่านไปหนึ่งคืน กับความทรมาน
ถูกภาพวันวาน ย้อนทำร้าย
รู้ทั้งรู้ เราแก้ไขอดีตไม่ได้
แถมยังกังวลไป ถึงอนาคตที่ยังไม่มา


รู้สึกท้อแท้ แทบหมดกำลังใจ
อยากกดโทรไป หาใครปรึกษา
พยายามข่มใจไว้ รักษาสัจจะวาจา
หยิบหนังสือขึ้นมา อ่านธรรมะไป


เห็นใจตัวเองชัด ว่ายังฟุ้งมาก
อาการอยาก จะสงบ เริ่มไหวไหว
ทุกกับดัก ครูอาจารย์ท่านชี้ไว้
แต่ใจนะใจ มันไม่ใช่ของเรา


สุดท้าย ก้อยังเข้าไปติดกับ
ฝืนบังคับ อยากให้หายเศร้า
ตัวเรา ใจเรา เหมือนไม่ใช่เรา
ไม่สามารถบังคับเอา ได้อย่างใจ


หลับตานิ่ง ดูลมหายใจเข้าออก
ครูบาท่านบอก ให้อยู่กับปัจจุบันไว้
อุตส่าห์เข้าร่วม "สองวัน..ฉันทำได้"
เสียชื่อลูกพระพุทธฯได้ไง ฉันไม่ยอม


ลองผ่อนคลายตัวเองใหม่
ใช้ลมหายใจ รู้สึกตัวทั่วพร้อม
อดีต อนาคต ล้วนเป็นของปลอม
ปัจจุบันกล่อม ให้เรายอมมองตัวเอง


เริ่มจาก ผ่อนลมออกยาว
ก่อนสูดลมเข้า อย่างไม่หวั่นเกรง
อธิษฐานขอให้เข้มแข็ง พึ่งพาตนเอง
ค่อยลดความเพ่ง ลงอย่างนุ่มนวล


สายลมแห่งสติ ครั้งที่หนึ่งผ่านไป
จิตยังฟุ้งไหว คล้ายมีคลื่นรบกวน
สอง สาม สี่ ครั้ง ยังคงแปรปรวน
ทำฉันเริ่มรวน จนอยากถอดใจ


วิตกจริต ไม่ยอมคิดปล่อยวาง
เป็นอุปสรรคขวาง คนอย่างฉันไว้
"สองวัน..ฉันทำได้" ท่องให้ขึ้นใจ
ต้องผ่านพ้นไปได้ ยังมีแรงใจดีดี


หลับตานิ่งนาน หายใจครั้งที่สิบ
เริ่มเห็นลิบๆ ความสงบอยู่ตรงนี้
สะอาด สว่าง ใสเบา เข้าใจทันที
อยู่กับปัจจุบันที่มี และการปล่อยวาง


ผ่านไปได้แล้ว หนึ่งคืน
แม้จะด้วยการฝืน ข่มตัวเองอยู่บ้าง
ขอพึ่งพาความสงบ ให้ปัญญานำทาง
พร้อมมีสติก้าวย่าง อย่างคนมั่นใจ


เมื่อตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
จงอย่าดิ้นรน ไขว่คว้าสิ่งใดไว้
ลมหายใจเรา เปรียบราวบันได
เป็นที่พึ่งที่ไว้ใจได้ อย่างแท้จริง : )




สู้ต่อไป ไอ้มดแดง ^^~

- พิมพ์พลอย -
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 17, 2009, 06:41:02 pm
 :D  ขอบคุณมากๆเลย  .. ซึ้งมากๆค่ะ ... ได้กำลังใจจากบทกลอนเยอะเลยค่ะ   _/\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 17, 2009, 08:44:29 pm
ดีใจที่มีคนชอบกลอนนะคะ
บางครั้งบางสถานการณ์ คิดว่ามันถ่ายทอดออกมาได้ดีกว่าคำพูดยาวๆ
ทุกวันนี้ยังแพ้ภัยกิเลสอยู่หลายขุมเลยทีเดียวค่ะ
แต่อย่างน้อยได้ทำอะไรใหม่ๆ กล้าเปิดใจทำสิ่งที่ไม่เคยลองมาก่อน
คิดว่าคงได้เรียนรู้อะไรกับการเข้าร่วมโครงการนี้อีกเยอะค่ะ

เพราะแอบตั้งใจไว้แล้วว่า จะไม่ได้ทำเพียงสองวัน  : )


ปล.ถึงไม่ใช่นักเขียน แต่หากบทความใดจะช่วยก่อเกิดกำลังใจให้คนอื่นได้ ก้อยินดีมากค่ะ  _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: kookkai on July 17, 2009, 09:25:02 pm
ถ้าตั้งใจ 2 วัน ก็ต่อได้เรื่อย ๆ นะคะ
พอครบแล้ว ถ้าเห็นประโยชน์
สามารถตั้งสัจจะอธิฐานต่อไปเรื่อย ๆ อีก 2 วัน หลาย ๆ รอบ

แต่ถ้าตั้งใจไว้นานกว่านั้นแล้วทำสำเร็จ ก็ยิ่งน่าอนุโมทนาค่ะ

_/\_ _/\_ _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 18, 2009, 08:55:56 am
ถึงแม้เป็น สองวัน ธรรมดา
หากเวลา ดูเนิ่นช้า กว่าที่หมาย
อาจเพราะกด จดจ้อง ไม่ผ่อนคลาย
จิตซัดส่าย ไปมา หาที่อิง


กลางวันพ้น ผ่านได้ ไม่ยากนัก
กลางคืนทัก พักกาย ใจกลับวิ่ง
เฝ้าย้อนหวน ทวนอดีต หลีกความจริง
หวังพึ่งพิง สิ่งไม่แท้ แค่ลวงตา

:(
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on July 18, 2009, 10:23:31 am
ชอบมากๆเลยค่ะ  ;)
..
เราแต่งกลอนมาฝากด้วยค่ะ อาจจะไม่เก่งเท่า จขกท.นะคะแต่ตั้งใจมอบให้ค่ะ.. ::33::

ก็ถ้า รู้ วันนี้ก็เริ่มไม่ แพ้
หากอ่อนแอ ก็ให้ลุกขึ้นสู้ใหม่..
ทุกๆสิ่ง.. ผ่านไปได้แค่ดูใจ..
อีกไม่ไกลจะยิ้มได้..ด้วยตัวเอง..

สู้ๆนะ.. เป็นกำลังใจให้..
แล้วจะแวะเข้ามาบ่อยๆค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 18, 2009, 07:51:53 pm
 ::01:: ::01::
ขอบคุณคุณ wanrawee มากนะคะ สำหรับกลอนให้กำลังใจ
แต่งได้ไพเราะไม่แพ้ใครเลยแถมเป็นกำลังใจที่ดีมากๆ ด้วย

แปลกแต่จริงๆ นะคะ เวลาเราเขียนข้อความให้กำลังใจใคร
เหมือนกับเราได้รับกำลังใจนั้นกลับสะท้อนมาให้เราเองด้วย

แต่ถึงแม้ดูเหมือนเราจะพูดดี ให้ข้อคิดดี ให้กับคนมากมาย
สุดท้ายพอเจ้าตัวกิเลสมาเยือน กลับตกม้าตายซะนี่
ใจเราก้อแบบนี้เนอะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แสดงไตรลักษณ์ซะชัดแจ๋ว
ไม่เที่ยง .. เป็นทุกข์ .. บังคับไม่ได้ จริงๆ : )


::33::::33::::33::
แต่จะไม่ท้อ ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอกนะคะ มาสู้ไปด้วยกันเรื่อยๆ
ตราบเท่าที่เรายังมีลมหายใจเป็นราวบันได
เมื่อนั้น สติน้อยๆ ก้อคงกลับมาเยี่ยมเราได้เสมอ ^^ 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on July 18, 2009, 08:30:51 pm
แวะมาส่งอมยิ้มให้ครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on July 18, 2009, 08:47:37 pm
แวะเข้ามาบอกด้วยคน
ว่า กลอนที่คุณพิมพ์พลอยแต่ง เพราะจังเลยค่ะ  ::12::

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ  ::33:: ::33::

"ไม่มีใครมาทำร้ายเรา ได้ดีเท่ากับตัวเราเอง"
:)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: anattata on July 18, 2009, 11:49:40 pm
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เพราะชอบคำนี้เหมือนกัน "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน"
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 19, 2009, 11:39:27 am
 :)

ก่อนสรุปความเป็นไปในสองวัน ..
ขอเกริ่นอะไรยาวๆ ซักนิดนึงนะคะ ..



สิบกว่าปีของการคบหา พึ่งพาคนรักแทบตลอดเวลา ชีวิตมีกันและกันอยู่เสมอ
ความรักความหวังดีที่เคยได้รับมา มากมายจนคิดว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรทำให้เปลี่ยนไปได้

แต่แล้วไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เรื่องราวทุกอย่างกลับปิดฉากลงไป
ความรักความหวังดีเหล่านั้นแสดงไตรลักษณ์สอนเราอย่างแจ่มชัด
สิ่งนี้วิ่งเข้ากระทบ และสามารถกระเทือนความรู้สึกได้มาก อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
แต่ใช่ว่าจะไม่เคยเจ็บกับความรักมาเลย
หากแต่ครั้งนี้ วันเวลาความผูกพันช่างยาวนาน
เกินกว่าจะสามารถลบออกไปได้ง่ายๆ แม้เวลาจะผ่านไปสามเดือนแล้วก้อตาม

เฝ้าสังเกตเข้ามาในตน
บางครั้งจิตใจอิ่มเย็น ยินดีกับเขาอย่างจริงใจที่ได้พบคนที่ใช่มากกว่าเรา
แต่บางครั้งจิตใจหดหู่ เศร้าหมอง หวนคิดแต่อดีตที่ผ่านมา อยากไขว่คว้าอะไรเดิมๆ
สลับไปสลับมา ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัย ..





ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตามจริตนิสัยเอาแต่ใจ ไม่ยอมใคร และยึดติดเหนียวแน่นของฉัน
ป่านนี้คงแทบปางตาย ไม่เป็นผู้คน ฟูมฟายเรียกร้องจะได้ในสิ่งที่อยากอยู่เสมอ

ราวกับชีวิตนี้ได้ถูกกะเกณฑ์มาแล้วจากอะไรบางอย่าง ว่าเราต้องเจออะไรบ้าง
บุญยังดีที่มีเหตุให้ฉันได้หันมาคลิกกับคำสอนของพระศาสดาอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อประมาณปลายปีที่ผ่านมา
ด้วยจริตนิสัยชอบสิ่งพิสูจน์ได้ทางวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะเรื่องจักรวาลและร่างกายจิตใจของมนุษย์
ทำให้เริ่มสนใจว่าการเป็น "ชาวพุทธ" ที่แท้จริง "ต้องเรียนรู้อะไร" กันแน่

เริ่มศึกษาอย่างสบายๆ มาเรื่อยๆ ค้นพบความจริงที่อยู่ใกล้ตัวมากมาย แต่ไม่เคยสังเกตมาก่อน
นึกย้อนเหตุการณ์ตอนวัยเด็กที่คอยสงสัยเรื่องราวโน่นนี่
และอัศจรรย์เหลือประมาณที่ได้รับคำตอบแทบทุกอย่าง ในคำสอนสั้นๆ ของพระพุทธองค์
นึกละอายที่ผ่านมาหลายสิบปี เราเป็นเพียงชาวพุทธแต่ในทะเบียนบ้าน เท่านั้น
แต่ขณะเดียวกันก้อเกิดปีติเป็นล้นพ้นที่พบว่าตนโชคดีที่ได้พบกับพระพุทธตัวจริงเสียงจริงในที่สุด

พร้อมกันกับเผยตัวเหล่ากัลยาณมิตรรอบข้างมากขึ้นเรื่อยๆ
และหากมองดูให้ดีแล้ว ที่จริงเขาเหล่านั้นก้ออยู่ตรงนี้มานาน
หากแต่ฉันไม่ทันสังเกตเห็นอะไรดีๆ รอบข้างเอง ..





เหมือนเจอบททดสอบขนานใหญ่ ให้ฉันต้องก้าวข้ามไป
เรื่องราวที่ผ่านมา สอนธรรมะให้ฉันอย่างชัดแจ้ง
แต่เมื่อเดินบนเส้นทางธรรม จึงสามารถพอรับมือกับเหตุการณ์กระแทกใจครั้งนี้ได้บ้าง
อย่างน้อยก้อเมื่ออ่านบทความดีๆ ที่มีข้อความเตือนใจ เห็นชัดว่าจิตจะพอใจและยินยอมที่จะสงบลง


สองวันที่ผ่านมา
มีแวบคิดเรื่องเก่าๆ ทำร้ายตัวเองบ้าง
แต่นับว่าใจสงบลงเร็วกว่าก่อนมาก


ถึงตอนนี้ ฉันมั่นใจว่าเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉัน "มีที่มา" อย่างแน่นอน
และมีเพียงฉันเองเท่านั้น ที่สามารถที่จะทำให้มัน "มีที่ไป" อย่างสมบูรณ์
เพราะฉันได้รู้แล้วว่า "คนเราเกิดมาเพื่อทำอะไร" : )


แม้วันนี้ พบว่าตัวเองยังเดินละเลียดอยู่ที่เชิงเขา
แต่ดีใจมากที่ไม่ได้เดินเพียงลำพัง
มองเห็นผู้คนมากมาย พร้อมก้าวเดินทางไกลไปด้วยกัน
มีเพื่อนร่วมเดินทาง ย่อมดีกว่าเดินคนเดียว
เผื่อใครล้ม ใครท้อ ใครถอดใจ จะได้มีเพื่อนร่วมทางดีๆ ช่วยประคับประคองกันไป
เรามาร่วมเดินทางปีนป่ายขึ้นไปบนยอดเขาแห่งพระนิพพานลูกนั้นด้วยกันนะคะ



ขออธิษฐานจิต ตั้งใจพึ่งพาตัวเองต่ออีก ๒ วันค่ะ  _/|\_
ขอทุกท่านช่วยอนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ ..



::33:: ปล. ขอบคุณ คุณ Yaowalak คุณ admin คุณ kookkai คุณ Think Plus คุณ wanwaree คุณ brilliantty และคุณ anattata
สำหรับข้อความกำลังใจสั้นๆ ที่ให้กันนะคะ มันทำให้มีกำลังใจสู้ต่อไปเยอะเลย ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on July 19, 2009, 07:33:44 pm
คุณพิมพลอยขา ..

จริงอย่างที่คุณพิมพลอยบอกหล่ะค่ะ
ถึงแม้เราจะให้กำลังใครมากมายแต่สุดท้ายพอถึงตาเราเองเรากลับตกม้าตาย...

คือเราตั้งใจว่า 2 วันนี้เราจะไม่โกรธ..
แต่เราทำไม่ได้แล้วล่ะ...

เราโกรธไปแล้ว..ทำไงดี... :'(
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: kukkik on July 20, 2009, 12:01:38 am
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ กลอนเพราะมาก :)
คนเราท้อได้ แต่อย่าถอยนะคะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 20, 2009, 08:02:53 am
คุณ wanrawee คะ .. เป็นธรรมดาค่ะ เพราะจิตใจเราเอาแน่เอานอนไม่ได้นี่คะ ;)
เราบังคับมันไม่ได้ เพราะฉะนั้นเราคงห้ามไม่ให้โกรธหรือเสียใจไม่ได้เช่นกันค่ะ
อย่างที่หลวงพ่อปราโมทย์ได้บอกไว้ ให้เราคอยดูมันไป มันโกรธหรือเสียใจก้อปล่อยมัน
แต่ที่ต้องคอยฝึกห้ามตัวเองคือต้องอยู่ใน "ศีล" ต่างหากละคะ
ถึงโกรธแค่ไหนก้อให้รู้ แต่อย่าหลุดการกระทำและคำพูดที่ไม่ดีๆ ออกไป
นี่คือสิ่งที่พวกเราต้องฝึกทำให้ได้ในสองวันนี้นั่นเองค่ะ

ถึงหลุดไปแล้วก้อไม่เป็นไร ก้อรู้ว่าหลุด .. เห็นนางมารแทนนางฟ้าไปแล้วสิ อิอิ
มาเริ่ม "นับหนึ่ง" ใหม่ไปพร้อมๆ กันอีกดีกว่า .. สู้ๆ ค่ะ (บอกตัวเองไปด้วย ^^)


โกรธแล้ว ก้อให้รู้
คอยตามดู ใช่กดห้าม
ที่ต้อง พยายาม
คือรู้ตาม ความเป็นจริง

มโนกรรม ห้ามไม่ได้
วจี กาย ต้องให้นิ่ง
สองวัน ทำได้จริง
ได้พึ่งพิง ตัวเราเอง

ทำผิด เริ่มใหม่ได้
สู้ต่อไป นะคนเก่ง
นับหนึ่ง เพื่อตัวเอง
อย่ารีบเร่ง จนกดดัน

วันนี้ ยังพ่ายแพ้
อย่าท้อแท้ ไขว่คว้าฝัน
ต้องสำเร็จ ในสักวัน
ถึงวันนั้น จงภูมิใจ : )




ปล. ขอบคุณกำลังใจคุณ kukkik ด้วยนะคะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on July 20, 2009, 03:33:26 pm
กลอนเพราะมาก ชอบจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะ ;)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 21, 2009, 05:47:34 pm
 2 วันผ่านไปแล้ว  และก็ไม่น่าเชื่อเลยว่าแค่ 2 วันจะสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นได้ เพราะจิตใจได้เปลี่ยนแปลงไปมากๆอย่างที่คิดไม่ถึง ขอบคุณคุณพิมพ์พลอยมากๆนะคะ ในช่วง 2 วันที่ผ่านมา ก็ได้print กลอนแต่งเก็บไว้อ่านและระลึกถึงอยู่เสมอ ตั้งใจไว้ว่าจะเข้มแข็งให้ได้เพื่อเป็นเพื่อนคุณพิมพ์พลอยด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆ  ;) _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 21, 2009, 05:53:00 pm
อิอิ .. ลืมบอกไปค่ะ ว่าแอบแต่งกลอนตอนช่วง 2 วันที่ผ่านมาด้วย แต่ไม่เพราะและก้อไม่จบค่ะ  ???  มีเทคนิคแต่งกลอนเก่งๆดีๆ มาแนะนำบ้างมั้ยค่ะ เนี้ย ..  555
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 21, 2009, 09:44:01 pm
o_kiss
ปลื้มใจจังเลยอ่ะค่ะ ที่รู้ว่าคุณ Think Plus พิมพ์กลอนของพิมพ์พลอยไปอ่านเป็นกำลังใจ
แบบนี้เดี๋ยวแต่งให้อีกเยอะๆ เลยดีไม๊คะ จะได้คอยเป็นกำลังใจให้กันและกันไปเรื่อยๆ เนอะ


o_rolleyes
จริงๆ แล้วเทคนิคแต่งกลอนก้อไม่มีอะไรมากค่ะ ลองอ่านเยอะๆ ลำดับความคิดดีๆ
แล้วฝึกเขียนฝึกแต่งบ่อยๆ ตอนแรกๆ ก้ออาจจะยากหน่อย โดยเฉพาะตอนจบนี่แหละตัวดีเลยค่ะ
แต่งๆ ไปแล้วบางทีจบไม่ลงซะงั้น ฮ่าๆๆ อย่าเพิ่งท้อนะคะ เริ่มจากกลอนง่ายๆ สั้นๆ ก่อน
แล้วค่อยลองปรับให้ยาวขึ้น สัมผัสเยอะขึ้น
และสุดท้ายที่ขาดไม่ได้ก้อคือให้รู้สึกภูมิใจในกลอนของเราค่ะ
แม้ไม่สวยไม่เลิศหรูอย่างนักกวี แต่ลองดูดีๆ มันบ่งบอกความเป็นตัวเราได้ดีเชียวค่ะ


เป็นกำลังใจให้สู้ๆ ทุกเรื่องเลยนะคะ : )))))

::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 21, 2009, 10:05:14 pm
 :)
ผ่านมาสองวันนี้ ดีกว่าที่คาดเอาไว้เยอะค่ะ
พอเริ่มฝึกใจให้ยอมปล่อยวางบางสิ่งบางอย่างลง ใจก้อเบาโปร่ง รู้สึกดีจริงๆ ด้วย
ที่ผ่านมา เพราะเรามัวไปคาดหวัง กับสิ่งที่เราควบคุมบังคับไม่ได้
พอใครๆ ทำอะไรไม่ได้ดังใจเรา เราก้อเสียใจ หงุดหงิด แล้วก้อหนักอึ้ง


วันแรกของการต่ออายุครั้งที่ ๑ เจอบททดสอบให้ต้องร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอีก
คืนนั้นเลยปล่อยให้ตัวเองร้องระบายไปจนพอ หลังจากนั้นก้อกลับมีสติรู้ตัวขึ้นมาแล้วคิดอะไรได้
เพลง "ก้อนหินก้อนนั้น" ของคุณโรสลอยเข้ามาในหัว .. อืมม มันเป็นแบบนั้นจริงๆ นะ


หากยังยอมยังแบกไป หัวใจของเรานั่นแหละที่ต้องเหนื่อยต้องล้า
แค่เราจับมันโยนทิ้งไป อย่าไปใส่ใจถือมันไว้ นั่นแหละถึงจะหายเหนื่อย
แปลกแต่จริง คืนนั้นกลับนอนหลับได้สบายๆ ทั้งที่ก่อนนอนร้องไห้ซะยกใหญ่
บทจะหลุดก้อหลุดมาง่ายๆ ซะงั้นอ่ะเนอะ ... ^^


::01::
คืนที่ ๒ ราบรื่นกว่าเดิมค่ะ แต่ยังมีแอบกลับไปเหงาๆ เข้าสภาวะหาที่พึ่งพิงภายนอกนิดหน่อย
แต่สติกลับมาอยู่เป็นเพื่อนได้ไวกว่าเคย รู้สึกเหมือนว่าเรามีพลังใจเหลือพอจะสู้ต่อ
พบกับสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนแปลง และมีความมุ่งมั่นทำสิ่งที่ดีต่อไป



_/|\_ _/|\_ _/|\_

งั้นขออธิษฐานจิต ให้ใจเข้มแข็ง และอยู่กับตัวเองได้อย่างมีความสุข
ลดภาวะการพึ่งพาคนอื่นลง ไม่ยึดติดกับสิ่งที่ไม่ใช่แก่นสารของชีวิตเรามากเกินไป
ครั้งนี้ขอ ๓ วันเลยนะคะ (( แหม .. ช่างกล้านะเนี่ย .. )) ยังไงๆ ก้อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ  ;)


::33:: <-- แอบให้ดอกไม้ เป็นกำลังใจให้ตัวเองก่อนหนึ่งดอก

.. ก้อถ้าตนไม่พึ่งตน แล้วจะหวังไปพึ่งใครล่ะเนอะ ..
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on July 22, 2009, 01:03:16 am
กระทู้นี่อบอุ่นจัง ::115::

๓ วัน เอาให้อีก ๓ ดอกครับ  ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: samart on July 22, 2009, 10:08:35 am
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ชอบกลอนครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: piyanuchsorn on July 22, 2009, 01:29:23 pm
 เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

สู้ๆๆ เพียงแค่คิดจะอดทน ก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว

ยิ่งทำได้ ยิ่งถือว่าเป็นการเรียกอะไร ใหม่ๆ เข้ามาในชีวิต  ทำตัวและใจให้สะอาด พร้อม ที่จะมีสิ่งใหม่ ที่ดีกว่าเข้ามาในชีวิตน่ะค่ะ

อย่าถือเอาสิ่งที่ยังมาไม่ถึงและสิ่งที่ล่วงลับไปแล้ว มาคิด

ส่งกำลังใจให้น่ะค่ะ สำหรับกลอนดีๆที่ คนดีๆ เขียน น่ารักจัง

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 23, 2009, 10:07:21 am
แอบแว๊บมารับดอกไม้และกำลังใจค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากนะคะ
^^ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on July 23, 2009, 10:09:32 am
อนุโมทนาและแอบเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ  _/\_ ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 23, 2009, 02:12:40 pm
 ::33:: แอบยิ้ม รับดอกไม้
กำลังใจ แสนอบอุ่น
แต่งกลอน แทนขอบคุณ
อิ่มทั้งบุญ อุ่นทั้งใจ

รู้สึก ตนเข้มแข็ง
เริ่มมีแรง สู้ต่อได้
ปล่อยวาง อย่างเข้าใจ
ทำต่อไป ไม่ยากเกิน

เห็นผล ด้วยตนเอง
ไม่รีบเร่ง ไม่ขัดเขิน
ทำใจ ให้ฉ่ำเพลิน
ค่อยก้าวเดิน อย่างมั่นคง

จากสอง ลองเพิ่มสาม
พยายาม ตามรู้ "หลง"
จิตวิ่ง เห็นตามตรง
พุทธองค์ ทรงเมตตา

ชี้ทาง ห่างกิเลส
หากทำเหตุ ให้แน่นหนา
ทาน ศีล ภาวนา
ผลข้างหน้า ตามปัจจัย

บุญใด หากมีขึ้น
ขอหยิบยื่น มอบไว้ให้
ทุกคน ที่ตั้งใจ
ทำตัวใหม่ ให้ดีงาม

ทีมงาน ที่น่ารัก
คอยคุยทัก ตอบคำถาม
ทุกคน ล้วนพยายาม
จะก้าวข้าม ความเคยชิน

กล้าเปลี่ยน กล้าทำลาย
ทุกข์หล่นหาย มลายสิ้น
พบสุข เป็นอาจิณ
รวยทรัพย์สิน รินปัญญา

::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 24, 2009, 03:07:57 pm
วะ วะ วะ ว้าว..  _/\_  อนุโมทนากับบุญทุกบุญ ความตั้งใจอันดีงามของทุกคนนะคะ ยังมีความตั้งใจทำ 2 วันฉันทำได้อยู๋เหมือนกันค่ะ แต่เป็นแบบแอบทำ ไม่ได้โพสลงกระทู้ อิอิ.. เพราะว่าที่ตั้งใจทำจะเป็นความรู้สึกล้วนๆเลยอ่ะค่ะ คิดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ พยายามสร้างความเพียรให้ไปถึงเป้าหมายด้วยทีละนิดนะคะ   ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 25, 2009, 08:57:00 am
เริ่มอยู่กับตัวเองได้คุ้นชินมากขึ้น
ทุกครั้งที่เริ่มรู้สึกว่าเหงา จะพยายามหาอะไรทำ
เช่น อ่านหนังสือ จัดห้อง เล่นเน็ต

เห็นได้ชัดว่า เวลาความเหงามาเยี่ยม
ถ้าเราใส่ใจรับรู้ครุ่นคิดถึงแต่มัน
มันจะพองโตขึ้นเรื่อยๆ

บางทีก้อรู้สึกเหมือนว่าใจลึกๆ เราชอบมันเหมือนกันนะ
ชอบที่จะคิด หาเรื่องกลุ้มใจมาคิดตลอดเวลา

พอรู้ตัวก้อพยายามหาอะไรอย่างอื่นทำไป
อยู่กับตัวเองให้มากขึ้นๆ พยายามมองในแง่ดีของการได้ทำอะไรคนเดียว
ไม่ไปคาดหวังการกระทำของคนอื่น ซึ่งมันจะตามทำร้ายความรู้สึกเราได้มาก

วันแรกๆ ก้อโหวงเหวง วันต่อๆ มาก้อรู้สึกดีขึ้น เหงาน้อยลง
ยิ่งพยายามหาอะไรมีประโยชน์ทำ และมีความสุขอยู่กับตัวเองมากๆ
ก้อยิ่งเห็นชัดว่าปล่อยวางอะไรไร้สาระได้มากขึ้น

แต่ก้อยังมีหลงดีใจบ้างประปราย เวลาได้รับอะไรจากคนอื่น
เห็นชัดว่า ถ้าไม่คาดหวังซะอย่าง สิ่งที่ได้รับมา จะเป็นอะไรที่สุขมากกว่าทุกข์

บางครั้ง การหยุดไขว่คว้าอะไรที่เรารู้ดีว่า
ไม่สามารถเป็นได้อย่างใจเราหวังเสมอไป
เราก้อได้ค้นพบว่า สิ่งที่เราต้องการ
แท้จริงแล้วมันไม่ได้อยู่ที่ไหนไกล
.. มันอยู่ที่ใจของเราเอง ..




"มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่อยากมี หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ
มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว มันอยู่ที่ตรงนี้แค่เพียงเรา .. ยอมรับและพอใจ"



::33:: ขออธิษฐานจิตให้มีความเข้มแข็งพึ่งพาตัวเองได้ต่อไป
ไม่อยากกำหนดว่ากี่วัน แต่อยากทำต่อไปให้ได้เรื่อยๆ
ขออธิษฐานให้ไม่ท้อ แม้ว่าจะอ่อนแอร้องไห้อีกกี่ครั้งก้อตาม
สุดท้ายขอให้มีแรงใจที่จะเริ่มใหม่
ด้วยศรัทธาเต็มเปี่ยมต่อคำสอนของพระพุทธองค์ : )

_/|\_ _/|\_ _/|\_

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 25, 2009, 03:40:02 pm
วันเดียวกันแท้ๆ
ตอนเช้าเข้มแข็ง
ตอนนี้อ่อนแอมากมาย

ใจหนอใจ ..
T T

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 26, 2009, 03:12:04 pm
อิอิ .. เป็นเหมือนกันเลยค่ะ .. วันนี้ยังโดนกิเลสแห่งความขี้เกียจหลอกว่าให้รอทำงานให้รวยก่อนแล้วค่อยมาภาวนาดีกว่าด้วยนะคะ  8) เลยรีบโทหาอัพไลน์ เอ้ยย..กัลยาณมิตร ที่ปรึกษาส่วนตัวเลยค่ะ   :D โดนเทศน์มาซะหน่อยจะได้มีแรง มนุษย์เราก็อย่างนี้นะคะ ตลกดีเนอะ ว่าไหม.. ไหลตามสิ่งกระทบกันไปเรื่อยเปื่อย หลอกเราไปวันๆ อาจจะตายจากกันไปโดยที่ไม่ได้อะไรขึ้นมาแต่กลับเสียชีวิตนี้ไปอย่างน่าเสียดาย .. เลยว่าจะต้องกลับมาตั้งใจทำสองวัน ฉันทำได้ในสิ่งที่เป็นรูปธรรมไปเรื่อยๆ สร้างเหตุที่ดี โดยเฉพาะการตั้งใจมองโลกในด้านบวกกับทุกๆอย่างที่เข้ามานี่ ทำให้จิตใจเกิดฉันทะขึ้นมามากๆเลยค่ะ พอมีความสุขก็ขยันดูกายดูใจ ไม่มีใครให้พึ่งพาเราก็ยังสบายใจ เพราะเราคิดบวก..อิอิ อยากชวนคุณพิมพ์พลอยมาคิดบวกด้วยกันนะคะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 26, 2009, 05:46:57 pm
อิอิ ... หนีไปแอบแต่งกลอนมาให้ด้วยนะคะ แหะๆ ..

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on July 26, 2009, 05:53:19 pm
                สองวัน  ฉันทำได้ จะคิดบวก
                ให้ใจตรวจและสำรวจ คอยตามรู้
               โลภ  โกรธ  หลง เพ่ง  จ้อง  เป็นผู้ดู
                 เบิกบานอยู่  มีสุขใจ  แจ่มใสจริง

_/\_  ฝึกให้เคย มองแต่ดีมีคุณจริง อย่างที่พระท่านบอกเลยค่ะ  _/\_   
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on July 26, 2009, 07:54:22 pm
เป็นกำลังใจให้ในวันอ่อนแอนะครับ  ::33::
เดี๋ยววันหลังจะแอบมาเล่นแบบคุณ Think Plus บ้าง  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 29, 2009, 10:49:37 pm
ขอบคุณคุณ Think Plus และคุณ sittnn มากค่ะ
จะพยายามคิดบวกให้ได้มากๆ จะได้ทุกข์น้อยลงเยอะๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับกลอนน่ารักๆ ข้างบนนี้ด้วยจ้ะ  ::33::

หลายวันมานี้ งานเยอะมาก ทำให้ไม่มีเวลาฟุ้งซ่านมากเท่าไหร่
ก้อดีเหมือนกันเนอะ .. เริ่มมีกำลังใจขึ้นมาอีกแล้ว
อธิษฐานขอให้เข้มแข็งได้แบบนี้ไปนานๆ ครั้งนี้ขอต่ออีก ๒ วันละกันเนอะ

สู้ สู้ ^^v
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: ฟ้าฤดูร้อน on July 30, 2009, 09:19:13 am
เป็นกำลังใจให้นะคะ  ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: khunbumbim on July 30, 2009, 09:35:00 am
สู้เค้านะคะ

ยินดีที่ได้เป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกันค่ะ

บุ๋มเคยผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้ว ถือว่าตอนนั้นโชคดีที่ได้ฟังธรรมะจากหลวงพ่อปราโมทย์

ทำให้รู้ทันกาย-ใจ สิ่งที่เห็นบ่อยในช่วงนั้น คือความฟุ้งซ่านค่ะ

ยอมรับว่าเห็นได้ชัดมาก อยากให้ จขกท. ใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์

ในการฝึกดูจิตนะคะ แล้วมันจะผ่านไปค่ะ...สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 31, 2009, 03:47:46 pm
ขอบคุณคุณฟ้าและคุณบุ๋มมากนะคะ
จริงแบบที่คุณบุ๋มพูดมาเลยค่ะ
เรื่องแบบนี้เห็นชัดมากเลย
เห็นว่าใจเราเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เดี๋ยวเข้มแข็ง เดี๋ยวอ่อนแอ
เดี๋ยวก็ปรุงสุข ปรุงทุกข์ ..


ตามที่หลวงพ่อปราโมทย์ได้กรุณาสอนพวกเราเสมอว่า
เราภาวนาเพื่อให้เห็นของจริง ไม่ใช่ภาวนาเพื่อดัดแปลงของจริง

เพราะฉะนั้น แม้ตอนที่รู้สึกอ่อนล้า เสียใจมากๆ
อย่างน้อยก็ยังรู้สึกโชคดี ที่มีโอกาสได้รับประสบการณ์ตรง
เข้ากระแทกจิตใจแบบรุนแรง และเห็นความไม่แน่นอนของใจชัดแจ๋ว



"เพราะเห็นตามความเป็นจริง จึงเบื่อหน่าย
เพราะเบื่อหน่าย จึงคลายกำหนัด
เพราะคลายกำหนัด จึงหลุดพ้น
เพราะหลุดพ้น จึงรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว"




ครบสองวันแล้ว
แต่เป็นสองวันธรรมดาที่ต้องทำงาน
มีเรื่องราวให้ทำมากมาย
ก็เลยผ่านไปได้ไม่ยากเย็นนัก
เห็นชัดว่าวันหยุดทีไร พอกลับมาอยู่คนเดียว ใจจะฟุ้งหนัก
โดนกิเลสมันเล่นงานเอาตลอดเวลา .. ^^~



ขออธิษฐานจิตให้ใจเข้มแข็ง
และสามารถผ่าน ๒ วัน เสาร์-อาทิตย์นี้ไปได้อย่างราบรื่นนะคะ ..
::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 31, 2009, 09:59:26 pm
กลางคืนมาอีกแล้ว ..  :(
ฟังเพลงนี้ .. ช่วยได้มากทีเดียว



เนื้อเพลง: พริบตา
ศิลปิน: มัสคีเทียร์

http://www.youtube.com/watch?v=yp7LnnOlKr0


ในคืนที่เงียบเหงา ที่ไม่มีแม้แสงไฟ
อยู่บนถนนที่ยาวไกล เหม่อมองออกไปสุดสายตา
สิ่งดีๆ ที่หายไปกับความหม่นหมองของดวงจันทร์
วุ่นวายสับสนมารวมกันแต่ว่าฉันยังคงต้องเดินทาง

วันและคืนมีความต่าง
จะสุขจะเศร้าอะไร ก็เพียงแค่พริบตา
หากจะรอจนเช้า

ค่ำคืนที่มืดมิดฉันเดินออกไป
ความเหงาเข้าปกคลุมฉัน
ฉันได้แต่กลัวเพราะฉันไม่มีใคร
ไม่ว่าจะหันไปทางใด มองไปบนฟ้าไม่มีแม้แสงจันทร์

แล้วเจ้าดวงอาทิตย์แค่เพียงอึดใจ
สาดแสงทองส่องให้ฉันเห็นตอนเช้า
ช่างแสนสบายใจ
ปลดปล่อยเอาความกลัวทิ้งไป แค่ให้เวลาเปลี่ยน

ไม่เจอคงไม่เห็นความต่าง
จากคืนมืดมิดที่ยาวนาน
เปลี่ยนเป็นท้องฟ้าที่ใสสว่าง
เป็นธรรมดาที่โลกต้องหมุนไป

วันและคืนมีความต่าง
จะสุขจะเศร้าอะไร ก็เพียง .. แค่พริบตา ..
หากจะรอจนเช้า


ค่ำคืนที่มืดมิดฉันเดินออกไป
ความเหงาเข้าปกคลุมฉัน
ฉันได้แต่กลัวเพราะฉันไม่มีใคร
ไม่ว่าจะหันไปทางใด มองไปบนฟ้าไม่มีแม้แสงจันทร์

แล้วเจ้าดวงอาทิตย์แค่เพียงอึดใจ
สาดแสงทองส่องให้ฉันเห็นตอนเช้า
ช่างแสนสบายใจ
ปลดปล่อยเอาความกลัวทิ้งไป แค่ให้เวลาเปลี่ยน


edit: 24.10.12 update song URL
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 01, 2009, 11:37:45 am
เมื่อมีเวลาต้องอยู่คนเดียว ก็มักเหงา
เวลาเหงา ก็มักคิดโน่นคิดนี่ฟุ้งซ่านไปเรื่อย
เวลาคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยก็เกิดความทุกข์ใจ

ความจริงแม้เราอธิษฐานสองวัน แต่ชีวิตของเราที่รับรู้ได้จริงๆนั้นมีสั้นนิดเดียว คือ "แค่พริบตา"
ลองใช้ชีวิตที่สั้นๆนั้นอย่างมีคุณค่า ไม่ปล่อยเวลาให้สูญไป โดยเฉพาะเรื่องที่ทำให้เราทุกข์ใจ
ด้วยการมีสติระลึกรู้กายรู้ใจเป็นขณะๆ เป็นช่วงเวลา "แค่พริบตา" ไปเท่าที่ทำได้นะครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ  _/\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 02, 2009, 07:56:21 am
เวลานาฬิกาโลกก็เดินไปปกติค่ะ
แต่รู้สึกว่าเวลานาฬิกาใจ เดินช้ามาก


อย่างที่คุณ sittnn บอก ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปเพียงในเวลา "แค่พริบตา"
ทุกขณะหากเรามีสติ เราจะเห็นชัดเลยว่า จิตใจของเรานี้หมุนติ้วๆ อยู่ตลอดเวลา
เดี๋ยวเหงา เดี๋ยวสนุก เดี๋ยวสำรวม เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวเสียใจ เดี๋ยวเบื่อ เดี๋ยวตื่นเต้น เดี๋ยวคิดโน่นนี่
ไม่เคยมีซักขณะเดียวเลยที่จะหยุดนิ่ง ขนาดว่าตอนนอนยังอุตส่าห์ฝันเป็นตุเป็นตะ
เห็นได้ชัดเลยว่า แม้กระทั่งขาดผัสสะสิ่งกระทบทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ซึ่งเป็นสิ่งเร้าภายนอก
ตอนฝัน การปรุงต่อของจิตยังสะท้อนเข้ามาทำร้ายใจให้เกิดทุกขเวทนาอย่างแจ่มชัด
นี่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่า สาเหตุความทุกข์ที่แท้จริง ไม่ได้ขึ้นกับสิ่งกระทบภายนอกอย่างเดียว
"ความคิด" ไม่ว่าจะตอนตื่นหรือตอนฝัน บั่นทอนความรู้สึกได้มากและถี่บ่อยได้เท่าที่กิเลสมันต้องการ

ตัวเอกของเรื่องนี้จริงๆ ก็คือ "จิตใจ" ของเราเองล้วนๆ  ไม่ว่าสิ่งกระทบจะมาจากทางไหน
ปราการด่านสุดท้ายที่มันวิ่งเข้าไปกระทบจนเกิดเวทนานั้นก็คือใจของเรา ..



เมื่อรู้ต้นตอของทุกข์ ด้วยวิสัยของวิญญูชนทั่วไปแล้ว ก็ย่อมอยากจะแก้ที่เหตุ
แต่นั่นก็ยิ่งเห็นได้ชัดว่า จิตใจของเรา ไม่สามารถจะบังคับเอาได้อย่างที่อยาก
ที่เหลือจะต้องทำยังไง .. ก็รู้ว่าแค่ "ตามรู้มันไปเรื่อยๆ" ไม่คิดหนี ไม่ขี้ขลาด
พระพุทธองค์ทรงสอนให้ชาวพุทธกล้าเผชิญกับความทุกข์ ให้รู้ทุกข์มันเข้าไปตรงๆ

ด้วยคำสอนที่ทรงพระเมตตาสอนสั่ง ก็ลองวิ่งชนกับตัวทุกข์มันตรงๆ เช่นกัน
เวลาที่รู้สึกแย่ คิดถึงเรื่องราวเก่าๆ แล้วอยากร้องไห้ .. ก็แค่ร้องไห้ออกมาโดยไม่เก็บกด ..
แรกๆ ร้องไปก็หลงไป หลงเศร้าหลงติดกับความคิดปรุงแต่งนั้น .. สะอื้น เสียใจ  ..
ร้องไปได้ซักพัก เจ้าสติตัวน้อยๆ ก็แวบขึ้นมาเตือนให้ฉุกคิดบ้าง .. ทีละช่วงเวลาสั้นๆ ..
ก็เริ่มจะมองเห็นความเป็นไป เห็นตัวเราโดยภาพรวมนอนร้องไห้อยู่
แม้ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่เสี้ยวพริบตาเดียว แต่ก็เห็นได้ชัดเหมือนตัวเราเป็นคนแสดง
คล้ายกับเวลาที่เราดูละคร ที่ตัวแสดงร้องไห้เศร้าโศกเสียใจ เราเป็นเพียงผู้ดูอยู่
มีเสียงก้องในหัว "แล้วมันก็จะผ่านพ้นไป ทุกอย่างชั่วคราว ดีก็ชั่วคราว ร้ายก็ชั่วคราว"



ดูเอาง่ายๆ วันๆ นึง จิตใจเราเปลี่ยนไปมาอย่างเห็นได้ชัด
เดี๋ยวมีแรงกำลังใจ มีความคิดดีๆ จะเขียนจะแต่งกลอนจะพิมพ์ลงในเว็บบอร์ด
เดี๋ยวก็ท้อแท้ เบื่อหน่าย หมดหวัง ไม่อยากจะเล่าระบายอะไรให้ทั้งนั้น


หรือที่แท้ ทุกอย่างได้กำหนดไว้แล้ว เปรียบบทเรียนอันมีค่าเพื่อส่งมาทดสอบ
ให้เห็นความไหวรุนแรงของจิตใจ และสอนสัจธรรมให้รู้ให้สัมผัสได้ด้วยตน?

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: pim on August 02, 2009, 08:07:38 am
 :) 

จริงค่ะ คุณพิมพ์พลอย  เวลาให้กำลังใจคนอื่น  ก็เหมือนให้กำลังใจคนอื่นไปด้วย

แถมกลอนเพราะๆ   ที่ต้องใช้ความตั้งใจแต่งเสียขนาดนี้ ยิ่งทำให้คนอื่นรู้สึกดีได้นะคะ



โลกเราก็แบบนี้ล่ะค่ะ

เหมือนมีบททดสอบแวะเวียนมาทดสอบอยู่เรื่อย

เรื่องหนึ่งสอบได้ไปแล้ว   เจอใหม่ก็รู้สึกธรรมดาๆ ไปแล้ว เดี๋ยวก็จะเจออีกเรื่องมาทดสอบ

เราถึงต้องพัฒนาตัวเอง  เติบโตไปกับธรรมชาติ  มีการขึ้นๆ ลงๆ  เปลียนแปลงตลอดไป

แต่   สู้ได้สินะคะ   

เวลาสู้กับเรื่องใหม่ๆ ได้  ก็กลายเป็นความเข้มแข็งที่เพิ่มขึ้น

เอาไว้เรียนรู้  เอาไว้ปรับตัวตาม และก็เอาไว้ปลอบใจให้กำลังใจคนอื่นต่อไปค่ะ

::33:: 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 02, 2009, 12:41:03 pm
อ่านข้อความคุณ pim แล้วรู้สึกว่า ได้เจอเข้าแล้วล่ะค่ะ
อีกบททดสอบใหม่ที่กระแทกเข้ามาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
ผ่านบททดสอบหนึ่งไปได้แล้ว ก็กลับเจออีกบททดสอบหนึ่งเรื่อยๆ
ชีวิตของเรานี่น่าเหนื่อยจัง มองๆ ไปก็มีแต่ทุกข์วนเวียนไม่รู้จบจริงๆ นะคะ


ที่ผ่านมาหลายเดือนนี้ ดูผิวเผินคล้ายวันเวลาจะช่วยเยียวยาให้ดีขึ้น
แต่ลองสังเกตดีๆ ที่อาการดีขึ้น เนื่องจากเราไปยึดเกาะอีกสิ่งหนึ่งเป็นที่พึ่งไว้ต่างหาก
ยอมรับว่าที่พึ่งอันใหม่นี้ ช่วยให้รู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย มีแรงใจและไม่เหว่ว้าจนเกินไป
แต่วันนี้ก็ได้เรียนรู้อีกว่า ไม่ว่าเราจะยึดที่พึ่งอื่นใดไว้ ..ที่สุดก็ต้องหมดไป ไม่จีรัง
และนั่นก็กลับกลายเป็นสิ่งที่ซ้ำเติมทำให้เราเป็นทุกข์ขึ้นมาได้อีกมากมาย .. :(


ตราบใดที่เรายังหวังพึ่งพาคนอื่น สิ่งอื่น ..
ตราบนั้นเรายังต้องพบกับความผิดหวัง พลัดพราก ไม่รู้จบสิ้น
เพียงตั้งใจจะพึ่งพาตนให้ได้ตามหัวข้อ ซึ่งดูเหมือนง่ายดาย
แต่พอลองทำจริงๆ กลับทำได้ยากยิ่ง


บุญกุศลใดหากเคยมีอยู่ ขอช่วยประคับประคองให้มีกำลังใจที่เข้มแข็ง
สามารถมีความสุขอยู่กับตัวเองโดยลำพังให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ถึงล้มก็จะไม่ท้อ ไม่ถอย จะเรียนรู้ทุกข์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองทุกอย่าง
และสามารถจะผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้ด้วยเถอะนะคะ .. _/\_

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: parisa on August 02, 2009, 01:00:11 pm
เข้ามาอ่านกลอนแล้วชอบมากๆๆเลยค่ะ  ::12::
ขออนุญาตคัดลอกไปเตือนใจตนเองนะคะ

เป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยเช่นกันค่ะ  ::33::

เวลาที่ผ่านไป จะช่วยให้เราค่อยๆดีขึ้นเองค่ะ
ขอเพียงอย่าไปจมอยู่กับเรื่องราวเก่าๆนานนัก

สู้ๆค่ะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 02, 2009, 02:03:59 pm
Quote from: parisa on August 02, 2009, 01:00:11 pm
เข้ามาอ่านกลอนแล้วชอบมากๆๆเลยค่ะ  ::12::
ขออนุญาตคัดลอกไปเตือนใจตนเองนะคะ


ด้วยความยินดีค่ะ  ::33::
และขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ  :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 04, 2009, 05:16:27 am
อนุโมทนาครับพี่พิม เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ  _/\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on August 04, 2009, 04:22:58 pm
ความอบอุ่น และกำลังใจ หาได้จากกัลยาณมิตรที่นี่เสมอครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 06, 2009, 01:52:02 pm
ขอบคุณสำหรับกำลังใจอุ่นๆ ของเหล่ากัลยาณมิตรที่น่ารักทุกท่านในบอร์ดนี้นะคะ
ช่วงนี้ รู้สึกว่าตัวเองวุ่นๆ กับงานทางโลกมาก จนเหมือนไม่มีเวลาว่างให้ฟุ้งซ่านเรื่องอื่นเท่าไหร่
ช่วงหยุดวันแม่นี่ ก็จะลาพักร้อนไปหาคุณแม่ที่เชียงใหม่อาทิตย์นึง อยากใช้เวลาอยู่กับท่านมากๆ หน่อย
หลบเรื่องวุ่นวายในกรุงเทพฯ ไปพักผ่อนตากอากาศที่บ้านเกิด จิตใจที่เคยขุ่นๆ มัวๆ อาจจะได้เวลาตกตะกอนจนใสขึ้นมามั่ง ^^


ขอฝากกลอนบทนึง ที่ชอบมากๆ  ต้องขออภัยที่ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้ประพันธ์ค่ะ
เพราะกลอนบทนี้ ได้รับฟังมาจากคุณพ่อ ตอนสมัยที่พิมพ์พลอยยังเด็กอายุไม่กี่ขวบเท่านั้น
ถ้าจำไม่ผิด ทราบที่มาคร่าวๆ ว่าคุณพ่อท่านจำมาจาก "ต้นไม้พูดได้" ที่วัดอุโมงค์
จริงๆ แล้วมีหลายบทมากที่ชอบมากๆ และยังจำได้แม่นมาจนทุกวันนี้เลยอ่ะค่ะ
แต่บทนี้ ค่อนข้างจะเกี่ยวข้องกับ "ความตั้งใจ" ของพิมพ์พลอยมาก เลยแอบนำมาฝากให้ทุกท่านกันนะคะ ; )



ตนเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน
ตนเตือนตน ไม่ได้ ใครจะเตือน
ตนแชเชือน ใครจะเตือน ให้ป่วยการ



ขอบคุณนะคะพ่อ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 06, 2009, 05:04:15 pm
ขออนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยด้วยนะคะ ทราบว่าจะขึ้นไปหาคุณแม่ที่เชียงใหม่ Angel ขอให้คุณแม่ของคุณพิมพ์พลอยมีความสุขมากๆ นะคะ สุขภาพใจและกายดี เพราะคุณพิมเองก็ทำดีกับโครงการสองวัน ฉันทำได้นี้ ผลบุญที่คุณพิมได้ทำมา จะส่งผลให้คุณพิมและครอบครัวมีความสุขกายสบายใจค่ะ รักคุณแม่ให้มากๆ นะคะ  ::12:: ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 07, 2009, 05:46:36 am
ประมาณนี้หรือเปล่าครับคุณพิมพ์พลอย  ::115::


(http://gotoknow.org/file/pensiri/teach2.jpg)


เพิ่งรู้ว่าคนบ้านเดียวกัน อิอิ  ::02::

ขอให้ใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ที่เชียงใหม่กับคุณแม่ให้คุ้มค่า
พักผ่อนมากๆ กินอาหาร(เมือง)ให้อร่อย
รักษาจิตใจตนให้เป็นสุข ด้วยสติที่หมั่นทำให้เจริญด้วยดีนะครับ  _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 07, 2009, 04:28:57 pm
โอ้โห .. คุณ sittnn
อึ้งเลยค่ะ อึ้ง .. ไปหามาจากไหนคะเนี่ย ทึ่งมากค่ะ

จะบอกว่าพิมพ์พลอยเองก็ไม่เคยเห็นกับตาด้วยซ้ำ
มีแต่คุณพ่อเก็บกลับบ้านมาบอกเล่าตอนเช้าวันเสาร์อาทิตย์สมัยเด็กๆ อ่ะค่ะ
ขอบคุณที่นำภาพนี้มาแบ่งปันกันนะคะ รู้สึกดีมากๆ เลย
(( ปลื้มจัง เพิ่งรู้ว่าตัวเองความจำดี จำได้เหมือนทุกตัวอักษรเรย อิอิ ))


รายงานตัว ตอนนี้อยู่กับคุณแม่ที่เชียงใหม่เรียบร้อยแล้วค่ะ
จะพยายามรักษาตัวให้เป็นสุข และตกตะกอนเจ้ากิเลสขุ่นๆ ให้ใจใสให้ได้เลยค่ะ ; )


ปล. แล้วจะกินอาหารเมืองอร่อยๆ เผื่อนะคะ   ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 07, 2009, 04:31:57 pm
ขอบคุณ คุณ Angel ด้วยเช่นกันค่ะ
บุญใดที่ดี ที่คุณ Angel ได้ทำมา รวมทั้งคำอวยพรที่มอบให้พิมพ์พลอย
ขอให้ย้อนกลับไปหาคุณ Angel และครอบครัว ให้มีความสุขจิตใจใสเบา
ห่างไกลจากทุกข์ภัยอันตรายทั้งปวงด้วยนะคะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 07, 2009, 05:09:40 pm
ขอบคุณค่ะ คุณพิมพ์พลอย ปีนี้ Angel และน้องๆ จะช่วยกันทำการ์ดวันแม่ให้คุณแม่ด้วยค่ะ ปีก่อนๆส่วนใหญ่จะซื้อเพราะสะดวกดี แต่ปีนี้ตั้งใจทำเองดีกว่าค่ะ ประหยัด และเป็นฝีมือลูกๆ เอง มีคุณค่ามากกว่า คุณแม่ของ Angel เก็บการ์ดทุกใบที่ลูกให้ทั้งวันแม่และวันเกิดค่ะ ว่างๆ ก็หยิบมาอ่านแล้วก็ซิ้งอยู่คนเดียว

คุณพิมพ์พลอยคงจะแต่งกลอนไว้ในการ์ดให้คุณแม่ใช่ไหมคะ เพราะแต่งกลอนเก่งมาก ส่วน Angel ไม่มีความสามารถทางด้านนี้จริงๆค่ะ ได้แต่ชื่นชมคนที่เก่งและมีความสามารถ จะเป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยตลอดไปนะคะ  ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 08, 2009, 12:28:34 am
ดีจังค่ะ ทำการ์ดให้คุณแม่ นี่แหละสิ่งที่มีค่าสุดๆ แม่คุณ Angel ต้องปลื้มใจมากแน่เลย
พิมพ์พลอยยังไม่เคยแต่งกลอนในการ์ดวันแม่เลยค่ะ อิอิ สงสัยคงจะเขินมั้งคะ ..

แต่จะว่าไป ก้อเคยแต่งกลอนขำขำให้คุณพ่อในวันพ่อ แทนการเล่าเรื่องราวบางอย่างวันนั้นเหมือนกัน
แต่ก้อเคยทำครั้งเดียวเองค่ะ นานมากแล้วด้วย ตั้งแต่ปี 38 (( แอบใบ้อายุไปด้วยเลยนะเนี่ย ))
แต่งเสร็จก้อแปะรูปตัวเองกับพ่อ แล้วก้อเอาไปเข้ากรอบ ลองอ่านกันดูเล่นๆ นะคะ ... ^^"
(( นี่ลงทุนไปจดออกมาจากกรอบรูปเลยนะคะเนี่ย แหะๆ ))


ตั้งใจจะไปซื้อดอกไม้ช่อใหญ่ๆ
เอามาให้พ่อในวันนี้
แทนความรู้สึกทั้งหมดของฉันที่มี
แล้วหอมแก้มพ่อหนึ่งที ให้ชื่นใจ

แต่พี่ก็ตัดหน้า ไปก่อน
เพราะวันนี้ฉันตื่นนอน ค่อนข้างสาย
แต่เอาเถอะ คงไม่เป็นไร
จะลูกๆ คนไหนให้ ก็เหมือนกัน*

เลยหยิบกระดาษเปล่ามาหนึ่งใบ
ตัดรูปแปะลงไป ทั้งรูปพ่อและรูปฉัน
แล้วแต่งกลอนแทนความรู้สึกดีๆ ของลูกคนนี้ละกัน
ท้ายนี้ ขอบอกอะไรพ่อซักวัน "รักพ่อ" ที่สุดเลย

::01:: *มีการดัดแปลงบางส่วนเพราะมีชื่อลูกๆ ในกลอนนั้นหราเชียวค่ะ ^^"


ยังไงก้อขอให้คุณแม่คุณ Angel สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ ในวันแม่ที่จะถึงนี่นะคะ ; )

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on August 08, 2009, 12:33:27 am
ขอให้มีความสุขกับคุณแม่มากๆ ในช่วงวันหยุดนะครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 08, 2009, 05:10:15 pm
ขอบคุณค่ะคุณพิมพ์พลอย พรอันใดที่อวยพรให้คุณแม่ของ Angel ขอส่งให้กับคุณแม่คุณพิมพ์พลอยด้วยนะคะ และคุณแม่ของเพื่อนสมาชิกทุกคนค่ะ อย่าลืมหอมแก้มคุณแม่ด้วยนะคะ  ::02::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 08, 2009, 05:28:24 pm
อ่านแล้วอมยิ้มตาม ถ้าเป็นคุณพ่อคุณแม่ก็คงดีใจถ้าลูกให้สิ่งดีๆน่ารักๆแบบนี้ครับ  _/\_ ::01::

อิอิ สงสัยต้องแอบไปทำบ้างแล้วสิครับ แต่คงเขินแย่เหมือนกัน o_embarrassed
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 09, 2009, 07:07:00 pm
คงไม่ถึงกับหอมแก้มแม่อ่ะค่ะ เขินแย่เรย ..  ::01::
แค่ใช้เวลาอยู่กับท่านให้นานที่สุด แล้วแลกสูตรทำอาหารกัน
ทำไป ชิมไป แล้วให้คุณพ่อกับพี่ๆ หม่ำด้วย

แค่นี้ก้อสุขแย่แล้วเนอะ .. ว่าไม๊ ; )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 11, 2009, 12:18:48 pm
ปีนี้ลองแต่งกลอนเขียนใส่การ์ดให้คุณแม่ดูซะหน่อยก้อดีเหมือนกันค่ะ
แต่งเพิ่มอีกนิดหน่อยแล้วเอากลอนเดิมมาปรับเติมให้เต็ม ..
หวังว่าแม่คงจะปลื้มใจบ้างไม่มากก้อน้อยนะคะ ^^


อาจไม่เคย เอ่ยเอื้อน เหมือนใครใคร
แต่ความรัก จากใจ ไม่ด้อยค่า
บรรจงถ้อย ร้อยคำรัก ฝากมารดา
กรองกลั่นมา จากข้างใน ใช่แสร้งทำ

ด้วยรู้แน่ แม่ตั้งจิต อธิษฐาน
สู่กระแส พระนิพพาน อันสูงล้ำ
บุญใดใด ลูกได้ก่อ ขอหนุนนำ
กุศลกรรม นำส่ง แม่พ้นภัย

จะสร้างสรรค์ ปันสิ่งดี วิถีพุทธ
ประเสริฐสุด จุดประกาย ให้ใจใส
คอยตามรู้ ดูตน จนเข้าใจ
ภาวนา-ทาน-ศีลไว้ ได้ปัญญา

ขอบพระคุณ บุญแม่นี้ ที่สานต่อ
เมื่อลูกท้อ ก่อแรงใจ ไขปัญหา
ทุกถ้อยคำ กำลังใจ ได้รับมา
เกิดคุณค่า ยากจะหา คำบรรยาย

อานิสงส์ กุศลกรรม ธรรมะนี้
คุณความดี แม่มีสุข ทุกข์หล่นหาย
ให้คงมั่น กระแสธรรม จนวางวาย
สู่สุดท้าย กายใจวาง ว่างดุจกัน


::33:: รักแม่มากมาย  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 11, 2009, 12:29:52 pm
ปลื้มใจแทนคุณแม่ทีเดียวครับ
อนุโมทนาด้วยครับคุณพิมพ์พลอย  _/\_ ::01::

รักแม่มากมาย เหมือนกันครับ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 11, 2009, 03:21:25 pm
กลอนเพราะมากเลยค่ะคุณพิมพ์พลอย ขอให้คุณแม่คุณพิมพ์พลอยมีความสุขมากๆนะคะ อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ พรุ่งนี้ถ้าคุณพิมพ์พลอยทำกิจกรรมอะไรกับคุณแม่ เขียนมาเล่าสู่กันฟังกับ Angel ด้วยนะคะ  ::02:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on August 11, 2009, 04:39:58 pm
 :)กลอนเพราะมากค่ะ  เก่งจริงๆ  :P ปลื้มแทนจริงๆ ค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: parisa on August 12, 2009, 04:17:34 pm
ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆนะคะ  _/|\_

ชอบสุดใจเลยล่ะค่ะ  ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
(มาตอบช้าไป เพราะยุ่งๆน่ะค่ะ ไม่ว่ากันนะคะ  ::01::)

ป.ล. น่ารักทั้งคุณแม่และคุณลูกพิมพ์พลอยเลยนะคะ  ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on August 12, 2009, 04:32:29 pm
 :o ความหมายดีมากๆค่ะ   ::01::  อ่านแล้วปลื้มใจมากเลยค่ะ สมกับเป็นวันแม่จริงๆเล้ยย ..  ::33::  ขอให้คุณลูกคนเก่งมีความสุขในวันแม่มากๆนะคะ  ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on August 13, 2009, 12:08:28 am
 ::01:: _/\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 13, 2009, 03:51:27 pm
คุณพิมพ์พลอยได้ทำกิจกรรมอะไรกับคุณแม่ในวันแม่บ้างค่ะ
คุณแม่อ่านกลอนแล้วคงปลื้มใจมากเลย เขียนมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
Angel เล่ากิจกรรมไว้ในกระทู้เรียบร้อยแล้วค่ะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 14, 2009, 09:07:02 am
วันแม่นี้ ลูกดีใจ ตื่นแต่เช้า
และรีบเอา การ์ดคำกลอน ไปมอบให้
เห็นแม่อ่าน ด้วยอาการ ปลาบปลื้มใจ
ก็ชื่นแช่ม แจ่มใส ไปทั้งวัน

แม่ดีใจ ชมกลอนเปาะ ว่าเพราะมาก
แม่เอ่ยฝาก คำอวยพร ท่อนสั้นๆ
"ให้ลูกนี้ มีสุข ทุกคืนวัน
เจริญมั่น หมั่นเพียร เรียนรู้ตน"


รู้สึกได้ ว่าใจยิ้ม อิ่มด้วยรัก
กราบที่ตัก ด้วยรักแม่ แน่เหลือล้น
กอดประคอง กันและกัน ตราบไปจน
ผ่านวังวน พ้นเวียนว่าย ไปนิพพาน

::33:: _/\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 14, 2009, 09:24:56 am
อัพเดทเป็นร้อยแก้วธรรมดาบ้างนะคะ
วันแม่นี้ พิมพ์พลอยก็เอาการ์ดที่เขียนกลอนที่แต่งไปให้แม่แต่เช้า
แม่เห็นแม่ก็ยิ้มดีใจ แล้วบอกว่าขอบใจมากนะลูก ขอให้มีความสุขความเจริญ
จากนั้นพิมพ์พลอยก็ไหว้ท่านแล้วกอดท่านหนึ่งที แล้วเดินเลี่ยงไปก่อน (( ด้วยความเขิน ))


แม่อ่านกลอนจบ ก็เดินมาหาที่ห้อง แล้วบอกว่า แต่งกลอนเก่งเพราะมาก แม่ชอบมากๆ
แล้วแม่ก็เอาการ์ดกลอนอันใหม่ ไปไว้ที่ตู้เก็บสมบัติของแม่
ยังเห็นการ์ดวันแม่ปีที่แล้ววางโชว์อยู่เลย พิมพ์พลอยก็ปลื้มใจมากๆ ค่ะ ^^


ที่บ้านพิมพ์พลอยไม่ค่อยทานมื้อเย็นหนักค่ะ ทั้งคุณพ่อและคุณแม่
เรื่องที่จะออกไปทานนอกบ้านตามร้านสวยๆ แพงๆ นั้น คุณพ่อไม่นิยมเลย
แม่ก็บอกว่าไปแล้วไม่คุ้ม ทานได้นิดๆ หน่อยๆ
หรือถ้าเสียดายทานมากไป ก็ทุกข์ทีหลังเพราะอึดอัด แน่นท้องค่ะ


ตอนเย็นก็เลยทำอาหารทานด้วยกันที่บ้าน ปกติแม่พิมพ์พลอยไม่ค่อยทานข้าวเย็นค่ะ
แต่พ่อกับพี่ชายแซวว่า นี่เพราะพิมพ์พลอยกลับมาบ้าน ท่านเลยทานได้เยอะขึ้น
สงสัยคงอยากจะทำอะไรโน่นนี่ให้ลูกๆ ทาน
พูดก็พูดเถอะนะคะ พิมพ์พลอยว่า รสมือแม่ของใคร
ใครก็ต้องบอกว่าอร่อยที่สุดใช่ไม๊คะ มันคุ้นเคย อบอุ่น บอกไม่ถูกอ่ะเนอะ : )


::33:: ขอบคุณทุกข้อความจากคุณ Angel คุณ parisa คุณ dang1304 คุณ sittnn น้องบอย admin และ น้องจูน Think Plus ด้วยนะจ๊ะ


- สุขสันต์วันแม่ สำหรับทุกคนค่ะ -
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 14, 2009, 01:39:22 pm
ปลื้มใจแทนคุณแม่คุณพิมพ์พลอยด้วยนะคะ ที่มีลูกสาวแต่งกลอนได้ไพเราะจับใจเช่นนี้
และปลื้มใจแทนคุณพิมพ์พลอยด้วยค่ะ ที่ได้ทำอะไรดีดีเพื่อคุณแม่และครอบครัว
แม้นานๆ จะกลับบ้านที แต่ความรู้สึกก็น่ารักเหมือนเดิม
ยังไงลูกก็ยังเป็นเด็กในสายตาของพ่อแม่วันยันค่ำ
แม้จะโต มีการงานใหญ่โต แต่ก็ยังเป็นเด็กน้อยในสายตาท่านอยู่
ขอให้คุณพิมพ์พลอยเก็บความรู้สึกดีดีนี้ไว้ในใจตลอดไปนะคะ
รักคุณแม่ คุณพ่อให้มากๆ และ นานๆ นะคะ  ::02:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 15, 2009, 02:28:35 pm
อนุโมทนาครับ  _/\_ ::01::

รอยยิ้มของพ่อแม่ เป็นความสุขใจของลูกๆทุกคนเหมือนกันจริงๆเลยครับ  ::01:: ::33:: _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 16, 2009, 03:48:44 pm
ใจตนสุดหยั่งค้น    พรรณนา
ลึกสุดยากจะหา    เปรียบได้
จงเพียรเร่งศึกษา   ดูจิต ใจนา
ที่พึ่งตนอยู่ใกล้    แค่รู้ ดูตน

:)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 16, 2009, 04:08:13 pm

ประกาศให้กู่ก้อง      สองวัน
ตั้งจิตด้วยมุ่งมั่น      เปลี่ยนได้   
พบมิตรช่วยเหลือกัน      เอมอิ่ม บุญแล
คอยส่งใจไปให้      ไม่ทิ้ง ซึ่งกัน

::33:: 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 17, 2009, 11:01:36 am
^_^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 17, 2009, 11:38:25 am
กลอนไพเราะมากค่ะคุณพิมพ์พลอย อ่านแล้วอิ่มบุญขึ้นมาจริงๆ  ::01::
ดีใจที่เราได้ทำรู้จักกัน และทำสิ่งดีดีร่วมกันกับโครงการนี้นะคะ
หวังใจว่าเราจะเป็นกำลังให้กันตลอดไปค่ะ   ::02:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 17, 2009, 04:27:23 pm
 ::115::
จ้า แองจี้ ...
จุ๊บ จุ๊บส์~*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 18, 2009, 11:04:23 am
ยินดีที่ได้รู้จักคนดีดีเช่นคุณพิมพ์พลอยค่ะ
แองจี้อยาก forward เรื่องดีดีให้คุณทาง e-mail
ไว้เราแลกเปลี่ยน e-mail กันดีไหมคะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 18, 2009, 11:38:38 pm
ได้สิจ๊ะแองจี้ .. จัดไป~*
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 19, 2009, 08:44:14 am
กระทู้นี้หวานแหวว ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 19, 2009, 09:17:09 am
ขอบคุณค่ะคุณพิมพ์พลอย แองจี้ได้รับแล้วค่ะ
จะส่งเรื่องดีดีไปให้นะคะ   ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 19, 2009, 01:49:54 pm
ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะแองจี้ จะรออ่านข้อความดีๆ ค่ะ  ::115::


_/\_ วันก่อนได้อ่านข้อความโดนใจข้อความนึง
อ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจให้แต่งโคลงออกมา
เลยอยากเอามาปันให้บรรดาพี่น้องสองวันฯ ได้อ่านเป็นข้อคิดกันค่ะ


"เทียนต้องต่อเทียน จึงจะสืบทอดความสว่างได้ต่อไป"

"ต้องรอคนจุดเทียนเป็นก่อนเรามาต่อให้ หรือไม่ก็ต้องพยายามหาวิธีจุดเอง"

"ในอีกนัยนึง ตอนนี้เราเจอเทียนที่สว่างมากๆแล้ว ก็เร่งภาวนากันเข้านะครับ จะได้เป็นเทียนเล่มต่อไปที่มีความสว่างในตัวเอง ช่วยกระจายความสว่างไปให้คนอื่นได้อีกเรื่อยๆ ^^"



::01::
เทียนแต่ละคนสั้นยาวไม่เท่ากัน และเราไม่มีวันรู้ว่าเทียนเราจะหมดเมื่อไหร่ หากเทียนหมดเล่มลง ไฟสว่างดวงนั้นย่อมหมดตาม ทั้งที่อาจเดินทางไปได้ไม่ถึงไหน จึงขออธิษฐานจิตขอให้ได้กลับเป็นเทียนที่พบแสงสว่างแบบนี้เรื่อยไป จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง ..

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/candle.jpg[/img]


แสงเทียนสาดส่องใกล้    กายา
เอื้อมหยิบเอื้อมคว้ามา   จุดไว้
เปลวไฟเปรียบปัญญา   ส่องสว่าง ความจริง
เร่งต่อเร่งปันให้    ช่วยสร้าง ทางธรรม

มองดูเทียนเล่มนี้   ตัวเรา
หากเปรียบความสั้นยาว   ไม่รู้
บุญบาปก่อไม่เท่า   ประมาท ได้ฤา
เทียนหมดอย่ามัวอู้   เร่งรู้ ดูตน

หากแม้เทียนเล่มนั้น   หมดลง
ทั้งที่ทางยังคง   ไม่ใกล้
อธิษฐานจิตอย่าหลง   ลงสู่ อันตราย
ขอพบแสงไฟได้   สุดท้าย ปลายทาง


_/|\_
อนุโมทนากับทุกคนนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: parisa on August 19, 2009, 04:03:25 pm
 ::33:: เข้ามาดื่มด่ำกับบทกลอนค่ะ  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 19, 2009, 04:20:15 pm
แองจี้ส่งข้อความดีดีให้คุณพิมพ์พลอยแล้วนะคะ ได้เปิดอ่านรึยังเอ่ย  ::02::

อนุโมทนากับกลอนที่เตือนใจค่ะ จะเร่งสร้างความดี
และปฏิบัติธรรมต่อไปเรื่อยๆค่ะ
วันหนึ่งเราคงมีดวงตาเห็นธรรม ขอบคุณค่ะ   _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 19, 2009, 06:00:44 pm
 ::33:: ได้รับแล้วจ้า ขอบคุณมากนะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Soey on August 19, 2009, 09:28:48 pm
กลอนเพราะมากเลยค่ะ คุณพิมพ์พลอย ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 19, 2009, 10:40:41 pm
รู้สึกดีใจที่หลายๆ คนชอบกลอนพิมพ์พลอยนะคะ ปลื้มจัง (( เห็นตัวอัตตามันพองอ้วนเรยอ่ะค่ะ ^^ ))
อยากบอกว่าเกิดมาก้อเพิ่งแต่งกลอนเยอะๆ ขนาดนี้ ในโครงการสองวันฯ นี่ละค่ะ
ต้องขอขอบคุณโครงการดีๆ รวมทั้งข้อความจากพี่ๆ น้องๆ กัลยาณมิตรทุกคนในที่นี้
ที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจ ให้พิมพ์พลอยสามารถแต่งกลอนดีๆ ได้แบบนี้นะคะ

::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 20, 2009, 10:22:29 am
แองจี้ว่าคุณพิมพ์พลอยน่าจะรวมบทกลอนที่คุณแต่งไว้ให้โครงการนี้
แล้วส่งแจกให้คนที่สนใจดีไหมคะ หรือเป็นการทำบุญก็ได้
คุณพิมพ์พลอยก็ได้บุญ พวกเราก็ได้บุญ
ได้อ่านกลอนไพเราะ เตือนใจตนเอง
แถมยังได้ทำบุญร่วมกันอีก
เป็นกัลยาณมิตรกันตลอดไป  _/|\_ ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 20, 2009, 07:45:39 pm
 _/\_ อนุโมทนาความคิดดีๆ ของแองจี้นะคะ
แต่ว่าคงไม่ถึงกับแจกจ่ายทั่วไปหรอกค่ะ ไม่ได้คิดว่าจะมีใครสนใจขนาดนั้น แหะๆ อายเค้า
แค่ได้มาพบกัลยาณมิตรดีๆ ในที่นี้หลายคน ก็รู้สึกได้ถึงบุญสว่างๆ แล้วนะคะ

::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 21, 2009, 10:19:39 am
คนมีความสามารถ และจะทำความดี ไม่ต้องอายหรอกค่ะ   ::01::
คนบางคนทำความผิดเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ยังไม่รู้จักอายเลย

แองจึ้ก็ดีใจที่ได้รู้จักคุณพิมพ์พลอย และเพื่อนกัลยาณมิตรที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอค่ะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 21, 2009, 11:50:26 am
^___^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 22, 2009, 01:24:20 pm
คุณพิมพลอย.. เป็นยังไงบ้างคะ....

ตอนที่เราไม่ได้ online  ก็ยังนึกอยู่เลยว่าคุณพิมพลอย  ยังสู้อยู่รึเปล่า เอาใจช่วยเสมอนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 22, 2009, 01:26:54 pm
คุณพิมพลอยขา...
เราอยากไปกลอนมั่งอ่ะค่ะ...

แต่เราส่งหลังไมค์ไม่เป็นอ่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 22, 2009, 03:15:27 pm
คุณ wanrawee หวัดดีค่า หายไปนานเลยเนอะ
เป็นยังไงบ้างเอ่ย พิมพ์พลอยก้อยังสู้อยู่เรื่อยๆ ค่ะ
บางวันก้อดีหน่อย บางวันก้อแย่ ไปตามประสา

อยากจะหลังไมค์ก้อส่ง message มาในนี้ก้อได้นะคะ
เด๋วพิมพ์พลอยแอบหย่อน email ไว้ให้ก่อนนำร่อง .. ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 22, 2009, 03:21:55 pm
แองจี้ .. งั้นเอาไว้ให้แองจี้รวบรวมคัดสรรกลอนที่พอไหวดีไม๊คะ อิอิ
แล้วค่อยมาคิดกันว่าจะทำยังไงกับมันดี .. เนอะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: ree on August 22, 2009, 10:23:43 pm
อยากพูดคุยกับคุณพิมพ์พลอยจัง
:'( ::33::ตอนนี้อโหสิให้คนคนนั้น....เหมือนกัน
             ไค้ฟังธรรมขอหลวงพ่อ...
         
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 23, 2009, 03:11:45 am
ศิลปิน: พรู
เพลง: ขอสักวัน
อัลบั้ม: Pru S.E.


http://en-light.com/V2/s/02_Aday.html


อยากจะปล่อยใจไปบนท้องฟ้า
อยากจะหลับตาแล้วใจของฉัน
ก็ลืมทุกๆ สิ่ง และลืมทุกๆ อย่าง
ให้ใจล่องลอยสักวัน

* ในเวลานี้จะห่วงแค่เพียงตัวเองเท่านั้น
จะไม่ไปสนใจ และจะไม่รักใคร
วันนี้เป็นวันที่ฉัน ..

** ขอรักตัวเองสักวันได้ไหม
พักใจที่มันเหนื่อยมาแสนนาน
ปล่อยมันให้พักผ่อน อะไรเอาไว้ก่อน
ทำอย่างที่ใจต้องการ .. สักวัน

ก่อนจะกลับไปในวันพรุ่งนี้
ก่อนจะไม่มีเวลาให้ฝัน
จะลืมทุกๆ สิ่ง และลืมทุกๆ อย่าง
ให้ใจล่องลอยอีกสักวัน ..

*,**

ในเวลานี้จะห่วงแค่เพียงตัวเองเท่านั้น
จะไม่ไปสนใจ จะไม่ไปรักใคร
วันนี้เป็นวันที่ฉัน ..

ขอรักตัวเองสักวันได้ไหม
พักใจที่มันเหนื่อยมาแสนนาน
ปล่อยมันให้พักผ่อน อะไรเอาไว้ก่อน
ทำอย่างที่ใจต้องการ .. สักวัน ..

ขอรักตัวเองแค่ในวันนี้
เรื่องราวที่มีจากวันเมื่อวาน
พรุ่งนี้ค่อยเริ่มใหม่ พรุ่งนี้ค่อยเข้าใจ
ปล่อยๆ ให้มันพ้นผ่าน .. สักวัน

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 24, 2009, 06:22:55 am
เข้าไปเปิดดูเปิดฟังเพลงตามลิ้งค์คุณพิมพ์พลอยแล้ว น่ารักดีและรู้สึกชอบมากครับ
ดูแล้วก็อยากเป็นตัวการ์ตูนในเรื่องบ้าง ซักนิดก็ยังดี =)

ใครยังไม่ได้ไปดูก็อยากให้ได้ดูกัน เพราะ highly recommended! ^_^

อนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอยด้วยนะครับ  _/\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 24, 2009, 11:58:13 am
น่ารักมากๆ เลยค่ะคุณพิมพ์พลอย ทั้งตัวการ์ตูน เนื้อเพลง และทำนอง
ฟังแล้วอยากไปพักร้อนในที่ๆ สบายๆ ผ่อนคลาย และพักใจจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่แบ่งปันสิ่งดีดีให้เพื่อนๆ  ::01::

ยินดีรับบทกลอนของคุณพิมพ์พลอยมารวบรวมและคัดสรรให้ค่ะ
คุณพิมพ์พลอยมีร่างเอาไว้ต่างหากรึเปล่าคะ
เพราะนอกจากกระทู้ของคุณพิมพ์พลอยแล้ว
น่าจะมีกลอนอยู่ในกระทู้เพื่อนๆ สองวัน อีกเยอะเลย
ถ้ารวบรวมมาครบเซ็ทได้ก็จะดีเลยค่ะ อิ อิ  ::115::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 24, 2009, 05:06:51 pm
อนุโมทนานะคะแองจี้ ..
แต่พิมพ์พลอยไม่ได้ร่างเอาไว้หรอกค่ะ ส่วนมากแต่งเอาเลย ^^"
แต่ถ้าร่างเอาไว้ก้อใส่เป็น text file หลังโพสก้อคงลบไปแล้วอ่ะค่ะ
เอาเป็นเท่าที่รวบรวมได้ก้อละกันเนอะ


ปล. เพลงข้างบนพิมพ์พลอยชอบมากๆ เหมือนกันค่ะ สบายๆ ดีเนอะ ^^v
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 25, 2009, 09:30:57 am
กะแล้วว่าคุณพิมพ์พลอยต้องแต่งกลอนสดแน่เลย
คนเป็นศิลปินก็คงเป็นแบบนี้แหละเนอะ อิ อิ  :D

ไว้ว่างๆ แองจี้จะลองรวบรวมจากทุกกระทู้ให้นะคะ
แต่ถ้าใครมีไอเดียดีกว่าดี ก็บอกได้นะคะ
ยินดีรับฟังความคิดเห็นของทุกท่านค่ะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 25, 2009, 02:51:46 pm
 :-* ฮัลโหลๆ  คุยกันสนุกจังเลย กระทู้นี้....

แวะเข้ามาแจมล่ะค่า
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 27, 2009, 01:00:06 pm
หายไปไหนอ่ะคะ ..

คิดถึงเน้อ จริงๆจากใจเลย ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: lalita on August 27, 2009, 02:09:18 pm
จริงๆแล้วใจเราเองจะบังคับก็ไม่ไหว แต่ให้เรารู้ใจเราว่ารู้สึกยังไง เมื่อมีความโกรธ ความอ่อนแอ และมีอารมณ์ต่างๆเกิดขึ้น เกิดแล้วย่อมมีดับ 
ต่างก็เป็นกำลังให้กับทุกท่านนะคะ


อนุโมทนา สาธุด้วยนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 27, 2009, 02:42:12 pm
สวัสดีค่ะคุณพิมพ์พลอย งานเยอะเหรอค่ะ ไม่ได้เข้ามาคุยกันเลย
Angel และเพื่อนๆ คิดถึงค่ะ  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 27, 2009, 02:46:35 pm
ช่วงนี้งานทางโลกวุ่นวายมากมายค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเลยเนอะ  :'(
อีกอย่างนึง สงสัยว่าจะทำงานจ้องคอมพ์มากเกินไป
เลยมีอาการตาพร่ามัว คุณหมอบอกว่าเป็นกระจกตาอักเสบ ตาแห้งมาก
ให้พักสายตาทุก 15 นาทีและหยอดน้ำตาเทียมทุก 3 ชั่วโมงอ่ะค่ะ


คิดถึงเพื่อนๆ สองวันฯ นะคะ เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย
ยังเอาใจช่วยทุกคนอยู่ห่างๆ นะจ๊ะ ^^

::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 27, 2009, 02:57:24 pm
ตอบเร็วดีจังค่ะคุณพิมพ์พลอย เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีสมัยใหม่ต้องใช้คอมพิวเตอร์ทั้งวันเลยนะคะ
แองจี้ก็เหมือนกันค่ะ เคยตาแห้งจนแสบตาไปหมด ตาไม่สู้แสงเลยค่ะ  :(
ลองหาต้นกระบองเพชร หรือต้นไม้เขียวๆ มาตั้งใกล้ๆ คอมดีไหมคะ
จะได้สดชื่น และดูดแสงไปได้บ้าง ที่สำคัญคือ เราต้องพักสายตาบ่อยๆ ดีกว่าค่ะ
อย่าจ้องนานเกิน 15 นาที ตามที่คุณหมอแนะนำ พยายามกะพริบตาบ่อยๆ
หาวนอนก็ได้ ให้มีน้ำตารื้นๆ ที่ตา ตาจะได้ชุ่มชื่น  ;)

ถ้าหยอดน้ำตาเทียม ก็หยอดเท่าที่จำเป็นนะคะ เพราะบางคนติดหยอดจนเป็นนิสัย
ทำให้ต่อไปต่อมน้ำตาจะไม่ผลิตน้ำตาเองค่ะ
ด้วยรักและห่วงใยจากแองจี้ค่ะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on August 27, 2009, 03:38:40 pm
 ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 27, 2009, 05:42:05 pm
หายไวๆนะคะ เป็นห่วงมากๆเลยค่ะ...

คุณพิมพลอยหายไวๆ
เพื่อนๆเป็นกำลังใจให้เสมอ
จะได้มาpost กลอนอีกนะเออ
คิดถึงเธอ คุณพิมพลอย   :D

แต่งไม่เก่งแต่เต็มใจให้ค้า ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 28, 2009, 11:30:37 am
ขอให้หายไวๆ มีสุขภาพกายใจแข็งแรงนะครับคุณพิมพ์พลอย  _/\_  :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 29, 2009, 01:53:58 am
ขอบคุณทุกคน ทุกกำลังใจมากๆ ค่ะ  ::33::
กลอนน่ารักมากเลยคุณ wanrawee ขอบคุณนะคะ




ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมาก
เหนื่อยกับการไล่ล่าหาที่พึ่งพิงไปเรื่อย

เหนื่อยที่เห็นที่รู้ว่าใจไม่เคยเข้มแข็งได้นาน
ยามไร้ที่ยึดที่เกาะ ใจก็พร้อมจะล้มเหลวไม่เป็นท่า
สับสนความคิดตัวเองอยู่บ่อยๆ
มองเห็นใจที่ไม่เคยอยู่นิ่ง ไล่คว้าที่พึ่งพิงภายนอก
เปลี่ยนไปมา คล้ายลิงที่ห้อยโหนเถาวัลย์กลางป่าใหญ่



เหนื่อยนัก ขอพักก่อน นะคะ  _/|\_



Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 29, 2009, 09:26:54 am
ถ้าเหนื่อย..ถ้าล้านัก  ก็พักด้วยกันก่อนได้ค่ะ

อย่างน้อยก็ยังมีเรา.... มีเพือนๆในนี้...และที่สำคัญมีตัวคุณพิมพลอยเองที่เป็นที่พึ่งนะคะ

เอาใจช่วยค่ะ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Think Plus on August 29, 2009, 09:26:38 pm
 ::01::  สู้ๆ ค่ะ คุณพิมพลอย การที่เห็นจิตใจว่าไม่สามารถเข้มแข็งได้นานถือว่าเก่งแล้วนะคะ แต่การยอมรับความจริงว่าจิตใจเราก็ยังแอ้งแม้งไม่เป็นท่าได้เหมือนกันแบบนี้ อิอิ ถือว่าเป็นข้อสอบFinal ค่ะ ยิ่งทำให้เราเข้าอกเข้าใจและเมตตาคนอื่นได้ยิ่งๆขึ้น เพราะว่าจิตใจเราเองยังโดนกิเลศหลอกอยู่  ยังต้องทุกข์และดิ้นรนอยู่เหมือนกันไม่ต่างจากจิตใจของคนอื่นทุกคน  พอเราเริ่มกลับมาอยู๋กับลมหายใจ อยู๋กับบ้านที่แท้จริงคือกายกับใจบ่อยๆ เราจะเริ่มเห็นความจริง จิตใจจะอ่อนโยนกับตนเองค่ะ แล้วค่อยๆอ่อนโยนกับโลกและคนรอบข้าง

พี่พิมพลอยถ้าว่างๆลองเล่น 40 ข้อ ที่อยู่ด้านล่างช่วงส่งท้ายดูนะคะ เวิรค์ค่ะ

http://dungtrin.com/mag/?25.prepare

อย่าว่ามาสอนนะคะ แต่ถ้าลองทำแล้วมาเล่าให้ฟังด้วยก้อดีค่ะ  อิอิ..  ::12::

หนูเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 30, 2009, 03:33:09 pm
คอยหาที่พึ่งไว้   แนบกาย
แหนห่วงดังดวงใจ   ไขว่คว้า
เฝ้ายึดที่พึ่งใหม่   เปลี่ยนเรื่อย รอนแรม
ได้พบเพียงฝุ่นฝ้า   เปรียบได้ เพียงเงา

ยิ่งรู้ยิ่งเหนื่อยล้า   แรงกาย
เห็นจิตวิ่งสับส่าย   รุ่มร้อน
เคยดีกลับกลายร้าย   เริ่มพ่าย ใจตน
แสนสิ่งสุดซับซ้อน   ยากพ้น เวทนา

ทำได้เพียงแค่รู้   ดูไป
ดีสุดเพียงแค่ใจ   แกร่งสู้
เหนื่อยนักแค่พักไว้   เตรียมต่อ
โกยเก็บแรงกอบกู้   ไม่ล้ม กลางคัน

ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนได้   ธรรมดา
เวียนว่ายพ่ายกันมา   เหนื่อยแล้ว
โอกาสอยู่ตรงหน้า   ไม่คว้า ได้ฤา
พึงเพื่อพ้นภัยแผ้ว   คลาดแคล้ว อันตราย

::33:: ::33:: ::33::


ขอบคุณคุณ wanrawee ที่เมลมาถามไถ่กันนะคะ น่ารักมาก
ขอบคุณ Think Plus ด้วย ลองทำคำถามตาม link ที่ให้แล้วล่ะ ดีมากจ้ะ ขอบใจนะ
( ปล. ในนั้นแอบมีคำถามโดนใจข้อนึงด้วยอีกต่างหาก ไม่บังเอิญหรอกเนอะ )


ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ การเดินทางนี้ช่างยาวไกล
แต่มีเพื่อนน่ารักๆ คอยให้กำลังใจแบบนี้ สู้ตายอยู่แล้ว
เหนื่อยเราก้อพัก หนักเราก้อนอน
แรงฟื้นคืนมาเมื่อไหร่ ก้อสู้กันต่อไปค่ะ ไม่เลิกหรอกเนอะ ..
มาร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ ^^


ใครจะไปยกมือขึ้น~*



Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on August 30, 2009, 03:45:52 pm
ยกมือซู้ง..สูง...ไปค่ะ.. :-\
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on August 30, 2009, 08:56:29 pm

สวัสดีค่ะน้องพิมพ์ ตาหายอักเสบยังคะ
อย่าเปิดพัดลมหรือให้แอร์เป่าเข้าตาขณะใช้คอมพ์เป็นเวลานานๆนะคะ
เพราะ locationของพี่เองเวลาใช้คอมพ์คือเปิดพัดลมเป่าเข้าหน้าตา
มีผลให้ตาแห้งเช่นกันค่ะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งว่า ตนเป็นที่พึ่งของตน 
การเหลียวหาที่ยึดเกาะภายนอกล้วนไม่เที่ยงแท้

หายไวไวนะคะน้องพิมพ์ 
ขออนุโมทนาสำหรับกลอนเพราะๆที่่มอบให้ชาว2วัน ได้เสพอย่างมีสุขค่ะ

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 31, 2009, 09:21:40 am
สวัสดีค่ะคุณพิมพ์พลอย แองจี้ไม่ได้เข้ามาทักทายเมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาเลย
อ่านกลอนแล้วรู้สึกเลยว่าคุณพิมพ์พลอยกำลังเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ
ดีแล้วล่ะค่ะ เหนี่อยก็พักนะคะ เป็นการชาร์ตแบตฯให้กับต้วเอง  ;)

เวลาแองจี้เหนื่อยและท้อมากๆ ก็ขอหยุดพักใจตัวเองเหมือนกัน
ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรเลย ทุกคนมีช่วงที่อ่อนแอ และต้องการกำลังใจเหมือนกัน
แองจี้และเพื่อนๆในสองวันฯ เป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยทุกคนเลยค่ะ  ::33::

แต่กำลังใจที่ดีที่สุด ก็ต้องมาจากตัวคุณพิมพ์พลอยเองนะคะ
เพราะไม่ได้ใครสั่งให้คนล้มอยู่ลุกขึ้นมาได้ ถ้าเจ้าตัวไม่ยอมลุกขึ้นเองค่ะ  ::12::

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ จุ๊บ จุ๊บ  :-*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 01, 2009, 09:10:46 am
อนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอยและผองเพื่อนด้วยนะครับ _/\_

ขออนุญาตเข้ามาร่วมยกมือด้วยอีกคนนะครับ \^_^/
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 01, 2009, 01:06:11 pm
อบอุ่นกันมากๆครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: lalita on September 01, 2009, 02:26:57 pm
สู้กับสิ่งแวดล้อมภายนอก ให้เริ่มต้นกับการชนะใจตัวเองก่อนเนอะ ใจและความคิดมันวิ่งแล่นไปไม่มีทางที่จะจับได้ง่ายๆเลย
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 01, 2009, 05:09:33 pm
แองจี้และเพื่อนๆ รอการกลับมาของคุณพิมพ์พลอยอยู่นะคะ
ขอให้หายป่วยไวๆ แล้วเข้ามาพูดคุยกันอีกเร็วๆ นะคะ  ::02::

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 02, 2009, 05:40:34 am
ฉันเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของ
มีความคิด มีชีวิต มีหัวใจ
หัวเราะได้ ร้องไห้เป็น เช่นใครๆ


อยากทำอะไร
นึกอยากมา หรือนึกอยากไป
ตามแต่ใจ ตามแต่ว่าอารมณ์ไหน


เนิ่นนานเท่าไหร่
ที่เฝ้ารอ ที่พยายามเข้าใจ
ที่หวังคอย ที่พยายามเปลี่ยนตัวเองใหม่
ที่วาดฝัน ที่พยายามปรับความคิดให้ได้




พยายาม ..
ตลอดมา 
แต่เหมือนไม่มีค่า
เหมือนว่า ไม่ถูกรับรู้ ใส่ใจ


ทำไม .. ?
หัวใจ มันไม่ใช่ .. ของเรา ..
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 02, 2009, 08:46:13 am
คุณพิมพ์พลอยเป็นอะไรมากรึเปล่าคะ
ทำไมกลอนเศร้าจังเลย เหมือนถ่ายทอดอารมณ์ที่ไม่สมหวังเลย
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ อย่าท้อแท้นะคะ  ::33::
ทุกคนเอาใจช่วยอยู่ค่ะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 02, 2009, 12:16:32 pm
ในชีวิต คงไม่มีเลยที่จะไม่ล้มลง ขอเพียงทุกครั้ง ก้าวยืนขึ้นใหม่ ด้วยสองขาที่มี อย่างมั่นคง บอกกับตัวเอง "นับหนึ่งใหม่" ในไม่ช้า ปลายทางที่หวังไว้ ต้องไปถึงแน่นอน~

เป็นกำลังใจให้เสมอครับ   ::33:: ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 02, 2009, 12:47:00 pm
คุณพิมพลอย  ยิ้มหน่อยค่ะ ::115::
.....



ทุกคนเป็นห่วงอยู่นะ   สู้ๆนะจ๊ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 03, 2009, 12:03:13 pm
ศิลปิน: Ebola
เพลง: ฉุดฉันขึ้นไป

http://www.youtube.com/watch?v=AhvRcpemyTg

บนที่แห่งนั้นมีไหมใครสักคน
ได้ยินเสียงตะโกนของใจ
บนที่แห่งนั้นผู้คนนับร้อยพัน
แต่ฉันช่างแสนเดียวดาย

* ตกอยู่ในความทุกข์ทน แค่เพียงลำพัง
ในหลุมของความโชคร้าย
มีแต่ความว่างเปล่า เหน็บหนาวในหัวใจ

** ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน
ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน
อยากขอแค่คนเข้าใจ มีไหมล่ะใครสักคน
ก้มลงจากเบื้องบน ฉุดชีวิตของฉันขึ้นไป

เมื่อความผิดพลั้งที่ฉันไม่ตั้งใจ
ทำชีวิตฉันพังทลาย
ความดีกี่ครั้งที่ฉันนั้นได้ทำ
ก็ไม่เห็นใครให้อภัย

* , **

โอกาสของคน ตะโกนอ้อนวอนร่ำร้องสักเท่าไร
ได้ยินบ้างไหม .. อยู่ไหน .. ใครสักคน
(อยากขอแค่คนเข้าใจ) ฉุดฉันขึ้นไปสักที

ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน
ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน
อยากขอแค่คนเข้าใจ มีไหมล่ะใครสักคน
ให้โอกาสฉันที ให้ชีวิตได้เริ่มต้นใหม่

ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน
ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน
อยากขอแค่คนเข้าใจ มีไหมล่ะใครสักคน
ก้มลงจากเบื้องบน ฉุดชีวิตของฉันขึ้นไป


ขอแค่ใครสักคน ได้ยินฉันหรือเปล่า  

::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: jasmin on September 03, 2009, 04:32:22 pm
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณพิมพ์พลอย  เขียนกลอนเก่งมาก ๆ เลยค่ะ แต่ยิ่งอ่านทำไมยิ่งเศร้าล่ะคะ
คิดไว้ว่า แล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ หลวงพ่อบอกว่า ทุกข์มีไว้ให้รู้ค่ะ จิตมันทุกข์เราไม่ได้ทุกข์  สู้ ๆ นะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 03, 2009, 05:09:44 pm
แองจี้เป็นกำลังใจให้นะคะคุณพิมพ์พลอย ::33::
อยากให้คุณพิมพ์พลอยอ่านบทความที่แองจี้ส่งไปให้เมื่อวันก่อน
เรื่อง "บทเรียนชีวิตจากคำพ่อ คำแม่" ฉบับพิเศษ - สอนลูกให้สู้ชีวิต
เขียนโดย พระธรรมกิตติวงศ์

แองจี้ขอนำคำสอนบางส่วนจากในหนังสือมาให้เป็นกำลังใจคุณพิมพ์พลอยนะคะ

"ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง" คำว่าศัตรูในที่นี้ นอกจากหมายถึงคนแล้ว
ยังหมายถึงความลำบากและอุปสรรคต่างๆ ด้วย

"สิ่งที่สำคัญที่สุดยามที่เราพบปัญหาอุปสรรคในชีวิต ก็คือ กำลังใจ"

"หกล้มต้องหกลุก" หมายความว่า เมื่อหกล้มหรือพลาดไป ก็ต้องลุกขึ้นสู้ใหม่
คนที่ลุกขึ้นมาสู้ต่อไปเท่านั้น จึงจะถึงจุดหมายปลายทางได้

"เมื่อเรามีอุปสรรคหรือพบกับความผิดหวัง
ทำไมเราจึงไม่ประคับประคองใจให้เข้มแข็ง
ดึงตัวเองออกมาจากความผิดหวังนั้น
แล้วลุกขึ้นยืนหายใจให้เต็มปอด
ก้าวเดินต่อไปด้วยความมั่นใจ
ด้วยสติปัญญา และด้วยความรอบคอบกว่าเก่า"

"ใช้ข้อผิดพลาดบกพร่องที่ผ่านมา
เป็นครูคอยเตือนใจ มาเป็นบทเรียน
เพื่อมิให้เกิดความผิดพลาดแบบนั้นอีก
พร้อมก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ
และด้วยกำลังใจที่เข้มแข็ง"

"คนเราจะล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร"

"ตราบใดที่เรายังไม่สิ้นหวัง
ก็คงมีสักวันหนึ่งที่สมหวัง
ถ้าสิ้นหวังเสียแล้ว ก็จะหมดหวังโดยสิ้นเชิง
พลาดแล้วก็แก้ตัวใหม่ ล้มแล้วก็ลุกมาต่อสู้ใหม่"

ท่องคาถา "สู้ สู้ สู้" เข้าไว้ ใจจะเข็มแข็งขึ้น

"ตนแลเป็นที่พึ่งของตน" เหมือนที่ตั้งสัจจะอธิษฐานของคุณพิมพ์พลอยด้วยยังไงคะ

"ความจริงการต่อสู้กับอุปสรรคจะไม่ยากนัก
ถ้าเราได้ต่อสู้กับจิตใจ และกำลังใจของตนเองจนชนะก่อน
จิตใจและกำลังใจของเรานี่แหละ ถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่แท้จริงของคนเรา"

หวังว่าคงจะมีคำสอนในนี้ที่สามารถจุดประกาย
ให้คุณพิมพ์พลอยกลับมาเป็นคนร่าเริง และมีความสุขเหมือนก่อนนะคะ ::02::

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ จุ๊บ จุ๊บ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 03, 2009, 05:32:30 pm
ขอบคุณนะคะแองจี้ และคุณ jasmin ด้วย
จริงๆ แล้วเพลงนี้เขียนเตือนตัวเองไว้ค่ะ
เพราะตั้งใจแน่วแน่ตามที่ตั้งสัจจะอธิษฐาน


ใครคนนั้น ก็หมายถึงตัวพิมพ์พลอยเองค่ะ
สักวัน จะทำให้ดีกว่านี้ .. ต้องทำได้แน่สินะคะ ..

::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 03, 2009, 06:38:53 pm
สู้นะครับคุณพิมพ์พลอย สู้กับตนเองให้ดีที่สุด
เป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยเช่นเดิมครับ  _/\_ :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 04, 2009, 01:41:13 am
สู้ๆครับ  ได้มาเจอทางนี้แล้ว  ก็เรียกได้ว่ากำลังอยู่ในหนทางแห่งความสว่างแล้วล่ะครับ  ::01::

(http://i4.photobucket.com/albums/y142/aomjai/DhammaAtHand-pic02.gif)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 04, 2009, 02:11:34 am
เข้าใจเลือกขุดคำเตะตากระทบใจลึกๆของหลายๆคนขึ้นมา อนุโมทนาด้วยนะครับบอย admin _/\_  :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 04, 2009, 09:36:42 am
@^_____________________^@
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 04, 2009, 11:36:38 am
ดีใจจังค่ะที่คุณพิมพ์พลอยกลับมาแล้ว เย้ เย้  :D
ตาหายอักเสบแล้วใช่ไหมคะ
สู้ๆ นะคะ เข้มแข็งเข้าไว้ ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ใช่มีไว้ให้แบก
และยังมีแองจี้และเพื่อนๆ ชาวสองวันฯ เป็นกำลังใจให้อีกค่ะ

อย่าท้อนะคะ ยิ้มหน่อยค่ะ  ::02:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 04, 2009, 01:38:23 pm
ตาดีขึ้นเยอะแล้วจ้ะแองจี้ จุ๊บๆ
แต่งานยังทับถมมากมายก่ายกอง

ห้ามตัวเองไม่ให้เจอปัญหา ก้อคงเป็นไปไม่ได้
ส่วนมีปัญหาแล้วไม่ให้ท้อ ก้อคงเป็นไปได้ยาก
เอาเป็นว่า รู้ตัว ว่าท้อ รู้ตัว ว่าเหนื่อย
รู้ว่ามันจะเป็นๆ หายๆ .. แบบนี้แหละ .. รู้แบบนี้แหละ .. เนอะ


ขอบคุณมากนะคะ ทุกคนเลย~*
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 04, 2009, 01:53:09 pm
ดีใจด้วยค่ะที่ตาหายอักเสบแล้ว  ::01::
แต่แองจี้คงต้องพักสายตาบ้างแล้วเหมือนกันค่ะ
รู้สึกแสบตาเวลาจ้องคอมฯ เยอะเกินไป
พอดีช่วงนี้งานเยอะด้วยค่ะ  :-\
แต่ก็พยายามเข้ามาให้กำลังใจเพื่อนๆ ทุกคนนะคะ
โดยเฉพาะคุณพิมพ์พลอย สู้ๆ นะคะ  ::12::
แองจี้เอาใจช่วยอยู่ค่ะ  ::33:: ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 06, 2009, 10:13:44 am
 ::33:: ขอบคุณแองจี้มากนะจ๊ะ ที่คอยเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆ สองวันฯ ตลอดเลย
ขอให้กุศลบุญแห่งความมีเมตตาเป็นที่ตั้งของแองจี้ ส่งผลให้แองจี้ได้อยู่บนทางที่ดีไปตลอด
จนได้พบกระแสอุ่นๆ ของพระนิพพานตามที่ตั้งใจไว้นะคะ


เมื่อวานเป็นวันที่พิมพ์พลอยรู้สึกดีมากๆ อีกวันนึงค่ะ ด้วยความน่ารักของเหล่ากัลยาณมิตร
ทำให้พิมพ์พลอยได้มีโอกาสไปกราบไหว้ครูบาอาจารย์ที่สวนสันติธรรมเป็นครั้งแรก
และตอนบ่ายๆ ยังได้ไปซื้อปลาที่ตลาดไปปล่อยที่พุทธมณฑลอีกด้วย ^^


ถึงรู้สึกว่าช่วงนี้พักผ่อนไม่ค่อยเพียงพอ นอนไม่ค่อยอิ่มเท่าไหร่
แต่ตอนนี้รู้สึกว่าใจอิ่มบุญจนอ้วนเลยอ่ะค่ะ ..


ขอส่งบุญสว่างๆ นี้ให้ทีมงานและเพื่อนๆ ชาวสองวันฯ ที่น่ารักทุกคนร่วมอนุโมทนาด้วยกันนะคะ
_/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 06, 2009, 10:17:47 am
อนุโมทนาด้วยครับ  ::12:: _/|\_

มีกัลยาณมิตรที่น่ารักจังเลย ^^   ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 06, 2009, 01:30:15 pm
เมื่อวานคงเป็นวันสุดวิเศษวันหนึ่ง ที่ยากลืมเลยทีเดียวจริงไหมครับคุณพิมพ์พลอย  ::02::

อนุโมทนาคุณพิมพ์พลอยและเหล่ากัลยาณมิตรที่น่ารักด้วยนะครับ  _/\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 07, 2009, 10:55:32 am
ขอบคุณมากค่ะคุณพิมพ์พลอยที่ส่งพรให้แองจี้ _/\_
ขอพรนี้ได้ส่งผลให้คุณพิมพ์พลอยเช่นกันนะคะ
แองจี้ยินดีค่ะที่ได้ให้กำลังใจคุณพิมพ์พลอย และเพื่อนๆทุกคน 

คุณพิมพ์พลอยได้ไปฟังหลวงพ่อปราโมทย์เทศน์สดๆ แล้วใช่ไหมคะ
ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ และดีใจด้วยค่ะ  _/|\_ ::02::
แองจี้ยังหาโอกาสแบบนี้ไม่ได้เลย ได้แต่ฟังเทศน์หลวงพ่อที่เป็นซีดีธรรมะ
ขอให้คุณพิมพ์พลอยได้พบแสงสว่างของชีวิตนะคะ
แองจี้และเหล่าเพื่อนกัลยาณมิตร จะเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ  ::33::

เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ แองจี้ได้มีโอกาสไปทำบุญเทกระจาดประจำปีที่ศาลเจ้าไต่ฮงกง
และทำบุญบริจาคเงินและสิ่งของให้สถานสงเคราะห็เด็กอ่อน ปากเกร็ด ด้วยค่ะ
แองจี้ขอแบ่งบุญให้คุณพิมพ์พลอย และครอบครัวมีความสุข
สุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ตลอดไปนะคะ   ::02::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 07, 2009, 05:16:37 pm
ดีใจด้วยนะคะคุณพิมพลอยที่หายแล้ว.. ;)

ส่วนเรื่องการปฏิบัติเราก็กลับสู้กันใหม่นะคะ

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 08, 2009, 10:50:10 am
ขอบคุณกำลังใจอุ่นๆ จากกัลยาณมิตรที่น่ารักทุกคนในโครงการนี้นะจ๊ะ @^_________^@
ช่วงนี้พิมพ์พลอยวุ่นๆ ทั้งทางโลกและทางธรรม ต้องขออภัยที่ไม่ได้เข้าไปตอบกระทู้พี่ๆ น้องๆ เลย
แต่อยากบอกว่ายังคิดถึงและห่วงใย และเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ๆ เอาชนะตัวเองให้ได้นะคะ

::33:: ::33::


"มันเกิดความรู้สึกว่าสบายใจขึ้น มันไม่ใช่เราทำอะไรไม่ได้เลย ขอแค่เรารู้ว่าจุดที่เราควรจะดูมันอยู่ตรงไหนเท่านั้นเอง" -- พี่ตุลย์, ๗ กันยายน ๕๒ @บ้านอารีย์ (^/|\^)


เมื่อวานนี้พิมพ์พลอยก้อมีเรื่องปลื้มอีกแล้วอ่ะค่ะ
ได้ไปเจอฮีโร่ในดวงใจ ได้พูดคุย ได้รับคำแนะนำดีๆ
รู้สึกได้ถึงกำลังใจสว่างๆ ที่ช่วยหนุนให้เดินทางต่อไปโดยไม่ท้อ

ขอเอาความสุขที่ได้รับนี้ มอบให้แก่ผู้ที่มุ่งมั่นตั้งใจจะเดินทางไกลด้วยกันทุกคน
ให้มีพลัง มีกำลังใจ แม้จะมีอุปสรรคใดมาทำให้ท้อไปบ้างก้อขอให้บุญสว่างๆ อบอุ่นๆ ช่วยเสริมให้ก้าวต่อไปได้
พร้อมด้วยเหล่ากัลยาณมิตรผู้น่ารัก ที่พร้อมประคับประคองกันไปให้ถึงจุดหมายอย่างปลอดภัยกันทุกคนนะคะ

_/\_ _/\_

ด้วยรักและห่วงใย
แม้ตัวไกลแต่ใจชิด
กำลังใจกัลยาณมิตร
ต่อชีวิตให้อุ่นใจ

ขอบคุณทุกข้อความ
คอยติดตามเอาใจใส่
รับรู้และปลื้มใจ
ขอบคุณในความหวังดี

สัญญาไม่ทิ้งกัน
ทุกความฝันของเรานี้
ตั้งมั่นในสิ่งดี
ให้คุ้มที่ ได้เกิดมา


อันนี้แต่งสดมากถึงมากที่สุดนะคะ อาจตลกไปนิด แต่ไม่คิดจะเกลาแล้วอ่ะค่ะ
เอาเป็นว่า ตั้งใจให้ทุกคนที่แวะมาอ่านกระทู้พิมพ์พลอยนะคะ

::01::
รักนะ .. จุ๊บๆ ทุกคนเรยค่า~*




Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 08, 2009, 01:24:30 pm
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่ให้เหล่ากัลยาณมิตร รวมทั้งแองจี้ด้วยนะคะ  _/\_
แองจี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยก้าวต่อไปด้วยกำลังใจที่เข้มแข็ง
และมีแสงสว่างนำทางบุญให้ด้วยเช่นกันค่ะ สู้ สู้ นะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 08, 2009, 03:38:48 pm
จบโครงการนี้แล้ว พวกเรามารวมตัวกันไปทำบุญร่วมกันดีไม๊คะ
เกริ่นไว้หน่อยๆ ว่าถ้ามีโอกาสอยากนัดเจอกันตัวเป็นๆ บ้าง .. ^^


::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 08, 2009, 04:09:24 pm
ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ แล้วจะทำบุญแบบไหนดีเอ่ย
ใกล้ออกพรรษาแล้ว แองจี้ขอเสนอไปทอดกฐินดีไหมค่ะ  _/|\_
หรือว่าจะไปทำบุญที่บ้านเด็กกำพร้า คนพิการ หรือ คนชรา ก็ได้ค่ะ
คุณพิมพ์พลอยว่ายังไงดีคะ ช่วยกันออกความคิดหน่อย  ::02::

แองจี้เพิ่งไปที่บ้านเด็กอ่อนปากเกร็ดเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เองค่ะ
มีคนมาบริจาคเงิน รวมทั้งสิ่งของเยอะมากค่ะ เดี๋ยวนี้คนใจบุญเยอะดีนะคะ  _/\_

แต่ใจจริงก็อยากไปทำบุญที่บ้านเด็กกำพร้า แถวสุขสวัสดิ์ ด้วยเหมือนกัน
เพราะยังไม่เคยไปเลย ได้แต่บริจาคโอนเงินไปให้เขาค่ะ  ::01::

เพื่อนๆ ช่วยกันออกความเห็น และโหวตกันดีไหมคะ  :)

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 08, 2009, 04:16:00 pm
ทอดกฐินก้อดีนะคะ เป็นบุญใหญ่ด้วย  ::33::
พวกเราจะได้พบเจอแสงสว่างคอยชี้นำทางไปจนถึงที่หมายปลายทาง

แองจี้จัดโหวตได้เร้ย~*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 09, 2009, 01:10:36 am
 ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 09, 2009, 09:39:53 am
ค่ะ แองจี้จัดโหวตไว้ในกระทู้ของแองจึ้ด้วย  :)
เพื่อให้เพื่อนๆ ได้โหวตกันเข้ามาว่า อยากทำบุญร่วมกันไหม
(ซึ่งก็หมายความอีกนัยหนึ่งว่า อยากเจอตัวจริงกันรึเปล่า)  :D
และอยากทำบุญแบบไหน ที่ไหน
ตอนนี้แองจี้เปิดโหวตให้ถึงสิ้นเดือนนี้ดีไหมคะ
แล้วเราค่อยมาสรุปกันอีกที  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 09, 2009, 10:44:26 am
 ::01:: _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on September 10, 2009, 11:40:40 am

สวัสดีค่ะน้องพิมพ์  รู้เหมือนกันค่ะว่าตั้งชื่อไม่กิ๊บเก๋
จะเรียก "พี่เปี๊ยก" ก็ได้นะคะ
ที่อุปโหลกตัวเองเป็น พี่ เพื่อจะได้ไม่ต้องถูกเรียกขานว่า ป้า
หวังว่าเร็วๆนี้จะได้ทำบุญร่วมกับน้องพิมพ์นะจ๊ะ

                 ::m50::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 10, 2009, 01:45:06 pm
Angel ขอเรียกคุณพี่ panapien เหมือนเดิมนะคะ
แล้วถ้ามีโอกาสเจอตัวจริงเมื่อไหร่ อาจจะเปลี่ยนเป็นพี่เปี๊ยกค่ะ
ดูจากรูปภาพที่แนบมาในกระทู้แล้ว ไม่น่าจะเป็นป้านะคะ
ออกจะคิกขุ อาโนเนะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 10, 2009, 02:42:18 pm
ว้าว .. แองจี้น่ารักที่ซู้ดดด ...
จริงๆ พิมพ์พลอยไปทำบุญอะไรแบบไหนก้อได้นะคะ
อยากเจอพี่ๆ น้องๆ มากกว่า ถ้าได้ไปทำบุญร่วมกันยิ่งดีมากมายก่ายกองค่ะ


อิอิ พี่เปี๊ยก นี่เอง ตอนแรกเกือบจะถือวิสาสะเรียกว่าพี่เพียรแล้ว
จริงๆ แล้วอาจจะไม่ได้เป็นพี่พิมพ์พลอยก้อได้นะคะ ต้องรอเจอกันก่อนค่อยสรุปเนอะ
ว่าแต่ .. รูปอยู่ทู้ไหนเอ่ย~


ตื่นเต้นๆ ~
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 10, 2009, 03:04:49 pm
ยินดีค่ะคุณพิมพ์พลอย แองจี้กำลังให้เพื่อนโหวตอยู่นะคะ  :)
แล้วค่อยสรุปอีกทีนะคะว่าจะไปทำบุญกันที่ไหนดี
ถ้าเราเจอกัน จะรู้ไหมคะว่าใครเป็นใคร
หรือต้องทำป้ายชื่อติดไว้ที่หน้าอก จะได้จำกันได้ และเรียกถูก  ;)

ส่วนรูปที่แองจี้หมายถึง คือ รูปตุ๊กตาที่คุณพี่ panapien
มักจะแนบมากับการตอบกระทู้ของตัวเองและเพื่อนๆ ค่ะ
ไม่ใช่รูปพี่เขาหรอกค่ะ ไว้รอเจอตัวจริง ดีกว่าเนอะ
อาจจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกันก็ได้ ใครจะรู้ อิ อิ  :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 10, 2009, 03:55:01 pm
แหม .. ไม่ต้องถึงกับติดป้ายชื่อหรอกมั้งจ๊ะแองจี้  ;)
เจอหน้ากันก้อแค่บอกชื่อในกระทู้เป็นอันเรียบร้อย เนอะ อิอิ


ได้ผลว่ายังไง พิมพ์พลอยขอ email แจ้งด้วยก้อดีนะค้า ..
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 10, 2009, 04:43:06 pm
โอเคค่ะ แล้วจะแจ้งผลทาง e-mail ให้คุณพิมพ์พลอยด้วยล่ะกันนะคะ
เผื่อคุณพิมพ์พลอยไม่ได้เข้ามาอ่านในกระทู้  :)

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 10, 2009, 05:08:15 pm
ได้เกริ่นไปบ้างแล้วว่ามีโอกาสไปกราบหลวงพ่อปราโมทย์ที่สวนสันติธรรมเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
พอดีพิมพ์พลอยได้ฟังเพลงนี้ตอนเช้า แล้วนึกถึงรูปนึงที่ถ่ายด้วยมือถือของตัวเองขึ้นมา
เลยแอบเอามาฝากพี่ๆ น้องๆ สองวันฯ กันดีกว่านะคะ ^^

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/050920093033-byframe1.jpg[/img]


เพลง: คงสักวัน
ศิลปิน: ชาคริต แย้มนาม & ทาทา ยัง
อัลบั้ม: Ost. O-Negative

http://www.youtube.com/watch?v=7p1Y9D3Nj14


::33:: ::33:: ::33:: ::33::

ฉันตั้งใจ จะปลูกดอกไม้
เมื่อฉันตั้งใจ ก็คงต้องลองดู
แม้จะเหนื่อย แต่ฉันเองก็รู้
ดอกไม้ที่ปลูก ซักวันจะเติบโต

รู้ .. ว่าตอนนี้เป็นเพียงฝัน ..
และฉัน .. จะไม่ยอมทิ้งฝัน ..

คงมีวันนึง ที่ดอกไม้นั้นคงจะบาน
และงดงาม ได้อย่างที่ตั้งใจ
จะรอเวลา หากแม้จะยาวนานไม่เป็นไร
เพราะหัวใจ ทุ่มเทลงไปแล้ว : )




ขอให้พวกเราตั้งใจปลูกดอกไม้ให้บานกันเต็มบ้านเต็มเมืองเลยนะคะ
จะเหนื่อย จะหนัก จะท้อ จะเบื่อ ยังไง ก้ออย่าทิ้งความตั้งใจนี้นะคะ
นานแค่ไหน ไกลแค่ไหน พวกเราก้อจะไปด้วยกัน .. ใช่ไม๊เอ่ย?

::33:: ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 10, 2009, 05:34:04 pm
พุดพิชญาน่ารักจังเลยค่ะคุณพิมพ์พลอย...

วันจันทร์ที่ 5 ตุลาคม ตอนบ่ายโมงว่างรึเปล่าคะจะชวนมาฟังเทศน์หลวงพ่อปราโมทย์ที่ที่ทำงานเรา ..

อย่าลืมตอบด้วยนะ..จะรอจ้า
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on September 10, 2009, 09:26:25 pm
 ::33::สวยจังค่ะ เห็นแล้วชื่นใจ ขาวสว่างและสะอาดเหมือนจิตใจพวกเราเหล่ากัลยาณมิตร ::115::
poonsri อยากมีโอกาสไปกราบหลวงพ่อปราโมทย์บ้างจังเลย ทุกวันนี้ฟังแต่ ซีดี หลวงพ่อ _/|\_
แล้วก็อยากจะร่วมกิจกรรมทำบุญกับทุกๆคนค่ะ แต่ไม่รู้จะได้ไปรึเปล่านะค๊ะ (อยู่ ตจว.ค่ะ)
แต่อย่างไรก็ตามขอส่งปัจจัยเข้าร่วมด้วยนะค๊ะ ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 10, 2009, 11:22:04 pm
 ::33:: คุณ wanrawee
ตอบไปแล้วในกระทู้นะจ๊ะ ยังไงคงต้องขอดูเวลาให้แน่ก่อน
อยากไปน่ะ ของมันแน่อยู่แล้วอ่ะจ้ะ ..


::33:: คุณ poonsri
ฟังซีดีหลวงพ่อก็ช่วยยกระดับความคิดความเข้าใจของเราให้สูงขึ้นได้เยอะแล้วค่ะ
แต่ยังไง ถ้ามีโอกาส พิมพ์พลอยว่าคุณ poonsri ก็ต้องได้ไปอย่างแน่นอนค่ะ ; )
ขออนุโมทนากับความตั้งใจในเรื่องของปัจจัยทำบุญด้วยนะคะ
พวกเราทุกคนจะนำไปต่อยอดความสว่าง เพื่อเป็นเสบียงเดินทางไกลไปด้วยกันนะคะ ..




Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 11, 2009, 10:19:34 am
คุณพิมพ์พลอยคะ วันอาทิตย์นี้ หลวงพ่อปราโมทย์
จะแสดงธรรมที่วัดเบญจมบพิตร ศาลาธรรมชินราชปัญจบพิธ
ดาดฟ้าชั้น 5 เวลาบ่าย 2 โมงค่ะ

ถ้าว่างก็ไปกันนะคะ อาจจะได้เจอกันก็ได้ อิ อิ  ::02::

คุณ poonsri คะ ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ
เพียงแค่มีความตั้งใจดีๆ ร่วมกัน ก็ได้บุญเหมือนกันค่ะ
แล้วจะแจ้งให้ทราบนะคะ ว่าจะทำบุญที่ไหน อย่างไร
บางทีธรรมะจัดสรรให้คุณ poonsri มาร่วมบุญได้
และได้เห็นตัวจริงของเหล่ากัลยาณมิตรด้วยค่ะ  :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 11, 2009, 01:37:46 pm
อนุโมทนาจากใจครับคุณพิมพ์พลอย ดีใจด้วยจริงๆ  _/\_

ขอเป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยในการเลี้ยงต้นไม้นี้
ให้ออกดอกสดชื่นสวยงามในเร็ววันข้างหน้า
แล้วถ้ามีโอกาสก็เอาดอกไม้มาอวดกันบ้างนะครับ ^^


ป.ล. ชื่อดอกไม้เพราะจัง เข้ากันกับชื่อด้วย
พิมพ์พลอย .. พุดพิชญา  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 12, 2009, 09:21:31 am
 ::33:: แองจี้จ๊ะ
วันอาทิตย์บ่ายติดธุระอ่ะจ่ะ เสียดายจัง อดเจอเลย
แต่ไม่เป็นไรเนอะ ยังไงเราต้องมีโอกาสได้พบกันตัวเป็นๆ แน่จ้า
เรื่องไปทำบุญ พิมพ์พลอยว่าเราไปร่วมบุญอะไรกันง่ายๆ ไม่ต้องมีพิธีรีตองมากก็ได้น้า
จากนั้นแล้วพวกเราก็ไปหาอะไรทาน แลกเปลี่ยนความคิด พูดคุยกัน ดีไม๊เอ่ย


::33:: คุณ sittnn  
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
พิมพ์พลอยตั้งใจจะรดน้ำพรวนดิน หมั่นดูแลต้นไม้ต้นนี้ให้ดีที่สุด
เพื่อที่วันข้างหน้า จะได้มีดอกไม้ขาวสะอาดสดใส เบ่งบานเติบโตต่อไปให้ได้
ถึงวันนั้น จะเอามาอวดพี่ๆ น้องๆ กัลยาณมิตรทุกคนเลยค่ะ

ชอบชื่อดอกนี้เหมือนกันค่ะ "พุดพิชญา"
แอบบอกว่าคล้ายชื่อจริงๆ ของพิมพ์พลอยด้วยอีกต่างหากค่ะ .. อิอิ



::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::

.. มาปลูกดอกไม้ด้วยกันนะคะ ..

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 13, 2009, 05:27:23 am
แวะเข้ามาดูดอกไม้ครับ
::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 14, 2009, 12:25:35 am
ดอกไม้ยังไม่บานค่ะ ^^"
ดูดอกไม้ดอกนี้ไปก่อนนะคะ ..  ::33::



ดึกแล้ว .. ถึงเวลาต้องไปนอนหลับ
ตื่นมาพรุ่งนี้ ขอให้เป็นวันที่ดี ขอให้เป็นวันที่สดใส
ขอให้พร้อมจะเดินทางไกลต่อโดยไม่ลืมเป้าหมายอันยิ่งใหญ่
ขอให้ทุกๆ วัน เป็นวันที่ได้เข้าใกล้จุดหมายไปเรื่อยๆ
เพราะการลืม เป็นอันตรายอย่างใหญ่ ทำให้พวกเราหลายคนหลงทางไป
ความไม่รู้ จึงน่ากลัวที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จะถึงเทิร์นของเรา ..


ฝากเพลงนี้ให้เป็นข้อคิดเตือนใจกันและกันนะคะ .. ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ
บุญรักษาทุกคนค่ะ : )

- พิมพ์พลอย -


_/|\_ _/|\_ _/|\_


Title : หลับ
Artist : Fukking Hero Feat. Zentrady
Director :Satoshi Gancore Club

http://www.youtube.com/watch?v=GmEq_3mk0j0


ที่นอนผืนใหญ่ๆ
นอนเอาแรงกันซักแป๊บ แล้วก็ตื่นขึ้นมาใหม่
โลกหลังความตาย ไม่เคยจะมีอะไรในกอไผ่
หลับร่วมอสงไขย
หลับไปไม่นานก็ตื่นมาหลงใหล ..


อย่ากลัวไปเลยยังไงเราก็ต้องเจอ เป็นธรรมดา ..
ก็เหมือนพักผ่อน ก็เหมือนหลับตา ..
ก็คงไม่มีอะไรจะยากเกินกว่า .. แ ค่ ย อ ม รั บ มั น : )


_/|\_

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 14, 2009, 01:04:18 am
ขอให้ดอกไม้บานไวๆนะครับ จะได้แบ่งปันความสดใสไปให้ทุกๆคน  ::01::

ราตรีสวัสดิ์ครับ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 14, 2009, 10:50:11 am
เป็นกำลังใจให้กับดอกไม้ของคุณพิมพ์พลอยนะคะ ::33::

เรื่องทำบุญของพวกเรา แองจี้กำลังดูอยู่ว่าจะมีวัดไหนที่ให้เราไปทอดกฐิน
และไม่ไกลมากนัก นัดเจอกัน และเดินทางสะดวก

แต่ถ้าไม่สามารถทำบุญทอดกฐินได้ แองจี้คิดไว้ 2 อันค่ะ
คือ ทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ หรือไม่ก็ทำบุญบ้านเด็กกำพร้าค่ะ
พี่เปี๊ยกได้ส่งรายละเอียดของการทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์มาให้แล้วค่ะ
ขอแองจี้ศึกษารายละเอียดก่อนนะคะ แต่อ่านคร่าวๆ แล้วน่าสนใจทีเดียวค่ะ
ส่วนบ้านเด็กกำพร้า ที่คิดไว้ก็เป็นแถวสุขสวัสดิ์ค่ะ เพราะเคยโอนเงินบริจาค
แต่ยังไม่เคยไปเหมือนกัน ถ้าจะไปจริง ก็ค่อยโทรไปสอบถามได้ค่ะ
เพราะอยู่ในกรุงเทพ เดินทางสะดวก
พอเสร็จเราก็ไปหาอะไรกินกัน พูดคุยกันกับเพื่อนๆ ให้หายคิดถึงนะจ๊ะ

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on September 14, 2009, 10:52:57 am
ขอเป็นอีกหนึ่ง กำลังใจ
ให้คุณก้าวไป ไม่หมดหวัง
ขอเป็นอีกหนึ่งพลัง
ร่วมเดินไปบนทางที่ร่มเย็น
   ขออนุโมทนาด้วยคนนะคะคุณพิมพ์พลอย
ก็จะพยายามทำตนให้เป็นที่พึ่งของตนให้ได้เช่นกันนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 14, 2009, 01:10:55 pm
ขอบคุณสำหรับข้อคิดเตือนใจ ในสิ่งที่เป็นธรรมดาๆ
แต่เรามักยอมรับมันง่ายๆ ฟังแล้วทำให้สะเทือนจิตสะกิดใจดีครับ _/\_


ขอให้วันนี้ พรุ่งนี้ และวันถัดๆไป เป็นวันที่มีแสงอาทิตย์สดใส
เหมาะสำหรับการปลูกดอกไม้ของคุณพิมพ์พลอยนะครับ


ป.ล. แล้วก็อย่านอนดึกมากนัก เดี๋ยวไม่สบายสายตาอีกนะครับ ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on September 15, 2009, 12:21:13 pm
ขอบคุณนะค๊ะ คุณพิมพ์พลอย ที่เป็นธุระให้ค่ะ _/|\_
พักผ่อนสายตาให้มากๆเข้าไว้นะค๊ะ เรายังต้องอาศัยใช้เขาไปอีกนาน ::)
จะร่วมปลูกดอกไม้ด้วยคนค่ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Amy on September 16, 2009, 12:01:09 pm
 ;) สมาชิกใหม่คะ  ::01::แอบแว๊บเข้าไปอ่านหลายๆกระทู้ได้ประโยชน์และกำลังใจมาก ขอร่วมพึงใจในกลอน ::33::ของคุณพิมพ์พลอยด้วยคน ชอบคะ จริงนะบางครั้งและบ่อยครั้งเราให้กำลังใจผู้อื่นได้ดีมาก แต่พอผงนั้นเข้าตาเรา ยากจังเนอะ!!.. แต่ก็เป็นอนิจจังนะคะ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ขอมีสติ อาจต้องใข้กำลังใจมาก ใช้เวลานานหน่อย แต่ต้องผ่านไปได้คะ... ขออย่ายอมแพ้ แม้จะร้องไห้...(ร้องไปด้วยก็ได้นะคะ) ขออนุโมทนาและเป็นอีก 1 กำลังใจให้เสมอนะคะ คุณเป็นอีก 1 นักสู้(กิเลส)คะ ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Amy on September 16, 2009, 12:20:30 pm
 ;) สมาชิกใหม่ ส่งกำลังใจไปให้แล้วคะ หายไปไหนไม่ทราบ งงจัง :'(ขอบอกชอบกลอนคุณพิมพ์พลอยมาก เห็นภาพ ให้ใจดีจังคะ เป็นอีก 1 กำลังใจให้เสมอ สาธุ!!!.... _/|\_จะแว๊บไปอ่านหลายๆกระทู้เป็นแรงและกำลังใจได้ดีคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 16, 2009, 04:54:11 pm
ได้รู้มาว่าคุณพิมพ์พลอยทานมังสวิรัติทุกวันพระ ร่วมกับเพื่อนๆที่ทำงาน
แองจี้ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ  _/|\_
ได้ทำกันหลายๆ คน ทำให้มีกำลังเพิ่มขึ้นดีค่ะ

ขอให้คุณพิมพ์พลอยและเพื่อนๆ ที่ทานมังสวิรัติ
มีสุขภาพกาย ใจ แข็งแรง ปราศจากโรคภัยนะคะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 16, 2009, 06:52:31 pm
คุณพิมพ์พลอยเงียบจัง ยู้ฮูๆๆๆ ::m42::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on September 16, 2009, 11:46:41 pm
ให้ดอกไม้ด้วยค่ะ อันนี้ไม่ต้องปลูกเอง
::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::...
                 ไม่ว่าจะอีกสักกี่ก้าว(เก้าเก้าเก้า)
                  ขอให้คุณพิมพ์พลอยของเรายังเข้มแข็ง
                        แม้จะล้าจะล้มหมดเรี่ยวแรง
                          ก็ต้องลุกมา ก้าวแกร่ง ...
                          ...ไปจนกว่า จะถึงปลายทาง...
   แอบโปรยปลูกดอกไม้ไว้ข้างทาง ::33::
เผื่อคุณพิมพ์พลอยเดินผ่านตรงนี้บ้าง ยินดีมอบให้ ::33::
แอบอยู่แถวข้างทางพร้อมกับกำลังใจ ::01::
คุณพิมพ์พลอยผ่านมาทางนี้เมื่อไหร่
ก็จะรีบยื่นให้ พร้อมยิ้มใสใส ::115::และคำทักทายว่า"สวัสดี" _/\_
          ขออภัยที่แอบใช้พื้นที่กระทู้แต่งกลอนนะคะ(แบบนี้เรียกว่ากลอนรึเปล่าคะ)
คือเข้าไปอ่านกระทู้ของคุณพิมพ์แล้ว ไม่รู้จะ in ประมาณนี้
ที่จริงแค่อยากบอกว่า
"ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขหรือเฉยๆสักอีกกี่ครั้ง ก็ขอเอาใจช่วยขอให้คุณพิมพ์พึ่งตนเองได้สำเร็จ และก้าวไปถึงปลายทาง...นิพพานได้ในที่สุดค่ะ"


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 17, 2009, 09:00:43 pm
 
::33:: คุณ admin ..   
ขอบคุณสำหรับคำอวบพรนะคะ ช่วงนี้จัดว่ามีน้ำมีปุ๋ยมีแสงแดดพอประมาณเลยอ่ะค่ะ
คิดว่าเมล็ดคงค่อยๆ แตกหน่อและหยั่งรากลงในดินได้บ้างแล้ว
พอจะนับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่พอไปวัดไปวาได้มั่งมั้ยคะ ^^



::33:: คุณ Angel ..
อนุโมทนากับแรงกายแรงใจของแองจี้สำหรับการจัดโหวตร่วมทำบุญของชาวสองวันฯ ด้วยนะคะ
พิมพ์พลอยเองก้อวุ่นๆ กับงานทางโลก แต่แอบส่งใจไปช่วยทุกวัน ไม่รู้ว่ารู้สึกได้บ้างป่าวจ๊ะ
แล้วก้อขอบคุณสำหรับคำอวยพรเรื่องการทานมังสวิรัติทุกวันพระนะคะ ขอบคุณแทนพี่ที่ทำงานด้วยจ้ะ



::33:: คุณ yuwa ..
โอ้โห ขอบคุณมากเลยนะคะ สำหรับกลอนเพราะๆ ที่แต่งมาฝากพิมพ์พลอย ปลื้มจังค่ะ
อ่านแล้วอมยิ้มได้ทั้งวันเลย  แบบนี้ไม่เรียกกลอนแล้วจะเรียกอะไรได้ อิอิ

".. ก็ขอเอาใจช่วยขอให้คุณพิมพ์พึ่งตนเองได้สำเร็จ และก้าวไปถึงปลายทาง...นิพพานได้ในที่สุดค่ะ"

รู้สึกดีกับคำอวยพรนี้มากค่ะ ขอบคุณมากๆ จริงๆ นะคะ แบบนี้พิมพ์พลอยจะสู้สุดใจเลย ^^~
อ้อ .. แล้วก้อขอบคุณดอกไม้ที่เอามาฝากกันนะคะ เอามาให้ทั้งสวยเลยป่าวเนี่ย อิอิ  ::115::



::33:: คุณ sittnn ..  
ดีใจที่ชอบเพลงที่เอามาฝากนะคะ พิมพ์พลอยดูครั้งแรกก้อรู้สึกเหมือนโดนสะกิดอย่างจังเลย
ก้อเลยอยากเอามาแชร์เพื่อนๆ ที่นี่ด้วยน่ะค่ะ
พยายามจะนอนให้เร็วๆ ค่ะ แต่บางทีก้อมีธุระโน่นนี่ ทำให้เราไม่สามารถนอนเร็วอย่างที่คิดได้
แตก้อพักสายตาเป็นระยะๆ ค่ะ กลัวต้องไปหาหมออีก ไม่หายซักทีเนอะ
อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ เมล็ดพันธุ์ของพิมพ์พลอยเจอทั้งลมแรง ฝนตก และแดดร้อนระอุ ทีเดียวค่ะ
แต่ก้อยังสู้มาได้ค่ะ เริ่มจะมีรากหยั่งลงดินได้บ้างแล้ว แถมมีหน่อเล็กๆ แตกออกมาให้ชื่นใจด้วย
 


::33:: คุณ poonsri ..
ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งค่า ขออนุโมทนาคุณพูนศรีกับความตั้งใจดีๆ ในการให้ธรรมทานครั้งนี้ด้วยนะคะ
สัญญาว่าจะรักษาสายตาให้มากๆ และดีใจที่มาร่วมปลูกดอกไม้ด้วยกันนะคะ ; )



::33:: คุณ Amy ..  
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะคะ ดีใจที่ชอบกลอนแล้วก้อขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้มาค่ะ
ร่วมอนุโมทนากับทุกกระทู้ที่เป็นแรงกำลังใจให้คุณ Amy ทุกกระทู้เลยนะคะ



::33:: คุณ wanrawee ..  
ฝนจ๊ะ ช่วงนี้พิมพ์พลอยวุ่นๆ อ่ะค่ะ อาจไม่ค่อยได้เข้ามาตอบกระทู้พี่ๆ น้องๆ แต่ก้อให้รู้ไว้ว่ายังอยู่ในใจเสมอ อิอิ
ปล. จำได้จ้าว่าเต้นดูมดูม แต่คิดว่าเต้นโนบอดี้ด้วย (และเชื่อว่าเต้นได้จริงๆ ด้วยนะ)
เจอตัวเป็นๆ กันเมื่อไหร่ เต้นให้ดูด้วยน้า .. ^^

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 17, 2009, 11:01:55 pm
มีของมาฝากพี่ๆ น้องๆ กันอีกเช่นเคยนะคะ  ::33::
อ่านจบแล้วก้ออย่าลืมไปรดน้ำ พรวนดิน เช็ดใบ ใส่ปุ๋ย ให้น้องต้นไม้ของเรากันนะคะ
จะได้เติบโตแข็งแรง ผลิดอกออกผล ให้ผู้คนที่ผ่านมาผ่านไป ได้ชื่นใจกันถ้วนหน้า

คงยังไม่ลืมนะคะว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ บุญรักษาทุกคนจ้ะ  ::01::


[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image001.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image002.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image003.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image004.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image005.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image006.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image007.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image008.gif[/img]

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/image009.gif[/img]




Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on September 18, 2009, 12:02:52 am
 :)
  ต้นไม้น่ารักจัง
เริ่มจากผลิใบเล็กๆ
เติบโต
ออกดอกสวยงาม
ประดับโลกให้สดใส  ชื่นใจผู้พบเห็น
อยากรู้จัง.....ถ้าเวลาผ่านไปนานกว่านี้อีก
อะไรจะเกิดขึ้น.....
 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on September 18, 2009, 10:26:49 am
  ::33::::01::ดีใจที่คุณชอบ
ขอบคุณที่คุณกลับมา
ขอให้คุณเจริญก้าวหน้า
แล้วพบกันนะคะ
วันที่เราชาวสองวันไปทำบุญ
              :)
เคยเจ็บปวดมากๆเหมือนกัน
ในวันที่ความรักไม่สมหวัง :'(
โชคดีที่ครอบครัวคอยให้พลัง
จึงลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งด้วยตัวเอง ::115::
    วันนึงคุณพิมพ์ก็จะรู้เช่นกัน
ว่าโลกมีหลายด้านให้เราเผชิญหน้า
ทั้งสุขทุกข์วนเวียนเวียนวนมา
ให้เราได้เรียนรู้ ไปจนกว่า...เราจะรู้จักมัน
และก็เรียนรู้ไปจนกว่า...เราจะพ้นจากมันค่ะ
                     _/|\_
   ขออนุญาตcopyกระทู้Yuwaมาลงเพื่อเป็นกำลังใจทุกคนด้วยนะคะ
ขออนุโมทนาและขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้มาค่ะทั้งคนที่เข้ามาpostและคนที่เข้ามาดูเล่น
อยากshareถึงความรู้สึกดีๆ ที่ได้รับอีกครั้ง
คราวที่แล้วที่เข้ามาPost คือเราปล่อยวางได้จริงๆแค่แว๊บเดียว อย่างไม่น่าเชื่อ
แล้วอีกวันผ่านไป ไม่น่าเชื่อว่าคนที่เราทำให้เขาไม่สบายใจ
ก็เดินทางมาหาเรา และบอกว่าเรื่องที่เกิดปัญหาแก้ไขได้เรียบร้อยแล้ว
และเค้าห่วงกลัวเราไม่สบายใจ
พอรู้ก็ดีใจมากค่ะ เหมือนปาฏิหาริย์
ถ้าไม่โดนเลื่อนเวลาเดินทางวันนั้นก็คงไม่ได้เจอกันวันนี้ ธรรมะจัดสรรค่ะคุณAngel
ก่อนเข้ามาpostในโครงการนี้ ไม่หวังเลยว่าจะแก้ไขทุกอย่างได้
แค่อยากทำอะไรดีๆเพราะไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกเท่านั้น
แต่เมื่อผลออกมาดีอย่างนี้ก็ทำให้เชื่อในพลังของการตั้งใจดีมากค่ะ
ขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆคนที่เกี่ยวข้องโครงการนี้โดยเฉพาะ
คุณGogolicoขอบคุณสำหรับกำลังใจแรกเริ่ม
คุณAngelขอบคุณสำหรับกำลังใจอย่างสม่ำเสมอ อบอุ่นมากค่ะ
คุณPanapien ขอบคุณทุกคำแนะนำที่ล้ำค่า
คุณDang1304 ขอบคุณสำหรับคำอวยพร
คุณwanwaree ขอบคุณที่ยังสู้ด้วยกัน
คุณ Ampai-Amy ขอบคุณคำแนะนำและกำลังใจค่ะ
คุณSittnn ขอบคุณที่มันเกิดขึ้นง่ายอย่างที่คุณบอกนะคะ
คุณ Poonsri ขอบคุณที่มั่นใจว่าจะสำเร็จในตอนที่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้ว่าจะทำได้หรือไม่
คุณSun ขอบคุณหลักการที่ดีๆจะนำไปใช้ เตือนตังเองตลอดไปค่ะ
คุณSmurfgang ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทาย
คุณWanpen ยินดีที่จะนำไปปฏิบัติด้วยกัน ขอให้สำเร็จนะคะ
และ คุณพิมพ์พลอย ขอบคุณสำหรับกำลังใจและจะพยายาม คิดทุกคำที่พูด แต่อย่าพูดทุกคำที่คิดค่ะ
         ขออนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้ทุกคนตั้งใจทำดีต่อไปจนสำเร็จลุล่วงทุกๆคนค่ะ
                                                               _/|\_

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 18, 2009, 11:03:06 am
Angel ยินดีเป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยเสมอค่ะ  ::33::
ไม่ต้องห่วงเรื่องการโหวตร่วมทำบุญนะคะ
Angel ยินดึเป็นคนประสานงานให้ค่ะ
ได้รับแรงใจจากคุณพิมพ์พลอยแล้วด้วย  :)

ตอนนี้ Angel ก็เริ่มเจ็บตา ระคายเคืองเหมือนกันค่ะ  ::m49::
เพราะจ้องคอมพิวเตอร์ มากเกินไป
แต่ก็ยังอยากเข้าให้กำลังใจเพื่อนๆ ทุกวันค่ะ  ;)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 18, 2009, 08:31:26 pm
 ::33:: คุณ sun คะ ..  
ดอกไม้จะโตขึ้นมาได้ นอกจากได้น้ำ ได้ปุ๋ย ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากคนปลูกแล้ว
สิ่งที่เป็นปัจจัยสำคัญอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยก้อคือ แสงอาทิตย์ อ่ะนะคะ
งั้นวานขอคุณ sun ช่วยเป็นแสงอาทิตย์อบอุ่นๆ ให้ดอกไม้ของทุกคนได้เติบโตด้วยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค้าบบบ ..  ::115::


::33:: คุณ yuwa คะ ..  
กลอนเพราะอีกแล้วจ้า thanks น้า .. จุ๊บๆ  ::115::


::33:: แองจี้จ๊ะ ..  
พักผ่อนพักสายตาบ้างนะ สำหรับเพื่อนๆ ในนี้ก้อใช้วิธีส่งกระแสจิตมาให้มั่งก้อได้
พิมพ์พลอยทำบ่อยออก อิอิ .. ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 18, 2009, 09:01:36 pm
ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของผู้คนที่อัดแน่นบนขบวนรถไฟใต้ดินในเช้าวันจันทร์อันเร่งรีบ
มีบทความหนึ่ง ที่พิมพ์พลอยได้ฟังแล้วเกิดความสุขสงบเย็น อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
หลับตานิ่งนาน ฟังเสียงอ่านเบาๆ ผ่านหูฟังจากโทรศัพท์มือถือของตัวเองในรถไฟใต้ดิน
สัมผัสได้ถึงความรู้สึกสุข ใส เบา อบอุ่น และปลอดภัย  .. เลยเอามาฝากพี่น้องสองวันฯ กันนะคะ





"อาตมาระลึกถึงพระพุทธองค์บ่อยครั้ง ยังเก็บภาพพระพุทธองค์ทรงสมาธิขนาดโปสการ์ดไว้เสมอ ทรงประทับใต้ต้นไทรใหญ่ ที่สยายรากรุ่ยร่ายลงจากกิ่งก้าน เจ้ากระต่ายน้อยหมอบเฝ้าอยู่ไม่ไกล ถัดออกไปคือกอบัวสล้างในทะเลสาบโบราณ ไกลออกไปอีกฟากฝั่งคือป่าใหญ่และขุนเขา จันทร์เพ็ญทอแสงนวลเหนือยอดคีรี ทั้งยังทอดเงาระยิบระยับลงเหนือผิวน้ำ รอบกายคือความสงบสงัด


ณ ที่แห่งนั้น องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาค ผู้เป็นบรมครูของอาตมา ทรงดื่มด่ำในความสงบ ไร้ความโลภ ความโกรธ ความโอ้อวดถือดี ความอิจฉาริษยาและความหลงใดๆ ช่างเป็นสัญลักษณ์แห่งความสงบที่สมบูรณ์แบบ พระพักตร์ฉายกระจ่างนวลด้วยแสงเรืองขาว พระวรกายนุ่มเนียนผ่อนคลายไร้วี่แววเคร่งตึง อาตมาเองก็นั่งอยู่ใต้ร่มไม้อีกต้น ไม่ใกล้ไม่ไกลจากพระองค์ แม้นจะไม่อยู่ในภาพนั้น เป็นความสงบสุขเหลือเกิน คุณจะมาร่วมด้วยก็ได้ ถ้าสนใจ


จินตนาการช่างมีพลังนัก ยามใดที่คุณจินตนาการถึงสภาวะที่เงียบสงบ จิตของคุณก็เข้าสู่ความเงียบสงบนั้นได้ ในทางกลับกัน หากคุณจินตนาการถึงเรื่องสยองขวัญ มันก็ผลักดันให้คุณกลัวเกือบตายเช่นกัน ก็เมื่อคุณเลือกได้ ก็ควรเลือกจินตนาการถึงความสงบสงัด เช่น การได้มานั่งเจริญกรรมฐานใกล้ๆ พระพุทธองค์ จินตนาการไปถึงรายละเอียดในที่แห่งนั้น ลึกเข้าไปในขุนเขา เยือกเย็น สงบสงัด ได้อยู่ใกล้พระพุทธองค์เพียงแค่เอื้อม จนสัมผัสความสุข สงบเย็น มั่นคง ปลอดภัย และไร้ซึ่งมลทินทั้งปวงได้"


บทที่ ๒ ความวิเวก
หิมะกลางฤดูร้อน
สยาดอ อู โชติกะ  




พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามืด เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปกราบหลวงพ่อมนตรีกับกัลยาณมิตรที่ทำงาน
คืนนี้เลยเข้ามาฝากข้อความไว้ให้พี่น้องสองวันฯ กันเร็วหน่อย .. เพราะคงรีบเข้านอนเร็วกว่าปกติ
ขอให้ทุกท่านที่นอนหลับฝันหรือไม่ฝันก้อได้ มีสติเข้าไว้นะคะ ^^
บุญรักษาและธรรมคุ้มครองค่ะ

- พิมพ์พลอย -


ปล.ๆๆๆๆ อย่าลืมน้องต้นไม้กันด้วยนะค้า~~~*
::33:: ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 19, 2009, 01:23:49 am
- ภาพการ์ตูนน่ารักจัง เนื้อหาตรงกับหัวข้อกระทู้และภาพดอกพุดของคุณพิมพ์พลอยพอดีเลย
เข้าใจเลือกหามา ยกนิ้วโป้งให้เลยนะครับ  ::12::

นอกจากน่ารักแล้วยังได้ให้แง่คิดและกำลังใจ
เพื่อที่ปฏิบัติตนให้สมกับความเป็น "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" จริงๆเลยครับ
อนุโมทนาด้วยนะครับ _/\_



- บทความที่นำมานั้นทำให้สัมผัสถึงความสุข ใส เบา อบอุ่น และปลอดภัย ดังที่คุณพิมพ์พลอยว่าไว้เลยครับ
ขอขอบคุณและอนุโมทนาด้วยอีกครั้งนะครับ  _/\_ ::33::



- อนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอย (ครั้งที่สาม? ^^;) ด้วยครับ
ที่มีโอกาสได้ไปกราบครูบาอาจารย์เช่นหลวงพ่อมนตรีนะครับ
ผมหวังเช่นกันครับว่า วันหนึ่งข้างหน้าจะได้มีโอกาสไปกราบท่านบ้าง
อย่างที่คุณพิมพ์พลอยกำลังจะไปครับ

_/\_ _/\_ _/\_





นอนหลับอย่างมีสติ รักษาสุขภาพกายใจไว้
ด้วยกันทุกๆคนเลยนะครับ  _/\_  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 19, 2009, 02:19:58 am
ถ้านับหนึ่งถูก ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ถึงเป้าหมาย

อนุโมทนากับการนับหนึ่งที่ถูกต้องด้วยนะครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 19, 2009, 12:04:09 pm
อ่านแล้วรู้สึกสงบจร้งๆด้วยค่ะ...  :)
ขออนุโมทนาด้วยนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 19, 2009, 12:39:56 pm
คุณพิมพลอยเมล์เราเข้าไม่ได้...จะให้เบอร์ยังไงดีล่ะ ???
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 19, 2009, 07:12:58 pm
ขอบคุณคุณพิมพ์พลอยที่เป็นห่วงแองจี้นะคะ  :)

เอาล่ะ แองจี้จะละสายตาจากคอมฯ บ้าง

แล้วส่งกระแสจิตแทนความคิดถึงให้เพื่อนล่ะกันนะ

อนุโมทนากับข้อความดีๆ ที่นำมาฝากเพื่อนด้วยค่ะ   _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on September 20, 2009, 11:32:54 am
แวะเข้ามาอนุโมทนานะค้า _/\_ พี่พิมพ์พลอย ^^

ได้ไปกราบหลวงพ่อมนตรีแล้วเป็นยังไงบ้างคะ
คงจะอิ่มเอิ่มบุญจนนอนหลับฝันดีกันแน่เลย
หวังว่าสักวัน คงได้มีโอกาสไปกราบหลวงพ่อท่านด้วยกันนะคะ

ชอบบทความจังเลย อ่านแล้วรู้สึกถึงกระแสแห่งความสงบ เบา สบาย จริงๆด้วย
เมื่อกี้แอบเอาไปใช้ตอนสวดมนต์ด้วยค่ะ  ::01::

อนุโมทนาอีกรอบจากใจเลยนะค้า ^^

ปล...จะรอคอยวันที่ดอกไม้ของพี่บานนะคะ  :D ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 21, 2009, 12:20:07 pm
ไปป่าละอูมาเป็นไงมั่งคะ....

เล่าให้ฟังด้วยนะคะ อยากรู้ๆ... o_smiley
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 21, 2009, 11:24:34 pm
 
::33:: คุณ sittnn  
ขอเคลียร์นิดนึงค่ะ ยกนิ้วโป้งให้เนี่ยหมายถึง "เยี่ยม" ใช่ป่าวคะ ไม่ได้หมายถึง "โป้ง" กันหรอกนะคะ ^^"
ขอให้มีโอกาสได้ไปกราบหลวงพ่อตามที่ตั้งใจไว้เร็วๆ นี้นะคะ อนุโมทนาด้วยเช่นกันค่ะ


::33:: คุณ admin
แล้วถ้านับหนึ่งได้ถูก แต่ย่ำอยู่กับที่ด้วยความขี้เกียจ ไม่ก้าวไปนับสองซะที แล้วต้องทำไงดีอ่ะค้า?


::33:: คุณ wanrawee
ฝนจ๊ะ ได้เบอร์มือถือฝนแล้วน้า รับรองจะไม่โทรไปเรื่องประกันและแอมเวย์แน่ๆ ไม่ต้องห่วง อิอิ
หลวงพ่อมนตรีท่านมีเมตตามากๆ เลยจ้า ได้มีโอกาสไปกราบคุณแม่ชีอุไรด้วย ปลื้มๆ อิ่มสุขมากๆ เลยจ้ะ
รอวันที่พวกเรามีโอกาสไปทำบุญร่วมกันนะคะ เอาไว้โทรไปบอกเรื่องหลวงพ่อปราโมทย์นะจ๊า ..


::33:: คุณ Angel
ดีจ้า พักสายตาบ้าง ทำแบบที่น้องแจ่มใส (brilliantty) แนะนำในกระทู้แองจี้ก้อได้นะคะ ดื่มวีต้าเบอรี่แล้ว .. นอน~* ^^


::33:: คุณ brilliantty
น้องแจ่มใส (( ขอเรียกแบบนี้แทนละกันน้า )) ก้อมาช่วยกันรดน้ำพรวนดินเช็ดใบใส่ปุ๋ยหน่อยสิค้า
ดอกไม้ของพี่พิมพ์พลอยจะได้บานซะที เนอะ .. จะได้มีอวดเพื่อนๆ ที่แวะเข้ามาดูซะหน่อย อิอิ
อนุโมทนากับการสวดมนต์ของน้องแจ่มใสด้วยนะคะ ยินดีอย่างยิ่งที่มีคนชอบข้อความที่เลือกมา
ซักวันต้องมีโอกาสได้ไปกราบหลวงพ่อด้วยกันแน่จ้ะ พี่พิมพ์พลอยก้อเชื่อแบบนั้น : ))))


::01::

ปล. ทำแบบนี้รู้สึกเหมือนกับตัวเองกำลังไล่ตอบจดหมายมิตรรักแฟนเพลงเลย อิอิ  ::115::
ปล.2 อย่าลืมเอาใจใส่ต้นไม้ดอกไม้ของตัวเองกันด้วย ทุกๆ คนเลยนะคะ  ::33::
ปล.3 ถึงไม่ค่อยเห็นพิมพ์อะไรในกระทู้ใคร แต่อย่าคิดว่าไม่ได้ติดตามล่ะ ^^" ;)
ปล.4 คิดถึงและเป็นห่วงทุกคนนะจ๊ะ แต่ไม่ค่อยแสดงออก~* :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 21, 2009, 11:49:05 pm
"สำหรับนักภาวนา

คาถาลดความคาดหวังได้ชะงัดที่สุดไม่ต้องท่องยาว

ทุกเช้าแค่สวดว่า "นับหนึ่งใหม่" เท่านั้นพอ

มันจะทำให้เลิกจำสิ่งที่ทำได้แล้ว

และเลิกหวังว่าจะทำอะไรได้ใหม่บ้าง

ท่องคาถานี้บ่อยๆจะพบว่าเราไม่มีอะไรต้องเสียนอกจากความโลภ

และไม่มีอะไรต้องเอาให้ได้มากไปกว่าความไม่เอา"  / ดังตฤณ

::01:: ::33::


(http://i4.photobucket.com/albums/y142/aomjai/DhammaAtHand-pic07.jpg)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 22, 2009, 07:39:10 am
Quote from: พิมพ์พลอย on September 21, 2009, 11:24:34 pm

::33:: คุณ sittnn  
ขอเคลียร์นิดนึงค่ะ ยกนิ้วโป้งให้เนี่ยหมายถึง "เยี่ยม" ใช่ป่าวคะ ไม่ได้หมายถึง "โป้ง" กันหรอกนะคะ ^^"
ขอให้มีโอกาสได้ไปกราบหลวงพ่อตามที่ตั้งใจไว้เร็วๆ นี้นะคะ อนุโมทนาด้วยเช่นกันค่ะ


เอ่อ... คุณพิมพ์พลอยคงได้ไม่คิดว่าผมจะ "โป้ง" คุณจริงๆหรอกใช่ไหมครับ - -;
ถ้าคิดจริง เดี๋ยวคงต้องยื่น "ก้อย" ให้เกี่ยวพร้อมส่งดอกไม้เพิ่มให้ครับ  ::33:: ::33:: ::33::

ขอบคุณเรื่องการไปกราบหลวงพ่อด้วยนะครับ คราวนี้ตั้งใจว่าจะไปจริงๆ
ถ้าติดขัดเรื่องไหนอาจจะได้ขอรบกวนถามคุณพิมพ์พลอยไว้เลยนะครับ  _/\_



อนุโมทนาน้อง admin ด้วยนะครับสำหรับเรื่องการนับหนึ่งใหม่ _/\_
พี่เปิดมาอ่าน 3-4 รอบใน 6 ชั่วโมง เห็นมี option ที่เขียนเพิ่มขึ้นๆทุกครั้งเลย อิอิ  :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 22, 2009, 09:46:42 am
 _/\_ ขอบคุณข้อความเตือนใจของคุณ admin ด้วยนะคะ

คุณ sittnn ถ้าจะถามข้อมูลอะไรที่พิมพ์พลอยพอจะทราบบ้างและเป็นประโยชน์ต่อคุณ sittnn ก้อยินดีค่ะ  ::33::

อนุโมทนาทุกท่านค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 22, 2009, 11:11:22 am
อดไม่ได้ที่ต้องเข้าอ่านกระทู้  ;)

และให้กำลังใจเพื่อนๆ อีกนะคะ

แม้จะยังไม่ค่อยหายดี (แสบตา)

รู้สึกเป็นงานอย่างหนึ่งที่ต้องเข้ามาอ่านและให้กำลังใจ

แต่เป็นงานที่ทำด้วยความเต็มใจ และเป็นสุขใจมากๆ ค่ะ

อยากให้โครงการนี้มีต่อไปเรื่อยๆ จะเป็นไปได้ไหมเอ่ย  ::m15::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on September 22, 2009, 01:47:32 pm
ใช่ ใช่ ใช่ เห็นด้วย เห็นด้วยอย่างยิ่ง ::01::หนับหนุน ::33::
คุณAngel รักษาสุขภาพตาด้วยนะค๊ะ เวลาเข้าคอม ใส่แว่นรึเปล่าค๊ะ ถนอมสายตาได้ระดับนึงนะค๊ะ ::12::

คุณพิมพ์พลอยค๊ะ
บทความนี้อ่านแล้วสมดังที่ว่า..สัมผัสได้ถึงความรู้สึกสุข ใส เบา อบอุ่น และปลอดภัย... จริงๆค่ะ
เคยอ่านทั้งเล่มแล้ว รู้สึกดีจริงๆค่ะ มันบอกไม่ถูกนะ เบา เย็นสบาย โล่ง ปลอดโปร่ง อย่างไรก็ไม่รู้ สมกับชื่อหนังสือที่เขาตั้งเลยจริงๆค่ะ :)

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 22, 2009, 04:25:36 pm
 ::m28::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: gundam123456788 on September 22, 2009, 08:38:31 pm
จิงจิงอับผมเห็นด้วย สู้สู้นะอับ   ::m41::  ::m45::  ::m42::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 22, 2009, 10:59:00 pm
แองจี้ .. แบบนี้เค้าเรียกว่าติดกระทู้อ๊ะป่าว อิอิ
เล่นได้แต่ก้อต้องหาเวลาพักตาด้วยน้า .. แสบตาเนี่ยทรมานมากเรยล่ะเนอะ  :)


คุณพูนศรี .. พิมพ์พลอยเองก้อยังไม่เคยอ่านหรอกค่ะ ใช้ฟังเสียงอ่านเอา
ตอนนั้นฟังแล้วจินตนาการตามคำพูดไปด้วย โอ้โห..รู้สึกเย็นมากถึงมากที่สุดเลยอ่ะค่ะ  _/\_


ฝน .. แอบส่งเบอร์มาให้แล้วยังตามมาส่งตาหวานอีกเหรอค้า
เด๋วก้อได้ใจอ่อนกันพอดีหรอก อิอิอิ  8)


นู๋น้อยกันดั้ม .. เห็นด้วยอะไรกั๊บ?
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หรือว่าเห็นด้วยที่จะให้มีโครงการนี้ต่อไปเรื่อยๆ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 23, 2009, 01:52:37 am
ขอบคุณนะครับคุณพิมพ์พลอย  _/\_
ตอนนี้กำลังถามพี่ๆน้องๆที่เคยไปกันมาแล้ว ทั้งเรื่องเส้นทางและธรรมเนียมปฏิบัติ
ถ้ายังไงอาจจะรบกวนถามเพิ่มเติมอีกครั้งด้วยครับ
เพื่อความสบายใจว่าไม่หลงทาง และหลงทำอะไรผิดหูผิดตาน่ะครับ - -


คุณ Angel หายไวๆนะครับ พักผ่อนสายตาและร่างกายด้วยนะครับ  _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 23, 2009, 10:09:52 am
ขอบคุณคุณพิมพ์พลอย และคุณ sittnn ที่เป็นห่วงค่ะ _/\_

คงจะเป็นอย่างที่คุณพิมพ์พลอยบอกแหละค่ะว่า

แองจี้ติดกระทู้ ต้องเข้ามาทุกวัน 3 เวลา  ::m56::

อ่านแล้วก็เพลิน และอยากให้กำลังใจเยอะๆ

:) อ้อ คุณพิมพ์พลอยยังไม่ได้ตอบ e-mail แองจี้เลยนะคะ

เข้าไปดูในกระทู้ของแองจี้ด้วยนะคะ

เพราะมี update เรื่องการทำบุญของพวกเราค่ะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on September 23, 2009, 11:14:09 pm

คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ไม๊จ๊ะ อยู่ไกลกันจัง
นี่เป็นพิมพ์ในจินตนาการ ... ใกล้เคียงไม๊?
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 24, 2009, 01:50:52 pm
แองจี้ ..
ตอบในเมลให้แล้วนะจ๊ะ


พี่เปี๊ยกคะ ..
โห .. สวยจัง ไม่ใกล้เคียงเลยค่า ห่างไกลๆๆๆๆ > <~
คิดถึงคุณพ่อคุณแม่สิคะ เป็นไปได้อยากมีประตูโดราเอมอนไว้เปิดไปหาท่านทุกๆ วันเลย


คุณ sittnn คะ
ถ้าถามเรื่องเส้นทางก้อโอเคอ่ะค่ะ แต่เรื่องธรรมเนียมปฏิบัติเนี่ย ..
สงสัยจะไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ค่ะ อิอิอิ ^^"






Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 24, 2009, 04:25:52 pm
สงสัยคุณ Angel จะติดเว็บบอร์ดสองวันฯมาเลยนะครับ
เดี๋ยวพอจบโครงการจริงๆแล้วคงเหงาแย่เลย รักษาสุขภาพด้วยละกันครับ ^^


ขอบคุณคุณพิมพ์พลอยด้วยนะครับ  _/\_
อืมๆ และถ้าคุณพิมพ์พลอยเป็นแบบตัวละครที่คุณ panapien แปะไว้จริงๆ
สงสัยจะถามเรื่องธรรมเนียมปฏิบัติไม่ได้แล้วล่ะ
เพราะเห็นสวยๆน่ารักๆ และนิสัยแสนซื่อบริสุทธิ์แบบเธอคนนี้
แต่ก็แสนซุกซนเป็นลิงเลยครับ แถมกินเก่งอีกต่างหาก
คุณพิมพ์พลอยคงไม่เป็นแบบนั้นหรอกเนอะ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 24, 2009, 04:38:55 pm
 ::33:: ลองฟังเพลงเก่าๆ กันบ้างนะจ๊ะ
เพลงนี้เป็นเพลงโปรดเพลงนึงของพิมพ์พลอยเลยล่ะ
กลับมาฟังอีกครั้ง มุมมองเนื้อหาก้อเปลี่ยนไปนิดหน่อยค่ะ

แต่ยังไงทางนี้ .. พวกเราจะเดินไปด้วยกันใช่ไหมคะ?  ::33::



เพลง: ทางของฉัน ฝันของเธอ
ศิลปิน: Bodyslam
อัลบั้ม: Bodyslam

http://www.youtube.com/watch?v=txVNZ9hXpVs


คนอย่างฉัน มันอาจไม่ใช่ผู้ชายในฝัน
ไม่มีอะไรเลิศเลออย่างนั้น คงเทียบกับใครไม่ได้
และเท่าที่พอจะมี คือเป็นคนดีให้เธออย่างนี้
"ทางเดินของฉันทุกก้าวที่มี จะมีเพื่อฝันของเธอ"


วันนี้ วันไหน อยากให้เธอมั่นใจว่า
ไม่ว่าเธอฝันอย่างนั้น แม้มันจะไกลสุดไกล เท่าไร
ฉันขอยืนยันให้เธอ รู้เอาไว้ ทุกที่เราจะเดินไปด้วยกัน


ทุกเรื่องที่เธอจะทำ
ทุกอย่างที่เธอต้องการจะเป็น
"ไม่ว่าปลายทางนั้น มองไม่เห็น
ก็ทางที่ฝัน จะเห็นฉันคนนี้ที่เดินข้างเธอ"  


วันนี้ วันไหน อยากให้เธอมั่นใจว่า
ไม่ว่าเธอฝันอย่างนั้น แม้มันจะไกลสุดไกล เท่าไร
ฉันขอยืนยันให้เธอ รู้เอาไว้ ทุกที่เราจะมีกันเรื่อยไป


เธอไม่ต้องกังวล
"ฝันที่เธอจะทำ ทางที่ฉันจะไป
ถึงยากเย็นเท่าไร เราก็เดินไปด้วยกัน"

ฝันที่เธอจะทำ ทางที่ฉันจะไป
"ขอให้เธอมั่นใจ เพื่อจุดหมายเดียวกัน"  

ไม่มีอะไรให้เธอมากกว่านี้
เท่าที่ทำให้ดี แค่นี้ฉันก็สุขใจ  

::01:: ::01:: ::01:: ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 24, 2009, 04:44:01 pm
"แต่ก็แสนซุกซนเป็นลิงเลยครับ แถมกินเก่งอีกต่างหาก
คุณพิมพ์พลอยคงไม่เป็นแบบนั้นหรอกเนอะ"



^
^

เอ่อ..ม .. คุณ sittnn คะ ..  >:(
ซนและกินเก่งเนี่ย .. มันไม่ดีเหรอคะ?
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on September 24, 2009, 04:45:35 pm
สาธุ _/|\_
แล้วเราจะเดินไปด้วยกัน ::12::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 24, 2009, 11:08:34 pm
ตอนได้ฟังเพลงนี้ครั้งแรก ทำให้คิดเลยนะครับว่า
ไม่ว่าจะเดินในเส้นทางไหนๆ ถ้าเรารู้ว่ามีคนคอยเดินไปด้วยกันและเป็นกำลังใจให้แก่กัน
มันทำให้รู้สึกอบอุ่นและมีกำลังใจให้สามารถเดินไปได้ตลอดรอดฝั่ง

อนุโมทนาด้วยนะครับคุณพิมพ์พลอย  _/\_ ::33::


ป.ล. ถ้าในละครเรื่องนั้น จริงๆแล้วผมชอบตัวละครตัวนี้ (ชื่อ "อาหนู") มากกว่านางเอกเสียอีก
ที่ชอบก็เพราะอาหนูเป็นคนสดใส ซื่อบริสุทธิ์ไม่เป็นพิษภัยต่อใคร
ส่วนตรงที่ซุกซนและกินเก่งนี่ก็น่ารักดีครับ ออกจะชอบๆอาหนูตรงนี้ด้วยซ้ำ อิอิ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 25, 2009, 10:28:37 am
 :) คุณพิมพ์พลอยยังไม่ตอบเรื่องเบอร์ติดต่อเลยอ่ะ

งอนแล้วด้วย  ::m31::

:) ขอบคุณคุณ sittnn นะคะ ที่เป็นห่วง
ถ้าจะขยายเวลาโครงการนี้ออกไป ก็จะดีไม่น้อยค่ะ อิ อิ  ::02::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 25, 2009, 12:40:20 pm
โอยเหนื่อยมากกก ...เมื่อวานไปเต้นมาแล้ว  ..เหนื่อยสุดๆ .........

.....เพิ่งรู้ว่าคุณพิมพ์พลอยเป็นเด็กเชียงใหม่เหรอคะ......

แล้วกลับบ้านบ่อยป่ะ ... ไว้สงกรานต์จะขอไปเล่นน้ำที่บ้านคุณพิมพ์พลอยได้ป่ะจ๊ะ นะนะนะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 25, 2009, 01:35:35 pm
 ::33:: คุณพูนศรี  

เดี๋ยววันเสาร์หรืออาทิตย์นี้จะเข้าไปถามเรื่องซีดีที่ลงชื่อไว้อีกทีนะคะ
ถ้าได้มาแล้ว วันจันทร์อังคาร จะส่งพัสดุไปให้อย่างด่วนจ้า .. รอนิดนึงน้า ..


::33:: แองจี้  

โอ๋ๆ ไม่งอนจินะ พิมพ์พลอยได้รับเบอร์แองจี้แล้ว ส่ง sms กลับไปให้แล้วนะค้า
ส่วนเรื่องโหวตทำบุญนั้นน่ะ ส่วนตัวพิมพ์พลอยไม่อยากให้พวกเราไปพะวงอะไรมากเกินไป
มันอาจจะทำให้กลายเป็นเครียดไปหน่อย เพราะโหวตไปมาสรุปไม่จบซักทีเนอะ
เอาเป็นแบบนี้ดีไหมจ๊ะ ลองนัดเจอกันสบายๆ ก่อน อาจเป็นนัดทานข้าว พูดคุยทำความรู้จัก
โดยอาจเริ่มกันกลุ่มเล็กๆ ไม่ต้องกะเกณฑ์อะไรมาก เพราะทีแรกที่พิมพ์พลอยตั้งใจ
คือการพบปะเจอพี่ๆ น้องๆ กันตัวเป็นๆ แล้วค่อยชักชวนกันไปทำบุญ ซึ่งอาจจะเป็นอะไรง่ายๆ
เช่น ไปไหว้พระ กราบครูบาอาจารย์ ทำบุญ บริจาคของ ซื้อปลาไปปล่อย อะไรทำนองนี้อ่ะค่ะ
พิมพ์พลอยว่ามันจะเกิดพลังที่ค่อยๆ ก่อทีละน้อย ดีกว่าเราไปตั้งใจห่วงเรื่องการทำบุญจนเกินไป
จากนั้น เมื่อเกิดกระแสบุญอุ่นๆ ได้ที่แล้ว พวกเราค่อยชักชวนกันเป็นวงกว้างต่อไปก้อยังไหว
พิมพ์พลอยไม่อยากให้แองจี้กังวลอ่ะค่ะ .. เนอะ .. ลองดูไหม ให้แก๊งค์พวกเราเป็นตัวตั้งตัวตี
โทรคุยกันก้อได้ แล้วตกลงว่ายังไงก้อเอามาโพสบอกรายละเอียดให้เพื่อนๆ ในโครงการท่านอื่นๆ
ที่สนใจและสะดวกจะไปด้วยกัน ... ^_____^


::33:: คุณ sittnn

อ้อ .. แล้วไปค่ะ สรุปนี้เป็นข้อดีหรอกเหรอคะเนี่ย แหม ไม่บอกไม่รู้นะนั่น แหะ แหะ
พิมพ์พลอยไม่เคยดูเรื่องนี้อ่ะค่ะ ผู้หญิงสวยๆ ในรูปของพี่เปี๊ยกชื่อ "อาหนู" เหรอคะ?
ชื่อน่ารักจัง เอาไว้แอบเอาไปใช้บ้างดีกว่า อิอิอิ



::33:: ฝนจ๊า  

ถูกต้องนะค้าบบบ เป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิดค่ะ กลับบ้านไม่ค่อยบ่อย คิดถึงพ่อแม่มากมายค่ะ
สงกรานต์จะไปเล่นจริงเหรอ อิอิ

ปล. วันจันทร์ที่ ๕ มีเปอร์เซ็นต์ได้ไปสูงเลยนะตอนนี้ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เจอกันนะ ; )
ปล.2 อย่าลืมเต้นดูมดูม กะ โนบอดี้ ให้ดูด้วยอ่ะ .. XD




เ ธ อ ไ ม่ ต้ อ ง กั ง ว ล
"ฝันที่เธอจะทำ ทางที่ฉันจะไป
ถึงยากเย็นเท่าไร เราก็เดินไปด้วยกัน"

ฝันที่เธอจะทำ ทางที่ฉันจะไป
"ขอให้เธอมั่นใจ เพื่อจุดหมายเดียวกัน"  




(^0^)/~~ ไปค่ะ ไปด้วยกันนะ ..  ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 25, 2009, 02:59:19 pm
 :) โอเค ไม่งอนแล้วก็ได้ค่ะ ได้รับเบอร์ติดต่อแล้ว

ไว้โทรคุยกันนะคะ  ;)


::02:: ส่วนเรื่องทำบุญ แองจี้เข้าใจความหมายของคุณค่ะ

เอาเป็นว่า ให้คุณ sittnn ลองทำโพล ให้ดีไหมคะ

คุณ sittnn เขากรุณาจะช่วยเหลือ เผื่อได้เจอเพื่อนๆ หลายๆ คน

::01:: แต่ถ้าเราจะนัดเจอกันก่อนเป็นกลุ่มเล็กๆ ของเราก็ได้เสมอคะ

ยกเว้นอาทิตย์ที่ 17-18 ตุลาคม เพราะแองจี้จะไปเป็น

อาสาสมัครพี่เลี้ยงให้น้องๆ หนูๆ ที่มาปฏิบัติธรรมที่ยุวพุทธฯ

เป็นเวลา 4-5 วันค่ะ

แล้วจะเขียนเล่าให้ฟัง แล้วส่ง e-mail ไปให้นะจ๊ะ  ::ene17::




Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 25, 2009, 03:04:08 pm
ไม่ต้องห่วงนะครับคุณ Angel ลองคุยๆกันเองดูก่อนก็ได้นะครับ
เอาเป็นว่า ทำตามจุดประสงค์ที่จะตั้งไว้แล้วกันครับ ว่าอยากจะเจอเพื่อทำอะไรกัน
เช่น อยากเจอกันเพื่อทำความรู้จักกันก่อนเป็นหลัก คือได้คุยกันมากหน่อย
หรืออยากเจอกันเพื่อไปทำบุญเป็นหลัก ซึ่งอาจได้คุยกันน้อยหน่อย ฯลฯ

ผมเป็นแค่ตัวช่วยให้ตกลงกันสะดวกเท่านั้นครับ
จะทำโพลหรือไม่ทำนั้นอีกเรื่องนึงเลยครับ ไม่ซีเรียสนะครับ :)



เพิ่มเติม.. ถ้าเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ  :)
การไปเจอกันและทำความรู้จักกันไว้ก่อน โดยทำบุญร่วมกันเล็กๆน้อยๆ
เช่นไปวัด ไหว้พระ กราบครูบาอาจารย์ ปล่อยนกปล่อยปลาเล็กๆน้อยๆ ฯลฯ ก็ไม่เลวนะครับ
จะได้ไม่ต้องเทกำลังไปที่งานใหญ่ๆ เช่นเวลาไปปล่อยสัตว์ใหญ่ ไปช่วยงานช้าง ฯลฯ
โฟกัสจะได้อยู่ที่การทำความรู้จักกันอย่างเดียวก่อน

และเมื่อทำความรู้จักกันแล้ว หลังจากนั้นก็คงนัดกันทำงานใหญ่ได้ง่ายขึ้นและสมบูรณ์มากกว่า (ถ้าจะมีต่อ)
เพราะไม่ต้องโฟกัสทั้งสองเรื่องในเวลาเดียวกันครับ  _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Soey on September 26, 2009, 11:17:35 am
ติดตามอ่านกระทู้คุณพิมพ์พลอยแล้วสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น น่ารัก จิตใจดี
ได้อ่านกลอนและ ข้อความดีๆ ของคุณพิมพ์พลอยแล้วชอบมากๆ ค่ะ
อนุโมทนาด้วยนะคะ  _/|\_ ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 26, 2009, 07:43:40 pm
 ::01::
(( เขินๆ ))


อนุโมทนาค่า~*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on September 26, 2009, 08:32:17 pm
คุณพิมพ์พลอย  ขอบคุณมากนะค๊ะ _/|\_

แหม! :-\ เป็นคนเชียงใหม่ก็ไม่บอกกันนิ
ไว้คุณพิมพ์พลอยกลับบ้าน คงมีโอกาสเจอกันเนอะ ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on September 27, 2009, 02:36:59 pm
ขอเข้ามารับกระแสความอบอุ่นที่มีให้กันในกระทู้นี้ด้วยนะคะ   ::01::

อ่านทีไร สัมผัสถึงความจริงใจที่มีให้กันจังค่ะ
ซึ่งหาได้ยากจริงๆในโลกใบนี้
แต่ดีใจจัง ที่สิ่งดีดี ความรู้สึกดีดีแบบนี้ ยังคงมีอยู่  ^^


"..ขอรู้ ขอเห็น ว่าเธอเดินเองได้ จะขอมองไกลๆอย่างชื่นชม.."
เป็นกำลังใจให้ในทุกๆก้าว ที่พี่พิมพ์พลอยเลือกเดินนะคะ
::33:: ::33:: ::33::

อนุโมทนากับบุญทุกๆๆบุญ และบุญใหญ่ๆที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้าด้วยค่ะ  _/\_

:D ::12::::01::


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 27, 2009, 06:32:04 pm
 ::33:: แองจี้ ..  
หายงอนแล้วน่ารักกว่าเยอะเลยจ้า ยิ้มๆๆๆๆ : )))))


::33:: คุณ sittnn ..  
อนุโมทนากับความตั้งใจช่วยเหลือจัดทำโพลทำบุญให้พี่น้องสองวันด้วยนะคะ ^^


::33:: คุณ Soey ..  
ไว้มีโอกาสไปทำบุญด้วยกันนะคะ นะ ; )


::33:: คุณ poonsri ..  
วันนี้ไปรับซีดีมาให้แล้วนะคะ เช็ค "my messages" ด้วยจ้ะ
กลับเชียงใหม่เมื่อไหร่ มีโอกาสไว้นัดทานข้าวกันนะคะ อิอิ


::33:: น้องแจ่มใส ..  
ใจตรงกันเลยนะคะ วันนี้กำลังคิดจะส่งเพลงนี้ทาง sms ไปให้น้องสาวคนนึงด้วยล่ะ  ::01::



"ยังไม่ประคองถ้าเธอล้ม
ถ้าเธอลุกขึ้นยืนได้เองไหว
ขอรู้ขอเห็นว่าเธอเดินเองได้
จะขอมองดูไกลๆ อย่างชื่นชม"




::33:: .. ไ ม่ รั ก แ ต่ คิ ด ถึ ง ..  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 27, 2009, 06:52:41 pm
ความอบอุ่นเต็มกระทู้เลยครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 28, 2009, 12:51:53 pm
คุณพิมพลอย ..ใกล้ได้เจอกันแล้วนะ ..ตื่นเต้น ละก็เขินนิดๆล่ะ..หุหุ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 28, 2009, 01:11:32 pm
 _/\_ อนุโมทนากับทุกคนที่เข้ามาเพิ่มความอบอุ่นในกระทู้ของคุณพิมพ์พลอยนี้นะคะ

แล้วเราคงได้ทำบุญใหญ่ด้วยกันสักครั้งหนึ่งนะคะ

:) คุณพิมพ์พลอยคะ Angel หายงอนแล้วจ้า

แล้วเราค่อยเจอกันนะคะ  ::m15::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 28, 2009, 03:38:34 pm
ตื่นเต้นๆ เหมือนกันจ้าฝน
ถามนิดนึงจิ .. ถ้าเกิดว่ามีเพื่อนสนใจไปด้วย จะยังจองที่ทันป่าวจ๊ะ
ไม่ได้ไม่เป็นไรนะ ถามเผื่อไว้เฉยๆ ค่า


ใกล้จบโครงการแล้วก้อใจหายเหมือนกันเนอะแองจี้
แต่ไม่ต้องห่วง นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นของพวกเราเท่านั้นเอง .. จริงมั้ย ^^



::33:: ดอกไม้เริ่มโตหน่อยๆ แล้วน้า ..
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on September 28, 2009, 06:11:54 pm
จองที่ไม่ทันแล้วล่ะ เพราะเค้าหมดเขตไปตั้งแต่วันศุกร์ที่ 25 อ่ะ  ขอโทษทีนะ ::m18::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 28, 2009, 09:20:31 pm
 ::115:: ไม่ต้องขอโทษหรอกค้าบบ
คิดว่าเป็นแบบนั้นเหมือนกันแหละ .. ^^

(( รูปเจ้าลิงแอบไปกวนน้ำเล่นเหรอน่ะ .. ? ))
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on September 28, 2009, 11:52:04 pm
 ;D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 29, 2009, 11:52:08 am
ถูกต้องแล้วค่ะคุณพิมพ์พลอย  ;)

แม้ว่าโครงการจะจบลง แต่ความสัมพันธ์ที่ดีของเรากำลังเริ่มต้นขึ้น

แล้วเจอกันนะจ๊ะ อยากรู้จังว่าคุณพิมพ์พลอยจะเหมือนที่แองจี้คิดไว้ไหม อิ อิ  ::115::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on September 29, 2009, 04:16:07 pm
ขอบคุณมากค่ะ คุณพิมพ์พลอย
จะคอยรับแผ่น ซีด๊ อยู่ที่บ้านนะค๊ะ
_/|\_อนุโมทนาบุญกับคุณพิมพ์พลอย บ้านอารีย์และเพื่อนๆสองวันทุกคนค่ะ _/|\_
เราจะเดิน เราจะเดิน เราจะเดินไปด้วยกัน ::33:: ::12::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 29, 2009, 08:24:26 pm
 ::33:: แองจี้ ..  
คาดว่าพิมพ์พลอยจะไม่เหมือนที่แองจี้คิดไว้เลยอ่ะค่า แหะ แหะ
แล้วเจอกันจ้า .. ^^


::33:: คุณพูนศรี ..
ยินดีและเต็มใจมากมายค่า .. มามะ มาเดินไปพร้อมๆ กันนะ ; )

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on September 30, 2009, 09:33:22 am
โอเคค่ะ รอพิสูจน์กันเร็วๆ นี้

แล้วจะเดาใหม่ว่าคุณพิมพ์พลอยจบด้านอะไรมา  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 02, 2009, 07:55:34 am
แต่งไว้นานมากแล้ว น่าจะประมาณ ๕ ปีก่อน
วันนี้นึกไงไม่รู้ค่ะ อยากเอามาแชร์  :)



ฉั น ?     

-•:•- -•:•- -•:•-


ฉันอาจ ดูสับสน     
วกวน ไม่รู้เป็นคนแบบไหน     
ฉันอาจมีความคิดไม่เหมือนใคร     
แต่ฉันก้อคิดได้ คิดเป็น     

ฉันอาจ ดูอ่อนไหว     
ไม่ได้เข้มแข็งอะไร อย่างที่เห็น     
ฉันมันก้อเป็น อย่างที่ฉันเป็น     
ดูทะเล้น บ้าบ๊อง ในบางที     

ฉันอาจ ดูสดใส
หัวเราะร่าเริงไป ในแบบนี้
ฉันอาจดูไม่เข้าที
ในบางวันที่ ต้องมี น้ำตา

ฉันอาจดูน่าสงสัย
เป็นอะไรที่ใครๆ อยากค้นหา
ฉันอาจดู ไม่มีค่า
ในเวลา ที่ฉันรู้สึกเหงาใจ

ฉันอาจไม่เหมือน ที่ใครฝัน     
แต่นั่น ไม่ได้ทำให้หวั่นไหว     
ฉันอาจ ไม่เหมือน คนของใจ     
แต่ก้ออยู่กับใครๆได้ ในทุกวัน     

ฉันอาจ เป็นได้หลายอย่าง     
ก้อไม่ต่าง อะไรจากใครทั้งนั้น     
มี สุขเศร้า  เหงาบ้าง ปนปนกัน     
แล้วแต่'รมณ์ วันวัน จะพาไป     

ฉั น ก้ อ เ ป็ น ฉั น ใ น แ บ บ นี้
ยังคงเป็น •aOOki€•  มาแต่ไหน
ส่วนใครจะมองฉันว่าเป็นยังไง
ฉันก้อไม่ใช่ใคร นอกจาก ตั ว ฉั น เ อ ง

: )  




::33:: เป็นที่พึ่งแห่งตนให้ได้เร็วๆ นะ •aOOki€•  ::33::


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on October 02, 2009, 09:09:00 am
One is the master of oneself

::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on October 02, 2009, 09:42:22 am
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ คุณพิมพ์พลอย ::12::

( ::33::เป็นที่พึ่งแห่งตนให้ได้เร็วๆ นะ •aOOki€•  ::33::)

เป็นกำลังใจให้นะค๊ะ คนดี๊ คนดี  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 02, 2009, 11:57:38 am
อ่านแล้วเห็นตัวตนคุณพิมพ์พลอยชัดขึ้นเลยค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: MindBeFriend on October 03, 2009, 12:06:37 am
ตอนนี้คุณพิมพ์พลอย   ไม่ได้เป็นเพียงที่พึ่งแห่งตนอย่างเดียวแล้วน้า

ยังเป็นที่พึ่งให้คนอื่นได้ด้วย.....ขอแอบเกาะเกี่ยว......ตรงไหนดี.....ตรงปลายหัวใจ.....ไว้เป็นแรงใจสักหน่อยนึงนะ....ตัวเราไม่หนักหรอกจ้า  อิอิ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on October 03, 2009, 08:36:58 am
ตอนนี้คุณพิมพ์พลอย ไม่ได้เป็นเพียงที่พึ่งแห่งตนอย่างเดียวแล้วน้า ยังเป็นที่พึ่งให้คนอื่นได้ด้วย


คงไม่ต้องรอให้คุณพิมพ์พลอยมาประเมินผลความสำเร็จด้วยตัวเองละเนอะ
มีคนมาช่วยประเมินให้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว
อนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอยด้วยนะครับ  _/\_ ::33:: ::01::


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on October 03, 2009, 10:42:55 am
ใช่แล้วเห็นด้วยกับทุกๆคน...
เป็นกำลังใจให้เสมอนะ...

แล้วก็ดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกันค่ะ ::m15::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on October 04, 2009, 12:25:53 am
มาส่งดอกไม้ให้กำลังใจก่อนนอนค้า
::33:: ::33:: ::33::

ขอให้เป็นที่พี่งแห่งตนได้ไวๆนะค้า
เผื่อวันข้างหน้า เค้าจะได้มาพึ่งพี่บ้าง อิอิ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 04, 2009, 06:55:52 pm

^_______________________________________________________^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on October 04, 2009, 07:34:44 pm
 ;D  ยิ้มกว้างดีจัง     ::33::
        มาร่วมซึมซับในความสดใส  และไออุ่น...... ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on October 04, 2009, 09:45:38 pm

อยากบอกทุกท่านที่หลั่งไหลเข้ามายังกระทู้อันอบอุ่น อ่อนหวาน น่าค้นหาแห่งนี้

มีความลับมาบอกค่า
วันนี้ได้เจอตัวเป็นๆของเธอผู้นี้
ทุกท่านจะรักเธอมากกว่าที่เป็นอยู่ .... จริงๆค่ะถ้าได้สัมผัสมากกว่าตัวอักษร
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on October 04, 2009, 10:11:19 pm
 ::115::

คุณพิมพ์พลอยตัวเป็นๆจะเป็นยังไงน้อ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 04, 2009, 10:47:30 pm
เข้าข่าย โฆษณาชวนเชื่ออ๊ะป่าวค้าเนี่ยยยย ...

o_embarrassed
เขินนะตะเอ๊ง~*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 05, 2009, 11:41:51 am
แองจี้ยืนยันได้ค่ะ ว่าคุณพิมพ์พลอยตัวจริงสวยกว่าที่คิดไว้ซะอีก  ;)

แต่ยังคงความลึกลับเอาไว้อยู่เหมือนเดิม

สงสัยกลัวคนรู้ความในใจมั้งคะ ก็เลยไม่ค่อยยอมเปิดเผยตัวจริงออกไป

แท้จริงแล้ว เป็นคนช่างสงสัย แต่มั่นใจในตัวเองสูงลิบ

ออกจะมีหลายบุคลิกในตัวเอง ขอให้คงความน่ารักอย่างนี้ไว้ตลอดไปนะจ๊ะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on October 05, 2009, 06:40:02 pm
ตั้งใจด้วยกันนะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on October 05, 2009, 07:44:34 pm
ด้วย ดิ ::115::

คุณพิมพ์พลอยยังไม่ตอบเลยค่ะ
ที่ว่าน่ะ...จะให้ส่งยังไงดีจ๊ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 06, 2009, 10:32:10 am
น้องอุ๊กคนสวย มีอุปสรรคอะไรเหรอจ๊ะ เมื่อวานนี้น่ะ

พี่ขออนุโมทนาด้วยนะคะ ที่ได้มีโอกาสฟังธรรมหลวงพ่อใกล้ชิดขนาดนี้  _/|\_

แล้วได้ส่งการบ้านท่านหรือเปล่าจ๊ะ อยากรู้ อยากรู้  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 07, 2009, 09:36:57 am
 ::115:: แหม .. ชมกันเองไปๆ มาๆ นะคะเนี่ย คนอื่นเข้ามาอ่านเด๋วก้อเข้าใจผิดกันไปหมดหรอก ฮ่าๆๆ



วันไปกราบหลวงพ่อก้อไม่ได้มีอุปสรรคอะไรมากมายหรอกค่า แค่งานเยอะแต่เช้าเลย
ต้องรีโมทเข้าไปตอบเมล แล้วก้อโทรเคลียร์งานก่อนออกมา
แถมตอนขับรถไปฝนก้อตกหนักมากถึงมากที่สุด ถนนงี้มองไม่เห็นเลย ต้องเปิดไฟหน้ารถตลอดค่ะ
แอบขับหลงทางนิดหน่อย เลยไปทางแจ้งวัฒนะ ซึ่งจะบอกว่ารถติดสุดๆ ไปเลยค่ะ
แต่ยังดีนะที่โทรไปถามฝนเป็นระยะ ๆ ก้อเลยไปถึงโดยสวัสดิภาพ อิอิ
ฝนน่ารักมากมาย อุตส่าห์เอาร่มคันเบ้อเร่อมารอรับถึงที่รถเลยค่ะ ก้อลุยฝนไปด้วยกัน สนุกดีค่ะ
พอเข้าห้องไปได้ยังไม่ทันจะนั่งดีเลยอ่ะค่ะ หลวงพ่อก้อมาพอดี .. ฟิ้ว .. ฉิวเฉียดเนอะ อิอิ

แต่ไม่ได้ส่งการบ้านหรอกนะคะ เพราะว่าเค้าจัดให้ถามแค่ 10 คนเอง
แต่ได้ฟังหลวงพ่อได้กราบท่านใกล้ๆ ได้ร่วมถวายผ้าไตรในวันออกพรรษา ก้อเป็นปลื้มมากมายแล้ว
แถมยังได้ยิ้มให้กับแม่ชีนุชอีก ถึงแม้จะไม่มีโอกาสเข้าไปกราบท่าน เนื่องจากที่นั่ง ออกไปไม่สะดวก
แต่ก้อรับรู้ได้ถึงกระแสเมตตาที่ส่งผ่านจากท่านมายังเรา มากมาย .. รู้สึกอิ่มเอมและเป็นสุขมากจ้ะ


ต้องขอขอบคุณฝนมาอีกครั้ง ตรงนี้ด้วยนะจ๊ะ ::33::

ปล. ฝากความคิดถึงให้เจ้ามอมแมมด้วยนะ~* ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on October 07, 2009, 09:38:31 am
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on October 07, 2009, 09:51:59 am
อนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอย และคุณฝนด้วยนะครับ  ::01:: ::33:: _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Aims on October 07, 2009, 10:11:12 am
ขออนุโมทนานะคะ  ::01:: _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 07, 2009, 10:20:43 am

เริ่มต้นจาก อยากเพียงให้ ใจเข้มแข็ง
คิดเปลี่ยนแปลง แข่งตน พ้นความเหงา
พบโครงการ ธรรมะไลท์ ใจเบาเบา
เพียงลองก้าว เข้าเริ่ม ประเดิมกัน


ประกาศกล้า ท้าจิต คิดการใหญ่
ด้วยตั้งใจ ลองก้าวไป ไขว่คว้าฝัน
อธิษฐาน ฉันทำได้ ในสองวัน
ด้วยมุ่งมั่น ผันตน จากคนเดิม


เพียงลองผ่อน ย้อนดูตน จนเริ่มเห็น
เพียงหยุดเค้น เช่นที่เคย เผยแรงเพิ่ม
เพียงเพียรรู้ เฝ้าดูจิต เลิกคิดเติม
เพียงหมั่นเสริม ตื่นเติมย้ำ กำลังใจ


เริ่มยอมรับ กับเหตุการณ์ ที่ผ่านมา
เริ่มเห็นค่า ว่าตนนี้ มีความหมาย
เริ่มเรียนรู้ อยู่กับตน จนเข้าใจ
เริ่มคิดได้ ทุกสิ่งกลาย ไม่จีรัง


อัศจรรย์ พลันเกิด เปิดมุมกว้าง
พบแนวทาง สว่างไกล ให้ความหวัง
ข้อความสั้น วันละถ้อย คอยเติมพลัง
ทิ้งความหลัง ที่ฝังใจ ไม่เสียดาย


พิมพ์ข้อความ ถามไถ่ ไต่ทุกข์สุข
ถ้อยคำปลุก ฉุกให้ติด มิตรสหาย
ยามท้อแท้ แค่อ่านคำ กำลังใจ
สัมผัสได้ ไออุ่น บุญนำพา


ได้แลกเปลี่ยน เรียนรู้ กันและกัน
ได้แบ่งปัน บันดาลใจ ให้รู้ค่า
ได้เติมต่อ ข้อความ ตามเจตนา
ได้ฟันฝ่า พาก้าวไกล ไม่รีรอ


สิ่งเกินคาด วาดไว้ ไกลกว่าคิด
คือพบมิตร จิตใจงาม ตามคำขอ
ชวนทำทาน มั่นในศีล ด้วยเพียงพอ
ภาวนา ปัญญาก่อ ทอแสงธรรม


เวลาผ่าน กาลเปลี่ยน เวียนวนว่าย
ยังเห็นภัย กิเลสร้าย โถมกระหน่ำ
เพียงใจปรับ ยอมรับผล วิบากกรรม
คอยรู้ซ้ำ ย้ำปล่อยวาง อย่างเข้าใจ


จากจุดเริ่ม เดิมตั้งใจ ไว้น้อยนิด
เปลี่ยนความคิด ชีวิตใคร หลายคนได้
สองวันผ่าน สามวันพ้น จนมั่นใจ
เมื่อทำได้ ความภูมิใจ ใกล้เข้ามา


เพียงสองวัน ที่ตั้งใจ ไม่ย่อท้อ
ปีหน้าขอ ได้สู้ต่อ ทั้งพรรษา
ถึงตอนนี้ ที่ได้มั่น ลั่นวาจา
เชื่อมั่นว่า ได้เยียวยา รักษาใจ


จากเคยทุกข์ ถูกปลดทิ้ง ไม่รู้ตัว
จากเคยกลัว ความมัวหม่น ไร้ความหมาย
จากอ่อนแอ กลับเข้มแข็ง ด้วยแรงใจ
พบแสงไฟ สัมผัสได้ ใกล้ใกล้ตน


มองความจริง ทุกสิ่งล้วน เกิดแล้วดับ
เริ่มยอมรับ บังคับไป ไม่ได้ผล
ใช่ไม่ทุกข์ ไม่ร้องไห้ ไม่กังวล
หากแต่พ้น เพราะปรับตน เปลี่ยนมุมมอง


ทุกสภาวะ ที่เกิดอยู่ ดูเท่าเทียม
เพียงตระเตรียม เลือกใช้ ให้เพียรคล่อง
อัศจรรย์ ธรรมะ-ดา ท้าให้ลอง
หากเพียงต้อง ลองน้อมเข้า เอาด้วยใจ


ไม่มีงาน เลี้ยงใด ไม่เลิกรา
พึงพบว่า ความห่วงหา ไม่ไปไหน
ขอน้อมทำ แต่กรรมดี นี้เรื่อยไป
ทุกทุกวัน ก็ทำได้ ถ้าใจจริง


ขอขอบคุณ พี่น้อง ผองเพื่อนรัก
ได้ประจักษ์ รักษาไว้ ไม่ทอดทิ้ง
บุญใดใด ได้ร่วมก่อ ขอแอบอิง
ส่งความจริง พิงพึ่งตน ตลอดไป



::33:: ขอให้บุญรักษาและธรรมะคุ้มครองทุกคนค่ะ  ::33::



ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
- พิมพ์พลอย -
๗ ตุลาคม ๒๕๕๒

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on October 07, 2009, 10:26:38 am
^________^~

กลอนเป็นสื่อถ่ายทอดความในใจของคุณพิมพ์พลอยได้ดีมากๆเลยครับ
ได้รับรู้ถึงความตั้งใจ ความรู้สึก และพัฒนาการของคุณพิมพ์พลอย  ::02::

ผมมั่นใจว่าคุณพิมพ์พลอยได้บรรลุวัตถุประสงค์ของความตั้งใจที่ตั้งไว้แล้วล่ะครับ
เพราะความอิ่มเต็ม และความสุขใจ ในการที่มีตนเป็นที่พึ่งแห่งตนของคุณพิมพ์พลอย
ได้กระจายไปยังเพื่อนร่วมโครงการ ให้มีความสุข และมีแรงบันดาลใจขึ้นมาได้
และกลายเป็นสังคมที่น่าอบอุ่นมากๆเลยครับ  ::12::

คุณพิมพ์พลอยก็คงสัมผัสถึงความอบอุ่นนี้ได้ด้วยตัวเอง  ::01::

ขออนุโมทนา และแสดงความยินดีด้วยใจจริงนะครับ  _/\_  ::33::

ขอให้เดินทางสู่ความพ้นทุกข์ สู่ความอิ่มเต็มแบบไม่มีพร่องอีกต่อไป โดยเร็ววันครับ  ::115::

(http://photos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs232.snc1/7933_169778284187_664454187_3737082_5176929_n.jpg)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 07, 2009, 12:05:25 pm
 ::02:: กลอนไพเราะมากๆ เลยค่ะน้องอุ๊ก   ::m15::

พี่เชื่อว่าน้องอุ๊กได้บรรลุสิ่งที่ตั้งจิตอธิษฐานบารมีสำเร็จไปได้ก้าวใหญ่แล้ว  ::12::

ขอให้น้องก้าวต่อไปอย่างเชื่อมั่นในตนเอง และขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า

พี่หลิงคนนี้จะคอยมองความสำเร็จของน้อง และเป็นกำลังใจให้น้องตลอดไปค่ะ  ::33::

พี่ไม่ได้ชมน้องเกินจริงเลยนะจ๊ะ น้องอุ๊กและน้องฝนน่ารักจริงๆ  ::01::

พี่ดีใจที่ได้รู้จักน้องที่น่ารักเพิ่มขึ้นอีกคน อ้อ สองคนจ๊ะ

พี่ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะที่ได้ฟังธรรมะของหลวงพ่อ พี่รู้สึกอิ่มเอมใจไปด้วยเหมือนกันค่ะ  _/|\_

สงสัยน้องจะส่งแรงจิตมาให้พี่รึเปล่าน้า  ;)

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปนะจ๊ะ

แล้วเรามาจูงมากันเพื่อความหลุดพ้นทั้งปวงกันนะ   ::m32::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on October 07, 2009, 04:50:36 pm
อืมมมมมมมม

อ่านกลอนแล้วขนลุกซู่เลยค่า

ตื้นตันก็รู้ว่าตื้นตัน ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on October 07, 2009, 10:36:36 pm
 ;D  เข้ามาอ่านกลอน.... ::33::

          เมื่อไหร่จะพิมพ์รวมเล่มครับ.... ::115:: 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on October 08, 2009, 02:38:14 am
ขออนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอยเป็นอย่างยิ่งครับ

หากมีผู้ร่วมโครงการเพียงไม่กี่ท่านเท่านั้น
ที่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงเช่นที่คุณพิมพ์พลอยกล่าวมา
และที่สำคัญ คือได้พบกับกัลยาณมิตรโดยแรงกรรมสัมพันธ์
ที่สามารถเดินร่วมทางกันไปได้เสมอ ไม่ว่าจะในฐานะใด
ทีมงานก็ถือเป็นความสำเร็จอย่างสูงแล้วครับ


ขอขอบคุณและอนุโมทนากับคุณพิมพ์พลอยอีกครั้งหนึ่งนะครับ  _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on October 08, 2009, 10:31:55 am
                         >:(เข้ามารับพรและอ่านกลอนค่ะ :P
:)เพราะมากค่ะ เก่งจริงๆคุณพิมพ์พลอย ขอบคุณที่แต่งกลอนเพราะๆให้อ่านและคำพรด้วยค่ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on October 08, 2009, 07:45:11 pm


ต้องขออนุญาติลูกสาวคนสวย  copy บทกลอนนี้เก็บไว้อ่านซ้ำ
ซึ้งมากๆค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Soey on October 09, 2009, 07:50:32 am
แค่เขียนธรรมดาให้ได้ความครบยังย๊าก..ยาก --"
นี่แต่งเป็นกลอนอีก เพราะทั้งถ้อยคำและความหมาย
สุดยอดมากๆค่ะ  ::12::  ประทับใจจริงๆ ค่ะ

คงมีโอกาสได้ไปทำบุญร่วมกันนะคะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 10, 2009, 11:15:57 am
ก็เพราะรู้ ว่ามีพี่น้อง เพื่อนพ้องมากมาย
ที่รออ่าน รอรับกำลังใจ จากใครคนนี้
ถ้อยคำ ความรู้สึกทุกอย่าง ที่พึงมี
เลยกลั่นออกมาได้ที่ อย่างที่เห็นกัน


อยากขอบคุณ ทีมงาน เพื่อนกัลยาณมิตร
ที่หมั่นอุทิศ แรงใจกาย เพื่อสร้างฝัน
บุญกุศลใดที่ได้ก่อ ขอร่วมแบ่งปัน
ให้ทุกๆ ท่าน เดินทางต่อ อย่างปลอดภัย


มีสติ รู้สึกตัว ไม่ประมาท
ถึงพลาด ก็ขอให้ลุกขึ้นสู้ไหว
ไปต่อ ด้วยแรงมั่นแห่งใจกาย
สู่สุดท้าย ปลายทาง วางตัวตน



ทีแรกว่าจะไม่เขียนเป็นกลอนแล้วนะคะเนี่ย มันมาเอง แปลกๆ นิดหน่อย ไม่ว่ากันเนอะ ^^"


แค่อยากจะบอกว่า ทุกๆ คนในที่นี้ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจที่พิมพ์พลอยได้รับ
เพราะฉะนั้น บทกลอนทุกบท ที่พิมพ์พลอยได้สรรค์สร้างขึ้นในโครงการนี้
ขอมอบไว้ให้ทุกจิตใจที่คิดกล้าลุกขึ้นมาประกาศท้าเปลี่ยนตนเป็นคนใหม่ ทุกๆ คนเลยนะคะ


เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ
ปล. อย่าลืมรดน้ำต้นไม้กันด้วยล่ะ ..  ::33::



^______________^


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on October 10, 2009, 11:25:17 am
Quote from: พิมพ์พลอย on October 10, 2009, 11:15:57 am

เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ
ปล. อย่าลืมรดน้ำต้นไม้กันด้วยล่ะ ..  ::33::


^______________^


กำลังรดน้ำต้นไม้เลยครับ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on October 10, 2009, 03:39:05 pm
รดน้ำต้นไม้แล้ว...อย่าลืมรู้ลมหายใจนะจ๊ะ ::m28::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on October 10, 2009, 03:47:44 pm
 _/\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on October 10, 2009, 03:48:57 pm
"..ไม่มีงาน เลี้ยงใด ไม่เลิกรา
พึงพบว่า ความห่วงหา ไม่ไปไหน
ขอน้อมทำ แต่กรรมดี นี้เรื่อยไป
ทุกทุกวัน ก็ทำได้ ถ้าใจจริง.."


ชอบบทนี้ๆๆ อนุโมทนาค่ะ _/\_ _/\_ _/\_


อนุโมทนาอีกครั้งกับการไปฟังธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ด้วยนะค้า _/\_ _/\_ _/\_
สำหรับอุปสรรคนั้น เบื้องบนเค้าคงส่งบททดสอบมาให้
แต่พี่ก็ผ่านพ้นมันไปด้วยดี  ::12::

::33:: ::33:: ::33::
ส่งดอกไม้มาให้พี่ช่วยรดน้ำให้ ได้ป่าวๆๆๆ  ::115::


::01:: ::02::   :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on October 10, 2009, 05:11:11 pm

::ene2:: ::ene2:: ::ene2::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 10, 2009, 05:13:23 pm
อืมๆ .. ต้องหมั่นรดน้ำ
หมั่นระลึกถึงลมหายใจ ::33::


เอ๊ะ .. แต่คนสุดท้ายนี่ยังไงๆ อยู่นะ
น้องแจ่มใสค้า .. ต้นไม้ของใคร ก้อต้องรดเอาเองน้า
ฝากเลี้ยงม่ายด้าย ..  :D


แต่แอบพาเจ้าของไปกินติมได้ .. สนมั้ยๆๆ ?   ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 10, 2009, 05:17:08 pm
 ::01:: เขินๆ เพิ่งเห็นแม่เปี๊ยกแอบมาจุ๊บๆ ในกระทู้ อิอิ


พรุ่งนี้ จะไปทำบุญใหญ่ งานกฐินสวนสันติธรรม
จะเก็บเอาบุญสว่างๆ ตัวอ้วนๆ มาฝากพี่ๆ น้องๆ กันนะคะ

รอรับด้วยล่ะ ; )
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on October 11, 2009, 12:06:49 pm
อนุโมทนา...สาธุ _/|\_ _/|\_ _/|\_
    คุ้มกับที่ได้รอคอยจริงๆค่ะ
หลายวันไม่ได้เข้าnet ติดต่อใครก็ไม่ได้
เพราะไม่เคยเอาเบอร์ใครไว้ ไม่คิดว่าจะวุ่นวายใจได้ขนาดนี้
ก็เลยรู้ตัวว่า ติด กับ กำลังใจที่แสนดี
ที่เราได้รับจากคนนั้นคนโน้นคนนี้อยู่ร่ำไป
บังเอิญพึ่งได้ไปฟังท่านSayadaw u thuzana มา
พอได้ยินชื่อที่ใกล้เคียงกันก็อดคิดไม่ได้ว่า
ธรรมะจัดสรรเราอีกแล้วสิท่า อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่ท่านเทศน์เป็นภาษาปะกิตก็เลยเข้าไปในใจบ้างประปราย
ก็ปกติเทศน์ภาษาไทยก็ไม่ได้ฟังเท่าไหร่ ดันเห่อไป ตาม ตามกัน
แต่ถึงอย่างไรก็รู้สึกดีมากๆ
ดีกว่าเราได้แต่อยาก แล้วก็ไม่รู้จักเริ่มต้น
ต่อๆไปหากมีโอกาสก็อยากไปปฏิบัติธรรมกับเขาสักหน
แล้วก็จะเริ่มตั้งต้น ออกเดินทาง ไปสู่ปลายทาง นิพพานเช่นกัน _/|\_
   เคยฝันอยากเป็นนักเขียน นิยาย
แต่วันนี้ก็ดูไร้ความหมายเพราะไม่ช่วยให้เราพ้นวัฏฏสงสาร
เคยอยากบวช เคยอยาก อยากอยากอยากอีกหลายประการ
จนวันนี้เหนื่อย และเห็นว่าฟุ้งซ่านเหลือเกิน
จะทำอะไรไปเพื่ออะไร ก็ไม่รู้
แต่เท่าที่รู้ ก็ไม่รู้อะไรทั้งนั้น
คงได้แต่สะสมสิ่งที่คิดว่าดีไปทีละน้อยในแต่ละวัน
เผื่อว่าจะพาเราไปถึงฝั่งฝัน ไม่ช้าไม่นานเกินรอคอย
   ไปด้วยกันนะคะ
อย่างไรก็ขอให้รู้ว่าอยากไปด้วย
โอ้ยๆ กลอนพาไปแต่จบไม่ลง
เอาไว้คุยกันใหม่นะคะ
  รักและคิดถึงค่ะ ::33::
ขอเบอร์ติดต่อหรือe-mailจากคุณพิมพ์พลอยและทุกๆท่านที่จะกรุณาไว้ล่วงหน้า
เผื่อเค้าปิดบอร์ดไปตอนไม่ได้เข้าnetหลายๆวัน และเผื่อมีใครจะชวนไปทำกิจกรรมดีๆด้วยก็ยินดีค่ะ
ติดต่อที่    yuwa001@gmail.com   นะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ _/\_ ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 12, 2009, 12:00:30 pm
พี่หลิงเป็นกำลังใจให้น้องอุ๊กเช่นเดิมนะคะ  ::33::

แต่งกลอนได้ไพเราะอีกแล้ว เป็นพรสวรรค์โดยแท้จริงเลยนะเนี่ย

ไปทอดกฐินวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง

อย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างนะ อนุโมทนาบุญด้วยจ๊ะ

ป.ล. รดน้ำต้นไม้แล้วนะจ๊ะ  :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on October 15, 2009, 08:39:43 pm
" ต้นไม้ของใคร ก้อต้องรดเอาเองน้า "
ก้อด้ะ เค้ารดเองก็ได้ ถ้าวันไหนน้ำเค้าหมด ก็ช่วยกระจายๆมาแถวนี้บ้างน้า  ::115::

เข้ามาปูเสื่อรอรับบุญตัวอ้วนๆๆ จากงานทอดกฐินที่สวนสันติธรรมด้วยคน   :D
เมื่อไหร่ จะมาแจกบุญซะทีน้อ  ::01::

อนุโมทนาด้วยนะคะ  _/\_ _/\_ _/\_

ปล..แอบพาไปได้เจ้าค่า แต่คราวนี้ ตาเจ้าของเลี้ยงมั่งแล้ววว..::01::

::12:: ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 18, 2009, 02:26:13 pm
 ::01:: ก่อนอื่นต้องออกตัวขออภัยพี่น้องทุกท่านก่อนที่หายไปหลายวันเลยนะค้า
บอกว่าจะเอาบุญมาฝาก แต่ก้อยังไม่เอามาฝากซ้ากที
พอดีว่างานทางโลกยุ่งมากมายค่ะช่วงนี้ และมีทีท่าจะยุ่งยาวไปอีกเป็นเดือน แง ..



งานกฐินที่สวนสันติธรรม ดีมากมายค่ะ
คนใจบุญมาร่วมบุญกันเต็มไปหมด รู้สึกดีและอนุโมทนากับทุกท่านด้วย

คืนก่อนไป มีเรื่องให้นอนไม่หลับนิดหน่อย สงสัยจิตจะตื่นเต้น อิอิ
ตอนตีหนึ่งมีโทรศัพท์โทรมาผิดแปลกๆ โทรเข้ามาที่ห้อง แล้วก้อไม่เลิกโทรจนต้องปิดเสียงไป
พยายามจะนอนให้หลับ แต่ยังไงก้อรู้สึกตัวตลอดเวลา สรุปว่าไม่ได้นอนกันพอดี

ตื่นตีสามนิดๆ น้องๆ มารับประมาณตีสี่เกือบครึ่ง ไปถึงเกือบไม่มีที่นั่งในศาลา
โชคดีที่มีกลุ่มน้องอีกกลุ่มที่ออกเดินทางไปก่อน เลยอาศัยบุญน้องเค้านั่งในศาลาด้วยคน ขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยนะค้า ..



ถึงจะง่วงจะเพลียแค่ไหน แต่ไม่ต้องเป็นห่วงค่า ถึงเวลาฟังหลวงพ่อเทศน์ จิตก้อตื่นเต็มที่ทู้กที
ช่วงต้นๆ หลวงพ่อท่านเทศน์เกี่ยวกับการช่วยกันทำนุบำรุงพุทธศาสนา ช่วยกันเผยแพร่พระธรรม
ว่าแต่ละคนก้อมีวิธีแตกต่างกันไป ตามปัจจัยเกื้อหนุนความสามารถของแต่ละคน
อย่างบางคนมีเงินหน่อยก้อช่วยกันพิมพ์หนังสือแจก บางคนมีความสามารถก้อช่วยกันทำเว็บไซต์
บางคนดีไปกว่านั้นก้อช่วยกันสอนช่วยกันบอกเล่าธรรมะของพระพุทธองค์ให้เป็นที่เข้าใจถูกต้องแพร่หลาย
มาถึงตรงนี้ ขณะที่เห็นจิตตัวเองกำลับปลาบปลื้มกับทุกๆ คนที่ช่วยกันสืบสานธรรมะ
หลวงพ่อก้อเหมือนรู้ใจ เทศน์ต่อแบบดึงจุดที่รู้ว่าพิมพ์พลอยจะปีติมากๆ เข้ามาสำทับอีกชั้น


ท่านพูดว่า .. พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ก่อนจะนิพพานเลยนะว่า ..
พวกเราทุกคนน่ะ มีหน้าที่อยู่สองอย่าง
อย่างแรกที่ต้องทำก่อนเลย คือศึกษาธรรมะ ให้เข้าใจถ่องแท้
อย่างที่สองคือ การเผยแพร่ธรรมะไปให้กับคนทั้งหลาย  



พิมพ์พลอยปีติกับคำพูดที่ดูธรรมดาๆ นี้ของหลวงพ่อมากมายจนน้ำตาไหล (( แอบอายนิดหน่อย .. แง้ว ))
ทุกทีที่นึกถึงพระพุทธองค์ จิตก้อสว่างเต็มตื้นขึ้นมาอยู่แล้ว นี่มาได้ฟังจากปากครูบาอาจารย์ที่เคารพนับถือ
ว่าท่านได้ "ฝาก" หน้าที่อะไรไว้ให้พวกเราก่อนที่ท่านจะนิพพาน ยิ่งรู้สึกว่าเป็นคำบอกกล่าวที่ศักดิ์สิทธิ์มากค่ะ
พิมพ์พลอยรู้สึกได้เลยว่าชีวิตที่เหลือต่อจากนี้ พวกเรามีหน้าที่ต้องทำอะไรกัน
เหมือนมีเป้าหมายสำคัญในชีวิตที่แน่นอน ทำให้ใจหนักแน่น อิ่มเต็ม รู้สึกดีมากๆ ค่ะ ^^~  _/|\_



ทีแรกคิดว่าจะไม่มีส่งการบ้าน แต่หลวงพ่อท่านคงไม่รู้จะเทศน์อะไรเยอะแยะ ท่านเลยบอกว่า อ่ะส่งไมค์ไปตามยถากรรม
จะบอกว่าไมค์ผ่านมาทางพิมพ์พลอยด้วยอ่ะค่ะ เห็นจิตตัวเองชัดแจ๋วเลยตอนจับไมค์แล้วส่งผ่านไป โดยไม่ส่งการบ้าน
ตอนเลิกแล้ว พี่ที่รู้จักก้อมาทักว่า พิมพ์พลอยทำไมไม่ส่งการบ้านล่ะ อุตส่าห์ได้ส่งผ่านไมค์แล้วเชียว อือ นั่นสิเนอะ อิอิ



จากนั้นก้อไปกราบแม่ชีนุช เลยส่งการบ้านกับแม่ชีอีกตามเคย แม่ชีเมตตามากๆ ปลื้มค่ะ ^^
อ้อ แอบทำตัวบ้าดาราหน่อยๆ พอดีว่าเจอคุณแหม่มคัทยลียาที่งานบุญแบบนี้ เลยไปขอถ่ายรูปที่ระลึกค่ะ แหม่มน่ารักมาก
ก่อนจะกลับไปช่วยพี่ๆ เค้าขนหนังสือที่รถ รู้สึกดีอีกแล้ว ช่วยกันคนละไม้ละมือ ท่ามกลางแดดร้อนจัดเปรี้ยงๆ
พิมพ์พลอยโชคดีหน่อย มีน้องสาวน่ารักๆ คอยกางร่มให้ ค่อยยังชั่วเนอะ ไม่งั้นกว่าจะขนเสร็จ สงสัยตัวเปลี่ยนสีไปก่อน ฮ่าๆๆ (( เว่อร์แล้ววว ))



กลับกรุงเทพก้อไปหาไรทานกันก่อนพกพาบุญอ้วนๆ กลับบ้านกันถ้วนหน้า
ขออนุโมทนากับทุกท่านอีกครั้งนะคะ แล้วก้อใครอยากช่วยรับบุญอ้วนๆ นี้ไป .. เชิญได้ทุกท่านนะค้า ..


จัดให้ จัดให้~*  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: panapien on October 18, 2009, 05:12:11 pm

เข้ามารับบุญตัวอ้วนที่อุ๊กพกมาแจก 
อนุโมทนาหลายค่ะ แอบหารูปอุ๊กคนดีแสนสวยที่โพสต์ในกระทู้ลานธรรม
คนมากมาย รูปสวยๆมีแต่ผู้คนหน้าตาอิ่มบุญ  ดูไปยิ้มไปด้วยใจอนุโมทนา
แต่หาไม่เจอ พบแต่รูปคุณแหม่ม
อย่าเครียดกับงานมากนักนะจ๊ะ  เป็นห่วง.....
อดหลับอดนอน  รักษาสุขภาพนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on October 18, 2009, 10:25:55 pm
ท่านพูดว่า .. พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ก่อนจะนิพพานเลยนะว่า ..
พวกเราทุกคนน่ะ มีหน้าที่อยู่สองอย่าง
อย่างแรกที่ต้องทำก่อนเลย คือศึกษาธรรมะ ให้เข้าใจถ่องแท้
อย่างที่สองคือ การเผยแพร่ธรรมะไปให้กับคนทั้งหลาย


     ขออนุโมทนากับการรับฝากหน้าที่ของคุณพิมพ์พลอยนะคะ
อนุโมทนากับการได้ไปทอดกฐินด้วยค่ะ _/|\_
โทรไปคุยกันแล้ว เสียงใสมาก คงได้เจอกันวันหนึ่งนะคะ
ไว้คุยกันใหม่ค่ะ


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 19, 2009, 04:27:19 pm
 ::33:: คุณ yuwa ..  


แอบเขินๆ โทรมาคุยกันแบบไม่ตั้งตัว อิอิ พิมพ์พลอยเมมเบอร์ไว้แล้วค่า
เอาไว้มีโอกาสตอนอยู่ไทยก้อนัดทานข้าวกันบ้างได้นะคะ


อนุโมทนาที่ได้ไปฟังธรรมด้วยเช่นกันค่ะ
ตัวพิมพ์พลอยเองก็ยังไม่เคยมีโอกาสได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดกับเค้าเหมือนกัน
แต่คิดว่าเร็วๆ นี้คงมีบุญได้ไปกับเค้าบ้าง เพราะเริ่มมีกระแสชวนๆ จากกัลยาณมิตรบ้างแล้ว


แม้ฝัน อยากเป็นนักเขียนนิยาย
หรืออีกหลากหลาย แม้ยังไม่ได้ไปตามฝัน
แต่เท่าที่สะสม ก็สามารถชื่นชมได้ในแต่ละวัน
อื่นใดก็ไม่สำคัญ เท่ากับปัจจุบันที่เราเป็น

ฝั่งฝัน แม้ว่าตรงนั้นอาจดูไม่ใกล้
แต่เชื่อไหม แม้มันจะไกลเกินตาเราเห็น
ตราบใดไม่เลิกล้ม หมั่นเพียรสะสมทุกเช้าเย็น
สักวันคงได้เป็น และได้เห็นสิ่งซึ่งต้องการ



เดินทางไปด้วยกันค่ะ อบอุ่นดี~*  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 19, 2009, 04:37:07 pm
 ::33:: แม่เปี๊ยกจ๋า ..  
ช่วงนี้นอนไม่ค่อยพอจริงๆ ด้วย รู้สึกล้าๆ เหมือนกันค่ะ > <
ขอบคุณมากนะคะ จะพยายามไม่เครียดกับทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวค่ะ



::33:: น้องแจ่มใส ..
วันหลังไม่ให้เบี้ยวแล้วนะ ต้องพาไปเลี้ยงติมเลยเป็นการไถ่โทษ เนอะๆ


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on October 19, 2009, 04:48:59 pm


(http://www.dungtrin.com/images/watha/dungtrin_1.png)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on October 19, 2009, 06:11:01 pm
อนุโมทนาด้วยค่า ::m19::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on October 19, 2009, 10:44:13 pm
อนุโมทนาด้วยครับ  _/\_
ตัวไม่ได้ไป โอนแต่ปัจจัยไป
ได้ดูแต่ภาพถ่ายก็รู้สึกปลื้มไปด้วย เหมือนอยู่ในเหตุการณ์เอง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on October 20, 2009, 11:49:59 am
 ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 21, 2009, 09:21:52 am
แม้ตัวห่าง แต่ใจก็ยังคิดถึงน้องสาวคนสวยคนนี้นะคะ  ::02::

พี่หลิงดีใจและขออนุโมทนาบุญกับสิ่งดีๆ ที่น้องอุ๊กได้ทำทั้งหลายทั้งปวงค่ะ  _/|\_

ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ

ว่างๆ พี่จะเข้ามาเขียนเล่าที่ไปฟังธรรมะหลวงพ่อปราโมทย์เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา

ในกระทู้ของพี่หลิงนะคะ น้องอุ๊กคอยตามอ่านนะจ๊ะ   :)

บุญรักษาค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on October 21, 2009, 11:36:51 pm
อนุโมทนาบุญด้วยนะค๊ะ น้องอุ๊กคนสวย
ตั้งใจว่าจะส่งปัจจัยไปร่วมด้วย ก็ไม่รู้จะส่งยังไง
ก็พอดีว่าได้ไปทอดกฐินที่วัดแพร่ธรรมาราม วันนั้นพอดี
เลยทำบุญไปเรียบร้อย ขอเอาบุญมาฝากน้องอุ๊กกับทุกๆคนด้วยจ้ะ _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on October 22, 2009, 12:18:49 am
น้ำเอ๋ยน้ำใจ รินหลั่งไหลไม่เคยหมดสิ้น
คำเอ๋ยคำหวานหู ที่ได้ยิน
จะเก็บไว้เตือนใจ ยามไกลถิ่น ให้คิดถึงกัล...
ซึ้งเอ๋ยซึ้ง ในกลอนไพเราะ
ที่อุ๊กแต่งให้โดยเฉพาะ อิอิ เขิน ::01::
ดีใจก็ให้รู้ว่าดีใจ ใช่หลงเพลิน ::115::
เขินก็ให้รู้ว่าเขิน...ได้ก็ดี
จะจดจำสิ่งดีๆ ที่ประทับใจ
ทั้งกลอนที่แต่งให้
และ ความงามในน้ำใจของมิตรที่นี่
ไม่เคยหวังว่าจะพบเจออะไร ที่ดีอย่างนี้
ก็เลยเกินคาดทุกที ที่เช็คmail
     คือว่ารู้สึกดี
ก็เลยแต่งเป็นกลอนสาม สี่ ห้า หก
อาจจะดูตล้ก... ตลก
แต่ก็ตั้งใจ ยกให้แทนคำว่า ขอบคุณ
   ขอบคุณเจ้าแล้วจะแวะมาใหม่นะเจ้า ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: anattata on October 24, 2009, 07:40:54 pm
แวะมาส่งกำลังใจค่ะ
ว่างๆ แวะมารับด้วยนะคะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on October 25, 2009, 08:07:09 pm
แวะเข้ามารับบุญอ้วนๆๆจนแทบจะยืนไม่ไหวเรยยค่า (( เวอร์ไปแล้ว )) อิอิ

อนุโมทนาด้วยนะคะ  _/\_ _/\_ _/\_

จะทำหน้าที่แรกที่หลวงพ่อปราโมทย์สอนมา ให้ดีที่สุดก่อนค่ะ
ส่วนหน้าที่สอง จะค่อยๆตามมา หลังจากหน้าที่แรกเต็มเปี่ยมแล้ว  ::01::

ตอนนี้ก็ขอเพิ่มคำสอนที่หลวงพ่อพร่ำสอนอยู่เสมอด้วยนะคะ

"..ให้มีสติรู้กาย มีสติรู้ใจ ตามความเป็นจริง
ไม่ต้องทำอะไรไปมากกว่า "รู้" .."

จะพยายามทำสิ่งนี้ให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ด้วยค่ะ  _/\_

ปล..จะไม่เบี้ยวแล้วค่า คราวหน้า ขอเป็นฟองดูได้ไหมเจ้าคะ  :D

::01:: ::12:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on October 25, 2009, 09:54:23 pm
มีโอกาสไปทางโน้นเมื่อไหร่ จะไปฟังธรรมจากปากหลวงพ่อเลยแหละ
ตอนนี้ ขอฟังเทปไปพลางๆก่อนนะ
แล้วก็จะปฏิบัติตามอย่างที่หลวงพ่อสอนไว้นั่นหละ ..อย่างยิ่งยวด.. ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on October 26, 2009, 03:52:00 pm
แวะมาอ่านกระทู้แต่อ่านได้ไม่หมดหรอกนะ  เพราะยาวมากๆเลย
โมทนากับความตั้งใจ  และการปฏิบัติธรรม  อ้อ แล้วก็ขอชมว่า
แต่งกลอนได้เก่งมากๆครับ

อิกคิว
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on October 27, 2009, 01:10:26 pm
แวะมาทักทายน้องอุ๊ก   ;)

พี่หลิงเป็นกำลังใจให้นะคะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on October 28, 2009, 03:00:17 pm
แวะมา :) ::33:: ::33::ทักทายค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 30, 2009, 06:40:37 pm
จ๊ะเอ๋ ..
แอบแวบมารับคำทักทายและกำลังใจจากพี่ๆ น้องๆ ก่อน~



ปล. ยังมีชีวิตอยู่จ้า .. แต่งานทับแอ้กค่า + +"
ปล.2 เด๋วเคลียร์อะไรๆ ได้แล้วจะมาเล่าให้ฟังน้า ว่าช่วงที่ผ่านมาได้รับบุญอ้วนมาเพียบแค่ไหน ^^
ปล.3 คิดถึงทู้กคนเหมือนเดิม แต่ไม่ค่อยแสดงออก อิอิ~*

::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 31, 2009, 02:46:33 pm
ตัวฉัน กับความฝัน และการค้นหาความมหัศจรรย์ของชีวิต : )


I'm just the one who has various dreams
trying to learn how to live this miracle life worthily
and find the way to end the cycle of birth and death.


::33::
Pimploy
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 03, 2009, 11:07:47 am
อ่านหนังสือ "ระลอกคลื่น บังน้ำใส" ของพระอาจารย์อำนาจ โอภาโส
ไปสะดุดคำกล่าวนึงของท่าน .. แล้วรู้สึกประทับใจมากค่ะ
ท่านบอกว่า "ปัจจุบันไม่ได้หายไปไหน ไม่ได้จากไปแล้วก็ไม่ได้กลับมา"


มีกลอนแวบเข้ามาในหัว เลยเอามาฝากพี่ๆ น้องๆ กันนะคะ
มาใช้ปัจจุบันที่เรามีให้คุ้มค่าที่สุดนะคะ สู้ๆ ค่ะ  ::33::



ปัจจุบันไม่ได้หายไปไหน
ไม่ได้จากไปแล้วก็ไม่ได้กลับมา
ปรากฏชัดอยู่ต่อหน้าต่อตา
และทุกคนมีสิ่งที่ล้ำค่า นี้เท่ากัน : )



บุญรักษาทุกคนค่ะ
- พิมพ์พลอย -
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on November 04, 2009, 01:30:19 pm
ส่วนใหญ่คนเรามักจะลืมปัจจุบันกัน

เอาแต่คิดถึงอดีตที่ผ่านมา และอนาคตที่ยังมาไม่ถึง

ได้อ่านธรรมะของพระอาจารย์อำนาจ โอภาโส

และน้องอุ๊กได้เพิ่มเป็นกลอนเข้าไปด้วยแล้ว

พี่จะอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุดค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำกลอนที่มีค่า

บุญรักษาน้องอุ๊กและครอบครัวด้วยค่ะ  ::33::

พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on November 10, 2009, 12:00:00 am
สาธุ _/|\_
แอบมาชื่นชมคำกลอน  ::115::
บุญรักษาเช่นกันจ้ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on November 10, 2009, 04:09:36 pm
แวะมาทักทาย และมอบกำลังใจให้นะจ๊ะ  ::33::

งานทางโลกคงจะยุ่งมาก ใช่ไหมเอ่ย
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 12, 2009, 11:30:34 am
ขอบคุณพี่หลิง พี่พูนศรี และทุกๆ คนมากนะคะ ที่คอยส่งกำลังใจให้พิมพ์พลอยเรื่อยๆ
ช่วงนี้ทั้งงานทางโลกและงานทางธรรม ทั้งงานกิจกรรมและงานสังสรรค์บันเทิงมากมายเต็มไปหมดเลยไม่ค่อยมีเวลามา update ข่าวคราวให้พี่น้องชาวสองวันบ่อยเหมือนก่อน ^^"


เป็นยังไงกันบ้าง สบายดีกันนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝนตก ยังไงก้อรักษาสุขภาพกายกันด้วยจ้า


ช่วงนี้ พี่ๆ น้องๆ กัลยาณมิตร เริ่มพูดคุยเรื่องสุดฮิตอย่างการถักหมวกไหมพรมถวายพระกันบ้างแล้ว
พิมพ์พลอยเองก้อเลยขออินเทรนด์กระแสกับเค้าด้วยนิดนึง จริงๆ แล้วก้อเริ่มถักมาตอนต้นๆ ปี
ถักหมวกถวายพระได้ประมาณ 3-4 ใบ แต่ยังไม่รู้ว่าจะนำไปถวายที่ไหนดี
ตอนนี้เลยเริ่มอยากลองถักหมวกถวายแม่ชีดูบ้าง เอารูปมาฝากให้ร่วมอนุโมทนากันค่ะ
บางทีหมวกสีขาวๆ ก้อช่วยส่งใจเราให้ขาวๆ ไปด้วย .. เนอะ ^^




[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/white2-poem.jpg[/img]


เพียรบรรจงถักร้อย     โดยกาย
พึงต่อเติมด้วยใจ    ณตน้อม
ทอประณีตโดยไหม       เรียงห่วง
ก้มกราบด้วยจิตค้อม   เพื่อได้ บูชา


บุญรักษาทุกท่านเช่นเคยนะคะ  ::33::
-พิมพ์พลอย-
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on November 12, 2009, 11:57:33 am
อนุโมทนาด้วยนะครับ  _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on November 17, 2009, 01:04:39 pm
       :) อนุโมทนาบุญด้วยค่ะคุณพิมพ์พลอย  ;D ตัวเองคงไม่มีเวลาขนาดนั้น ขนาดซื้อไหมไว้ว่าจะถักเสื้อ เกือบปีแล้วยังไม่ได้ถักเลยค่ะ  ส่งใจช่วยขอให้ถักหมวกแม่ชีเสร็จไวๆ นะค่ะ
                                รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะจะได้มีแรงสร้างบุญต่อไป
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on November 17, 2009, 01:43:38 pm
อนุโมทนาบุญกับน้องอุ๊กด้วยค่ะ  _/|\_

น่าชื่นชมจริงๆ เลย ถักหมวกไหมพรมถวายพระ และแม่ชี  ::12::

นอกจากสวยแล้วยังใจบุญอีกนะเนี่ย  ::01::

ตอนนี้พี่กำลังเริ่มพิมพ์หนังสือให้คนตาบอดอ่านค่ะ

ช่วยๆ กันกับเพื่อนๆ คนละเล่ม 2 เล่ม

ขอให้น้องอุ๊กเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมนะคะ

บุญรักษาค่ะ  ::33::

Angel พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on November 18, 2009, 03:40:36 pm
สวัสดีค่ะน้องอุ๊ก Pimploy พิมพ์พลอย
ใช้ พิมพ์พลอย แบบนี้ ดูเข้ากับสาวน้อยอารมณ์ศิลป์มากกว่าเน้าะ
อนุโมทนากับการถักหมวกไหมพรมถวายพระและแม่ชีด้วยค่ะ
อยากร่วมบุญด้วยจัง
ขอร่วมปัจจัยซื้อไหมพรมได้ไหมจ้ะ
จะได้มีส่วนร่วมทำบุญด้วยหน่อย
ส่งรายละเอียดมาให้ทาง mail นะจ้ะ
นะนะ นะนะร่วมด้วยคน _/\_
   ช่วงนี้งานคงยุ่งกันทุกคน
ยังไงก็รักษาสุขภาพกายและใจกันดีๆนะคะ
บุญรักษาค่ะ _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 19, 2009, 10:41:30 am
"ทุกอุปสรรคปัญหาอันไม่คาดคิด
คือของขวัญจากมารที่แปลงร่างมา
เปิดโอกาสแห่งการพัฒนา ปัญญาบารมี"


-อยู่กับมาร-
พระครูใบฎีกาอำนาจ โอภาโส



เมื่อวานได้มีโอกาสไปกราบท่านมาที่บ้านอารีย์ค่ะ
ท่านเมตตามากๆ เลย .. รู้สึกดีมากค่ะ เอาบุญมาฝากพี่ๆ น้องๆ กันนะคะ


ปล. คุณยุวะร่วมอนุโมทนากับพิมพ์พลอยอย่างจริงใจ ก้อได้บุญอ้วนๆ แล้วจ้า
ปล.2 ขอบคุณพี่หลิง คุณแดง และน้องบอยด้วยค่า ที่ส่งกำลังใจมาให้


::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on November 19, 2009, 11:44:28 am
อนโมทนาบุญด้วยค่ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on November 20, 2009, 12:25:31 am
 ::33:: ;D   ยังเป็นกำลังใจให้กันเสมอครับ   ::33::
  อนุโมทนาเรื่องหมวกนะครับ 
เอ  ถ้ามีโลชั่นกันผิวแห้งเวลาหน้าหนาวก็น่าจะดีนะ ไม่รู้ว่าพระท่านจะใช้ได้หรือเปล่า _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 22, 2009, 05:06:23 pm
 ::33:: ขอบคุณคุณ sun สำหรับกำลังใจนะค้า
ส่วนโลชั่นกันผิวแห้งนี่ พระท่านคงไม่ใช้อ่ะค่ะ ^^


_/\_ เมื่อวานได้ไปกราบหลวงพ่อมนตรีและแม่ชีอุไรที่ป่าละอูมา
อิ่มบุญอิ่มอ้วนกันถ้วนหน้า ไปกับเหล่ากัลยาณมิตรเป็นสิบคนแน่ะ
เอาบุญสว่างๆ มาฝากพี่น้องสองวันฯ เช่นเคยนะจ๊ะ


::01:: ส่วนตอนนี้ รายงานตัวว่าอยู่กับครอบครัวที่เชียงใหม่จ้า
ลาพักร้อน เอ๊ย ลาพักหนาว มาจำศีลที่บ้านอาทิตย์นึงค่ะ อิอิ


ลมหนาว พัดผ่าน โชยมา
กายา เริ่มสั่น หวั่นไหว
หากแต่ อบอุ่น กรุ่นใจ
อยู่ใต้ ชายคา บ้านเรา

พ่อแม่ พี่น้อง พร้อมหน้า
พูดจา ปลอบใจ คลายเหงา
สุขอื่น สุขใด ไหนเท่า
ลำเนา บ้านเกิด เมืองนอน


ปล. อารมณ์กลอนมาเองอีกแล้ว คิดถึงบ้านจังเนอะ
ปล.2 หนาวๆ แบบนี้ ต้องภาวนาเยอะๆ จะได้อุ่นๆ ^^
ปล.3 ธรรมะรักษาทุกท่านนะคะ


พิมพ์พลอย  ::33::








Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on November 22, 2009, 05:09:38 pm
Quote from: พิมพ์พลอย on November 22, 2009, 05:06:23 pm
_/\_ เมื่อวานได้ไปกราบหลวงพ่อมนตรีและแม่ชีอุไรที่ป่าละอูมา
อิ่มบุญอิ่มอ้วนกันถ้วนหน้า ไปกับเหล่ากัลยาณมิตรเป็นสิบคนแน่ะ
เอาบุญสว่างๆ มาฝากพี่น้องสองวันฯ เช่นเคยนะจ๊ะ


อนุโมทนาค้าบ  _/\_ ::115::

Quote from: พิมพ์พลอย on November 22, 2009, 05:06:23 pm
::01:: ส่วนตอนนี้ รายงานตัวว่าอยู่กับครอบครัวที่เชียงใหม่จ้า
ลาพักร้อน เอ๊ย ลาพักหนาว มาจำศีลที่บ้านอาทิตย์นึงค่ะ อิอิ



จำศีล 5 หรือ ศีล 8 เอ่ย  ::33::

ขอให้มีความสุขกับอากาศเย็นๆ กับครอบครัวที่อบอุ่น
และมิตรแท้ใกล้ตัว คือ น้องสติ นะครับ  ::01::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 22, 2009, 08:50:54 pm
ขอศีล 5 ก่อนละกันนะค้า ..
ทุกวันนี้ยังด่างๆ อยู่เรย สำหรับศีลข้อ 4 .. ^^"

พกกลอนของพระอาจารย์อำนาจมาฝากกันก่อนนอนค่ะ
เห็นว่าสามารถใช้เตือนใจสำหรับความตั้งใจของพิมพ์พลอยได้ดีมากๆ เลย



ตะวันฟ้า ทุกคราเคลื่อน เดือนอย่าหวัง
คลื่นถึงฝั่ง เสมอกัน เร็วหรือช้า
พึ่งตนเอง ด้วยสติ ผลิปัญญา
อย่ารอท่า พึ่งพาใคร พึ่งใจตน



นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่า~  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on November 24, 2009, 02:29:15 pm
คิดถึงเชียงใหม่จังเลย
กินอาหารเหนือเผื่อด้วยนะคะ
โทรหาดีกว่า ...
เสียงอุ๊กดูเหมือนจะอายุไม่เกิน25ปีค่ะ ::115::
หรือว่าน้อยกว่านั้นก็ขออภัยนะคะ
เพราะคาดเดาจากลักษณะการทำบุญอะไรด้วย
แบบว่า ใจถึงเหมือนคนที่ศึกษามานานพอสมควรแล้วน่ะค่ะ
หวังว่าคงมีโอกาสได้ทำบุญด้วยกันตัวเป็นๆในอนาคตนะคะ
ขอบคุณและอนุโมทนาค่ะ _/|\_
ปล.ชอบกลอนค่ะ อุ๊กแต่งเก่งมากๆเลย อนาคตไกลแน่นอน
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 25, 2009, 11:32:17 am
 ::01:: ไม่ต้องขออภัยจ้าคุณยุ เพราะเสียงเด็กกว่าตัวจริงเห็นๆ อิอิ
ส่งเลขที่บัญชีไปให้แล้วจ้ะ ช่วยแจ้งด้วยนะคะเวลาส่งปัจจัยเพื่อไปร่วมบุญกับพิมพ์พลอย

::33:: ขอบคุณพี่หลิงที่คอยส่งเรื่องราวดีๆ ผ่านเมลมาให้ตลอดเลยนะคะ
ไว้ถ้ามีโอกาสเราไปกราบพระอาจารย์อำนาจที่ผาซ่อนแก้วกันเนอะ ^^

_/\_ ช่วงนี้พิมพ์พลอยเพิ่งจะเริ่มหัดเดินเตาะแตะสำหรับการปฏิบัติในรูปแบบ
ต้องซักซ้อมเตรียมพร้อมเอาไว้บ้าง เพราะจะมีโอกาสได้ไปปฏิบัติธรรมเป็นครั้งแรกในชีวิต
ช่วงหยุดวันพ่อและวันรัฐธรรมนูญ เป็นเวลารวม 9 วันค่ะ (( แต่ลางานแค่ 3 วันเอง อิอิ ))
ถ้าไม่เตรียมตัวบ้าง อาจจะทำให้เสียโอกาสเสียเวลาในช่วงวันแรกๆ ไปอย่างน่าเสียดาย
อีกอย่างรับปากกับหลวงพ่อและแม่ชีเอาไว้ ว่าจะตั้งใจเพียรให้มากๆ
ปฏิบัติเพื่อเป็นพุทธบูชา อาจาริยบูชา และแทนคุณ คุณพ่อคุณแม่ด้วยค่ะ
ใครมีอะไรแนะนำเรื่องการเดินจงกรมและนั่งสมาธิสำหรับผู้ฝึกหัดใหม่
แนะนำพิมพ์พลอยด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ^/\^


;) ถึงอากาศจะหนาวแค่ไหน พิมพ์พลอยก้อจะไม่ให้เป็นข้ออ้างเกี่ยงการปฏิบัติแน่นอน
ตอนนี้ทำมาได้สองวันแล้ว วันนี้วันที่สาม และจะมีสี่ ห้า .. ไปเรื่อยๆ ค่ะ


แสงทองสาดส่องฟ้า .. อำไพ
คอยปลุกปลอบกายใจ .. ตื่นรู้
เพียรทำรูปแบบไว้ .. พึงเพื่อ บูชา
กิเลสมาต้องสู้ .. อย่าได้ ยอมมัน  


สู้ๆ ค่า .. เอาใจช่วยกันด้วยนะคะ ; )

::33:: ::33:: ::33:: ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on November 25, 2009, 07:10:29 pm
ลมเอย ลมพัด
ลมพัด อะไร
ลมพัด พาใจ
ฟุ้งไหว ไปมา

ไม่ขวาง ทางลม
ชื่นชม รู้ค่า
ใจไหว ไปมา
เห็นว่า เปลี่ยนแปลง

คอยดู รู้ชัด
ลมพัด ซัดแกว่ง
ไม่ฝืน ขืนแรง
แทรกแซง ความจริง

ดูไป ไม่ท้อ
ไม่ขอ ให้นิ่ง
เริ่มเห็น ตามจริง
ทุกสิ่ง ธรรมดา

เมื่อเรา เข้าใจ
จึงได้ รู้ว่า
ที่เห็น เป็นมา
ไร้ค่า บางเบา

จนถึง จุดหนึ่ง
ไร้ซึ่ง เราเขา
ไม่มี ไม่เอา
เรื่องเล่า หยุดลง

ลมเอย ลมพัด
เพื่อปัด ความหลง
ไม่ขึ้น ไม่ลง
มั่นคง หนึ่งเดียว : )


::33:: พิมพ์พลอย  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on November 26, 2009, 11:32:51 am
สาธุ _/|\_
ขอร่วม อนุโมทนา
สู้ สู้ และสู้นะคะ
เป็นกำลังใจให้
พยายามอยู่เช่นกัน
แม้จะไม่ทุกวัน แต่ก็ตั้งใจ
ขอให้โชคดีนะคะ
แล้วจะเข้ามาติดตามใหม่
เพื่อปลุกตัวเองให้ตื่นจากการหลงไหล
ให้ลุกขึ้นมา ออกเดินก้าวไป
สู่จุดที่มุ่งหมายไว้ เช่นกัน
แม้เราจะเดินไม่พร้อมกัน
แม้เราจะไปพร้อมกันไม่ได้
เพราะเราต่างก็ต่างจิตต่างใจ
ต่างกรรม ต่างก็ต่างกันไป
แต่เราต่างก็มีจุดหมาย ร่วมกัน...

ได้รับsmsแล้วค่ะ
ส่งแล้วจะแจ้งไปนะคะ ;)
มือถือล้มตอนนี้ไม่อยู่บ้านแล้ว
รักษาสุขภาพ เพื่อจะได้ปฏิบัติบูชาไปนานๆนะคะ ::33::

พี่ แองจี้ คะ
โครงการรวบรวมกลอน
ของพิมพ์พลอยไปถึงไหนแล้วคะ
Yuwaขอร่วมด้วยคนค่ะ ::115::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on November 26, 2009, 02:30:42 pm
 ::33::ใช่ค่ะ มั่นคงหนึ่งเดียว ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on November 27, 2009, 12:49:42 am
 ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
ใช่ครับ....ไร้ค่า....บางเบา.. ::33:: ::33:: ::12::

   สิ่งที่ว่า ไร้ค่า บางเบา
   หากหลง ยึดเอา ใจคงหม่นหมอง.... ;D

สิ่งที่ว่า ไร้ค่า บางเบา
ที่เรา ต้องรู้ สิ่งไหนมีอยู่ สิ่งนั้นดับไป
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on November 27, 2009, 02:29:14 pm
ทุกคน in กับ "กลอนธรรมะ"สู่ความเป็นหนึ่ง
ของอุ๊กกันใหญ่
รู้สึกมีกำลังใจฮึกเหิม
เหมือนพระอาทิตย์โผล่ขึ้นส่องแสงทองผ่องอำไพในใจ
แต่ก็มีสายลมหนาวพัดแผ่วๆเย็นฉ่ำชื่นใจ เหมือนอยู่บนยอดเขา
ได้บรรยากาศมากค่ะ
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ไม่ยึดติดกับสิ่งใดอีก ก็คงเป็นอิสระปลอดโปร่ง เบาสบายน่าดู
อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆจังค่ะ
เหมือนความสุขกำลังจะเดินทางมาเคาะประตูบ้าน
เพราะตอนนี้กำลังวางแผนจะหนีไปเที่ยว
แล้วจะเล่าให้ฟังนะคะ
::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on November 29, 2009, 12:11:14 am
 ::01::
::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on December 01, 2009, 09:12:48 pm
สวัสดีจ้า น้องอุ๊ก  :)

พี่หลิงไม่ได้เข้ามาในกระทู้ซะนาน เข้ามาอ่านวันนี้แล้วก็ชื่นใจ

ที่น้องอุ๊กก้าวหน้าไปอีกไกล ทำความดีตั้งมากมาย ทั้งถักหมวกให้พระและแม่ชี

ทั้งแต่งกลอนที่ไพเราะให้เพื่อนๆ ได้ประทับใจ ยิ่งกว่านั้นกำลังจะไปปฏิบัติธรรมเต็มรูปแบบ 9 วัน

พี่หลิงขออนุโมทนาบุญด้วยจากใจจริงนะจ๊ะ  _/|\_

สำหรับคำแนะนำ พี่ว่าคงไม่ต้องแนะนำอะไรมากหรอก เพราะน้องอ่านมาเยอะแล้ว

คราวนี้ถึงคราวปฏิบัติจริงๆ แล้ว คำแนะนำของพี่คือ ไม่ต้องคิดอะไรมาก

แค่คิดว่าเรามาทำความดี ปฏิบัติบูชาถวายพระพุทธเจ้า แล้วทุกอย่างจะให้เรารู้เองตามธรรมชาติค่ะ

ช่วงนี้น้องอุ๊กคงกำลังมีความสุขกับครอบครัวที่เชียงใหม่

พี่ขอให้น้องและครอบครัวมีความสุขกาย สบายใจ เจริญทางธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ

แล้วไว้เราคงมีโอกาสไปปฏิบัติธรรมที่ผาซ่อนแก้วกันนะ

ช่วงนี้พี่คงไม่ค่อยว่างเข้ามาในกระทู้บ่อยนัก เพราะงานทางโลกค่อนข้างยุ่ง

แต่ก็จะส่งกระแสจิต กำลังใจไปให้น้องอุ๊กเสมอนะจ๊ะ

อ้อ เรื่องราวดีๆ ที่ส่งไปให้ ค่อยๆ อ่านนะ แล้วนำข้อคิดไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันด้วยก็จะดีจ๊ะ

ไว้มีโอกาสคงได้ไปทำบุญด้วยกันนะจ๊ะ

บุญรักษาจ๊ะ




Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on December 02, 2009, 01:55:52 pm
ขอจูน กระแสจิตด้วยคนนะคะ
คิดถึงทุกคนค่ะ
ช่วงนี้จริงๆงานมากกว่าเมื่อก่อน
แต่ไม่รู้ทำไมได้เข้ามาบ่อยๆ
รอทุกวันว่าจะมีคนมาโพสเล่าเรื่องอะไรดีๆ
มาทักทายกัน
พอมีใครเข้ามาก็ดีใจ
นี่คือการติด ยึดมั่นสินะคะ
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่นะคะ
ตรงข้ามรู้สึกดีจังเลยยยย
วันที่8,9ใครอยู่แถวสีลม
นัดทานข้าวเย็นกันไหมคะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 02, 2009, 10:20:47 pm
 ::33:: ขอบคุณพี่หลิง คุณยุ คุณซัน คุณแดง มากๆๆๆๆ เลยนะคะ
ที่หมั่นเข้ามาให้กำลังใจกันอยู่เรื่อยๆ ^^

ช่วงนี้วุ่นๆ มากมายค่ะ เตรียมตัวไปปฏิบัติธรรม 9 วันที่ค่อนข้างเข้มข้น
แรกๆ ก้อตื่นเต้นไปกดๆ เอาไว้หน่อยนึง แต่ตอนนี้เริ่มคลายแล้วค่ะ

เสียดายจัง คุณยุมาทั้งที เลยอดไปทานข้าวด้วยกันเรยเนอะ
ไม่เป็นไร เอาไว้โอกาสหน้าละกัน

ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะค้า~

::01::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on December 03, 2009, 04:17:20 pm
สวัสดีครับน้องพิมพ์พลอย

ไม่ได้แวะมาเสียนานโมทนากับการที่จะได้ไปปฏิบัติธรรมนะครับ

มีเรื่องที่ผมเขียนลงในลานธรรมและในบล็อกไว้ตอนที่กลับจาก

การปฏิบัติธรรมที่ บ้านอารีย์จัดเมื่อเดือน กันยายน  จะขออนุญาต

เอามาลงให้อ่าน  เพื่อเตรียมตัวก่อนไป เอไม่รู้จะทันได้อ่านหรือเปล่า

เป็นการซักซ้อมความเข้าใจก่อนไปปฏิบัติในสถานที่จริง คิดว่าน่าจะมี

ประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะครับ 

การเดินจงกรม

ขอบคุณนะครับที่แวะเข้ามาอ่านและมีความตั้งใจจริงในการปฏิบัติธรรม

ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนว่า ไม่ได้ต้องการจะแสดงว่ามีความรู้ความสามารถ
แต่อย่างไร เพียงแต่รู้สึกว่าผู้เริ่มปฏิบัติถ้าได้คุยกับคนที่เริ่มต้นมาใหม่ๆก็จะคุยกันได้ง่าย
เหมือนเด็กอนุบาลคุยกับเด็กอนุบาลด้วยกัน ถ้าอ่านแล้วดูไม่ค่อยมีประโยชน์ หรือ ผิดพลาดอย่างไรขอผู้รู้ช่วยแนะนำและต้องกราบขออภัยมาล่วงหน้าด้วยนะครับ

สภาวะในขณะเดินที่ผมสังเกตได้คือ การเดินนี้ก็คล้ายๆการนั่งสมาธิ คือ จะมีช่วงที่ไม่สงบเลยในช่วงแรก ต่อมาก็เป็นช่วงที่เป็นการเพ่งเท้า แล้วค่อยๆขยายมารู้ทั้งขา แล้วก็ค่อยๆรู้ถึงการขยับแขน รู้ถึงการขยับของไหล่ รู้ถึงหัว และต่อมาก็รู้ทั้งตัว

ทีนี้การรู้ตัวก็ต้องรู้แบบสบายๆ ไม่ได้รู้สึกแน่นๆ เพราะจงใจ ในขณะรู้ตัวก็มีการเข้าสมถะบ้าง เช่นมีความรู้สึกเบาๆบ้าง หรือมาเดินปัญญา(วิปัสสนา)เช่น ออกมารู้ความคิด อารมณ์ภายนอกที่มากระทบบ้าง สลับๆกัน แล้วแต่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นก็อาจจะกลับมาไม่รู้อะไรอีกเลยก็ได้ อาจจะมีการข้ามขั้นก็ได้รู้เฉพาะเท้าแล้วรู้ทั้งตัวเลยโดยไม่ต้องค่อยๆไล่ขึ้นมา สำคัญก็คือต้องรู้แบบตามรู้ไม่จงใจที่จะรู้อะไรแค่ไหน บางวันก็อาจไม่รู้เรื่องอะไรเลย บางวันก็รู้ได้ดีตลอด นี่แหละความเป็นอนัตตาของจิต

ถ้าเราไปตั้งความจงใจในการรู้ตัวว่าจะต้องเป็นแบบไหนจะกลายเป็นเพ่งทันที เช่น ต้องการรู้ทั้งตัว ก็จะเป็นการเพ่งตัวทั้งตัว แทนที่จะเป็นรู้แบบธรรมดาๆ

เป็นประสบการณ์ที่เอามาแบ่งปันกัน เพื่อนๆเดินแล้วเป็นอย่างไรบ้างลองเล่าให้กันฟัง
บ้างนะครับ จะได้แลกเปลี่นนกัน เราคุยกันแบบเด็กอนุบาลนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ



Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on December 03, 2009, 04:20:25 pm


ของฝากสำหรับเพื่อนๆสำหรับฝึกหัดดูจิต

ผมเพิ่งได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมกับบ้านอารีย์ที่จัดร่วมกับกฟภ.รุ่นที่ 8
ในวันที่ 24-27 กันยายนที่ผ่านมา เป็นครั้งแรกที่ได้มีผู้ชี้แนะแนวทางการปฏิบัติแบบดูจิตที่สามารถถามข้อสงสัยได้ จากพี่วิทยากรที่มีเมตตา ถ่ายทอดประสบการณ์ของแต่ละคนให้ ผมเห็นว่าอาจจะเป็นประโยชน์แก่เพื่อนๆ จึงขอบอกเล่าสิ่งที่ได้ยินมา ตามกำลังปัญญาที่ยังมีไม่มาก ผิดถูกก็ขอผู้รู้ได้ชี้แนะเพื่อเป็นประโยชน์ต่อผมและเพื่อนๆต่อไปนะครับ

1. การติดเพ่ง

สิ่งที่ผิดในการปฏิบัติของเราทั่วๆไปคือการเพ่ง ที่เพ่งก็เพราะเป็นสิ่งเดียวที่เราทำได้ ส่วนใหญ่เราก็ไม่รู้ว่าเราเพ่ง เพราะไม่มีใครบอกเสียด้วย นี่แหละคือปัญหาใหญ่เลย



คำถาม เราเพ่งแล้วจะทำให้เรารู้ขึ้นมาได้ไหม อย่างไรเรียกว่าเพ่ง ?

การเพ่งคือการพยายามทำอะไรที่มากกว่ารู้ตามธรรมชาติ แท้จริงแล้วปกติเราสามารถรู้ตัวได้อยู่แล้ว ขอย้ำว่าปกติเราจะรู้ตัวได้อยู่แล้ว เช่นเดินเราก็รู้ว่าเดินแล้วเราก็ไปคิดเรื่องอื่นต่อ เราโกรธเราก็รู้ว่าโกรธแล้วเราก็โกรธต่อ



คนทั่วไปและนักปฏิบัติจะต่างกันนิดเดียวคือ คนทั่วไปรู้แล้วก็หลงตามอารมณ์ไปเลย แต่นักปฏิบัติก็แค่รู้บ่อยๆถึงสภาวะธรรมที่เกิดขึ้น เช่นโกรธแล้วก็รู้ว่าโกรธอยู่ โกรธอยู่ โกรธน้อยลง โกรธมากขึ้น หายโกรธแล้ว โกรธขึ้นมาอีกแล้ว



หรือถ้าการดูกายในการเคลื่อนไหว เช่นการเดินจงกรม เราก็เดินเหมือนเดินเล่นสบายๆ แขนจะเอาไว้ข้างหน้า ไข้วหลัง หรือ เดินแกว่งแขนก็ได้(ถ้าชำนาญแล้ว) เพียงแต่มีอะไรเกิดขึ้นกับใจให้รู้ก็คอยรู้บ่อยๆ ไม่ต้องบริกรรม ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ นับซ้าย ขวา ขอย้ำอีกครั้งว่าปกติเราจะรู้ตัวได้อยู่แล้วในขณะที่การเคลื่อนไหวของร่างกาย และจำไว้ว่านี่แหละการรู้กาย ไม่ใช่ไปทำอะไรมากกว่าที่ใจจะรู้ได้ ถ้าทำอะไรมากกว่ารู้ก็คือการกำหนด ซึ่งก็คือ การกด การเพ่งให้จิตนิ่งนั่นเอง ความรู้สึกขณะเพ่งคือ เราจะรู้สึกแต่เท้าที่สัมผัสพื้นแค่นั้นใจก็จะนิ่งๆ อันนี้เป็นการเพ่งเท้าเข้าแล้ว พอเดินไปคิดไปเรื่องนั้นเรื่องนี้ก็ให้รู้ตามหลังไปว่าคิดไปแล้ว หรือถ้าได้ยินอะไร ใจไหลไปก็ให้รู้ มองอะไรใจไหลไปก็ให้รู้



ถ้ายังไม่รู้ว่าเพ่งเป็นอย่างไร ก็ลองเดินหน้าสักสี่ก้าว เดินธรรมดาๆนี่แหละ และถอยหลังกลับมาสี่ก้าว ความรู้สึกเดินหน้าคือการรู้กาย ความรู้สึกขณะถอยหลังคือการเพ่ง ที่เพ่งก็เพราะกำหนดอยู่ที่เท้ากลัวไปชนอะไรเข้านั่นเอง การพยายามรู้ตัวอย่างต่อเนื่องโดยจิตไม่ทรงฌาน เป็นการเพ่ง ไม่ใช่การรู้ การรู้ก็ต้องมีรู้บ้างเผลอบ้างจะรู้ต่อเนื่องกันเป็นไปไม่ได้



ที่นี้มีข้อแนะนำนิดหนึ่งคือในการเดินจงกรมนี่ควรมีระยะประมาณ 25 ก้าว เป็นระยะที่พอดีในการเดิน แต่ถ้าสั้นกว่านั้นก็ไม่เป็นไร แล้วเมื่อเดินถึงปลายทางแล้วก็ให้หยุดสักครู่ กลับตัวแล้วหยุดสักครู่ก่อนเดินต่อไป ที่ให้ทำเช่นนี้เพื่อ เพราะในขณะกลับตัวโดยไม่หยุดสติจะหลุดไปได้ง่าย และเมื่อเริ่มเดินต่อไป เพื่อเราจะได้รู้ตัวก่อนเดินรอบใหม่



ศัตรูของการรู้ตัวก็คือการคิด เมื่อเราเดินแล้วคอยรู้ว่าจิตคิด จิตไหลไปทางไหนบ้าง ที่เหลือเมื่อมีใจตั้งมั่นขึ้นมาบ้างก็คือการรู้ตัวนี่เอง เราก็อาจจะมีความรู้สึกแบบนี้บ้างแล้ว แต่เรายังไม่รู้ว่านี่แหละรู้กายเป็นแล้ว



คำถาม แล้วการรู้กายในการเคลื่อนไหวแขน หรือ อิริยาบทอื่นๆ รู้อย่างไร?



ในแรกๆปฏิบัติจะเป็นการตามรู้กายที่เคลื่อนไหวไปแล้ว เช่นเรายกมือขึ้นมาขณะสนทนา แล้วเราค่อยรู้ตัวตามทีหลัง ถ้าจงใจรู้ให้ทันจะเป็นการเพ่งทันที

เมื่อมีสติเร็วขึ้นเราจะรู้ตัวได้ทันกับการเคลื่อนไหวได้เอง



คำถาม ความรู้สึกในการรู้ตัวนี่ เป็นอย่างไร?

รู้นี่รู้เบามากเพราะไม่มีเจตนาที่จะรู้ เปรียบเทียบแล้วเบาเท่ากับใช้คัตเตอร์กรีดกระดาษที่ซ้อนกันสองแผ่นให้แผ่นแรกขาดโดยไม่โดนแผ่นที่สอง ก็คิดดูว่าเบาแค่ไหน



คำถาม ถ้าติดเพ่งเสียแล้วทำอย่างไร?

ประการแรกอย่าไปทำต้นทางของการเพ่ง อันได้แก่ การจงใจปฏิบัติด้วยความอยาก หมายถึงมีความอยากปฏิบัติไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ ต้องคอยสังเกตให้ดี เพราะเมื่ออยากก็จะมีการกระทำทางใจทันที แล้วก็จะเป็นผลให้เกิดเจตนาที่จะเพ่งกายเพ่งใจให้รู้ได้มากๆรู้ได้ชัด ให้คอยรู้ทัน อย่าให้ตัณหานำหน้าในการปฏิบัติเป็นอันขาด



ประการที่สอง ส่วนใหญ่แล้วคนที่นั่งสมาธิบ่อยๆ จะติดเพ่งเนื่องจากการทำจิตให้สงบเราต้องเพ่งจิต ทำให้เราเผลอนำการเพ่งมาใช้ในการดูกายดูจิตอีก บางคนก็ติดประคองใจให้นิ่ง แถมท้ายจากการนั่งสมาธิมาอีกด้วย ซึ่งแก้ยาก เพราะใจที่นิ่งๆนี่เราจะชอบ และทำมันเป็นเครื่องอยู่ไปเสียแล้วแนะนำว่าควรเดิน ไม่ควรนั่ง การเดินแบบที่อธิบายมาจะทำให้มีสติได้ดีกว่าการนั่งซึ่งจะได้สมาธิมากกว่า



Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on December 03, 2009, 04:22:13 pm
คำถาม แล้วพี่ๆเดินกันนานแค่ไหน?



คำตอบคือ พี่คนแรก วันละ หนึ้งชั่วโมง อีกท่านวันละสองชั่วโมง คือ หนึ่งชั่วโมงตอนเช้า และ หนึ่งชั่วโมงตอนเย็น สาธุๆ ครับ ^^

2. คำถามอื่นๆ

คำถาม แล้วมีช่วงไหนที่ดูไม่ได้เลยมีไหมครับ?



มีโดยไม่ทราบสาเหตุ เนื่องจากจิตเป็นอนัตตา ควบคุมไม่ได้ ท่านแรก สองเดือน ท่านที่สอง สี่เดือน โอ้โฮนานจังเลย แล้วทำอย่างไรครับ



ประการแรก ก็ไม่ต้องตกใจ จิดเขามีธรรมชาติเรียนรู้และพัฒนาได้เอง ถ้าเราไม่ได้เสื่อมเพราะใช้ชีวิตผิดศีล มีเรื่องร้ายแรงเข้ามา เจ็บป่วยอย่างหนัก ทั้งๆที่ปฏิบัติดีๆนี่แหละก็เสื่อมเอง เมื่อเขาเรียนรู้พอ เขาก็จะมาดูจิตได้ต่อเอง



การวัดความเจริฐในการปฏิบัติธรรม ควรวัดกันเป็นไตรมาศ คือ สามเดือนครั้งเพราะว่าในแต่ละวันแต่ละช่วงจิตจะมีเจริญบ้าง เสื่อมบ้าง คือดูไม่ได้บ้าง ให้ดูภาพรวมว่าสามเดือนนี้ผลงานเป็นอย่างไร



คำถาม เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรายังอยู่ในทางไหม หรือนอกทางไปแล้ว?

หลวงพ่อท่านจะพูดให้เราฟังบ่อยๆว่า จิตที่เดินปัญญาแล้วเป็นอย่างไร เช่น มีความรู้สึกตัวได้เอง เห็นกายอยู่ส่วนกายจิตอยู่ส่วนจิต ฯลฯ ลองฟังในซีดีเองก็แล้วกัน



คำถาม จิตตื่นมีสภาวะเป็นอย่างไรครับ?

ก็คือจิตที่รู้กายและรู้ใจได้บ่อยๆเอง



คำถาม จิตไม่ถึงฐานเป็นอย่างไร?

มีสองความหมาย คือ จิตที่หลงไปพอใจกับความสุข แล้ว ไม่ดูกายดูจิต ออกนอกๆไปเสียแล้ว กับ จิตที่มีสมาธิไม่พอต้องทำตามรูปแบบให้มากขึ้น



3.ความรู้จากพี่ๆ



ธรรมะนี่เป็นคำๆเดียวกันกับ ธรรมชาคิ ธรรมดา ในการปฏิบัติธรรมเราสรุปได้คำเดียวคือคำว่า "รู้ " ในสติปัฏฐานมีคำที่เป็นหัวใจสำคัญคือคำว่ารู้



หายใจสั้นก็ให้รู้ หายใจยาวก็ให้รู้ จิตสงบก็ให้รู้ จิตฟุ้งซ่านก็ให้รู้ กายเป็นอย่างไรก็ให้รู้ เวทนาเป็นอย่างไรก็ให้รู้ ฯลฯ



การรู้คือการรู้ที่เป็นกลางนี่อยู่ระหว่างเพ่งและเผลอนี่เอง



เปรียบเหมือนลูกตุ้มที่ผูกเชือกแล้วแกว่ง แรกๆก็จะไปซ้าย ตรงกลางและไปขวามากๆ แล้วก็จะค่อยลดการแกว่งตามแรงที่ลดลงแล้วกลับมาเป็นกลางมากขึ้น เหมือนการปฏิบัติที่เราค่อยๆพัฒนาจนเป็นรู้มากขึ้น



ในการปฏิบัติแรกๆ ก็จะมีเพ่งมาก และ เผลอนาน เมื่อเรารู้บ่อยๆ ก็จะเพ่งน้อยลงและ เผลอสั้นขึ้น จนสุดท้ายจะสามารถรู้ได้บ่อยๆ



เมื่อรู้แล้ว เราก็ทำบ่อยๆขยันทำ เหมือนเติมน้ำลงไปในขวดน้ำที่มีฉลากปิดไว้มองไม่เห็นน้ำในนั้น ทุกคนก็มีขวดเท่าๆกัน เติมได้ครั้งละไม่ต่างกัน เหมือนถ้าใช้ขันน้ำเทน้ำเข้าขวดน้ำก็กระฉอกออกหมด เรามีหน้าที่ทำไปแค่นั้นเอง คนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่หมั่นเติมน้ำจนเต็มขวดแค่นั้นเอง ไม่ใช่นานๆเติมทีก็ไม่มีวันเต็มได้



พี่ถามว่า "น้ำในขวดและน้ำหยดสุดท้ายที่ทำให้ขวดเต็มเหมือนกันไหม?"

น้อง "เหมือนกันครับ"

พี่ "ใช่แล้ว ความรู้ตัวที่เราสั่งสมมานี่ กับความรู้สึกตัวตอนที่จะได้ผลลัพธ์นี่ก็เป็นความรู้ตัวเหมือนกันนั่นเอง หน้าที่เราคือเต็มน้ำไม่ใช่จ้องว่าเมื่อไหร่น้ำจะเต็มเสียทีไม่มีประโยชน์อะไร



ขอให้เข้าใจเป้าหมายของการปฏิบัติของเราก็คือการลดความยึดถือกายและจิต ลดอัตตาตัวตนลง ไม่ได้ทำไปเพื่อสิ่งใด ถ้าปฏิบัติแล้วมานะตัวตนเพิ่มขึ้น เรียกว่าปฏิบัติธรรมแบบกิเลสหนังไม่ถลอกเลย



การปฏิบัติเพื่อให้เห็นไตรลักษณ์ ในกายและใจของเรานี่เอง คือเห็น อนิจจัง (เกิดดับ) ทุกขัง(แปรเปลี่ยน) อนัตตา(บังคับไม่ได้ เป็นไปตามเหตุปัจจัย) ทีนี้ ในอนิจจังก็เกิดมีทุกขัง มีอนัตตา อยู่ด้วย ในทุกขังก็มีอนิจจัง มีอนัตตา ในอนัตตาก็มีทุกขังมีอนัตตา การเห็นสิ่งใดก่อนก็จะเห็นอีกสองสิ่งที่เหลือ เพียงแต่เราจะเห็นลักษณะใดๆที่เด่นก่อนแค่นั้น



การหายใจในขณะนั่งสมาธิ ให้หายใจเหมือนกับหายใจธรรมดา ซึ่งเราไม่เคยรู้สึกว่าหนักอึดอัดแต่อย่างไร ก็หายใจไปแล้วก็ดูว่าจิตเป็นอย่างไร ฟุ้งซ่าน คิดไปแล้ว สงบแล้ว ฟุ้งซ่านขึ้นมาอีกแล้ว ทั้งเดินและนั่งก็ควรทำเป็นการซ้อมในรูปแบบทำให้จิดมีกำลังขึ้นมา



การดูความโกรธแล้วความโกรธก็ไม่หาย เปรียบเทียบการดูจิตเหมือนการจับนกในอากาศ นกบินมาเราเอามือขึ้นจับ โอกาศจับได้ก็มี โอกาศจับไม่ได้ก็มี



ในการปฏิบัตินั้น เราจะดูได้ไม่เหมือนกัน บางวันที่ใจตั้งมั่นก็ดูจิตไปเลย วันไหนไม่มีแรงก็ดูกาย ถ้าทำอะไรไม่ได้เลย ทำสมถะ ทำในรูปแบบ ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลยครับ อ้อ มีพี่แนะนำว่าถ้าทำอะไรไม่ได้ เอานิ้วโป้งขยี้นิ้วชี้วนๆเบาๆ ก็ทำให้เรียกความรู้สึกได้ในวันที่ดูอะไรไม่ได้เลย



จบความจำที่จำมาได้แล้ว ที่เหลือก็ให้ใช้ความสังเกตในการปฏิบัติกันเองนะขยันเติมน้ำลงในขวดนะครับ ^^



อิกคิว เรียบเรียง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on December 03, 2009, 06:36:13 pm
อนุโมทนากับคุณหมออิกคิว
และอุ๊กที่กำลังจะไปปฏิบัติธรรม
กลับมาแล้วมาเล่าสู่กันฟังแบบพี่หมอบ้างนะคะ
หรือจะมาเล่าเป็นกลอนก็ได้จ้ะ
บุญรักษานะจ้ะ _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on December 04, 2009, 12:48:28 am
 _/\_ ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on December 04, 2009, 11:38:37 am
 ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on December 07, 2009, 12:59:13 pm
คุณเพือนจะไปปฎิบัติธรรมเหรอคะ...
อนุโมทนาด้วยค่ะ....

คิดถึงมากๆ นะคะ.....ไว้ว่างๆโทรหาค่ะ ::m32::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: wanrawee on December 07, 2009, 01:04:30 pm
อ้อ..ลืมเล่าไปค่ะช่วงนี้เราไม่โกรธใครค่ะ....
เพราะใจมัวฝักใฝ่กับงานใหม่...

แต่เราเริ่มนั่งสมาธิก่อนนอนแล้ว..
แต่ยังทำไม่ได้ทุกวัน...เอาใจช่วยเราด้วยนะ บ๊ายบาย ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on December 07, 2009, 05:48:08 pm
อนุโมทนาบุญกับน้องอุ๊กด้วยนะ _/|\_
กลับมาแล้วก็เล่าสู่กันฟังบ้างนะจ๊ะ
::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on December 12, 2009, 01:21:02 pm
มาปูเสื่อรออนุโมทนาบุญอ้วนๆจ้ะอุ๊ก _/|\_
ไปเจอพี่Angelมาแล้ว
คราวหน้าคงได้เจออุ๊กฝนและคนอื่นๆด้วยนะ
การปฏิบัติเป็นอย่างไรบ้าง
อ้ะ เล่าค่ะเล่า เรื่องดีๆต้องแบ่งปัน
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on December 13, 2009, 02:48:19 pm
 ::01:: น้องอุ๊กจ๋า พี่หลิงเข้ามาอนุโมทนาบุญกับน้องอีกครั้งค่ะ

และรอน้องอุ๊กเล่าผลการไปปฏิบัติธรรม 9 วันที่ผ่านมาว่าเป็นยังไงบ้าง

ถ้าน้องอุ๊ก clear งานเสร็จแล้ว เข้ามา update ให้เพื่อนๆ ฟังบ้างนะจ๊ะ

หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ

บุญรักษาจ๊ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 17, 2009, 06:49:32 pm
 ::33:: กลับมาแล้วค่ะ ตั้งแต่วันอาทิตย์
ช่วงนี้เป็นช่วงเคลียร์งานทางโลก .. ซึ่งมากมาย
เอาไว้จะมาเล่าให้ฟังนะคะ

ขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาให้กำลังใจและอนุโมทนาบุญค่า
ขอส่งบุญอ้วนๆ สว่างๆ กลับไปให้ทุกท่าน 3 เท่าตัวเล้ย ..  ::115::

::33:: รดน้ำดอกไม้กันด้วยนะคะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on December 17, 2009, 06:50:15 pm
อนุโมทนาครับ   _/|\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on December 18, 2009, 05:19:57 am
 _/|\_อนุโมทนาค่ะอุ๊ก
รีบเคลียร์งานนะจ้ะ
และหวังว่าเราจะได้เจอกันเช่นกัน(กับพี่Angel) ::115::
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on December 18, 2009, 07:48:17 am
อนุโมทนาด้วยนะครับคุณพิมพ์พลอย  _/\_ ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on December 20, 2009, 08:42:39 pm
 :) อนุโมทนาจ๊ะน้องอุ๊ก  _/|\_

ไว้มาเล่าสู่กันฟังด้วยนะจ๊ะ มีโอกาสไว้เรานัดเจอกันอีกก็ดีนะ

จะได้คุยกันได้นานๆ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 21, 2009, 02:43:17 pm
แจ่มเลยค่าพี่หลิง ...  ::115::

นัดเจอนั่งคุยนั่งเล่าให้ฟังเลยดีกว่าไม๊คะ อิอิ
ตอนนี้ยังไม่มีเวลามานั่งเรียบเรียงเรื่องราว
แต่ต้องเขียนรายงานการปฏิบัติแล้วไปส่งคุณแม่ชี
ซึ่งน่าจะคลอดออกมาก่อนปีใหม่ค่ะ ..


จะพยายามนะคะ สู้ๆ (( อันนี้บอกตัวเอง ฮี่ๆๆ ))
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 23, 2009, 02:29:22 pm
แวะเอากลอนมาฝากพี่น้องสองวันฯ ค่ะ
บุญรักษาทุกคนค่ะ


[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/birdcage2.jpg[/img]



กรงสวยมีนกน้อย .. เอนกาย
หลงคิดว่าแสนสบาย .. อยู่เหย้า
ถึงแม้เมื่อมองไป .. สุดขอบ นภา
ยังไม่เคยคิดก้าว .. สู่ฟ้า โบยบิน


ยึดติดเพียงแค่นี้ .. ตัวเรา
เห็นผิดคอยหวงเฝ้า .. ถิ่นข้า
ถึงแม้เมื่อกรงเจ้า .. เปิดออก
เจ้านกยังไม่กล้า .. สลัดทิ้ง เรือนนอน


ช่างสงสารนกน้อย .. ในกรง
มองโลกได้ไม่ตรง .. บิดเบี้ยว
พอใจอยู่กับหลง .. ติดกับ วังวน
ได้สุขเพียงเศษเสี้ยว .. ทุกข์เรื้อ รังนาน


เพียงยอมปรับเปลี่ยนแก้ .. มุมมอง
พึงปลุกใจให้ลอง .. ท่องฟ้า
เพื่อฉีกกรอบกรงทอง .. ล้อมอยู่
พบสิ่งควรไขว่คว้า .. หลุดพ้น เสรี : )



::33:: Thanks n'Boy for the inspiration "นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน" (Note in Facebook)



Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on December 23, 2009, 04:03:33 pm
 ::33:: _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on December 23, 2009, 07:10:58 pm
 _/|\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on December 24, 2009, 06:55:09 pm
โมทนานะครับ  _/\_ ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ต่อนะครับ  ::01::

เอ  บางครั้งปฏิบัติไปแล้วเหมือนจะเริ่มบินออกจากกรงได้

แต่พอบินมาได้อีกระยะหนึ่งก็รู้สึกว่ามันแค่เป็นกรงที่กว้าง

กว่าเดิม  แล้วก็ต้องกลับมานั่งลงทบทวนอีกครั้งหนึ่งว่าหนทาง

นั้นยังอีกไกลเหลือเกินจริงๆครับ  :(
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on December 24, 2009, 08:03:04 pm
Quote from: อิกคิว on December 24, 2009, 06:55:09 pm
โมทนานะครับ  _/\_ ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ต่อนะครับ  ::01::

เอ  บางครั้งปฏิบัติไปแล้วเหมือนจะเริ่มบินออกจากกรงได้

แต่พอบินมาได้อีกระยะหนึ่งก็รู้สึกว่ามันแค่เป็นกรงที่กว้าง

กว่าเดิม  แล้วก็ต้องกลับมานั่งลงทบทวนอีกครั้งหนึ่งว่าหนทาง

นั้นยังอีกไกลเหลือเกินจริงๆครับ  :(



"เส้นทางธรรมเป็นเส้นทางเดียวที่มีปลายทาง
จึงเป็นทางเดียวที่ไม่พาไปสู่ความวกวนสูญเปล่า
แม้เบื้องแรกเห็นขอบฟ้าไกลเหมือนไม่มีวันไปได้ถึง
ต่อเมื่อเดินดูเรื่อยๆจึงรู้ว่าไม่ต้องไปไกลให้ถึงขอบฟ้า
สุดทางธรรมจะอยู่ก่อนขอบฟ้ามากนัก
และสุดทางนั้นก็สั้นจนปลายเท้าของชีวิตนี้พาไปได้ถึงแน่"

พี่ดังตฤณสอนน้อง   ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on December 27, 2009, 11:23:17 am
 _/|\_  ::12::  ::33::  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on December 29, 2009, 11:22:45 am
ดีจ้า ไว้เรานัดเจอกันอีกนะ พร้อมพี่เปี๊ยกและน้องฝน  :)

หวังว่าน้องอุ๊กจะมีความสุขตลอดปีใหม่ที่จะถึงนี้นะคะ

อ้อ กลอนเพราะมากเลยค่ะ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on December 29, 2009, 06:26:57 pm
ขอบคุณสำหรับคุณ admin นะครับ  _/\_ โดนใจมากๆ  อ่านแล้วรู้สึกว่าได้กำลังใจนะครับ
รู้สึกว่าถึงแม้จะเป็นทางที่ไปคนเดียว  แต่ก็มีคนที่ไปร่วมทางเดียวกันอยู่เยอะ  ;D

สวัสดีปีใหม่คุณ poonsri และ น้อง Angel ด้วย  ::33::

อ้อ สวัสดีปีใหม่น้องพิมพ์พลอย จขกท.ด้วยครับ  ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on December 31, 2009, 12:39:04 pm
สวัสดีปีใหม่น้องอุ๊ก พี่หมออิกคิว และเพื่อน ๆ ชาวสองวันทุกคนด้วยค่ะ  ::33::

ปีใหม่ไปเที่ยวที่ไหนกันบ้าง อย่าลืมมา update ให้ฟังกันบ้างนะจ๊ะ

เดินทางปลอดภัยกันทุกคนด้วยค่ะ  :)

บุญรักษานะคะ

Angel หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on December 31, 2009, 10:37:47 pm
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณอุ๊ก
อ่านกลอนในกระทู้นี้แล้วรู้สึกได้กำลังใจมากมาย

เส้นทางธรรมเป็นเส้นทางเดียวที่มีปลายทาง
จึงเป็นทางเดียวที่ไม่พาไปสู่ความวกวนสูญเปล่า
แม้เบื้องแรกเห็นขอบฟ้าไกลเหมือนไม่มีวันไปได้ถึง
ต่อเมื่อเดินดูเรื่อยๆจึงรู้ว่าไม่ต้องไปไกลให้ถึงขอบฟ้า
สุดทางธรรมจะอยู่ก่อนขอบฟ้ามากนัก
และสุดทางนั้นก็สั้นจนปลายเท้าของชีวิตนี้พาไปได้ถึงแน่"

มีความหวังดีๆเกิดขึ้น
พี่หมอคะ ชอบค่ะ

บางครั้งปฏิบัติไปแล้วเหมือนจะเริ่มบินออกจากกรงได้
แต่พอบินมาได้อีกระยะหนึ่งก็รู้สึกว่ามันแค่เป็นกรงที่กว้างกว่าเดิม


คุณอุ๊กยังไม่ได้ส่งไปให้ไม่ได้ลืมนะคะ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 01, 2010, 12:41:04 am

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/siwalee-frm.jpg[/img]


ยิ้ม รับอรุณเบิกฟ้า .. ปีใหม่
แย้ม ตอบความสดใส .. ทั่วหน้า
แจ่ม แจ้งจิตจนใจ .. ผุดผ่อง
ใส หยาดหยดเจิดจ้า .. ส่องฟ้า อำพัน

ไร้ ซึ่งภัยโรคร้าย .. รังควาน
ทุกข์ โศกอย่าระราน .. กรุ่นใกล้
สุข ศานติ์จิตเบิกบาน .. ทุกแห่ง
มี สติรักษาไว้ .. เพื่อพ้น ภัยพาล

โชค ร้ายจงอย่าได้ .. ใกล้มา
ดี ต่อเติมรักษา .. กอบกู้
ตลอด ปีจักเพิ่มค่า .. ยิ่งใหญ่
ไป ต่อด้วยใจสู้ .. สุขแท้ ยืนนาน



สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ จ้าทุกคน ขอให้ปีนี้เป็นปีแห่งสตินะคะ
บุญรักษาและธรรมคุ้มครองค่ะ  ::33::


- พิมพ์พลอย -
๑ มกราคม ๒๕๕๓

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on January 01, 2010, 12:39:01 pm
อนุโมทนาครับคุณพิมพ์พลอย  _/\_ _/\_ _/\_

ป.ล. ภาพสวยโคลงงามด้วยครับ  ::01:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on January 01, 2010, 02:14:23 pm
สวัสดีปีใหม่จ้าน้องอุ๊ก อนุโมทนากับคำกลอนที่ไพเราะและคำอวยพรดี ๆ  ::33::

ปีใหม่นี้ก็ขอให้เป็นปีทองของน้องอุ๊ก เจริญสติ มีปัญญารู้แจ้งนะจ๊ะ  :)

ได้ไป countdown ที่ไหนรึเปล่าเอ่ย  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on January 04, 2010, 04:27:20 pm
 ::33::อนุโมทนาค่ะคุณพิมพ์พลอย :D  ภาพสวยก็โคลงสวย เก่งจริงๆ จบอักษรหรือเปล่าค่ะ
ขอให้มีความสุขตลอดปี 2553 ค่ะ
บุญรักษาธรรมะคุ้มครองเช่นกันค่ะ  ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 06, 2010, 09:47:47 am
สวัสดีปีใหม่ทุกคนจ้า ..  ::33::
ปีใหม่ไม่ได้ไป countdown ที่ไหนค่ะพี่หลิง แต่ได้ไปทำบุญส่งท้ายปี
ด้วยการไปช่วยพี่ๆ เค้าจัดหนังสือที่ห้องสมุดบ้านอารีย์
เอาบุญมาฝากพี่น้องสองวันฯ กันด้วยอีกตามเคยนะค้า ..

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 09, 2010, 09:50:31 am

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps66550016.jpg[/img]

รักหนึ่งทุกข์หนึ่งได้ .. เทียมทัน
รักสิบทุกข์สิบพลัน .. ท่วมท้น
รักร้อนรุ่มโรมรัน .. เหลวแหลก
ไร้รักรอดหลุดพ้น .. หล่มร้ายราวี : )


บุญรักษาทุกท่านค่ะ ^/\^
::33:: -พิมพ์พลอย- ::33::



Thx to n'Sittnn for the inspiration: (Status on FaceBook) naja ^^
"ใครใครใคร่ไขว่คว้า...ความรัก
เย็นยากจะรู้จัก...จิตเจ้า
ยิ่งหวนยิ่งหามัก...มากทุกข์ ทนเฮย
มีรักย่อมมีเศร้า...โศกแท้จริงฤๅ"
 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on January 09, 2010, 10:32:27 am
อนุโมทนาครับพี่อุ๊ก  _/\_ ::01:: ::33::

แต่พี่อุ๊กจะเอาของผมมาลงทำมายยยย TT__TT

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 11, 2010, 10:13:12 pm
^^v
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on January 12, 2010, 04:44:36 pm
อนุโมทนาจ๊ะน้องอุ๊กที่ทำบุญส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่

ขอให้สมหวัง สมปรารถนาทุกประการ เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะจ๊ะ  ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on January 16, 2010, 05:39:43 pm
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณอุ๊ก
กลอนเพราะมากๆๆๆๆ
จนคิดว่า นี่คนแต่งเหรอนะ
เพราะจริงจริงเลย....
ช้อบ ชอบ
ชอบก็ให้รู้ว่าชอบบบ ::115::
ดีใจที่ได้ร่วมทำบุญด้วยกันนะคะ
และขออนุโมทนากับบุญความดีที่อุ๊กได้ทำมาด้วย _/|\_
ไว้ทำบุญด้วยกันใหม่นะคะ
อ๋อ มีเรื่องบอกบุญสำหรับทุกท่าน
ที่สนใจเป็นอาสาสมัครช่วยงานประชุมวิสาขบูชาโลก
ในวันที่23-25พค 2010 ที่จัดที่ประเทศไทย
ดูประกาศบางส่วนได้ที่ gotoknow.com
ไว้Yuwaจะมาลงเพิ่มให้อีกทีนะคะ
ว่าจะไปช่วยงานได้อย่างไรบ้าง มีงานอะไรให้ช่วยบ้างค่ะ
::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on January 16, 2010, 09:16:42 pm
ดีจ้าน้องอุ๊ก มีโครงการทำบุญอะไรอีก บอกเพื่อน ๆ ด้วยนะจ๊ะ

จะได้ร่วมบุญกันด้วย ไว้มีโอกาสเราคงได้เจอกันและทำบุญด้วยกัน

พี่เสนอไปวัดลานบุญจ๊ะ ดีไหมเอ่ย   ::ene25::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on January 17, 2010, 11:41:46 am
 ::115::พี่หลิงคะ พี่หลิงจะเดินออกจากบ้านเลยรึเปล่าคะ
Yuwaจะได้เอารถพยาบาลตามหลังไป เพราะมันไกลมากค่ะ
อุ๊ก จะไปด้วยกันป่าว จะได้ไปทำสังฆทานกันที่นั่น
นี่ชวนจริงๆนะคะ
ชวนทุกๆท่านด้วยค่ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 18, 2010, 10:54:18 am
 ::33:: พี่หลิง .. น่าสนใจนะคะ ว่าแต่วัดลานบุญนี่อยู่ที่ไหนเอ่ย
แล้วจะไปกันยังไงเมื่อไหร่อ่ะคะ ยังไม่แน่ใจว่าจะว่างตรงกันไม๊ ช่วงนี้วุ่นๆ เหมือนกันจ้า
แต่ก้ออยากไปเจอชาวพี่น้องสองวันอีกนะคะ นัดหาไรทานกันดีป่าว?


::33:: ยุวะ ..
"กลอนเพราะมากๆๆๆๆ
จนคิดว่า นี่คนแต่งเหรอนะ
เพราะจริงจริงเลย...."


ถ้าไม่ใช่คนแต่งแล้วจะเป็นอะไรแต่งดีอ่า อิอิ สรุปว่าชมใช่ป่าวอ่ะคะ > <

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on January 18, 2010, 08:06:07 pm
ชมค่ะอุ๊กชม ::12::
ตอนนี้ยกให้อุ๊กเป็นนักแต่งกลอนในดวงใจเลยล่ะ ::01::
อยากเจอตัวเป็นๆ มาแต่งกันให้เห็นสดๆเลยม่ะ ::115::

วัดลานบุญ อยู่ถนนอ่อนนุช หรือ สุขุมวิท 77
มาลงรถไฟฟ้าที่สถานีอ่อนนุช
แล้วก็ต่อรถเมล์ หัวจระเข้มาลงหน้าวัดได้เลย
รถเมล์ขึ้นได้ที่หน้าคาร์ฟูอ่อนนุชนะคะ
ต้องเดินจากBTSมาหน่อย ถามคนแถวนั้นใครๆก็รู้จัก
จะขึ้นรถ 2แถวพระโขนง ป้ายกระทรวงมาก็ได้จ้ะ 6บาทตลอดทาง
บนเส้นทางนั้นก็จะมีหลายวัด เช่นวัดยาง หลวงพ่อโต...ที่เกี่ยวกับแม่นาคน่ะค่ะ
ส่วนวัดอื่นๆที่ว่ามีหลายวัด Yuwa ก็จำไม่ค่อยได้แล้วค่ะ
ใครรู้เรื่องนี้ดีมาเล่าต่อหน่อยนะคะ
เอาไว้มีโอกาสอาจไปสำรวจการเดินทางมาให้นะคะ
เอาเป็นว่าวัดนี้ไม่ไกลจาก สนามบินสุวรรณภูมิมากค่ะ
บอกทางขนาดนี้ต้องไปแล้วนะอุ๊กจัง ::115::


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on January 19, 2010, 02:20:54 am
 ;Dเข้ามาอ่านถ้อยคำสวยๆ กลอนงามๆ ครับ ::33::
ความรัก....ผมว่ามันคงจะเป็นอจินไตย์สำหรับผม...แต่ก็กลอนเพราะครับ ::12::
....ความรักผมคิดว่าคงเป็นสิ่งที่ดีนะ...

....รักกันไว้เถิด...เราเกิดร่วมแดนไทย...
....จะเกิดภาคไหนๆ...ก็ไทยด้วยกัน...
....เชื้อสายประเพณี...ไม่มีขีดคั่น...
....เกิดใต้ธงไทยนั้น....ปวงชนทุกคน คือไทย...... ::115::(เป็นเนื้อเพลงน่ะครับ)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on January 22, 2010, 12:07:59 am
อยากไปด้วยจัง... ::33::
ทำบุญเผื่อด้วยนะจ๊ะ _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on January 22, 2010, 03:59:27 pm
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ เก่งจริงๆ ค่ะ  ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 23, 2010, 11:42:32 am
มีสติ ภาวนาด้วยตั้งใจ ถวายเป็นพุทธบูชา อาจาริยบูชา
พึงระลึกถึงพระพุทธองค์เอาไว้ แล้วพวกเราจะไม่หลงทาง
ขอให้ธรรมะคุ้มครองทุกคนค่ะ  ::33::


[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/wordsfrm1.jpg[/img]


เปรียบตนดุจนกน้อย.. เดียวดาย
เที่ยวล่าหาจุดหมาย.. สุดฟ้า
เททุ่มสุดแรงกาย.. บินแหลก
ยิ่งรีบยิ่งเหนื่อยล้า.. ทุกข์ท้อท่วมทัน

เวียนว่ายวนว่อนไร้.. ทิศทาง
ว้าวุ่นไม่เว้นวาง.. ขุ่นข้อง
เรี่ยวแรงเริ่มเลือนราง.. ริบหรี่
เหมือนหมดแรงเรียกร้อง.. ร่ำไห้ จำนน

พลันได้มาพบถ้อย.. กังวาน
พลิกจิตให้เบิกบาน.. ตื่นรู้
พร่ำชี้ช่องบันดาล.. ทางออก
พร้อมปลุกใจให้สู้.. เลิกร้องคร่ำครวญ

เจ้านกที่อ่อนล้า.. โรยแรง
ได้พบกับลำแสง.. เจิดจ้า
ซาบซึ้งพระคุณแห่ง.. อริยสัจ
สาดส่องไปทั่วหล้า.. เปิดฟ้าเรืองรอง

"พึงดำรงสติรู้.. กายใจ
ตามที่เป็นจริงได้.. แน่แท้
จิตตั้งมั่นเอาไว้.. หยุดส่าย เป็นกลาง
ไม่เลิกจักไม่แพ้.. จบนี้มีจริง"



^/\^~

- พิมพ์พลอย -
๒๓ มกราคม ๒๕๕๓


*หมายเหตุ:

กลอนบทนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากพ่อทางธรรม ลพ.ปราโมทย์ ปาโมชโช ค่ะ แต่งเพื่อส่งให้กำลังใจท่านตอนท่านประสบโลกธรรม 8 ที่เป็นข่าวเสียหายทั้งที่ไม่มีมูลความจริง จนบัดนี้ท่านได้พิสูจน์ให้เหล่าลูกๆ เห็นแล้วว่าคนที่มีธรรมะที่แท้จริงนั้น จะสามารถผ่านเรื่องธรรมดาเหล่านี้ไปได้อย่างสวยงาม : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on January 23, 2010, 02:33:46 pm
อนุโมทนาด้วยนะครับพี่อุ๊ก  _/\_ ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on January 24, 2010, 10:14:57 am
อนุโมทนาครับ  _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on January 24, 2010, 10:56:24 pm
อนุโมทนา สาธุ จ้า
เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะจ๊ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on January 30, 2010, 09:10:50 am
สาธุ
อนุโมทนาด้วยจ้ะอุ๊ก
กลอนอุ๊กยังความแช่มชื่น
และก่อกำลังใจ และความสงบในใจได้เสมอจ้ะ
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 02, 2010, 07:26:16 am

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/dream.jpg[/img]


หมอกจาง ควันราง บางเบา
สวยซึ้ง กึ่งเศร้า เราฝัน
หากเพียง พ้นผ่าน ข้ามวัน
หมอกควัน พลันพราย หายไป

เพิ่งรู้ ที่แท้ แค่ฝัน
บัดนั้น พลันตื่น ขึ้นได้
เห็นตาม ความจริง สิ่งใด
ล้วนแล้ว ผ่านไป เฉกกัน : )


-พิมพ์พลอย-

::33:: thanks to Ying for the inspiration in facebook's note "ความฝันและหมอกควัน"
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on February 03, 2010, 07:16:06 am
ชอบจ้ะ
ชอบอีกแล้วอุ๊ก
สุดยอดจริงๆ
มันเป็นหมอกกะควันเนาะบางอย่างในชีวิตเรา
::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on February 03, 2010, 09:11:54 am
 ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on February 05, 2010, 04:40:28 pm
เข้ามาแวะทักทายน้องอุ๊กจ๊ะ ช่วงนี้งานทางโลกของพี่มากมายเหลือเกิน  :-*

ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามา update และทักทายทุกคน แต่ก็ส่งกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ

ไว้เรามีเวลาว่างตรงกันเมื่อไหร่ โทรคุยกันเลยดีไหม เพราะกว่าจะเข้ามาในกระทู้อีกที

เพื่อน ๆ อาจจะนัดกันไปแล้วก็ได้ พี่ไม่อยากตกข่าวหนะ ถ้านัดกันได้แล้ว โทรมาบอกพี่ด้วยนะ

เราจะได้ไปเจอกัน ทำบุญกัน และทานข้าวด้วยกันอีกเนอะ  ::02::

บุญรักษานะจ๊ะ

Angel พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 08, 2010, 07:41:56 am
 ::33:: หมอกควันก้อสวยดีจ้ะยุแต่มันไม่ใช่ของจริง
::33:: ได้เลยค่าพี่หลิง ไว้ถ้าใครได้ข่าวก้ออย่าลืมโทรบอกกันด้วยนะจ๊ะ
ช่วงนี้งานทางโลกก้อท่วมทับเหมือนกัน ><


เป็นธรรมดา นะ เป็นธรรมดา
ทุกสิ่งผ่านมา แล้วต้องผ่านไป
รู้ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง
ว่าอะไรๆ ก็ไม่ใช่ของเรา

เป็นธรรมดา นะ เป็นธรรมดา
เมื่อวานยิ้มร่า วันนี้ตาเศร้า
หมุนวนอย่างนี้ ทุกวันค่ำเช้า
แล้วเมื่อไหร่เล่า พวกเราจะชิน


คิดถึงทุกคนค่ะ รักษาสุขภาพนะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on February 09, 2010, 04:49:42 pm
ใช่แล้วจ้าน้องอุ๊ก ทุกอย่างเป็นสิ่งชั่วคราว  ::12::

วันนี้งานมาก พรุ่งนี้งานก็อาจจะซาลงแล้ว วันต่อไปอาจมีงานเข้าอีก

ไม่มีอะไรแน่นอน ทำวันนี้ให้ดีที่สุดล่ะกันนะ

ไว้งานซา ๆ ลงหน่อย แล้วเรานัดกันนะจ๊ะ คิดถึงนะ ;)

บุญรักษาจ๊ะ

Angel พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 14, 2010, 12:51:46 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/valentine_love.jpg[/img]


เหตุไฉน ใครต่างเล่า เฝ้าฉงน
คอยไขว่ค้น ร้อนรนเรียก พร่ำเพรียกหา
อยากรู้จัก ความรักเป็น เช่นไรมา
คอยสรรหา มานิยาม ความรักกัน

ฤาที่แท้ เป็นแค่เพียง เสียงเจื้อยแจ้ว
ได้ยินแล้ว คงไม่แคล้ว ต้องแผ่วผัน
ฤาอาจเป็น เห็นด้วยตา พาเพลิดพลัน
แล้วเก็บภาพ มาวาดฝัน จรรโลงใจ

ฤารักนี้ มีกลิ่นหอม ย้อมยวนเย้า
อยากคอยเฝ้า สูดกลิ่นเจ้า ไม่ห่างหาย
ฤารักคือ มือสัมผัส รัดกอดกาย
อยากอยู่ใกล้ ได้ชื่นชม สมอุรา

ฤาเปรียบให้ คล้ายรสหวาน สราญชื่น
อยากกินกลืน ทุกคืนค่ำ เฝ้าร่ำหา
ฤารักนี้ มีพันถ้อย ร้อยพรรณนา
เมื่อเทียบหา มาตรวัดค่า ด้วยหัวใจ

ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นที่ เข้าใจยาก
ด้วยเพราะมาก หลากนิยาม ล้านความหมาย
สิ่งควรรู้ จึงหาใช่ ได้คำคลาย
เพื่อจะสื่อ ความหมาย ให้หนึ่งเดียว

เพียงหยุดถาม ตามไขว่คว้า หาความรัก
กลับประจักษ์ รู้รักได้ ไม่บิดเบี้ยว
พบนิยาม ความรักแท้ แน่จริงเชียว
ซึ่งหนึ่งเดียว เฉพาะตน จนแจ้งใจ : )

ปล. รักน้ำ รักปลา รักซากุระ
รักธรรมะ แล้วธรรมจะรักษ์เราจ้า~ ^^



::33:: Thanks n'Sittnn for the inspiration "วันสุนทรธรรม ภาค วันแห่งความรัก" naja

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on February 16, 2010, 07:14:30 pm
มาแอบอ่านกลอนและชื่นชมกับธรรรมะครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 20, 2010, 03:54:30 pm
วันนี้ไปกราบหลวงพ่อที่สวนสันติธรรมมา
เอาบุญอ้วนมาฝากพี่ๆน้องๆกันนะคะ
คิดถึงทุกคนจ้ะ~*

ยุวะจ๋า.. กองทุนบุญถูกใช้ไป 30% แล้วนะจ๊ะ ที่ป่าละอู เฮติ และสวนสันติธรรม นะ
แจ้งเพื่อทราบจ้ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on February 20, 2010, 07:19:52 pm
 _/|\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on February 21, 2010, 01:37:53 am
 _/\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 26, 2010, 07:56:36 pm

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zpsa216deda.jpg[/img]

หลงไป ไม่รู้ หมดท่า
หลงหา เวียนวน สงสาร
หลงเพลิน เดินต่อ แสนนาน
หลงควาน พลันเกิด เตลิดไป

หลงอยู่ รู้อยู่ ว่าหลง
หลงคง พ้นผ่าน มาได้
หลงรู้ ดูหลง ปลงใจ
หลงไร้ หลุดพ้น ตนตัว : )


::33:: Thanks Nhong for the inspiration: Status on FaceBook
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 01, 2010, 07:33:04 pm
  ในวันที่ยังหลง
งุนงงและสงสัย
ชีวิตเรา เอาไงต่อไป
ก็มีที่นี่ให้...พักแล้วก็วางบางอย่างลง
  ก็ไม่รู้จะแบกมันไว้ทำไม
แต่ก็ไม่รู้จะวางมันด้วยวิธีไหน
ทั้งงงทั้งหลง
ก็รู้ว่าก็รู้ๆดูๆมันไปทั้งหลงๆงงๆ
และหวัง ว่าวันหนึ่งคง
จะหลงและงง ให้น้อยกว่าเก่า
และเอามันออกไปจากชีวิตเราได้เสียที
  ขอบคุณกลอนดีๆของอุ๊ก
ที่ทำให้คนที่กำลังล้มๆลุกๆ
ตั้งหลักขึ้นมาใหม่
แล้วก็ขอหยุดยิ้มอยู่ตรงนี้อีกนิด
ก่อนจะก้าวต่อไป
ด้วยนิยามที่แอบคล้ายๆ
ว่าต้องอยู่ต่อให้ได้ โดยมี
''ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ::33::

รัก คิดถึง และอนุโมทนาที่พาปัจจัยเราไปทำบุญด้วยจ้ะ _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 01, 2010, 07:38:18 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/makha.jpg[/img]


มองจันทร์วันเพ็ญเดือนสาม ... ย้อนตรึกนึกตาม
โอวาทพระศาสดา

ทรงวางหลักไว้นานมา ... แต่ครั้งพุทธกาล์
ผ่านสาวกสู่เหล่าชน

แสดงธรรมอันเป็นเหตุผล ... เพื่อความหลุดพ้น
หัวใจของศาสนานี้

ธรรม ๓ อุดมการณ์ ๔ ... อีก ๖ วิธี*
แห่งการปล่อยวางตัวตน

งดลดละเลิกอกุศล ... ขันติอดทน
ฝึกฝนกายวาจาใจ

ทานศีลมั่นรักษาไว้ ... ไม่เบียดเบียนใคร
มีใจใฝ่ในนิพพาน

ทำจิตผ่องใสเบิกบาน ... รู้จักประมาณ
บริโภคตามแต่พอดี

พึงหมั่นสำรวมอินทรีย์ ... นั่งนอนในที่
สงบสงัดปลอดภัย

เพียรฝึกอบรมจิตใจ ... นำคำสอนไป
เผยแผ่แทนพระศาสดา

ต่างล้วนรับทราบเจตนา ... น้อมปฏิบัติมา
สืบสานถ้อยคำบรมครู

หนทางยังคงมีอยู่ ... เดินตามรอยครู
มุ่งหน้าสู่ทางมรรคา

รำลึกพระมหากรุณา ... ช่วยกันรักษา
เทิดพุทธศาสนาต่อไป



* หลักธรรมที่ควรนำไปปฏิบัติคือ "โอวาทปาติโมกข์" ซึ่งเป็นหลักคำสอนสำคัญอันเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา เพื่อไปสู่ความหลุดพ้น

"ขนฺตี ปรมํ ตโป ตีติกฺขา
นิพฺพานํ ปรมํ วทนฺติ พุทฺธา
น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี
สมโณ โหติ ปรํ วิเหธยนฺโต

สพฺพปาปสฺส อกรณํ
กุสลสฺสุปสมฺปทา
สจิตฺต ปริโยทปนํ
เอตํ พุทฺธานสาสนํ

อนูปวาโท อนูปฆาโต
ปาติโมกฺเข จ สํวโร
มตฺตญฺญุตา จ ภตฺตสฺมึ
ปนฺตญฺจ สยนาสนํ
อธิ จิตฺเต จ อาโยโค
เอตํ พุทฺธานสาสนนฺติ"


หลักธรรมประกอบด้วย
=หลักการ ๓=
๑ สพฺพปาปสฺส อกรณํ (การไม่ทำความชั่วทั้งปวง)
๒ กุสลสฺสุปสมฺปทา (การทำความดีให้ถึงพร้อม)
๓ สจิตฺต ปริโยทปนํ (การทำใจให้สะอาดบริสุทธิ์)
เอตํ พุทฺธานสาสนํ (นี้เป็นคำสอนของพระพุทธศาสนา)

=อุดมการณ์ ๔=
๑ ขนฺตี ปรมํ ตโป ตีติกฺขา (ขันติ คือความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง)
๒ นิพฺพานํ ปรมํ วทนฺติ พุทฺธา (ผู้รู้ทั้งหลาย กล่าวพระนิพพานว่าเป็นธรรมอันยิ่ง)
๓ น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี (ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย)
๔ สมโณ โหติ ปรํ วิเหธยนฺโต (ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย)

=วิธีการ ๖=
๑ อนูปวาโท (การไม่พูดร้าย)
๒ อนูปฆาโต (การไม่ทำร้าย)
๓ ปาติโมกฺเข จ สํวโร (การสำรวมในปาติโมกข์)
๔ มตฺตญฺญุตา จ ภตฺตสฺมึ (ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค)
๕ ปนฺตญฺจ สยนาสนํ (การนอน การนั่ง ในที่อันสงัด)
๖ อธิ จิตฺเต จ อาโยโค (ความหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง)
เอตํ พุทฺธานสาสนนฺติ (นี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย)



::33:: Thanks n'Sittnn for โครงการวันสุนทรธรรม ภาค วันมาฆบูชา ^^

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 01, 2010, 07:43:13 pm
post เรื่องผ้าป่าที่บ้านเราไว้ที่กระทู้ YUWA นะคะ
หากใครสนใจร่วมทำบุญ
คนละเล็กละน้อยด้วยใจจริง
ก็ขอเชิญชวน และขออนุโมทนาล่วงหน้าด้วยค่ะ
ขอให้ทุกชีวิตเดินไปสู่ปลายทางที่สว่างไสวสงบสันติ
เชื่อ...ว่าเรามีปลายทางเดียวกันค่ะ _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 01, 2010, 07:45:54 pm
 ::33:: มาแอบยิ้มรับกลอนที่ยุวะแต่งให้จ้า~
ขอบใจน้า ^_______________^

ปล. เด๋วตามเข้าไปอ่านเรื่องผ้าป่าจ้ะ  ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 01, 2010, 07:48:37 pm
บุญชนกันตุ๊บตั๊บเลย
ยุโพสกระทู้ ชนกะของอุ๊กเลยอ่ะ
ดีใจที่ได้ onlineพร้อมกันนะจ้ะ
ช่วงนี้รู้สึกอยากไปปฏิบัติธรรมมากเลย
ด้วยเวลาที่ไม่แน่นอนในการทำงานของเรา
ทำให้จะไปลง courseที่เค้ากำหนดวันก็ไม่ได้
ไม่รู้มีที่ไหนที่เราว่างก็เข้าไปได้เลยไหม
มีที่ไกนแนะนำไหมจ้ะ
ยังไม่เคยฝึกที่ไหนมาเลยอ่ะ
อนุโมทนาจ้ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 01, 2010, 07:54:17 pm
ชนกันอีกรอบ  :D
รู้สึกดีที่ได้คุยกัน
แม้เราจะยังมิเคยเจอกันนะจ้ะ
วันหนึ่งเราอาจได้ไปปฏิบัติธรรมด้วยกันก็ได้นะเนี่ย
แต่ที่แน่ๆวันนี้เรามีจุดหมายร่วมกัน
ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งจ้ะ
เรื่องการแต่งกลอน
เราไม่เคยรู้จักใครที่แต่งกลอนเก่งอย่างอุ๊กเลยจริงๆ
ถึงเคยเห็นมาบ้างแต่ก็ไม่เคยรู้จักอ่ะ
ตอนนี้คนที่แต่งกลอนเก่ง ได้ใจเราสุดๆ
ก็คืออุ๊กนี่แหละจ้ะ
สุดยอดจริงๆ
และขออนุโมทนาด้วย
ที่นำพรสวรรค์ที่มีมาใช้ในทางที่ดี
นำมาใช้เผยแพร่ธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าจ้ะ
ขอให้ชีวิตมีความสุข สงบใจ และตนเป็นที่พึ่งแห่งตนได้
จนถึงที่สุดนะจ้ะ
see you
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 01, 2010, 08:20:36 pm
 ::33:: ยินดีที่ได้รู้จักยุเช่นกันจ้า
ถ้ามีโอกาสต้องได้เจอกันแน่นอน ; )

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 01, 2010, 08:39:09 pm
ถ้ามีโอกาสได้เจอแน่นอนจ้ะ ::115::
...อุ๊กต้องเป็นคนยิ้มเก่งแน่เลย
เพราะอ่านกลอนอุ๊กทีไร หัวใจเราเหมือนยิ้มได้
มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเกิดขึ้นในใจ
และบางครั้งก็ทำให้เราเผลอยิ้มออกมา
อย่างมีความสุข
คงเพราะอุ๊กนั่งแต่งกลอนไปยิ้มไป
จึงส่งผลให้คนรับสารพลอยยิ้มและมีความสุขไปด้วยจ้ะ
::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on March 02, 2010, 05:06:15 pm
 _/\_ _/\_ _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 02, 2010, 09:49:40 pm
แวะมาทักทายด้วยความคิดถึง
แม้จะยังเป็นที่พึ่งของตนไม่ได้
แต่ก็ยังคงก้าวเดินต่อไป
และขอเป็นกำลังใจให้กัน...ดังเดิม

::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Wari on March 03, 2010, 09:33:12 am
เพิ่งเข้ามาใหม่ค่ะ เพราะมีเพื่อนแนะนำและได้ฟังกลอนของคุณอุ๊กที่เพราะมากๆ หลายๆ บทเลย แล้วก็มีธรรมะสอดแทรกเสมอ ชอบจังค่ะ ก็ขอเป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์สิ่งดีๆ ต่อไปนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 04, 2010, 09:39:02 am
 ::33:: แอบมาเก็บความคิดถึงของใครบางคน
ที่จงใจทำหล่นไว้แถวๆ นี้
ขอตู่ดื้อๆ ว่าคือของเราทันที
กำลังใจดีๆ แบบนี้ ใครจะไม่เอา

แถมยังมีกลอนมาฝาก
น่ารักมากๆ รู้ตัวรึเปล่า
อ่านแล้วอมยิ้ม เลยหยิบยิ้มขึ้นมาเบาๆ
บรรจงวางบนเรื่องราว บอกเล่าความเป็นไป

ขอบคุณนะ ที่คอยติดตาม
ขอบคุณที่ไถ่ถาม ด้วยความเอาใจใส่
ขอบคุณทุกความคิดถึง ทุกกำลังใจ
ขอบคุณที่ทำให้ รอยยิ้มกว้างใหญ่ สดใสกว่าเดิม~

^_____________________________^



::33:: ยุ.. เรื่องทอดผ้าป่า กำลังรวบรวมให้นะจ๊ะ เดี๋ยวจะโอนไปให้ทีเดียวเลย ไม่รู้ว่าอย่างช้าที่สุดวันไหนเอ่ย
::33:: คุณ Wari.. ขอบคุณมากค่ะ ยินดีต้อนรับสู่เส้นทางอบอุ่นที่คุ้นเคยสายนี้นะคะ


::01:: ธรรมรักษาทุกคนจ้ะ~*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Wari on March 04, 2010, 11:08:17 am
ขอบคุณนะคะคุณพิมพ์พลอย แล้วก็มีกลอนดีๆ มาให้คุณ Yuwa อีกแล้ว เรื่องผ้าป่า ถึงปลายเดือนนี้ก็ยังทันค่ะ (ไม่ต้องงงนะคะ พอดีคนที่แนะนำ Wari เข้ามาก็คือ Yuwa นี่แหละค่ะ)  _/|\_ ขอร่วมอนุโมทนาด้วยนะคะ
ตอนนี้คุณพิมพ์พลอยเข้มแข็งดีแล้วใช่ไหมคะ  ::02::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on March 04, 2010, 01:26:54 pm
ขออนุโมทนาล่วงหน้า
กับกุศลกรรมดีที่เราพา กันก่อ
ศาลาหลังน้อย ไม่นานเกินรอ
เป็นที่สืบต่อ วิถีชีวิตไทย
ยินดีปรีดา เหล่ากัลยาณมิตร
ไถ่ถามตามติด ดวงจิตผ่องใส
ด้วยอำนาจบุญนี้ขอให้น้องพี่ปราถนาสิ่งใด
สำเร็จดั่งมุ่งหมาย ทั่วหน้ากันเทอญ



::33::อย่างช้าก็วันที่ 15 เมษาค่ะอุ๊ก
ถ้าไม่ทันจริงๆก็จนถึงวันทอดเลยค่ะ
ศาลาหลังนี้ยุกะว่าจะเป็นการตอบแทนบ้านเกิด
ดังนั้นปีนี้ไม่เสร็จปีหน้ามาต่อ จนกว่าจะสำเร็จค่ะ
::33::อ้าว มาโผล่นี่ได้ไงน่ะคุณ Wari
สงสัยกลอนจะพามา
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 15, 2010, 09:17:58 pm

วิธีลืมสิ่งที่เราจำโดยไม่ตั้งใจ
ก่อนอื่นต้องรู้ไว้ว่าเราฝืนมันไม่ได้
ทำได้อย่างเก่งเพียงแค่หยุดมันให้ไว
แล้วย้ำกับตัวเองไว้ ว่ามันสิ้นสุดไปแล้ว ; )


::33:: คุณ Wari .. ตอนนี้แข็งแรงกว่าแต่ก่อนมากค่ะ
เวลามีเรื่องอะไรทำให้อ่อนแอ ก้อรู้สึกได้ว่ามันสั้นลง
ขอบคุณกำลังใจที่ให้มาและขอร่วมอนุโมทนาบุญเรื่องผ้าป่าด้วยนะคะ ^^

::33:: ยุ .. โอนเงินเข้าไปให้แล้วนะจ๊ะ ยอดรวมทั้งหมด 2,040
ขออนุโมทนาบุญกับครอบครัวยุด้วยจ้ะ ^^


ปล. ตกลงทายได้รึยังว่าพิมพ์พลอยจบอะไรมา อิอิ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 21, 2010, 03:27:12 pm
 ::33:: เมื่อวานมีโอกาสไปทำบุญหลายแห่ง เอาบุญอ้วนๆ มาฝากพี่น้องสองวันฯ เช่นเคยนะจ๊ะ
ไปพบคำกราบถวายบูชาคุณพระรัตนตรัยโดยคุณพรพิมล อุ่นอนันต์ และกัลยาณมิตร ที่วัดหน้าพระเมรุ พระนครศรีอยุธยา
รู้สึกซาบซึ้งและชอบมากๆ เลยเก็บมาฝากเผื่อเอาไว้ใช้อธิษฐานหลังสวดมนต์ไหว้พระกันนะคะ ^/\^



กราบบูชาพระพุทธปฏิมา ( พระพุทธนิมิตวิชิตมารโมลีฯ )

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (สวด ๓ จบ)

"ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์เป็นที่พึ่ง ข้าเจ้าขอกราบนอบน้อม ระลึกนึกถึงพระคุณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณอย่างหาประมาณมิได้ ทรงเสียสละสั่งสม อบรมบารมีนับชาติมิถ้วน ตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ประกาศธรรมนำเวไนยสัตว์ออกจากสังสารวัฏ ด้วยพระมหากรุณาธิคุณ บริสุทธิคุณ และปัญญาธิคุณ และน้อมกราบพระธรรม และพระอริยสงฆ์ ขอตั้งสัจจะอธิษฐาน ด้วยอานิสงส์ผลแห่งบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ได้ถึงซึ่งพระนิพพาน แม้ต้องเกิดในภพชาติใดๆ ขอเกิดภายใต้ร่มเงาแห่งบวรพระพุทธศาสนา ได้พบสัตบุรุษมีกรรมสัมพันธ์ที่ดี ได้เกิดท่ามกลางกัลยาณมิตร ห่างไกลจากพาล มีโอกาสฟังธรรม ประพฤติธรรม จนเป็นปัจจัยให้เจริญด้วยสติและปัญญาญาณ ตามส่งชาตินี้และชาติต่อๆ ไปจนถึงพระนิพพานในกาลอันควรเทอญ กรรมใดๆ ที่ล่วงเกินต่อพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ และสรรพสัตว์ทั้งหลายในอดีตชาติก็ตาม ปัจจุบันชาติก็ตาม ขอกราบขออโหสิกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ขออุทิศกุศลผลบุญให้แด่ท่านผู้มีพระคุณ ญาติพี่น้อง เจ้ากรรมนายเวร ตลอดจนท่านที่ขวนขวายในกิจที่ชอบในการดำรงรักษาไว้ซึ่งประเทศชาติ พระพุทธศาสนา และองค์พระมหากษัตริย์ ทั้งที่เป็นมนุษย์และอมมนุษย์ ขอให้ท่านทั้งดังกล่าวนามมาน้น จงมีแต่ความสุขๆ ทั่วหน้ากันทุกท่านเทอญ"
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on March 21, 2010, 03:36:34 pm
 _/\_ _/\_ _/\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on April 02, 2010, 03:10:35 pm
สาธุ สาธุ สาธุ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ธรรมใดท่ท่านถึงแล้ว ขอให้ข้าพเจ้าถึงธรรมนั้นเช่นกัน
สาธุ สาธุ สาธุ.......................
อุ๊กอนุโมทนาด้วยจ้ะ
เราไปเข้ากรรมฐานมาเช่นกัน 6 วัน
ยังไม่ค่อยรู้อะไรมากหรอก
ที่รู้คือ ต้องตั้งหน้าปฏิบัติต่อไป อย่าหยุดเท่านั้นเอง
เอาบุญมาแผ่เช่นกันจ้ะ _/|\_
สุขี สุขี นะจ้ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 06, 2010, 09:26:08 am
 :D โมทนาด้วยนะจ๊ะยุที่มีโอกาสได้ปฏิบัติธรรมในรูปแบบเต็มตัวครั้งแรก เป็นไงบ้างเอ่ยตื่นเต้นหรือแอบเครียดเล็กๆมั่งป่าวเนี่ย ยังไงมาอัพเดตให้ฟังบ้างน้า ^^ 

ช่วงนี้งานทางโลกไหลมาทะลักทลาย เหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ แต่ก็ยังพอสู้ไหว หวังว่าคนอื่นๆ คงสบายกันดีนะคะ ต้องขออภัยพี่ๆน้องๆ ทุกท่านที่พิมพ์พลอยไม่ค่อยได้แวะไปทักทายตามกระทู้เลย จริงๆ ระหว่างนี้ก็มีแต่งกลอนขำขำ ไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอันตามหน้าหนังสือ (Facebook) บ้าง อิอิ เพื่อนพี่น้องหลายคนก็อาจจะคุ้นๆ แล้ว แต่ก็อาจจะมีบางคนที่ไม่ได้อ่าน พิมพ์พลอยแอบตั้งชื่อกลอนพวกนี้ไว้ด้วยว่า "กลอนออนเดอะเวย์" จากลักษณะการเกิดของมันนั่นเอง เพราะมักจะแวบมาอย่างรวดเร็วเหมือนนึกขึ้นได้ปุบปับระหว่างการเดินทางน่ะเอง 555 ไว้จะแอบเอามาแปะในกระทู้นี้ด้วยละกันนะจ๊ะ ;)

ใกล้สงกรานต์แล้ว เดินทางไปไหนขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยกันถ้วนหน้านะคะ
ธรรมรักษาค่ะ :)


เพราะสิ่งต่างๆ ย่อมแปรเปลี่ยนตลอดเวลา
แต่สิ่งที่เราอยากไขว่คว้าคือความสุขที่ไม่เปลี่ยนแปลง
หมายความว่าการแสวงหาเหล่านั้นย่อมขัดแย้ง
เปรียบเหมือนไล่ล่าอย่างลมๆ แล้งๆ ไปวันวัน

เที่ยวหาสุขเที่ยงจากสิ่งที่ไม่เที่ยงแท้
เป็นหนทางผู้แพ้ที่ไม่ฉลาดไม่สร้างสรรค์
ลองหันมามองตนเพียรอดทนดูเพื่อรู้ทัน
และนั่นคือกุญแจสำคัญที่จะพาไปหาสุขจริง :)


::33:: พิมพ์พลอย  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Wari on April 08, 2010, 11:12:42 am
จริงค่ะ อะไรๆ ก็ไม่ควรยึดถือ อยากเลิกไม่ฉลาดเร็วๆ จังค่ะ ขอให้อะไรๆ ที่ไม่ดี ผ่านไปได้ในพริบตาด้วยเถิด ขอให้ทุกๆ คนมีสติในการดำเนินชีวิตด้วยนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on April 08, 2010, 04:59:32 pm
หวัดดีจ้าน้องอุ๊ก สบายดีนะจ๊ะ  ;)

พี่หลิงก็มีงานทางโลกมากมายเหลือเกิน ไม่มีเวลาเข้ามา update ข่าวในกระทู้เลย

ขอเป็นกำลังใจให้น้องอุ๊กฟันฝ่าอุปสรรคทั้งการงาน และเรื่องอื่นๆ ไปได้นะจ๊ะ

แล้วว่างๆ เราค่อยนัดเจอกันอีก แต่คงยังไม่ใช่ตอนนี้หรอกเพราะหลายคนอาจไปเที่ยวสงกรานต์

น้องอุ๊กกลับบ้านที่เชียงใหม่ไปเล่นสงกรานต์รึเปล่าเอ่ย เล่นน้ำเผื่อพี่ด้วยนะ

เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ แล้วกลับมาเล่าให้ฟังด้วยนะ

บุญรักษาจ๊ะ

Angel พี่หลิง  :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 10, 2010, 10:43:58 am
ขอบคุณวาริและพี่หลิงมากนะจ๊ะ
สงกรานต์ไม่ได้ไปไหนค่า นอนชาร์จแบตตีพุงอยู่บ้านดีกว่า
เอาไว้นัดไปหาไรหม่ำๆ กันนะ .. คิดถึงๆ


ปล. ร้อนนี้มีกลอนเย็นๆ มาฝากด้วยจ้ะ

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/ice.jpg[/img]

สงกรานต์นี้สุดร้อน........เกินไป
อยากหม่ำน้ำแข็งไส......สักแก้ว
ร้อนกายเปิดแอร์ได้......เย็นฉ่ำ
แต่หากร้อนใจแล้ว........ช่วยด้วยอะไรดี(น้อ)?


อย่าลืมน้องสติกันนะคะทุกท่าน ^/\^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on April 10, 2010, 01:08:57 pm
 _/\_ ::33::

ป.ล. สงกรานต์นี้นอนตีแบตชาร์จพุง เอ้ย นอนชาร์จแบตตีพุงให้สบายนะครับคุณพิมพ์พลอย  ::115::
รักษาสุขภาพหน้าร้อนกันด้วยทุกคนนะครับ  _/\_ ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 13, 2010, 10:01:43 am
 ::33:: เปลี่ยนอาวุธในมือ เป็นการถือดอกไม้ มีน้ำใจให้อภัย เพื่อคนไทยรักกัน  ::33::

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/myking.jpg[/img]

สวัสดีปีใหม่ไทย
เรื่องร้ายๆ ให้ผ่านพ้น
คิดอภัยได้ทุกคน
เปรียบดังฝนชโลมเย็น

ดับร้อนแผ่นดินไทย
ด้วยน้ำใจมีให้เห็น
ที่สุดหยุดจองเวร
เพื่อไทยเป็นเช่นเคยมา

รักกันเถอะพี่น้อง
ด้ามขวานทองต้องรักษา
ปลูกต้นแห่งเมตตา
น้อมวันทาพ่อหลวงไทย :)

_/|\_  _/|\_  _/|\_  _/|\_
ธรรมรักษาทุกท่านนะคะ
- พิมพ์พลอย -
๑๓ เมษายน ๕๓
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on April 18, 2010, 11:32:44 am
เห็นภาพน้ำแข็งใสใส่น้ำแดงแล้ว ช่วยคลายร้อนไปได้เยอะเลยค่ะ  ::01::

ส่วนภาพพ่อหลวง ทำให้อบอุ่นใจมากเลยค่ะ พี่หลิงกับน้องเพิ่งจะพิมพ์หนังสือเรื่อง

"ครองใจคน" ให้กับคนตาบอดได้อ่าน เสร็จเมื่อวานนี้เองค่ะ  :)

เป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อหลวงและความรักที่พระองค์มีให้กับประชาชนในแผ่นดินไทยของพระองค์ท่าน

รวมทั้งความรู้สึกที่ลูกๆ มีต่อพระองค์ท่าน พิมพ์ไปอ่านไปก็รู้สึกสุขใจที่ได้เกิดเป็นคนไทย

และเป็นหนึ่งในลูกหลานของพ่อหลวงซึ่งเป็น "ผู้ให้" ตลอดกาล  ::33::

ลูกๆ คิดได้หรือยังคะว่า จะตอบแทนพ่อหลวงอย่างไร  :)

ขอให้ลูกๆ ทุกคนเป็นคนดี รักและสามัคคีกัน เพื่อทำให้พ่อหลวงของเราสบายใจ

และไม่ต้องเหนื่อยทั้งพระวรกายและจิตใจไปมากกว่านี้เลย  ::02::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Wari on April 23, 2010, 03:17:41 pm
ใช่ค่ะ ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองไม่ค่อยปกตินัก อยากให้เพื่อนมนุษย์ร่วมสังสารวัฏรักกันให้มากๆ และไม่ทำให้ในหลวงของเราต้องหนักใจค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 25, 2010, 11:29:40 am
เห็นด้วยกับพี่หลิงและวาริค่ะ ช่วงนี้ต้องนับว่าเป็นเวลาทดสอบ
ถือเป็นโอกาสบำเพ็ญขันติบารมี เมตตาบารมี ของชาวไทยทุกคน
สิ่งที่เราเผชิญอยู่น่าจะจัดเป็นกรรมมหาชนอย่างหนึ่งที่เราต้องร่วมเผชิญ
แต่ต้องไม่ลืมว่าทุกอย่างย่อมเกิดแต่เหตุและสมควรแล้วด้วยตัวมันเอง
ดังนั้น ก็อยู่ที่ตัวเราแล้วค่ะว่า จะเลือกลงไปร่วมร้อนกับเหตุการณ์
หรือถอยออกมารักษาใจให้เย็น และยอมรับสิ่งต่างๆ อย่างที่มันเป็น
ด้วยคาถาศักดิ์สิทธิ์ว่า "มันก็เป็นเช่นนั้นเอง" ..


ถึงข้างนอกจะร้อนแค่ไหน 
เพียงแค่หมั่นดูแลใจกันบ่อยๆ 
ความเย็นก็เกิดขึ้นทีละน้อย 
ได้ทันทีโดยไม่ปล่อยให้คอยนาน : )



มีกลอนดีๆมาฝากพี่น้องสองวันค่ะ ลองอ่านกันดูนะคะ

อนุโมทนาผู้สรรค์สร้างบทกลอนปริศนาธรรมบทนี้ 
อนุโมทนาหน่องที่นำมาแบ่งปัน 
และอนุโมทนากับทุกท่านที่อ่านและสดับฟังด้วยจริงใจนะคะ ^/\^



ปุจฉา : อะไรเอ่ย.. 4 คนหาม.. 3 คนแห่.. 1 คนนั่งแคร่.. 2 คนพาไป ? 

วิสัชนา : 

ปริศนาธรรมข้อหนึ่งพึงรู้จัก 
สี่คนมักแบกหามตามขานไข 
อีกสามคนแห่แหนสู่แดนไกล 
คนสุดท้ายนั่งแคร่แลสุขจริง 

คนสำคัญยังอีกสองต้องครวญคิด 
คู่ชีวิตมนุษย์เราเหล่าชายหญิง 
ใครใคร่รู้เนื้อความตามอ้างอิง 
โปรดอย่านิ่งติดตามอ่านกันต่อไป... 

สี่คนหามองอาจคือธาตุสี่ 
ดินน้ำดีลมไฟสุ่มเป็นกลุ่มใหม่ 
เกิดเป็นตน เป็นตัวมีหัวใจ 
เป็นผู้ดีเศรษฐีไพร่ได้ทุกคน 

สามคนแห่จริงแท้พระไตรลักษณ์ 
สมานสมัครเคียงคู่กันแบ่งปันผล 
อนิจจังไม่เที่ยงแท้แก่เหล่าชน 
เกิดกี่หนไม่พ้นแน่แก่เจ็บตาย 

ความไม่แน่แห่ตัวให้หัวหงอก 
หน้าขาววอกหนังย่นจนใจหาย 
ฟันก็โยกหูตึงหนักตาชักลาย 
เจ็บเจียนตายเพราะความแก่ช่างแย่จริง 

คนนั่งแคร่ให้เพื่อนแห่ได้แก่จิต 
ในชีวิตนายคือใจเป็นใหญ่ยิ่ง 
แคร่ที่นั่งคือร่างกายใด้พึ่งพิง 
กายหยุดนิ่งเมื่อจิตคล้อยลอยจากตัว 

สองคนส่งเกื้อหนุนคือบุญบาป 
ติดตามตราบชั่วนิรันดร์นั้นดีชั่ว 
บุญเสริมส่งให้มั่นใจไม่หวั่นกลัว 
แต่บาปชั่วช่วยกระหน่ำ ให้ช้ำใจ 

อันชีวิตของเราก็เท่านี้ 
จะแข่งดีอวดประชันกันถึงไหน 
จะอิจฉากล่าวโทษโกรธทำไม 
เมื่อจุดหมายสุดท้ายไม่ต่างกัน 

สาธุชนเราท่านนั้นถือพุทธ 
ใจผ่องผุดรู้ปล่อยวางรู้สร้างสรรค์ 
ใช้เมตตาข่มความโกรธไม่โทษกัน 
จึงมีวันพบแน่สุขแท้จริง 

_/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on April 27, 2010, 11:18:09 am
อุ๊กจัง เราเคยเห็นปริศนาธรรมนี้มาก่อน
แต่ไม่เคยจะจำได้เลย
ตอนนี้ะรู้สึกว่าจะจำได้เพราะกลอนนี้แหละจ้ะอนุโมทนาด้วย
ไปทอดผ้าป่ามาแล้วนะ
ทอดแบบเรียบง่าย
มีการเทศน์ เรื่องบุญคุณพ่อแม่ก่อนทอดผ้าป่าด้วย
อิ่มใจมากเลยจ้ะ อนุโมทนาด้วยกันนะ _/|\_
โอกาสหน้าก็บอกบุญเราได้เลยนะ
ขอชื่อที่อยู่อุ๊กด้วยได้ไหมจะส่งอนุโมทนาบัตรให้เป็นที่ระลึก
   กลอนอุ๊กเราเปิดอ่านทุกกลอนให้คนที่รู้จัก 2 คนฟัง
เชื่อมั้ยว่าอ่านทุกกลอนที่อุ๊กแต่งลงในกระทู้ให้เพื่อนฟังเลย
อยากตามเข้าไปอ่านใน FB ด้วย
ถ้าอนุญาติก็ add เรานะ
แล้วคุยกันใหม่จ้ะ
ขอบคุณที่แบ่งรอยยิ้มและความสุขใจให้เราในวันนี้จ้ะ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 28, 2010, 08:56:15 am
 ::33:: อนุโมทนากับยุและครอบครัวด้วยนะจ๊ะ สำหรับงานทอดผ้าป่า
เดี๋ยวจะส่งที่อยู่ให้หลังไมค์ละกันนะ

ยินดีต้อนรับจ้า ยุแอดมาได้เลยนะ search ตาม email ที่ส่งๆ ให้กันนั่นแหละ ; )
แต่ในนั้นอาจจะดูติงต๊องผิดแปลกไปจากคุณพิมพ์พลอยนิดหน่อยนะ (( ไม่หน่อยมั้ง ))
ยังไงเจอกันจ้า

::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on May 03, 2010, 03:11:09 pm
แปลกเนอะ เข้ามาในนี้ทีไร รู้สึกอบอุ่นจัง  ::01::
อาจเป็นเพราะเต็มไปด้วยจรัสแสงแห่งการแบ่งปัน
มีบุญให้ตักตวงเยอะแยะเรย
ขออนุโมทนากับทุกๆๆบุญเลยนะค้า 
_/\_ _/\_ _/\_

ปล..พี่ยุขา ถ้าได้เจอตัวจริงคุณพิมพ์พลอยแล้วอาจจะตกใจก็ได้นะ  :D :D :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on May 17, 2010, 04:18:07 pm
อยากให้ทุกคนได้อ่านกลอนนี้บ้างจัง โดยเฉพาะพวกผู้ชุมนุมและนักการเมืองทั้งหลาย เพราะจะได้ไม่ยึดติดกับสิ่งลวงๆ ทั้งหลายบนโลกใบนี้ แม้แต่ตัวของตัวเอง  :D

ปริศนาธรรมนี้หลวงพ่อจรัญเคยวิสัชชนาให้กับหนุ่มชาวสวีเดนที่ถามปุจฉานี้ แต่ไม่มีใครตอบได้ พอหลวงพ่อจรัญตอบไปว่า สี่คนหาม คือ ธาตุทั้งสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ซึ่งประกอบเป็นร่างกายเรา สามคนแห่ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ซึ่งก็คือพระไตรลักษณ์ ซึ่งเป็นสัจธรรมว่าไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน ทุกอย่างเป็นสิ่งชั่วคราวทั้งนั้น หนึ่งคนนั่งแคร่ ก็คือกายของเรา ส่วน สองคนหาม ก็คือบุญกับบาป
เมื่อพระจรัญตอบเสร็จ หนุ่มชาวสวีเดนคนนั้นก็ขอบวชที่วัดของท่านทันที  _/|\_

สรุปว่าร่างกายเรานี้ประกอบขึ้นมาจากธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ มารวมกัน และไม่มีอะไรคงทนถาวร เพราะทุกอย่างเป็นไปตามกฎของพระไตรลักษณ์ คือ ไม่เที่ยง ทนในสภาพเดิมไม่ได้ และบังคับไม่ได้ เมื่อร่างกายนี้หมดสภาพไปด้วยกฎพระไตรลักษณ์ ก็ไม่สามารถนำพาไปได้ สิ่งที่นำพาไปได้ก็มีแค่ บุญกับบาป เท่านั้น ไม่มีอย่างอื่นเลย ดังนั้น บุญกับบาปที่เราทำไว้ตลอดชีวิตเท่านั้นที่จะนำพาเราไปในภพภูมิที่เราสร้างหรือผ่อนเอาไว้ตลอดช่วงชีวิตที่เรามีอยู่  ::02::

ขอให้หมั่นสร้างบุญบารมีกันไว้ เพื่อวันข้างหน้าจะนำพาเราไปสู่ภพภูมิที่ดีขึ้น จนถึงซึ่งพระนิพพาน สาธุ  _/|\_

อาจจะเป็นธรรมะไปสักหน่อย แต่หวังว่าจะมีประโยชน์กับผู้อ่านบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ  ::01::

Angel หลิง

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on May 23, 2010, 10:36:13 am
โพสไว้ในโน้ตเฟสบุ๊ค อยากมาแชร์พี่น้องสองวันอ่านด้วยค่ะ :)


อยากเสริมข้อคิดบางอย่างกับนักภาวนาอย่างเราๆ เผื่ออาจจะช่วยให้ใจเย็นขึ้นมาได้บ้าง


จริงอยู่ที่วันนี้บ้านเมืองเสียหาย ดูจะหนักหนาเกินเยียวยา
ชวนให้ใจร่วมโกรธแค้น หดหู่ เศร้าหมอง บดบังความใสเดิม
เรามามองแบบนี้กันดีไหม ว่าทรัพย์สมบัติทางโลกที่สูญเสียไปนั้น
ไม่สามารถนำติดตัวพวกเราไปได้ซักอย่างเมื่อตายจาก
หากเราตั้งหลักมีสติ มองโลกตามความเป็นจริง
เราจะเห็นข้อดีอันดารดาษไปด้วยโอกาสจะบำเพ็ญบารมี
ไม่ว่าจะเป็น ขันติบารมี เมตตาบารมี อุเบกขาบารมี ทาน-ศีล-ปัญญาบารมี ..และอื่นๆ
และเชื่อไหมว่าเราสามารถพลิกเหตุการณ์ครั้งนี้ให้เป็นบุญใหญ่
แปรสภาพเป็นอริยทรัพย์มหาศาล ซึ่งตรงนี้ต่างหากที่จะสามารถติดตามเราข้ามภพข้ามชาติได้


ในทางกลับกัน หากเรายอมพ่ายแพ้ต่อพญามารที่คอยยืนหัวเราะเยาะสะใจ
ให้เราร่วมผสมโรงโกรธแค้น เศร้าหมองกับเหตุการณ์นี้ไปด้วยละก็
เราจะไม่เพียงเสียทรัพย์ทางโลก
แต่ยังจะเสียอริยทรัพย์ที่เราสู้อุตส่าห์เก็บหอมรอมริบมาอย่างยากลำบากไปด้วย
เมื่อรู้แบบนี้แล้ว อย่ายอมแพ้นะ เข้มแข็งเข้าไว้ .. เชื่อมั่นในศักยภาพตัวเองให้มาก ..
อยู่ที่เรานะ เราเลือกได้ ^^v


พวกเรายืนอยู่ ณ จุดนี้ ถือว่าเป็นจุดที่โชคดีกว่าใครอีกหลายคน อย่าปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปนะคะ
ทั้งเป็นโอกาสอันดีที่จะช่วยกันเป็นพยานให้กับพระพุทธเจ้า ว่าธรรมะของท่านช่วยรักษาเราได้จริงๆ


ธรรมะคุ้มครองทุกคนค่ะ
aOOkiE~*
20.5.10
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on May 23, 2010, 10:42:08 am
:)

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/Flame.jpg[/img]


ไฟนอกเผามอดไหม้....ลุกลาม
ยังช่วยหยุดด้วยน้ำ.....ดับได้
ไฟในลุกสุดห้าม.......ร้อนรุ่ม
ร่วมก่อน้ำใจให้........ดับด้วยอภัยกัน : )



พิมพ์พลอย
22.5.10
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on June 04, 2010, 07:59:41 pm
ถ้าพี่ได้อ่านข้อความที่น้องอุ๊กโพสไว้ใน facebook ก่อน หรือน้องอุ๊กออกข้อความนี้ก่อนก็ดีสิ

แต่ไม่ทันแล้วล่ะ เพราะใจพี่เศร้าหมองตอนเหตุการณ์ไม่สงบช่วง 2 อาทิตย์ก่อน ส่งผลกระทบกับร่างกายและจิตใจ จนเป็นโรคกรดไหลย้อนแล้วค่ะ

รู้เลยว่าเรายังฝึกได้ไม่ดีพอ เพราะใจเรายังมีโมหะอยู่มาก ถึงจะพยายามบอกตัวเองว่าอย่าเครียด อย่าโกรธ อย่าเกลียด แต่ก็สุดจะทนจริงๆ ค่ะ เพราะรุนแรงมากกว่าครั้งไหนๆ ที่เคยเกิด แถมเกิดใกล้บ้านและที่ทำงานด้วย ทุกอย่างใกล้ตัวมากๆ ใจเรายังตั้งรับไว้ไม่ดี ก็เลยได้รับผลกระทบเต็มๆ ค่ะ

ยังไงก็จะพยายามตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมต่อไปค่ะ เป็นกำลังให้พี่ด้วยนะ

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 09, 2010, 08:46:46 pm
 ::33:: เข้มแข็งนะคะพี่หลิง.. หายเร็วๆ นะจ๊ะ ;)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on June 09, 2010, 08:47:38 pm
HBD ย้อนหลังครับคุณพี่พิมพ์พลอย  ::33:: ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 17, 2010, 10:52:37 am
 ::01:: ขอบใจจ้า ..
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on June 24, 2010, 04:31:39 pm
Thank you หลายๆ จ้าน้องอุ๊ก

พี่อาการดีขึ้นแล้ว ได้กำลังใจจากเพื่อนๆ และซีดีธรรมะของพี่หมอ ทำให้มีสติขึ้นเยอะค่ะ

ขอบใจมากนะจ๊ะ

พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 27, 2010, 11:01:12 am
อีกหนึ่งเดือนก้อจะถึงช่วงเข้าพรรษากันแล้ว..
เวลาหนึ่งปีนี่ก้อผ่านไปไวจังเนอะ ^^

ปีนี้พี่น้องสองวันฯ ตั้งใจจะทำอะไรกันบ้างเอ่ย อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
ส่วนพิมพ์พลอยคิดเอาไว้แล้วล่ะ ไว้มาดูกันว่าจะทำสำเร็จมั้ย ; )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 08, 2010, 09:13:08 pm
ไม่มีกลอนมาฝากพี่น้องกันนานแล้วเนอะ
พอดีวันก่อนรับปากเพื่อนจะแต่งกลอนตามคำขอให้..
ไหนๆก็แต่งแล้ว แอบมาแปะให้อ่านกันด้วยดีกว่า ^^


[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/boat.jpg[/img]


เรือเปล่ากลางแม่น้ำ.......ลอยมา
ไร้ซึ่งใครนำพา............พึ่งได้
ย่อมไหลล่องตามยถา......หมดสิทธิ์ บัญชา
อาจติดหินกิ่งไม้...........หล่มน้ำอันตราย

หากแม้เรือเปล่านั้น........เพียงมี คนพาย
ยังอาจเลือกทางดี.........เปลี่ยนได้
เพียรสู้ออกแรงหนี.........ทวนกลับ
ย่อมห่างจากภัยร้าย.......ผ่านได้ปลอดภัย


- พิมพ์พลอย -
3 กรกฎาคม 53


Thanks Patty & p'Vuddy for the request & nice photo~* ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on July 09, 2010, 03:26:30 pm
ขอบคุณที่เตือนนะครับ ว่าปีนี้จะทำอะไรดี

เดาเอาเองว่า
กลอนสี่บทนี้ซ่อนความหมายไว้ให้คิดต่อว่า
ใครเป็นผู้ถือพายพาชีวิตของเราไปกันแน่
ระหว่างสติกับกิเลส

ไปก่อนครับกลัวเดาผิด
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on July 15, 2010, 12:16:26 pm
 :D :D :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 24, 2010, 11:11:48 am
พี่หมอคะ.. จะว่าไปที่เดามาเป็นข้อคิดที่น่าสนใจมากค่ะ
ที่ว่าเราจะให้ใครเป็นคนพายระหว่างสติกับกิเลส..
ของพิมพ์พลอยมองง่ายๆตามความหมายกลอนว่า
ถ้าเราเกิดมาเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ เปรียบได้กับเรือเปล่า
ไม่สามารถฝึกฝนบังคับอะไรได้ ต้องปล่อยไปตามกระแสกิเลสพาไป
แต่ถ้าเราเกิดเป็นมนุษย์ทั้งที แม้ไม่ใช่ทุกคนจะรู้วิธีพายเรือ
แต่เราก็ได้ชื่อว่ามีโอกาสจะเรียนรู้และฝึกฝนวิธีหลบเลี่ยงอันตราย
ไม่ยอมแพ้และไหลไปตามกระแสน้ำโดยไม่รู้ว่ามันจะพาไปไหนบ้าง
จริงอยู่ที่เรือแต่ละลำ ไม่สามารถเลือกทิศกระแสน้ำ สุดแต่มันจะพาไป
แต่อย่างน้อย การรู้วิธีบังคับเรือก็น่าจะพอช่วยผ่อนหนักเป็นเบาได้บ้าง

หลายคนประมาท ไม่ฝึกพายเรือเพราะคิดว่าไม่ต้องเหนื่อยออกแรง
มัวชื่นชมวิวทิวทัศน์รอบข้าง ไม่เคยคิดว่าอาจมีน้ำตก น้ำวน โขดหิน กิ่งไม้
กว่าจะรู้ตัวว่าต้องเจออันตราย ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว..


อีกสองวันจะเข้าพรรษาแล้ว ขออนุโมทนาให้กับทุกความตั้งใจดีๆ ของทุกคนด้วยนะคะ
ธรรมรักษาค่ะ :) 
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on July 25, 2010, 09:26:12 pm
ดีจ้าน้องอุ๊ก กลอนไพเราะและมีความหมายดีค่ะ ::12::

พวกเราโชคดีที่เกิดเป็นมนุษย์ เรามีโอกาสเรียนรู้เพื่อมีสติ ไม่หลงมัวเมาไปกับกิเลส

ถ้าเป็นสัตว์เดรัจฉาน ไม่มีโอกาสเรียนรู้ ได้แต่ทำตามสัญชาตญาณ หลงไปกับกิเลสได้ง่าย

และทำบาปได้ง่ายด้วยเช่นกัน แต่สัตว์เลี้ยงที่บ้าน เขายังโชคดีหน่อยที่มีคนดูแลเอาใจใส่

และไม่ต้องทำบาปมากเหมือนสัตว์อื่นๆ

ขอให้พวกเราทุกคนนำพาชีวิตของตนเองไปในทางที่ถูกต้อง ไม่ประมาทกับการใช้ชีวิต

และหมั่นเจริญสติในชีวิตประจำวันด้วยนะคะ  ;)

บุญรักษาค่ะ  ::33::

Angel หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on July 26, 2010, 09:17:46 pm
เข้ามายิ้มกับความอบอุ่นของพี่ๆในบอร์ดนี้ เกือบจะหนึ่งปีแล้ว
ยังคงมีมิตรภาพดีดีอยู่ไม่เสื่อมคลาย
::01:: ::01:: ::01::

และเป็นกำลังใจให้ในวันเข้าพรรษาค่า
::33:: ::33:: ::33::

อนุโมทนากับบุญทุกบุญเลยนะคะ ((แอบงก)) อิอิ
  _/\_ _/\_ _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 27, 2010, 09:20:51 pm
^_______^,,

สู้ๆด้วยกันพรรษานี้นะตัวเล็ก~
พี่หลิง.. อนุโมทนากับความตั้งใจดีๆสำหรับพรรษานี้ด้วยนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on July 29, 2010, 03:51:02 pm
เพิ่งเข้าใจความหมายที่แท้จริงของผู้ประพันธ์ นะครับดีมากๆเลย
ในกระแสของโลกนี้  ยากที่เราจะเลือกกระแสน้ำได้   เรือชีวิตของเรา
จะประคองไปได้อย่างไร  ถ้าเราไม่รู้ทิศที่จะไป  ไม่รู้วิธีฝ่าคลื่นลม
ไป  แถมไม่นานเราเองก็ต้องจากเรือและกระแสน้ำไป

ชีวิตนี้อาศัยพระธรรมเป็นแผนที่  อาศัยครูอาจารย์เป็นคนสอนให้พาย
เรือ  มีสติเป็นคนพายเรือ  มีความเพียรเป็นใบพาย   อาจพาชีวิตให้ถึง
ฝั่งของแม่น้ำได้ก่อนที่เรือจะจมลงไปเพราะผุพัง

เขียนพรรณาไปเรื่อยเปื่อย   ยังนึกไม่ออกเลยว่าเข้าพรรษาปีนี้จะทำอะไร
ดี  เพื่อนๆคนไหนอธิษฐานอะไรไว้บ้างช่วยบอกกันบ้างจะได้ร่วมอนุโมทนา
ด้วยอีกคนครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 30, 2010, 07:54:16 pm
"ชีวิตนี้อาศัยพระธรรมเป็นแผนที่  อาศัยครูอาจารย์เป็นคนสอนให้พาย
เรือ  มีสติเป็นคนพายเรือ  มีความเพียรเป็นใบพาย   อาจพาชีวิตให้ถึง
ฝั่งของแม่น้ำได้ก่อนที่เรือจะจมลงไปเพราะผุพัง"

โมทนานะคะพี่หมอ ^/\^

เข้าพรรษานี้พิมพ์พลอยตั้งใจไว้สองเรื่องใหญ่ๆ ค่ะ
1. งดทานเนื้อสัตว์ ยกเว้นเนื้อปลา ทุกวัน ตลอดเข้าพรรษา
โดยที่วันพระและวันพุธ(วันเกิด) ก็ยังคงทานมังสวิรัติเช่นเดิมค่ะ

2. ตั้งใจรวบรวมกลอนที่แต่งไว้ตามที่ต่างๆ มาเขียนลงในสมุด
เผื่อเอาไว้อาจได้มีโอกาสแจกเป็นธรรมทานต่อไปค่ะ
(ประมาณว่าไม่ได้เริ่มซะทีเลยถือโอกาสเข้าพรรษานี้น่ะค่ะ)

ปล. ได้ชวนเพื่อนๆ ร่วมทานแบบข้อหนึ่งตลอดทั้งพรรษาอีก 3 คนด้วยค่ะ ^^
ปล.2 ธรรมรักษาทุกคนนะจ๊ะ :)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on August 02, 2010, 03:45:32 pm
โมทนาด้วยนะครับน้องพิมพ์พลอย  ไม่ง่ายเลยนะครับถ้าไม่ตั้งใจจริง
เป็นกำลังใจให้ทำได้สำเร็จตามที่ตั้งใจไว้  _/\_ _/\_ _/\_

ขอบคุณที่ช่วยบอกให้ทราบ  จะได้เป็นกำลังใจกับเพื่อนๆทุกคนที่ตั้งใจ
จะทำความดีในพรรษานี้ต่อไป  ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on August 03, 2010, 03:59:28 pm
โมทนากับความตั้งใจดีๆ ด้วยค่ะคุณพิมพ์พลอย
ขอให้ประสบความสำเร็จที่ดังตั้งใจค่ะ
ว่าแต่จะได้อ่านกลอนที่รวบรวมด้วยหรือไม่ค่ะ...
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 04, 2010, 02:18:55 pm
ขอบคุณพี่หมอกับคุณแดงมากค่า ^/\^
ส่วนเรื่องกลอน.. ก้อต้องรอดูกันต่อไปจ้ะ ว่าจะสำเร็จไหม อิอิ  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 04, 2010, 03:32:39 pm
อนุโมทนากับน้องอุ๊กที่ตั้งใจทานมังสวิรัติต่อและยังงดเนื้อสัตว์ในช่วงเข้าพรรษานี้ด้วยค่ะ  _/|\_

พี่หลิงเองอยากจะงดเนื้อสัตว์ แต่ก็ยังติดในกิเลสอยู่ เพราะคุณแม่ทำกับข้าวอร่อย  ::115::

แต่ก็ลดๆ เนื้อสัตว์ลงบ้างแล้วค่ะ ทานแต่น้อยลง แต่ยังคงทานมังสวิรัติทุกเช้าได้อยู่

ยกเว้นวันที่ไปสัมมนานอกสถานที่ค่ะ ก็ยืดหยุ่นได้บ้างเนอะ  :D

ส่วนเรื่องกลอน เคยคิดว่าจะช่วยน้องอุ๊กรวบรวม แต่ไม่สำเร็จ เพราะงานทางโลกเยอะมากค่ะ

น้องอุ๊กตั้งใจดี ค่อยๆ รวบรวมให้สำเร็จ วันหนึ่งคงได้เห็นหนังสือน้องอุ๊กนะจ๊ะ  ::12::

บุญรักษาจ๊ะ

Angel พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on August 04, 2010, 03:35:46 pm
ตั้งใจจริงก็สำเร็จไปครึ่งแล้ว  ที่เหลือก็แล้วแต่เหตุปัจจจัยเนอะ

สวัสดีครับน้องหลิง ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 04, 2010, 07:27:26 pm
เห็นด้วยกับพี่หลิงค่าว่ายืดหยุ่นหน่อยก็ดี แต่เราไม่ย่อหย่อนเนอะ ; )
ทานมังฯ แบบนี้ กัลยาณมิตรที่ทำงานมีส่วนช่วยมากค่ะ
เท่าที่ผ่านมาค่อนข้างหายห่วง แต่กำลังจะเจอบทโหดในไม่ช้า
เพราะลางานกลับไปเยี่ยมแม่วันแม่หนึ่งสัปดาห์
แม่ต้องเตรียมอาหารของโปรดน่าทานไว้ให้เพียบบบบ
ซึ่งคงต้องคอยดูจิตดูใจความอยากทานเอาไว้ดีๆ อ่ะค่ะ เง้อ~

ขอบคุณทุกคนสำหรับกำลังใจเกี่ยวกับหนังสือกลอนเฉพาะกิจด้วยนะคะ
ถ้าคลอดเมื่อไหร่ รับรองจะเอามาให้ร่วมอนุโมทนากันแน่นอนค่า

^/\^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Angel on August 05, 2010, 05:10:09 pm
จ๊ะ เดินสายกลางดีที่สุด ไม่ตึงไม่หย่อนจนเกินไป แม่พี่มักสอนเสมอจ๊ะ ::01::

กลับบ้านไปกราบแม่ทั้งที ถ้าแม่ทำอาหารของโปรดให้ทาน ก็ทานให้แม่ชื่นใจหน่อยล่ะกันนะ  ::33::

ทุกอย่างยืดหยุ่นได้ แต่อย่าติดลมกินมากเกินไป แค่พอดีๆ นะจ๊ะ หุ่นจะได้เพรียวเหมือนเดิม

โชคดีจ๊ะ เดินทางปลอดภัยนะ กลับมาอย่าลืมเล่าให้ฟังด้วย  :)

บุญรักษา ธรรมคุ้มครองค่ะ 

Angel พี่หลิง
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sun on August 08, 2010, 12:51:25 am
ขอให้ประสบความสำเร็จตามตั้งใจครับ _/|\_
ผมก็จะพยายามทานมังสวิรัติในวันพุธเพราะเป็นวันเกิดผมเหมือนกันครับ
เห็นกลอนเกี่ยวกับเรือของคุณพิมพ์ และจระเข้ของคุณหมออิกคิว
แล้วผมนึกแต่งกลอนได้แบบนี้ครับ
ลมเอย..ลมพัด...
..พัดมาพัดไป อ่อนไหวโอนเอน
เรือน้อยโงนเงน จะจมไหมหนอ
.........
คลื่นซัดพัดสาด ก็ยังไม่ท้อ
รีบจ้ำพายต่อ จระเข้กำลังมา... ::115::
.......

ปล.คุณพิมพ์ครับ หัวใจไม่ใช่ของเราแต่ถือไว้นานๆจะหนักบ้างหรือเปล่าน้อ  :D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 08, 2010, 10:21:51 am
..มองมามองไป ไม่ใช่นี่นา
ขอนไม้ธรรมดา อุตส่าห์รีบพาย..

..จิตเราเกเร จระเข้ที่ไหน
ปรุงแต่งเรื่อยไป ไม่ไหวจะเคลียร์..

อิอิ~^^

ปล.ก็มีเมื่อยบ้างอะไรบ้างอ่ะค่า แต่ยังวางไม่ได้.. ก็แค่รู้เนอะ : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on August 11, 2010, 03:27:36 pm
มาแอบฟังเพื่อนๆ คุยกัน

เอ มีจระเข้ของเราด้วย ^^

ขอให้มีความสุขและกลับมาอย่างปลอดภัยนะครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 11, 2010, 09:23:42 pm
ปีนึงผ่านไป ไวเหมือนโกหก
วันแม่กันอีกแล้วเนอะ..

ปีนี้ลองทำการ์ดทำมือให้แม่หนึ่งใบ
แอบมาแปะไว้ที่นี่ก่อน.. เขินอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ^^"


[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/mom2.jpg[/img]


ก้าว..?

ย้อนดูรูปเมื่อครั้ง..........เยาว์วัย
เพียงแค่ขั้นบันได.........มิอาจข้าม
ด้วยมือแม่ประคองไว้.....ให้มั่น
ไม่หวั่นไม่ครั่นคร้าม.......ก่อนก้าวปลอดภัย : )   


-พิมพ์พลอย-
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๓

::33:: สุขสันต์วันแม่นะคะ ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: poonsri on August 17, 2010, 11:15:56 pm
กลอนเพราะ รูปสวย คนในรูปก็น่ารัก ::115::
มีโอกาสเป็นรูปเล่มเมื่อไหร่ บอกเด้อ พี่จะร่วมอนุโมทนาด้วย

เข้าพรรษปีนี้ พี่ตั้งใจจะทานเนื้อสัตว์ให้น้อยลง จนถึงไม่ทานเนื้อสัตว์เลย ยกเว้นปลาค่ะ
ส่วนวันพระ ก็พยายามงดเนื้อสัตว์ทุกชนิดค่ะ
แต่ก็มียืดหยุ่นบ้าง ถ้าโอกาสไม่อำนวยค่ะ
_/|\_ทุกเช้าวันอาทิตย์ ก็จะไปทำบุญ นั่งสมาธิที่วัดค่ะ (วัดป่า แต่อยู่ในเมือง)
ว่าจะหาโอกาสไปสวดมนต์เย็นที่วัดนี้ ก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลยจ้ะ

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 20, 2010, 02:14:14 pm

^____________^,,

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/friend.jpg[/img]

เพื่อน...

ยืนมองอยู่ไม่ใกล้........ไม่ไกล
คอยช่วยเหลือห่วงใย....ไม่น้อย
ยามเราไม่สบายใจ......เป็นเพื่อน คอยปลอบ
อยากเอ่ยคำสักร้อย.....หมื่นถ้อยขอบคุณ : )


::33:: พิมพ์พลอย ::33::
๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๓
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 22, 2010, 12:22:16 pm
 ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on August 23, 2010, 11:30:31 am
วาดภาพเองด้วยหรื่อเปล่า น่ารักจังค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on August 23, 2010, 03:56:09 pm
มาชมกลอนไพเราะๆ ภาพสวยๆ ครับ

โมทนากับพี่พูลศรีด้วยนะครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 14, 2010, 11:39:12 am
ไม่ได้วาดภาพเองจ้ะ แต่เห็นว่าเข้ากับกลอนดีเลยจิ๊กจาก internet มา (แง้วว)
_/|\_ ขออภัยและขอบคุณเจ้าของภาพไปพร้อมกัน ณ ทีนี้เลยนะค้าาา..

พอดีเพิ่งทราบจากยุทาง message ว่า reply กระทู้ไม่ได้ เลยเพิ่งสังเกตเหมือนกัน
แจ้งทางทีมงานแล้ว ก็ปรากฏว่าตอบได้เลย รวดเร็วทันใจมาค่า ขอบคุณทีมงานมา ณ ที่นี้ด้วยนะค้า

ช่วงนี้ข่าวว่าไข้หวัดระบาดใหญ่เลย ยังไงรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
ธรรมรักษาค่ะ : )
::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: admin on September 14, 2010, 11:43:42 am
ขออภัยในความไม่สะดวกสำหรับสมาชิกที่ reply ไม่ได้ด้วยนะครับ พอดีพึ่งทราบเหมือนกัน
ถ้าคราวหลังเจอปัญหา สามารถส่ง PM มาหาที่ผมได้เลยนะครับ ขอบคุณครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: somsri99 on September 17, 2010, 09:08:49 pm
ดีจังค่ะ จะเก็บไปใช้ในชีวิตประจำวันเลยล่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on September 27, 2010, 03:57:15 pm
แวะมาทักทายครับ ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SLK on October 23, 2010, 08:51:13 pm
เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ เพิ่งเข้ามาในห้องสนทนาเป็นวันแรก ลองอ่านข้อความที่ post   ไว้เจอกลอนของคุณพิมพ์พลอยเลยนะจังงัง ต้องรีบเข้ามา post ทั้งที่ยังอ่านไม่จบหน้าแรกเลย เพราะมากและเก่งมากๆเลยค่ะ อนุโมทนาค่ะ  _/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 26, 2010, 01:40:37 pm
ก่อนอัพเดทความคืบหน้าสำหรับความตั้งใจในช่วงเข้าพรรษาปีนี้..
ต้องขอทักทายสมาชิกใหม่ที่บังเอิญหลงเข้ามาในกระทู้นี้ก่อนนะคะ :D

สวัสดีคุณ somsri99 และ คุณ SLK ด้วยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ ทำพิมพ์พลอยปลื้มอีกแล้ว อนุโมทนาด้วยค่ะ

สวัสดีพี่หมออิกคิว คุณแดง พี่พูนศรี น้องสิทธิ์ พี่หลิงด้วยค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันเป็นประจำค่า ^/\^


สรุปความเป็นไปสำหรับความตั้งใจที่ตั้งเอาไว้ช่วงเข้าพรรษา ทำได้ผ่านไปด้วยดีค่ะ
ดีใจที่ได้บำเพ็ญขันติบารมี สัจจะบารมี และได้ดูจิตดูใจตัวเองมากพอควร
รู้สึกว่าตัวเองแข็งแรงขึ้น ปีหน้าก็ว่าจะลองตั้งใจทำอะไรใหม่ๆ ดูอีก แต่ต้องลองดูว่าช่วงนั้นฮึดอยากลองอะไรเนอะ..

ส่วนการรวบรวมกลอนมาเขียนเป็นหนังสือนั้น..
พิมพ์พลอยก็รวมกลอนมาได้ครบแล้วนะคะ print ออกมาแล้ว
เพียงแต่เขียนด้วยลายมือตัวเองยังไม่หมดเท่านั้นเอง
เพิ่งรู้ว่ามันเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ..
เอาเป็นว่า ก็ยังดีที่ได้เริ่มต้น .. จะทำต่อไปและจะแต่งกลอนเพิ่มอีกเรื่อยๆ นะคะ


เจริญในธรรมกันทุกท่านนะคะ : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SLK on October 26, 2010, 08:54:09 pm
อุ๊ย! เพิ่งดื่มด่ำกับกลอนของคุณพิมพ์พลอยไปได้แค่ 8 หน้าเอง จะมีแบบรวมเล่มจริงๆด้วย งั้นก็ขอแสดงความชื่นชมกับคุณพิมพ์พลอยและทีมเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านที่ร่วมด้วยช่วยกันนะคะ ตั้งตารอชมผลงานอยู่ค่ะ ลายมือคุณพิมพ์พลอยสวยดี ชอบค่ะ แต่ระหว่างรอก็ขอนุญาตดื่มด่ำกับกลอนเพราะๆทางเว็บไปก่อนนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: อิกคิว on November 15, 2010, 04:26:47 pm
สวัสดีคุณ พิพม์พลอย  สวัสดีคุณ SLK

แหมมีคุณ SLK มารอชมผลงานซะแล้ว
เอาใจช่วยให้เป็นรูปเล่มไวๆนะครับ ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on November 18, 2010, 12:49:25 pm
ผ่านช่วงเข้าพรรษาแล้ว
อนุโมทนากับความตั้งใจของพี่พิมพ์พลอยด้วยคนค่า 
_/\_ _/\_ _/\_

แวบเข้ามาส่งกำลังใจดวงใสๆ ให้พี่พิมพ์พลอย
เกิดแรงฮึดจนทำหนังสือรวมเล่มสำเร็จนะค้า
::33:: ::33:: ::33::

ว่าแต่ถ้าทำเสร็จแล้ว ขอเค้าเล่มนึงด้วยน้า  ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SLK on November 21, 2010, 03:52:53 pm
เข้ามาชะเลีย เชียร์ เชียร์ ตั้งตารอค้าาาา... 0_0 ... สวัสดีค่ะ คุณอิกคิว
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 03, 2010, 09:56:52 pm
หลังจากที่แอบลองทำการ์ดทำมือวันแม่ไปแล้วเมื่อเดือนสิงหา..
วันพ่อปีนี้ก้อเลยแอบเตรียมการ์ดทำมือวันพ่อให้บ้าง (( เดี๋ยวพ่อจะแอบน้อยใจ อิอิ ))

สุดท้าย.. ก้อไปเจอภาพเก่าที่พิมพ์พลอยชอบมากๆ ใบนึง
เวลาดูภาพนี้ทีไร ก้อมักจะยิ้มตามเจ้าเด็กในภาพเสมอๆ เลย
ตอนนั้นก้อยังไม่ค่อยแน่ใจว่าทำไมถึงได้ยิ้มแฉ่งขนาดนั้นกันนะ
แต่มาวันนี้.. คิดว่าเข้าใจแล้วล่ะ.. เนอะ ; )


[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/dad3.jpg[/img]


ยิ้ม..

รายล้อมด้วยดอกไม้.........รอบกาย
ชูช่อเชิดเฉิดฉาย.............ยอดหญ้า
แต้มแต่งโลกสดใส...........เริงรื่น
หยิบยื่นยิ้มแต้มหน้า..........เด็กน้อยเบิกบาน

หากแต่หมื่นดอกไม้..........นานาพันธุ์
ไม่เท่าหนึ่งคนนั้น.............อยู่ใกล้
มือพ่อกอดประคองฉัน........อบอุ่น
เพียงเท่านี้ที่อยากได้.........หนึ่งยิ้มอิ่มเอม : )



สุขสันต์วันพ่อ ^^
ธรรมะรักษานะคะ


-พิมพ์พลอย-
๕ ธันวาคม ๒๕๕๓



::33:: ขอบคุณทุกกำลังใจที่ช่วยกันลุ้นเรื่องหนังสือของพิมพ์พลอยนะค้า..
ก็... ลุ้นกันต่อไปก่อนเนอะ.. อิอิ ^^"
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 11, 2010, 07:34:49 am
แถมเนื้อหาในการ์ดอีกนิดนึงค่ะ ; )

'ก ข ค ง จ' พ่อสอนไว้
ท่องขึ้นใจ ให้ดี มีคุณค่า
หลักง่ายๆ จำได้ ทุกเวลา
อยากรู้ว่า อะไรบ้าง มาดูกัน

เริ่มจาก ก. คือ 'กิน' ให้พอดี
ข. ตัวนี้ คือ 'ขยัน' อย่าเกียจคร้าน
ค. 'ความเครียด' จงปล่อยทิ้ง ไปทุกวัน
อย่าเก็บมัน ให้ทำร้าย ใจของเรา

ง. คือ 'งด' สิ่งไม่ดี ทุกๆอย่าง
จ. คือ 'ใจ' ที่ปล่อยวาง ไม่หมองเศร้า
หมั่นทำใจ ให้เบิกบาน ทุกค่ำเช้า
ความสุขเรา ก็หาได้ ไม่ไกลเกิน


^______^,,


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: iamtuk on December 17, 2010, 08:03:33 pm
หลงมา แต่โดนใจมาก กำลังพยายามทำบททดสอบ ข้อความดี ดี ช่วยได้มากทำให้คิดและตระหนักชัดขึ้น ขอบคุณที่แบ่งปัน
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 20, 2010, 07:17:58 pm
ขอบคุณคุณ iamtuk ค่ะ
ขอให้ธรรมะคุ้มครองนะคะ : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SLK on December 27, 2010, 03:16:41 pm
นับถอยหลังเข้าปี 54 ก็อีก 5 วัน พร้อมกันนี้ก็นับถอยหลังรอรวมเล่มกลอนของคุณพิมพ์พลอย ว่าแต่ต้องนับกี่วันหนอ วานผู้รู้ช่วยตอบ อ่ะแซวเล่นค่ะเพิ่มความครึกครื้น...คึกคักค่า... ::01::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 31, 2010, 12:57:47 pm
หวา.. เหมือนมีใครมาทวงต้นฉบับเลย อิอิ
สำหรับการรวมเล่มกลอน พิมพ์พลอยเองก็ไม่รู้ว่ามีขั้นตอนยุ่งยากยังไงบ้าง
เอาเป็นว่า จะลองรวมใส่ใน page ของ facebook ไปพลางๆ ก่อนละกันนะคะ
ใครยังไม่มี facebook คงต้องรบกวนไปสมัครสมาชิกก่อนจ้ะ


http://www.facebook.com/Piimplloy



[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/newyear2554.jpg[/img]

งานเลี้ยงย่อมผ่านพ้น....เลิกรา
ร่วมกล่าวคำอำลา........เพื่อนพ้อง
เตรียมรับสิ่งใหม่มา......ต้องเปลี่ยน
แต่รักดุจพี่น้อง...........จะอยู่ยั้งยืนนาน


สวัสดีปีใหม่ 2554 :)


-พิมพ์พลอย-
31 ธันวา '53

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on December 31, 2010, 03:32:12 pm
สวัสดีปีใหม่ครับ ^___^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 03, 2011, 11:48:50 am
สวัสดีปีใหม่จ้าสิทธิ์~*  :)


เวียนพบ เพื่อเวียนพราก
เจอแล้วจาก ฉากซ้ำซ้ำ
รู้จัก รู้จดจำ
แล้วตอกย้ำ ว่าต้องเลือน

เวลา แม้ช่วงสั้น
ยังหมายมั่น ความเป็นเพื่อน
นับวัน ผันผ่านเดือน
เวลาเคลื่อน เลื่อนเป็นปี

หนทาง แม้ยาวไกล
อย่าถอดใจ อย่าถอยหนี
เพียรทำ วันนี้ดี
ผลพรุ่งนี้ ย่อมสวยงาม : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on January 15, 2011, 05:22:21 pm
ได้อ่านแค่หน้าสุดท้าย
แต่อิ่มใจเกินจะกล่าว
ชื่นชมทุกเรื่องราว
ที่ได้เฝ้าติดตามมา
ยามสุขหรือหรือยามทุกข์
ก็ล้วนฉุกสร้างคุณค่า
ยินดีและปรีดา
ทางข้างหน้าไม่มืดมน
ขอเป็นกำลังใจ
ให้ก้าวไปงามสง่า
ข้ามพ้นทุกข์วัฏฏา
เข้าสู่สุขนิจนิรันดร์ ::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 23, 2011, 09:04:29 pm
 ::33::
Many thanks ja, Yu : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: yuwa on January 24, 2011, 08:40:36 am
you are welcome jaaaa ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 03, 2011, 12:53:41 pm
กลอนเก่าเล่าใหม่..  ::33::

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/onesmile.jpg[/img]


หนึ่งยิ้ม อิ่มเอมใจ
ตวงตักไว้ ยามใจท้อ
สิบถ้อย ร้อยคำยอ
ไม่คิดขอ รอยิ้มมา

เพียงหนึ่ง ซึ่งจริงใจ
สะสมไว้ ให้คุณค่า
ก้าวผ่าน วันเวลา
อย่างช้าๆ ทว่าอุ่นใจ

พันหมื่น คำชื่นชม
อาจสุขสม อุราได้
แต่เปรียบ เทียบหนึ่งใจ
แลกได้ไหม กับใจจริง

หนึ่งยิ้ม ปริ่มไมตรี
รู้สึกดี ปรีดายิ่ง
ผ่อนคลาย ได้พักพิง
ไม่ทอดทิ้ง กันและกัน

ส่งต่อ รอยิ้มเพิ่ม
ค่อยๆ เสริม เติมเชื่อมั่น
ยิ้มสุข ทุกคืนวัน
ร่วมแบ่งปัน กันต่อไป

ยิ้มตอบ และขอบคุณ
ทุกแรงหนุน ให้ยิ้มได้
ยิ้มหวาน เบิกบานใจ
โลกสดใส ไร้ภัยพาล : )

พิมพ์พลอย
12.9.2009




เคยได้ยินได้ฟังบทความที่ให้ข้อคิดที่ดีมากๆ หนึ่งบท
เกี่ยวกับเรื่องราวของรอยยิ้ม ... "หนึ่งยิ้ม"

ประมาณว่า ให้เราลองเปลี่ยนมุมมองในชีวิต
"ด้วยใจและวิธีคิด" ของเราเอง

ไม่ว่าเหตุการณ์ใดก็ตามที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรานั้น
แม้มันจะร้ายหรือจะดีแค่ไหน
ให้พยายามลองหามุมที่ทำให้เรายิ้มกับมันให้ได้
เพียงแค่เรื่องเดียวเท่านั้น
เหตุการณ์ทุกอย่างล้วนมีเรื่องที่ทำให้เรายิ้มได้ทั้งนั้น
แม้จะเป็นทุกข์ปางตาย แต่ลองมองดูให้ดี
เราจะเห็นว่าในความทุกข์นั้น
ยังคงมีเรื่องราวของ "หนึ่งยิ้ม" ซ่อนอยู่เสมอ

เพียงเท่านี้ จิตใจของเราก็จะอ่อนโยนลง
พร้อมกันกับความแกร่งที่เพิ่มขึ้น.. ทุกขณะ
ส่งให้พร้อมจะมีกำลังใจก้าวเดินทางไกลต่อไปข้างหน้า

มาลองหา "หนึ่งยิ้ม" ของเราให้เจอกันนะ : )


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: gabrielbeckham on February 25, 2011, 02:14:15 am
Great post! I had fun reading it. ;D
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 08, 2011, 07:30:25 am
หวือหวา วุ่นวาย, ซัดส่าย สับสน, 
ไขว่คว้า ร้อนรน, วกวน ยอกย้อน...

ชื่นชอบ ชุ่มฉ่ำ, ดื่มด่ำ ซ้ำซ้อน, 
เหน็บหนาว ร้าวรอน, รุ่มร้อน โรมรัน...

อบอุ่น ลุ้นรอ, ทุกข์ท้อ สุขสันต์, 
กล้ากลัว พัวพัน, ฟุ้งฝัน หวั่นไหว...

เวียนวน เปลี่ยนแปลง, จนแจ้ง จิตใจ, 
เพียงเพื่อ พ้นภัย, เดียวดาย ไร้เรา : )


พิมพ์พลอย
2.3.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on March 08, 2011, 03:04:20 pm
^_____^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: dang1304@yahoo.com on March 11, 2011, 11:54:45 am
เพราะดีค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 15, 2011, 10:04:29 pm
 ::33:: ::01:: ::115::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 28, 2011, 10:39:35 pm

หายใจรู้สึกได้..ใจหาย
ใจตกหกเรี่ยราย..รอบด้าน
ทำใจหล่นง่ายดาย..หายแน่
ใจเริ่มอยากกลับบ้าน..โปรดชี้แนวทาง.

พิมพ์พลอย
27.4.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: vasdersat on May 02, 2011, 10:23:07 am
อ่านบอรด์นี้แล้วรู้สึกดียังไงบอกไม่ถูกค่ะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on May 10, 2011, 08:35:21 am

::33:: พบ.เพียง.เพื่อ.พอ. ::33::

พบเจอ พบเธอ อีกครั้ง
พบกัน ฉันยัง หวั่นไหว
พบพาน ผ่านภพ จบไป
พบพราก จากไกล อีกครา

เพียงเพราะ ผูกพัน นานเนิ่น
เพียงผ่าน ผิวเผิน พบหน้า
เพียงพูด พร่างพราย สายตา
เพียงพอ พร้อมพา เพิ่มพูน

เพื่อให้ เรี่ยวแรง คืนมา
เพื่อหา รอยยิ้ม ที่สูญ
เพื่อต่อ เติมเต็ม สมบูรณ์
เพื่อกูล- เกื้อหนุน กำลังใจ

พอเพียง เพียงพอ แค่นี้
พอดี ดีพอ แค่ไหน
พอแล้ว เพียงเธอ ยิ้มได้
พอใจ เพียงเห็น ยิ้มเธอ : )

8.5.11
พ.พ.
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on May 19, 2011, 03:49:00 pm


ตะวันลับขอบฟ้า......ลาไป
จันทร์เฉิดแสงนวลใย..ทั่วฟ้า
แสงทองส่องอำไพ......ผุดผ่อง
กระจ่างจิตเจิดจ้า......แจ่มฟ้าเต็มดวง



พิมพ์พลอย
วิสาขบูชา ๕๔
๑๗.๕.๑๑
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on May 30, 2011, 03:08:41 pm
 ::33::

กับหนึ่งวันที่ต้อง.....ผ่านมา
เพียงถูกใครตีตรา....ค่าไว้
พรวันเกิดที่หา.......เพื่อสุข
ขอหยุดเกิดให้ได้....สุขแท้มีจริง

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดน้องแจ่มใสนะคะ  ::33::


-พิมพ์พลอย-
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: Plusmotheme on June 02, 2011, 09:24:19 am
ทำให้มีสติเยอะขึ้นเลยครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 05, 2011, 09:33:38 am
 ::33::

เวลา, พัดพาวันวาน, ให้ผ่านไป
เวลา, พัดพาวันใหม่, ให้ผ่านมา
เวลา, ทำใครบางคน, เสียน้ำตา
เวลา, ทำคนอ่อนล้า, ยิ่งอ่อนใจ

เวลา, เช็ดหยาดน้ำตา, ที่ร่วงหล่น
เวลา, เปลี่ยนแปลงบางคน, ให้สดใส
เวลา, แต่งแต้มรอยยิ้ม, ใครต่อใคร
เวลา, เติมกำลังใจ, ให้คืนมา

เวลา, หน้าตาแบบไหน, ใครรู้กัน
เวลา, สิ่งอัศจรรย์, อันลำ้ค่า
เวลา, ที่แท้แค่เพียง, เงามายา
เวลา, ที่ใครไขว่คว้า, ไม่มีจริง : )


Pimploy
5.6.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: brilliantty on June 09, 2011, 07:00:45 pm
Quote from: พิมพ์พลอย on May 30, 2011, 03:08:41 pm
::33::

กับหนึ่งวันที่ต้อง.....ผ่านมา
เพียงถูกใครตีตรา....ค่าไว้
พรวันเกิดที่หา.......เพื่อสุข
ขอหยุดเกิดให้ได้....สุขแท้มีจริง

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดน้องแจ่มใสนะคะ  ::33::


-พิมพ์พลอย-
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔


อ๊ะ .. ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ตั้งนาน
ขอบคุณมากๆเลยนะค้า สำหรับกลอน ^/\^~

ต้นไม้ที่พี่ปลูก ตอนนี้ออกดอกออกผลไปถึงไหนแล้ว
เอาปุ๋ยดีดีมาใส่บ้างน้า ..  ::33::

รู้ไม๊ ว่าทำไมพระอาทิตย์ถึงได้สดใสตลอดเวลา

..
..
..

เพราะว่า พระอาทิตย์ " ไม่คิดมาก " ไงล่ะ

^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: akessquare on June 11, 2011, 12:23:19 am
เยี่ยมครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 24, 2011, 10:34:07 am

โค้งรุ้งพาดผ่านฟ้า...... งามวิไล
สวยเด่นสีสดใส........ ส่องสะท้อน
แต่เพียงไม่ทันไร....... หายลับ
เกิดดับไตรลักษณ์ย้อน.. ประจักษ์แจ้งกับตาฯ



พิมพ์พลอย
24.6.11

*Thx to Brilliantty for the inspiration  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 15, 2011, 09:00:01 am
ผ่านไปอีกปีแล้ว เร็วจังเนอะ เข้าพรรษานี้ใครมีโครงการทำอะไรกันบ้างเอ่ย  ::115::

พิมพ์พลอยขอเลือกสูงสุดคืนสู่สามัญ
โดยจะพยายามถือศีลห้าแบบเคร่งครัดให้พร่องน้อยที่สุด
ทานอาหารหลักมื้อเดียวต่อวัน
แล้วก็เคลียร์ทุกๆ ขยะรอบตัวและใจค่ะ ^^

ดูเผินๆ จะง่ายนะเนี่ย แต่ว่าแต่ละเรื่องสำหรับพิมพ์พลอยเนี่ย โหดพอดู
ปีนี้เลยแอบขอใช้ตัวช่วย "สองวัน...ฉันทำได้" หน่อยนะค้า..

ผ่านสองวัน ฉันทำมา ว่าพอได้
จะมั่นใจ ในที่เหลือ เพื่อพรรษา
สองวันผ่าน สามวันพ้น อย่างเคยมา
สามเดือนพา ผ่านพ้น เพียงอึดใจ

::33:: แล้วมาดูกันว่าจะรอดหรือจะจอดกันแน่ อิอิ ^^"
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on July 15, 2011, 12:17:34 pm
สองปีผ่านไป ไวเหมือนโกหกนะครับ ^^
อนุโมทนาด้วยครับพี่พิมพ์พลอย~*
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: kritsst on July 20, 2011, 09:54:38 am
กลอนดี ๆ ทั้งนั้นเลย
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 31, 2011, 06:44:57 am
วันวานย่อมผ่านพ้น..เลยไป |
ทิ้งร่องรอยอาลัย..แค่นั้น |
หากเฝ้ายึดถือไว้..ก็เหนื่อย |
ชีวิตนี้แสนสั้น..อย่าได้ใช้เปล​ือง : )

::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 07, 2011, 09:51:36 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps79b7cb8e.jpg[/img]



หนึ่งพบหนึ่งพรากล้วน...อนิจจัง
หนึ่งผิดหนึ่งพลาดพลั้ง...เกิดได้
หนึ่งพร่ำหนึ่งเพ้อฝัง......ใจเจ็บ
หนึ่งผูกหนึ่งพันให้........ยืดเยื้อยาวนาน

*prolonged


พิมพ์พลอย : )
7 สิงหา'54
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on August 07, 2011, 05:59:57 pm
 ::33:: ::33:: ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 07, 2011, 08:54:25 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps1d6a42d0.jpg[/img]


หนึ่งภพหนึ่งภาคซ้ำ......เวียนวน
หนึ่งฉากหนึ่งฉายฉงน....ซับซ้อน
หนึ่งบทหนึ่งตัวตน........ต้องเล่น
หนึ่งจบหนึ่งจากย้อน.....เริ่มต้นอีกครา

*cycle


พิมพ์พลอย
7.8.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 08, 2011, 11:49:17 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps7ce25885.jpg[/img]


หนึ่งหนหนึ่งแห่งได้.........พบเธอ
หนึ่งที่หนึ่งทางเผลอ........หลบหน้า
หนึ่งหยุดหนึ่งอยากเจอ.....ว้าวุ่น
หนึ่งเหน็ดหนึ่งเหนื่อยล้า....อย่ายื้ออีกเลย

*waver


Pimploy
8.8.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SLK on August 12, 2011, 09:14:30 am
Quote from: พิมพ์พลอย on August 07, 2011, 08:54:25 pm

หนึ่งภพหนึ่งภาคซ้ำ..เวียนวน |
หนึ่งฉากหนึ่งฉายฉงน..ซับซ้อน |
หนึ่งบทหนึ่งตัวตน..ต้องเล่น |
หนึ่งจบหนึ่งจากย้อน..เริ่มต้นอีกคราฯ


พิมพ์พลอย
7.8.11


โดนใจจังเลยอ่ะค่ะ สังสารวัฏช่างน่ากลัวแท้    _/|\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SLK on August 12, 2011, 09:15:35 am
เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 12, 2011, 03:05:39 pm
ขอบคุณค่ะ : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 12, 2011, 05:22:06 pm

เม็ดฝนหล่นจากฟ้า..แสนไกล | 
ใสหยดหยาดโปรยปราย..สู่พื้น | 
สายฝนฉ่ำเย็นสบาย..คลายเหนื่อย | 
พลิกจิตให้คืนฟื้น..ตื่นด้วยเบิกบาน : )


สุขสันต์วันแม่ที่เย็นฉ่ำด้วยสายฝนค่ะ  ::33::

พิมพ์พลอย
12 สิงหา '54
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 12, 2011, 09:49:05 pm

สิบนิ้วก้มกราบน้อม..วันทา | 
วันแม่เวียนบรรจบมา..อีกครั้ง | 
พรใดที่แม่หา..ประเสริฐสุด | 
ได้ยึดธรรมที่ตั้ง..สุขแท้ยืนยาวฯ 


พิมพ์พลอย
12.8.11

เดี๋ยวจะหาว่าแต่งกลอนไม่เข้าตีมวันแม่ อิอิ ^^
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 18, 2011, 07:29:33 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zpsbb051290.jpg[/img][/URL]


ไม้ใหญ่ ดูไป มั่นคง
ต้นตรง ทนแดด แผดเผา
ครั้นลม พายุ พัดเข้า
สุดเศร้า กิ่งเจ้า หักไป

ต้นหญ้า ไร้ค่า ริมทาง
ดูช่าง บอบบาง อ่อนไหว
กลับเลือก ผ่อนตาม ลมไป
จึงรอด ปลอดภัย ด้วยดี



กลอนเก่าเล่าใหม่ : )
17.7.2010
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 20, 2011, 08:44:39 pm

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/ProfShoesIMG_7463.png[/img]



สองมือ สองแขน แสนล้า
แบกบ่า กันมา นานเนิ่น
สองขา สองเท้า ก้าวเดิน
เหมือนยิ่ง ห่างเหิน เส้นทาง

หอบข้าว หอบของ มากมาย
พกพา พาดไหล่ สะพายหลัง
มุ่งหมาย ป่ายปีน เต็มกำลัง
กลับยิ่ง ถอยหลัง ห่างไป

จนได้ มาพบ ความจริง
แค่ทิ้ง สิ่งของ กองไว้
สองมือ เลิกถือ เลิกแบกไป
สองเท้า ก้าวได้ ไร้กังวล

แม้ทาง ข้างหน้า อีกไกล
ขอเพียง ตั้งใจ ไม่สับสน
รู้ผ่อน รู้วาง รู้ตน
หยุดเวียน หยุดวน พ้นภัย : )



พิมพ์พลอย
20.9.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 22, 2011, 08:27:00 pm

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/waterheart.jpg[/img]


ฟ้ามืด เมฆหม่น ฝนกระหน่ำ,
พายุ โหมซ้ำ กำลังสอง,
น้ำเหนือ ไหลบ่า ท่วมนอง,
พี่น้อง เดือดร้อน ทั่วกัน

ถึงแล้ว เวลา คนไทย,
ร่วมใจ สู้ภัย คับขัน,
ขาดเหลือ เผื่อแผ่ แบ่งปัน,
เพื่อผัน บรรเทา ทุกข์ภัย

น้ำหลาก จากทุก ทิศทาง,
กลับสร้าง แหล่งน้ำ แห่งใหม่,
ร่วมกัน ต้านน้ำ ด้วย "น้ำใจ",
ที่สุด จะผ่านไป ด้วยดี : )



พิมพ์พลอย  ::33::
14 ตุลา '54
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 28, 2011, 10:58:47 am

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/floodtext.jpg[/img]


รุนแรง รวดเร็ว หลากล้น
ผู้คน อลหม่าน หวั่นไหว
ยอมรับ ธรรมชาติ ด้วยใจ
ผ่านมา จะผ่านไป เฉกกัน

ทุกสิ่ง เปลี่ยนแปลง ธรรมดา
เวลา หมุนผ่าน อยู่อย่างนั้น
ธารา ย่อมไหลผ่าน เช่นกัน
ตั้งสติ อยู่กับมัน อย่างเข้าใจ




เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนผ่านวิกฤตมหาอุทกภัยครั้งนี้ไปอย่างมีสติและปลอดภัยค่ะ  ::33::

-พิมพ์พลอย-
26 ตุลา '54
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: SearchMan555 on November 15, 2011, 11:51:55 pm
กระทู้นี้มีทั้งกลอน และภาพสวย ๆ มากมาย  ขอบคุณครับ
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: stepbasic123 on November 21, 2011, 05:14:06 pm
ขอบคุณมากๆเลย
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 21, 2011, 08:48:24 pm
"ถ้าชีวิตบีบให้ตกต่ำ อย่ายอมเป็นก้อนหินตกน้ำ แต่จงเป็นตะวันตกดิน ที่สิ้นแสงเพื่อขึ้นฉายในอีกฟากฟ้าหนึ่ง" ~ดังตฤณ

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/sunset.jpg[/img]

เมื่อตะวันลาลับฟ้า.........ยามใด
หาใช่มอดหมดไฟ..........อ่อนล้า
หากเพียงเปลี่ยนข้ามไป....อีกฝั่ง
เพื่อส่องแสงเจิดจ้า.........ฟากฟ้าเรืองรองฯ

-พิมพ์พลอย-
21 ธันวา '54

อนุโมทนาข้อคิดดีๆ ของพี่ตุลย์ด้วยนะคะ : )
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 27, 2011, 10:57:15 am
"หนาวกายห่มด้วยผ้า หนาวใจห่มด้วยรู้" ~ดังตฤณ


หนาวกายหากห่มด้วย...เสื้อผ้า | 
ลมพัดความหนาวมา....ก็อุ่นได้ | 
หนาวใจใช่ปัญหา........เพียงห่ม ด้วย'รู้'| 
อยู่ที่จักเลือกใช้..........อุ่นด้วยปัญญาฯ


_/\_
พิมพ์พลอย
27.12.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 28, 2011, 09:08:19 am
"ใจคนเหมือนไฟฉาย ถ้าไม่เปิดก็ไม่สว่าง" ~ดังตฤณ

ใจคนหากเปิดกว้าง...คราใด | 
สัมผัสความสว่างใส...ผ่องแผ้ว | 
ผู้คนอยากเข้าใกล้.....รายรอบ | 
จิตคิดแต่ให้แล้ว.......อิ่มด้วยเมตตาฯ

-พิมพ์พลอย-
28.12.11
::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on December 29, 2011, 08:50:09 am
"รอยยิ้มในบ้านส่องสว่างและอบอุ่นกว่าแสงแดดข้างนอกมากนัก" ~ดังตฤณ

[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/smile.jpg[/img]

มหัศจรรย์แห่งยิ้ม....จริงใจ |
หาใช่แกล้งทำไป.....ปึ่งปั้น |
ย่อมแผ่กรุ่นอุ่นไอ....ไปทั่ว ทุกแห่ง |
ความสุขที่ได้นั้น......เกิดขึ้นจากของจริง : )

-พิมพ์พลอย-
29.12.11
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 02, 2012, 10:54:37 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/buddha2555.jpg[/img]

ร่วมกันระลึกถ้อย........องค์ศาสดา
รับปฏิบัติบูชา.............รักษ์ไว้
ดำรงซึ่งพระศาสนา......สืบทอด คงอยู่
ก้มกราบน้อมจิตไหว้.....เทิดไท้พุทธธรรมฯ


สวัสดีปีใหม่ 2555 ค่ะ :)

-พิมพ์พลอย-
31 ธันวาคม 54


*ขอบคุณรูปสวยๆ จากพี่วุดดี้นะคะ (voravuds.multiply.com)
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on January 02, 2012, 10:55:58 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/leaf.jpg[/img]


เคยผลิบนยอดไม้.......รับแสง ตะวัน
วันหนึ่งกลับอ่อนแรง....ร่วงพื้น
ความจริงย่อมแสดง.....เห็นอยู่
มิอาจทวงถามฟื้น........ต่ำตื้นเคียงดินฯ

-พิมพ์พลอย-
2 มกราคม 2555


*พบระหว่างทางเดินออกกำลังกายตอนเช้า  ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 12, 2012, 07:24:27 pm

เป็นบทความ ตามกวี หรือทีถ้อย
จะสิบร้อย พันหมื่น ดาษดื่นแสน
มิอาจสู้ ดูประจักษ์ ของจริงแทน
นี่คือแดน เรียนรู้ตน จนแจ้งใจ


พิมพ์พลอย ::33::
24.1.12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 12, 2012, 07:26:38 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zpsc49e630e.jpg[/img]



พบพานเพื่อผ่านพ้น.....ภพภัย
เพียรพากเพื่อพลิกไพ่...ผิดพลั้ง
เพิ่มพูนเพื่อพรากพ่าย...พันผูก
ผ่องผุดเพื่อหยุดยั้ง.....พรักพร้อมเพียงพอฯ

*what we should learn


พิมพ์พลอย
25.1.55
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 12, 2012, 07:31:02 pm

ใจหนึ่งอยากยึดไว้...เสียดาย | 
ใจหนึ่งอยากผ่อนคลาย...ว่างเว้น | 
ใจหนึ่งอยากอาลัย...หวงสิทธิ์ ตนนา | 
ใจหนึ่งอยากหยุดเค้น..ปล่อยได้ตามจริงฯ


เมื่อน้ำในขวดมีตะกอนนอนก้น ถึงอยากเอาตะกอนออกก็ทำไม่ได้หรอก ของมันมีไปแล้ว ถ้าไม่อยากให้น้ำขุ่น ก็ต้องหาวิธีเลี่ยงไม่ไปกวนมันเท่านั้นเอง นอกจากจะไม่กวนแล้ว ก็ต้องหมั่นเติมน้ำใสๆ เข้าไปเพิ่มด้วยอีกทาง ตะกอนที่มีอยู่จะได้ดูเล็กน้อยลงไปจนแทบไม่มีผลอะไรกับความใสของน้ำโดยรวม การรอเวลาให้ตะกอนรวมตัวกันเป็นก้อน ก็เป็นอีกวิธีที่ช่วยได้ดี ถึงตอนนั้นจะถูกเขย่ายังไง น้ำก็ไม่รวมตัวกับตะกอนจนขุ่นง่ายๆ อีกแล้ว : )

พิมพ์พลอย
27 ม.ค. 55


Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 12, 2012, 07:36:52 pm

นอนหลับฝัน ถึงเรื่องเก่า เอาอีกแล้ว
คงไม่แคล้ว ที่ตื่นมา จิตจะหมอง
แม้ในฝัน เป็นฝันดี แสนเรืองรอง
จำใจต้อง ทิ้งไป เมื่อลืมตา

ลมหายใจ คือสิ่งแรก ที่มาช่วย
แม้จะด้วย การฝืนรู้ ดูเถอะหนา
ลืมตากาย ลืมตาใจ ทุกเวลา
ภาพมายา ก็ค่อยคลาย มลายไป 


พิมพ์พลอย
9.2.12


คนเรามักปล่อยใจให้เคยชินกับอารมณ์ ค่อยๆเพิ่มปริมาณการชินมากเข้าๆ จนเผลอไปยึดมันเอาไว้แน่นหนา หวงแหนที่สุด ไม่อยากให้หายไปแต่ไม่รู้ตัว จนกระทั่งวันหนึ่ง ต้องสูญเสียอารมณ์นั้นไป ถึงจะรู้ว่าตัวเองติดมันแค่ไหน อาการทุรนทุรายที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะถูกสั่งให้งดแบบเด็ดขาด ไม่ต่างไปจากการหักดิบของคนติดยาเสพติด อาการอยากเสพอารมณ์เดิมๆ สภาพคล้ายอาการลงแดง ทั้งรู้ว่ายานั้นให้โทษทำลายชีวิตแต่ก็ยังอยากจะรับมาบรรเทา หากยอมแพ้ต่อความอยากที่ว่า ก็เท่ากับที่อดมาทั้งหมดสูญเปล่า ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่แต่ต้น แม้จะทรมานที่ต้องอยู่กับอาการนี้ ก็ต้องอดทน ถ้าแข็งใจอดทนจนผ่านไประยะเวลาหนึ่ง จะสามารถลดระดับความทุรนทุรายลงได้ จนในที่สุดย่อมกลับมาใช้ชีวิตปกติ แต่ที่ต่างไปคือไม่กล้ากลับไปติดอีก บางคนเข็ดไม่กล้าไปตลอดชีวิต บางคนก็เข็ดไม่จริงไม่กล้าแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น สุดท้ายพอหายเจ็บก็ซ่าใหม่อีกแล้ว สังสารวัฎมันถึงได้น่ากลัวเป็นที่สุด มันปกปิดความจริงอันเป็นทุกข์ไว้มิดชิด หลอกล่อด้วยของดี สวย หวาน หอม ให้เราลืม ให้เราตายใจ ให้เราประมาท วิธีที่จะไม่ให้กลับกำเริบอีก เพราะแม้ชีวิตนี้เข็ด ก็ไม่ประกันว่าชีวิตหน้าจะเข็ดด้วย ทางเดียวนั้นคือทางที่บรมครูของเราชี้ไว้ให้ หากใครเห็นแจ้งจากการเดินรอยตามครูนั้น จะไม่ต้องกลัวภัยนี้อีก เหมือนได้ยาวิเศษป้องกัน แบบไม่ต้องไปทนทรมานหักดิบอาการติดที่ถ้ำกระบอกอีกต่อไป : )

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 25, 2012, 02:39:08 pm

มีรักแท้ แม้อยู่ใกล้ กลับไม่เห็น, 
เที่ยววิ่งเต้น เล่นไล่คว้า หาความหมาย, 
ครั้นหกล้ม เจ็บจนพัง ทั้งใจกาย, 
ถึงอย่างไร ก็ยังอยู่ ดูแลเรา, 

คอยประคอง สองมือพัด ปัดดินเปื้อน,
คอยเป็นเพื่อน ปลอบใจ ให้หายเศร้า, 
คอยเคียงข้าง กอดถนอม จนบรรเทา, 
คอยอยู่เฝ้า จนเรายืน ขึ้นอีกครา, 

ขอตอบแทน ความรัก ด้วยความแกร่ง, 
ขอออกแรง ลุกขึ้นก้าว ไปข้างหน้า, 
ขอให้รู้ ยังสู้ไหว ใช่โรยรา, 
ขอศรัทธา มาช่วย ด้วยภูมิใจ : )



พิมพ์พลอย  ::33::
14 กุมภา 55
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 25, 2012, 02:42:23 pm

วิ่งหนีความโศกเศร้า...เรื่อยไป
กลับยิ่งเจอทุกข์ใจ...รุ่มร้อน
เที่ยวคว้าสุขมาใกล้...กลับหลุด ลอยหาย
รู้ฝึกรู้ตรึกย้อน...จิตรู้สุขจริงฯ


พิมพ์พลอย
22.2.12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 25, 2012, 02:45:30 pm

มรสุมพายุร้าย...รุนแรง, 
กระหน่ำซัดแทรกแซง...กร่อนใกล้, 
ลมหมุนเปลี่ยนพลิกแพลง...กลับทิศ, 
มิอาจวางใจได้...สุดแท้อนิจจังฯ


ทุกคนต่างก็มีมรสุมเป็นของตัวเองทั้งนั้น และคนที่จะทำให้มรสุมนั้นโหมกระหน่ำหรือสงบลงได้ ก็มีเพียงเราคนเดียวเท่านั้น..เพียงแต่ต้องฉลาดรู้จักหาตัวช่วยบ้างอะไรบ้าง อย่างกัลยาณมิตรที่ดีก็เป็นหนึ่งในตัวช่วยที่ทรงพลังมากมาย เอ้า..สู้โว้ยค่ะ~* : )

พิมพ์พลอย  ::33::
24 กุมภาพันธ์ 2555
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 25, 2012, 02:59:54 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/self.jpg[/img]


หลงใหลในเก่งกล้า...ตัวตน,
เฝ้าคิดเปรียบผู้คน...ทั่วหน้า,
คอยเทียบแข่งกันจน...ลืมพินิจ,
คู่ต่อสู้ควรท้า...กำราบนั้นคือตนฯ


พิมพ์พลอย
25 กพ. 55
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 25, 2012, 02:46:05 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/mirror.jpg[/img]

ใกล้ : )

หันมองไปรอบข้าง....แสนไกล,
หวังพึ่งใครต่อใคร......สุดรั้น,
คนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้.....ไม่ห่าง,
หาใช่ใครอื่นนั้น........ที่แท้คือตนฯ

พิมพ์พลอย
25 Mar '12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 01, 2012, 02:50:34 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/cycle.jpg[/img]

วกวนเวียนเวิ่นเว้อ...........วุ่นวาย
เร่ร่อนร้องเรียกร้าย.........รุ่มร้อน
จวบจนจักษ์แจ้งใจ..........จุดจบ
อย่าอยากหยั่งยอกย้อน.....หยุดยั้งอยู่เอง

-พิมพ์พลอย-
๓๑ มีนาคม ๕๕
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 07, 2012, 08:44:37 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/lava.jpg[/img]



ความรักนั้นเปรียบได้....เช่นธรรม,
สภาวะตรงหน้านำ.......เกิดรู้,
จิตแจ้งจักจดจำ..........วิถีเปลี่ยน สุขทุกข์,
เพียงหมั่นมีสติกู้.........อยู่ด้วยปลอดภัยฯ



พิมพ์พลอย
29 พฤษภาคม 55
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 07, 2012, 08:47:00 am

โคลงสี่ลองแต่งได้...ทุกคน, 
จะยากดีมีจน........ย่อมได้, 
หากเพียงแต่ฝึกฝน...จนคล่อง, 
ลองผิดถูกนั้นไซร้....จักได้จดจำฯ


Pimploy
29.5.12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 07, 2012, 09:03:07 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/mybd.jpg[/img]


ผ่านแล้ว ผ่านเล่า เฝ้าดู
กึ่งรู้ กึ่งคว้า กึ่งเคว้ง
เปรียบท่วง ทำนอง ของเพลง
บรรเลง โดยไร้ บรรยาย

เป็นเพียง หนึ่งวัน ธรรมดา
ผ่านมา ให้ค่า มาดหมาย
เห็นตาม ความจริง จึงคลาย
ห่างหาย จากใจ ไปเอง



พิมพ์พลอย
7 มิถุนา' 55



"เกิดเป็นทุกข์นะ เพราะว่ามีความเกิดนี่แหละถึงมีความแก่ มีความเจ็บ มีความตายมา ใช่มั้ย? เพราะงั้นวันเกิดก็คือวันที่ระลึกของความอุบัติขึ้นของความทุกข์ เราก็คอยรู้ทันนะ วันหนึ่งเราต้องพ้นทุกข์ให้ได้" #ลพ.ปราโมทย์

_/\_

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดที่ยังมีลมหายใจและตระหนักรู้ว่ากายใจนี้มีขึ้นเพื่อประโยชน์อะไร : )

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 16, 2012, 08:44:01 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/journey.jpg[/img]


การเดินทางที่ไร้...จุดหมาย,
ลอยล่องละเลียดไป...อย่างนั้น,
เมื่อรู้แค่ทำใจ...ยอมรับ,
จักหลุดจากเครื่องกั้น...ลัดสั้นตัดตรงฯ



พิมพ์พลอย
๑๖ มิถุนา ๕๕

http://instagr.am/p/L6jZ7aR_3R/
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on July 23, 2012, 07:14:04 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/rose.jpg[/img]
the harmony of difference


ดอกไม้แม้ต่างด้วย...สายพันธุ์
สวยสดหลากสีสัน...เพริศแพร้ว
สิ่งหนึ่งมิต่างกัน...คือสุข สดชื่น
ยิ่งอยู่รวมกันแล้ว...ยิ่งล้วนเบิกบานฯ


พิมพ์พลอย
23.7.55
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 13, 2012, 04:47:08 pm

อิ่มแล้วแบบอิ่มอ้วน.....อิ่มใจ
ใจอิ่มเพราะอยู่ใกล้......ที่บ้าน
บ้านที่อิ่มอุ่นได้.........ทุกเมื่อ
เมื่อทุกคนรอบด้าน.....อิ่มเอื้อไมตรี ; )

((โคลงสี่ฯสนธิอลงกฏ))
11 สิงหาคม 55

::33::

Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 31, 2012, 08:38:46 pm
ความจริงที่ยิ่งรู้...ยิ่งแจ้ง, 
ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง...มิอาจรั้ง, 
พบพรากย่อมแสดง...ให้ประจักษ์, 
หมดสิทธิ์อาจหาญตั้ง...อยู่ยั้งยืนยงฯ

-พิมพ์พลอย-
๓๑ สิงหาคม ๕๕
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 31, 2012, 11:25:28 pm

คืนจันทร์เต็มอิ่มด้วย...วันเพ็ญ เดือนแปด,
ไตรรัตน์ครบองค์เด่น...เกิดแก้ว,
ธัมมจัก*เคลื่อนหมุนเป็น...ครั้งแรก,
ปฐมเทศนาเริ่มแล้ว...ประกาศชี้สัจธรรมฯ



*ธัมมจัก = ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

ส่วนหนึ่งจากไดอารี่บุญวันอาสาฬหบูชา : )

พิมพ์พลอย
31.8.12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: sittnn on September 01, 2012, 11:18:11 pm
 _/\_ ::33::
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 28, 2012, 10:10:41 am


ทางเดินสายเก่านี้...เคยมา, 
มองผ่านลานสายตา...ยิ่งคุ้น, 
เพียงเพียรสั่งสองขา...ก้าวต่อ, 
ยังอาจมีสิทธิ์ลุ้น...จบได้ปลายทางฯ



http://instagr.am/p/QCsossx_1k/

พิมพ์พลอย
26.9.12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 28, 2012, 10:12:15 am


"ความไว้วางใจสร้างขึ้นด้วยพันคำจริง แต่อาจพังพินาศได้ด้วยหนึ่งคำลวง" ~ดังตฤณ


เพียรพร่ำพูดหมื่นถ้อย...คำจริง, 
เพียงพลาดพลั้งลวงสิ่ง...หนึ่งไว้, 
พลันพังพินาศดิ่ง...จุดจบ, 
มิอาจสร้างใหม่ได้...หมดแล้วศรัทธาฯ


pimploy
28.9.12
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on February 01, 2013, 01:44:26 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/CC68A5EE-88F1-4B7F-AE52-8CFE0533873E-22702-00000FB122AF2596_zpsda0475d7.jpg[/img]

สิ่งภายนอก อาจหลอก กลับกลอกได้
สิ่งภายใน เนื้อแท้ สิแน่กว่า
เปลือกห่อหุ้ม คลุมสวย ด้วยลวงตา
หากคุณค่า ซ่อนมิดชิด ในจิตใจ

สิ่งที่เห็น เพียงตา อย่าเพิ่งเชื่อ
สิ่งไม่เห็น ยังมีเหลือ เผื่อใจไว้
มองทุกอย่าง กลางกลาง ไม่วางใจ
แล้วจะเห็น มันเป็นไป ในแบบมัน

เมื่อไม่คาด จะผิดหวัง อย่างไรเล่า
เมื่อไม่เฝ้า ย่อมไม่เพ้อ และหยุดฝัน
เมื่อฝึกมอง ของจริง แต่ละวัน
เมื่อรู้ทัน มันก็ว่าง วางได้เอง

pitaploy
1.2.13
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on March 15, 2013, 09:01:32 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/4F0F3EA4-6522-4EBE-971C-F2D9C18626E5-10812-0000081D5FC2E4FC_zps44362e56.jpg[/img]

เนื่องด้วยพักหลังมานี้ เจอคำถามมากมาย
โดยเฉพาะจากเพื่อนเก่าหลายๆ คน ที่ไม่เจอกันนานแล้ว
อาจแปลกใจอยากถามว่า เดี๋ยวนี้ทำไมธรรมะธรรมโมจังเลย?
เจอเรื่องราวหนักหนาอะไรหรือเปล่า จนต้องหันเข้าทางธรรม?
หรือ.. ถามว่าต้องตื่นตีสี่มาเดินจงกรม ไหว้พระสวดมนต์หรือเปล่า?

ก็เลยเป็นที่มาที่ไปของบทความนี้
อยากเขียนอะไรบอกเพื่อนๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ซักหน่อย

*ข้อควรระวัง: มันยาวนะ อาจทำให้ขี้เกียจได้ !!
แค่นี้แหละที่จะเตือน.. ^^!

ปล.ใครที่ทนอ่านได้จนจบมาติดต่อรับรางวัลหลังไมค์ เป็นรอยยิ้มกว้างๆหนึ่งยิ้มนะ อิอิ

^_______________^,,












เมื่อก่อนเป็นคนนึงที่เข้าใจคำว่า "ปฏิบัติธรรม" คลาดเคลื่อนไปมาก
คิดว่าเป็นเรื่องยุ่งยาก ไกลตัว เป็นเรื่องของคนที่เข้าวัดเข้าวา
ต้องนุ่งขาวห่มขาว นั่งหลับตาทำสมาธิ เดินจงกรมกลับไปกลับมา

จริงๆ แล้ว นั่นเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นเอง
ภาษาพระท่านเรียกว่า "การทำในรูปแบบ"
ซึ่งมีความสำคัญมาก เหมือนเรามาโรงเรียนเข้าชั้นเรียน
มีเวลาให้กับบทเรียนตลอดชั่วโมงเรียนนั้น
ความรู้ที่ได้ (( ถ้าตั้งใจเรียนและทำถูกวิธีนะ ))
ก็ย่อมจะเข้มข้นและเกิดความแตกฉาน

แต่ในโลกความเป็นจริง ยิ่งสำหรับการใช้ชีวิตชาวเมืองในยุคสมัยนี้
เราจะไปหาเวลามากๆ แบบนั้นได้จากที่ไหนกัน?
คิดแล้วหลายคนก็เลยไม่สนใจมันซะเลยดีกว่า... (( อ้าวว?? ))

ก็วันๆ หนึ่ง ลำพังแค่พาตัวให้ตื่นแต่เช้า ฝ่ารถติดไปถึงที่ทำงาน
ต้องติดต่อพบปะผู้คนมากมาย มีเรื่องให้คิดวุ่นวายตลอดทั้งวัน
กว่าจะกลับถึงบ้านก็มืดค่ำ เหนื่อยจนแทบจะสลบอยู่แล้ว
ขืนให้ไปนั่งหลับตาทำสมาธินานๆ เป็นชั่วโมงๆ อย่างนั้น
มีหวังได้เข้าเฝ้าพระอินทร์ก่อนพระพุทธเจ้าแน่ๆ (-"-!!)

ดูๆ แล้ว การทำในรูปแบบให้ต่อเนื่องวันละหลายๆ ชั่วโมงนั้น
จึงเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมาก.... (( ถึงมากที่สุดดด ))



แต่อยู่มาวันหนึ่ง ความเข้าใจที่ถูกต้องก็โคจรมาเจอกัน ^^,,
ความเข้าใจใหม่นี้ ได้ปรับทัศนคติที่เคยมีต่อการปฏิบัติธรรมโดยสิ้นเชิง
ทำให้ได้รู้ว่า ยังพอจะมีอีกวิธีนึง ที่ไม่จำเป็นต้องทำอะไรให้ยุ่งยากขนาดนั้น
การใช้ชีวิตปกติในแต่ละวัน ธรรมดาๆ ของเรานี่แหละ
ก็สามารถได้ชื่อว่า "ปฏิบัติธรรม" และเกิดการเรียนรู้ได้เหมือนกัน!

4 ปีมาแล้ว ที่ได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์ที่แสนนนนน..จะธรรมดาที่สุด
มันธรรมดาซะจนแปลกใจว่า ทำไมมันถึงง่ายดายและใกล้ตัวขนาดนี้นะ?
รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมากในหลายๆ เรื่อง เพียงแค่รู้วิธีเปลี่ยนมุมมอง

ความเครียด ความกังวล หล่นหายไปไหนไม่รู้ตั้งหลายกระบุง
จากที่เคยทุกข์นานๆ มันก็ค่อยๆ สั้นลง
จากที่เคยทุกข์เยอะๆ มันก็ค่อยๆ น้อยลง
จากที่เคยทุกข์บ่อยๆ มันก็เว้นระยะ ห่างออกไป

กับเรื่องบางเรื่อง.. ที่เคยจริงจังจะเป็นจะตายให้ได้
บางทีก็รู้สึกคล้ายๆ ว่ามันเป็นเรื่องของคนอื่นไปเลยซะอย่างนั้น..












ถึงตรงนี้ขอปรับความเข้าใจคำว่า "ธรรมะ" ให้ถูกต้องตรงกันซะหน่อยดีกว่า
ที่จริงแล้ว ธรรมะ ก็คือสิ่งที่ทุกๆ คนบนโลกนี้ต้องประสบพบเจออยู่ทุกวี่วัน
คล้ายกับกฏฟิสิกส์ธรรมดาง่ายๆ อย่าง "กฏแรงโน้มถ่วง" ยังไงยังงั้นเลย
ที่ไม่ว่าจะเป็นคนชาติไหน ภาษาไหน นับถือศาสนาอะไร
จะเป็นหญิงหรือชาย เด็กหรือผู้ใหญ่ ก็ไม่มีข้อยกเว้นทั้งสิ้น
เรียกได้ว่า "apply all" โดยไม่เลือกหน้ากันเลยทีเดียว

แม้เราจะอยากเจอ หรือไม่อยากเจอก็ตาม
ธรรมชาติ ก็ดำเนินของเค้าไปอย่างนั้น เป็นจริงอยู่อย่างนั้น
ทุกวัน ทุกเวลา ทุกขณะ ทุกปัจจุบัน



จะว่าไปแล้ว "การปฏิบัติธรรม"
ก็คล้ายๆ การเข้ามาเรียนรู้ "ศาสตร์" อย่างหนึ่ง นั่นเอง
เป็นศาสตร์ที่ถูกค้นพบเมื่อสองพันกว่าปีก่อนโน้นนนนน
โดยเจ้าชายพระองค์หนึ่ง นามว่า "สิทธัตถะ"

ในสมัยนั้น ยังไม่เคยมีใครค้นพบศาสตร์นี้มาก่อน ท่านจึงเป็นคนแรกที่ไปรู้เข้า
แล้วก็ตัดสินใจเอาเคล็ดลับเหล่านั้น มาบอกเล่าเก้าสิบให้บรรดาชนต่างๆ เข้าใจ
และได้ลองศึกษาปฏิบัติตาม จนเห็นผลเป็นลำดับๆ สืบทอดกันมากระทั่งถึงทุกวันนี้

ลักษณะก็ทำนองเดียวกันกับศาสตร์ต่างๆ มากมายที่มีอยู่ในโลกนี้นั่นแหละ

เช่น..
ศาสตร์ว่าด้วยเรื่องของกฏฟิสิกส์ เคมี และชีวภาพ เราก็เรียกว่า.. วิทยาศาสตร์
ศาสตร์ว่าด้วยเรื่องตัวเลข การคำนวณ และสถิติ เราก็เรียกว่า.. คณิตศาสตร์
ศาสตร์ว่าด้วยการดูแลรักษาแก้ไขสิ่งผิดปกติของร่างกาย เราก็เรียกว่า.. แพทยศาสตร์
ศาสตร์ว่าด้วยการถ่ายทอดความคิด อารมณ์ ในรูปแบบต่างๆ เราก็เรียกว่า.. ศิลปศาสตร์ เป็นต้น

แล้วถ้าใครสนใจ อยากจะมีความรู้ความเชี่ยวชาญในด้านไหน
ก็สามารถเข้าไปศึกษาเรียนรู้ "ศาสตร์" นั้นๆ เพื่อเอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้

"พุทธศาสตร์" ของเจ้าชายสิทธัตถะหรือพระพุทธเจ้าเรา ก็เหมือนกัน..

ท่านไม่ได้จำกัดวงว่าจะต้องเป็นชาย เป็นหญิง เป็นฝรั่ง จีน แขก หรือไทย
ไม่ได้จำกัดวงว่าจะต้องนับถือศาสนาพุทธเท่านั้นหรอกนะ
ชาวคริสต์ อิสลาม พราหมณ์ ฮินดู หรือใครๆ ก็มาศึกษาเรียนรู้ได้
และสามารถรับประโยชน์จากศาสตร์นี้กันโดยถ้วนหน้าด้วย

ซึ่ง.. ประโยชน์สูงสุด หรือผลของการเรียนรู้ศาสตร์นี้จนทะลุปรุโปร่ง
ตามที่พระพุทธเจ้าท่านบอกสรรพคุณเอาไว้ก็คือ

"สามารถจะพ้นจากความทุกข์โดยสิ้นเชิง"!!

อ๊ะ~ เดี๋ยวก่อน..
อันนี้ท่านไม่ได้บอกให้เราเชื่อตามทันทีนะ ท่านบอกเสมอๆ ว่า
ท่านเป็นแค่ผู้บอกทาง บอกวิธีและชักชวนให้ลองมาเรียนรู้กันดูเท่านั้น
ส่วนใครจะเรียน ไม่เรียน จะทำ ไม่ทำ ท่านก็ไม่เคยก้าวก่ายหรือบังคับ
และผลที่ได้จะเป็นยังไง ก็ให้พวกเราผู้เรียนเป็นคนประเมินเอง เป็นลำดับๆ ไป
ถ้าเห็นผลจริงตามท่านว่า แล้วค่อยตัดสินใจเชื่อตามท่าน อะไรทำนองนั้น..

แต่มีข้อแม้อยู่นิดหน่อย ว่าต้องตั้งใจเรียนให้รู้เรื่อง จับหลักให้ถูกแล้วลองทำดู
ถ้าทำถูก ทำตรง ทำดี ทำพอเหมาะพอควรแล้ว รับรองเห็นผลทุกรายไป!












..สรุปง่ายๆ ได้ว่า..

"พุทธศาสตร์" ก็คือ ศาสตร์ที่ว่าด้วยเรื่องวิธีการพ้นทุกข์ นั่นเอง
(( สังเกตดีๆ ว่าท่านใช้คำว่า "พ้นทุกข์" ไม่ใช่ "ดับทุกข์" นะ ))
โดยวิธีการที่ว่าคือการเข้ามาสังเกตเรียนรู้กายใจของตัวเอง
จนเกิดความเข้าใจในความจริงที่เป็นสากล*

นั่นคือ "ไม่มีสิ่งใดที่คงทนอยู่ในสภาพเดิมได้ตลอดเวลา,
ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุการณ์ต่างๆ อยู่เสมอ,
และ..ไม่อยู่ใต้อำนาจการควบคุมของใครได้อย่างแท้จริง"

เมื่อศึกษาไปเรื่อยๆ จนวันนึงสามารถยอมรับความจริงเหล่านั้นด้วยใจเป็นกลางเมื่อไหร่
ถึงตรงนี้ ก็จะไม่มีอะไรมาทำให้ทุกข์ใจได้อีก นั่นคือพ้นไปจากความทุกข์ทางใจ..

ก็จบหลักสูตรโรงเรียนพระพุทธแล้ว!



อันที่จริง *ความจริงที่เป็นสากลที่ว่า ก็คือลักษณะของ ธรรมชาตินั่นเอง
ภาษาพระท่านเรียกว่า "ไตรลักษณ์" หรือ "อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา" คุ้นๆ กันใช่มั้ย?

เช่น ฝนมันจะตก แดดมันจะออก อากาศมันจะร้อน หรือว่าจะหนาว
พระอาทิตย์มันจะขึ้น จะตก เมฆมันจะมาบังพระจันทร์ หรือท้องฟ้าจะใส
มันก็เปลี่ยนหมุนเวียนไปตามเหตุ เป็นธรรมดาของมันอย่างนั้น
เราไม่ได้อยากจะไปบังคับพระอาทิตย์ให้ต้องขึ้นทางทิศตะวันตก
หรือว่าให้มันไปตกทางทิศตะวันออก ใช่ไหม?

ทำไมเราไม่ค่อยทุกข์ร้อนอะไรกับธรรมชาติเท่าไหร่ล่ะ?
เราเฉยๆ กับมันเพราะว่าเรา "ยอมรับได้" ว่ามันก็ต้องเป็นของมันอย่างนั้นเอง
ถ้าเราไปอยากให้มันเป็นอย่างใจเราสิ มีหวังต้องทุกข์ไปจนตาย

มันก็คล้ายกับ "การปฏิบัติธรรม" นั่นแหละ..

ถ้าเรายอมรับและเข้าใจในความเป็นธรรมดาของสิ่งที่เกิดขึ้นได้
ไม่ว่าจะเป็นความสุข หรือ เป็นความทุกข์ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
ว่าทุกอย่างมันชั่วคราวทั้งนั้น เมื่อมีเหตุมันก็มา เมื่อหมดเหตุมันก็ไป
เราก็จะไม่ทุกข์ใจไปกับความเป็นไปของมันมากเหมือนแต่ก่อน

หลักการมันก็มีอยู่เท่านี้เอง :)



อาการยอมรับสภาพต่างๆ ด้วยใจเป็นกลางแบบนี้
ภาษาพระท่านเรียกว่า "อุเบกขา"
พูดกันแบบชาวบ้านง่ายๆ ก็คือ อาการที่เราเห็นมันจน "ชิน"
เห็นบ่อยๆ จนรู้สึก "เบื่อ" กันไปข้างนึงนั่นล่ะ
เราก็จะเกิดการเรียนรู้และเข้าใจสิ่งนั้นได้
ว่ามันก็เป็นของมันอย่างนั้นเอง จะไปอะไรกับมันมากมาย

และที่จริงสิ่งต่างๆ เหล่านั้น มันก็ไม่ได้หายไปไหนด้วยนะ
หลายคนเข้าใจผิด คิดว่าปฏิบัติธรรมปุ๊บแล้วต้องหมดกิเลสปั๊บ
ต้องไม่โลภ ต้องไม่โกรธ ต้องไม่หลง
ต้องนิ่งๆ ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยทั้งวันทั้งคืน
เอ่อ.. อันนี้เข้าใจผิดอย่างแรงเลยนะ (_ _\\)












จุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการปฏิบัติธรรม
เราไม่ได้พยายามไปทำลาย หรือบังคับไม่ให้กิเลสเกิดขึ้นนะ
เพียงแต่เฝ้าสังเกตและเท่าทันอาการของมันไปตามตรงต่างหาก

เครื่องมือที่ท่านให้เราใช้ก็คือ "สติ" เพื่อระลึกรู้ให้ทันมันนั่นเอง
แรกๆ ก็ต้องจงใจตั้งใจก่อน จะรู้สึกฝืนนิดๆ ติดขัดหน่อยๆ
รู้ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง (( ส่วนใหญ่จะไม่ทัน ><~ ))
ก็เป็นเรื่องธรรมดามากๆ และเป็นกันแทบทุกคนแหละ

เหมือนตอนฝึกหัดขับรถใหม่ๆ เราก็เก้ๆ กังๆ
ไหนจะต้องเข้าเกียร์ ถอนคลัช เหยียบคันเร่ง แตะเบรค
ต้องคอยบังคับรถให้ตรงทาง ดูสัญญาณไฟ รถรอบข้าง ฯลฯ

เมื่อเราฝึกรู้ตัวรู้ใจตัวเองบ่อยๆ นานวันเข้าก็จะเกิดความชำนาญ
สติก็จะไวขึ้น เป็นธรรมชาติมากขึ้น จงใจน้อยลงเรื่อยๆ เป็นลำดับ
ใครที่ขับรถเป็นคงพอนึกออก ตอนขับคล่องแล้วแทบจะเป็นอัตโนมัติเลย
ไม่เห็นจะต้องตั้งใจมากๆ เหมือนแต่ก่อนแล้ว จริงรึเปล่า?



ถ้าฝึกมาถึงตรงนี้ได้
หลายๆ คนก็จะได้เห็นอะไรในอีกมุมหนึ่ง ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
เห็นว่าจริงๆ แล้ว กิเลสต่างๆ เหล่านั้น "มันไม่ใช่เรา" ซักหน่อยนี่นา
เป็นแค่กลุ่มก้อนอาการอะไรบางอย่าง

.. ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ชั่วคราว แล้วสุดท้ายก็หายไป ..
(( แต่แล้วเดี๋ยวก็มาใหม่ ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนี้ ทั้งวัน ทั้งคืน )) ^^"



ความทุกข์ ความสุข
ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ความดีใจ ความเสียใจ ความเฉยๆ
เมื่อมีเหตุครบ มันก็ต้องเกิด และยังคงมีอยู่ของมันอย่างนั้น

แต่สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ
เราจะค่อยๆ รู้สึกได้เองว่า มันห่างออกไป
และเราก็เอามันมาใส่ใจเราน้อยลง ๆๆ และก็น้อยลง
เหมือนต่างคนต่างอยู่ ราวกับไม่ใช่เรื่องของเรา
..ก็เท่านั้นเอง..












ดังนั้น การปฏิบัติธรรม ในมุมมองใหม่
จึงไม่ใช่เรื่องไกลตัวที่ลึกลับซับซ้อนอีกต่อไป
และมันก็ไม่ใช่เป็นเรื่องของแม่ๆ ป้าๆ ที่เข้าวัด
หรือพวกอกหักรักคุด ตกงาน เพื่อนไม่คบ ฯลฯ

"แต่เป็นเรื่องของคนธรรมดาๆ คนนึง
ที่ขวนขวายจะเรียนรู้วิธีรับมือกับความไม่แน่นอนของโลก
ด้วยความเข้าใจ และอาการยอมรับอย่างมีสติรู้เท่าทัน"



คนที่เข้าใจวิธีที่เป็นแก่นแท้ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้วนั้น
ย่อมสามารถอยู่ร่วมกันกับคนอื่นได้อย่างกลมกลืนและเป็นธรรมชาติ
ไม่ทำตัวแปลกแยก หรือปลีกวิเวกหนีหายจากสังคมไปไหน
สามารถดำเนินชีวิตปกติธรรมดาไปได้อย่างสมดุล
เปรียบเหมือนกับดอกบัวที่อยู่ในคลองตามธรรมชาติ
ไม่ใช่ดอกบัวที่เค้าแยกไปไว้ในแจกันดอกไม้

ท้ายที่สุด..
เราไม่ได้ฝึกปฏิบัติธรรมเพื่อเอาไว้โอ้อวดใครต่อใคร
แต่เป็นไปเพื่อการทำลายความเห็นผิดๆ ออกไปต่างหาก
อย่างที่ครูบาอาจารย์ท่านเมตตาพูดไว้เสมอๆ ว่า..



"ปฏิบัติธรรมแล้ว ไม่ได้อะไรหรอก แต่มันเบาดี" :)


-aookie-
14 มีนา 56

ที่มา: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10200119845892693
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on May 24, 2013, 07:32:15 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps218105da.jpg[/img]

อธิษฐานด้วยจิตน้อม...บูชา
วันวิสาขฯเวียนมา......อีกครั้ง
ระลึกถึงพระกรุณา......องค์เอก บุรุษ
เคารพนบธรรมตั้ง......เทิดไว้พระศาสนาฯ

-พิมพ์พลอย-
วิสาขบูชา '๕๖
_/\_
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 07, 2013, 07:40:04 pm
ขอเกิดนี้เพื่อได้.........เพียรดู
สักแต่เพียงให้รู้..........จิตใกล้
หวังสร้างนิสัยสู่..........ทางเอก มรรคา 
ธรรมคู่รู้ธรรมหนึ่งได้...จบพร้อมจบจริงฯ



สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะ  ::33::

- พิมพ์พลอย -
7 มิถุนายน 2556
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 22, 2013, 09:51:20 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zpsb0afeb38.jpg[/img][/URL]

เกิดตายมากี่ครั้ง.......กี่หน
เวียนว่ายวัฏฏ์วุ่นวน...อย่างนั้น
กระทั่งเกิดเป็นคน.....ช่างยาก ยิ่งแล
จุดหนึ่งซึ่งแสนสั้น.....อย่าทิ้งภาวนาฯ


- พิมพ์พลอย -
๒๒ มิถุนายน ๕๖
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 23, 2013, 08:52:23 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps1b1f53b6.jpg[/img]

protection*

หากอยู่ในที่แจ้ง......เห็นชัด
ศัตรูย่อมจักเข้าขัด...มุ่งร้าย
วางทีท่ามุมสงัด......นิ่งอยู่ ดูเชิง
ยังอาจพอปัดป้าย....ปิดป้องภัยตนฯ

๒๓ มิถุนายน ๕๖
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on June 26, 2013, 08:59:43 pm
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps65e369c6.jpg[/img]

• กลอนห่อโคลงฯ •

.
.

โคลงฉันท์กลอนกาพย์แก้วแพร้วเพริศกวี
เอกนามนี้เลิศประดิษฐ์ถ้อยโวหาร
ท่านประเสริฐประศาสน์วิชาชาญ
ต่อสืบสานร้อยเรียบล้วนสดุดี

.
.

โคลงฉันท์กลอนกาพย์แก้ว....แพร้วเพริศ
กวีเอกนามนี้เลิศ....ประดิษฐ์ถ้อย
โวหารท่านประเสริฐ....ประศาสน์ วิชา
ชาญต่อสืบสานร้อย....เรียบล้วนสดุดีฯ

.
.

"ร่วมรำลึกวันสุนทรภู่"
๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๖
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on August 22, 2013, 04:23:52 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps0307c4cb.jpg[/img]

ผูกพันดุจมิตรแท้.. ยาวนาน
คลาดเคลื่อนเหมือนหมอกม่าน.. ปิดไว้
จวบจนกุศลการณ์.. ครบเหตุ
ธรรมจึ่งจัดสรรให้.. เพื่อนแท้ร่วมทางฯ

-พิมพ์พลอย-
๑๙ สิงหา '๕๖
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 22, 2013, 11:03:18 am
[IMG]http://i626.photobucket.com/albums/tt349/aookie/null_zps2874c86f.jpg[/img]

เฝ้าริษยารอบข้าง........ทุกคน
คอยเทียบชิงเด่นจน.....นอกหน้า
สนองแรงแห่งตัวตน.....อัสมิ มานะ
ทุ่มสุดแรงไขว่คว้า.......วุ่นว้าหลงทางฯ

พิมพ์พลอย
20.09.13
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on September 22, 2013, 04:03:03 pm
หากเปรียบกับมนุษย์ผู้.....สุดประเสริฐ
ท่านยกย่องว่าเลิศ.........ระดับชั้น
เสียดายหากไม่เปิด........ใจรับ ธรรมา
มิอาจต่างจากพวกนั้น......จบสิ้นทางไทฯ

22.09.13
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 18, 2013, 08:23:21 am

สามสิบเอ็ดครบถ้วน...บริบูรณ์
ขอสุขน้องเพิ่มพูน...ทุกด้าน
โดยเฉพาะรักเกื้อกูล...ขวัญคู่
อบอุ่นสว่างรอบบ้าน...กรุ่นใกล้ด้วยธรรม  

HBD bro. "Nat Wimuttisuk"

p'Aook ( ;
17.10.13
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on October 18, 2013, 03:14:23 pm

(him)
ได้แต่แอบมองไกลไกล อยู่เสมอ
รู้จักเธอ แต่เธอ ไม่รู้จักฉัน
แต่ไม่ว่าที่ใด เวลาใด ในแต่ละวัน
พบว่าเธอฉัน อยู่ใกล้กันตลอดมา

จนวันหนึ่ง ณ เวลาที่เหมาะสม
หลังจากผ่านทุกข์ระทม แทบอ่อนล้า
ก็มาถึง ซึ่งจุดตัดแห่งกาลเวลา
ธรรมจัดสรรส่งเธอมา น่าอัศจรรย์

•--•--•--•--•--•--•--•--•--•

(her)
เหมือนข้างบนดลบันดาล ให้ได้พบ
คนที่ครบ ใช่ทุกอย่าง กว่าเคยฝัน
ศีลศรัทธา สมปัญญา จาคะครัน
เสมอกัน ทั้งโลก-ธรรม กว่าใครใคร

ไม่ต้องย่อ ต้องหย่อน หรือผ่อนลง
ไม่ต้องโน้ม ต้องคง ดำรงไว้
ไม่ต้องยืด ต้องยื่น หรือฝืนใจ
ทุกอย่างล้วนเข้ากันได้ แบบพอดี

•--•--•--•--•--•--•--•--•--•

(us)
ทุกทุกก้าวที่เราสอง ร่วมเดินทาง
จะเป็นไปเพื่อความสว่าง นับจากนี้
หากใครล้ม พร้อมประคองด้วยถ้อยที
เราจะมี แต่การให้ซึ่งกันและกัน

จะไม่ยอมให้คนหนึ่ง ต้องเสียใจ
จะไม่ไปไหน จนกว่าจะเดินไปถึงจุดนั้น
ที่ที่เราสอง ไม่ต้องเจ็บปวดเมื่อแยกจากกัน
ที่ที่นิรันดร์ ตรงนั้น.. ตลอดไป (:

7 sep 13
Title: Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )
Post by: พิมพ์พลอย on April 28, 2014, 09:42:22 am
ความทุกข์จากความรัก

หลวงตาม้า สอนว่าความทุกข์จากความรักนั้นมันเป็นพลังงาน ที่เสียเวลายาวนาน บางคนยึดมั่นในรัก ติดอยู่ในภพภูมิ เสียเวลายาวนาน กว่าจะได้เจอกัน และมารอกันอีก หากอีกคนแยกไปก็เกิดการฆ่ากันอีก เกิดเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันอีก หรือเรียกว่าทั้งรักทั้งแค้น ผูกกันไปอีก ยาวนาน นี่คือทุกข์ของความรักที่เจือปน ไม่ใช่ความรักที่แท้จริง การอธิษฐานแก้ไขในกรรมประเภทนี้ หลวงตา ให้ใช้ กรรมฐาน การฝึกจิต สมาธิ ฝึกให้ขึ้นพรหม (อันมีเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา) จะแก้ไขในเรื่องทุกข์ของความรักนี้ได้ เพราะว่าพรหมไม่มีเพศ จึงหมดเรื่องพวกนี้โดยปริยาย หลวงตากล่าวเน้นว่า "ความรักคือความปรารถนาดีกับทุกๆคน ที่ยังเวียนว่ายตายเกิด โดยไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไร นี่แหละความรักที่แท้จริง"

หลวงตาม้า อธิบายว่า เจ้ากรรมนายเวรโดยตรงต่อเราในชาติปัจจุบัน ก็คือ คนที่รักเราหรือคนที่เรารักมากที่สุดนั่นแหละ ที่งี้เราไม่รู้หรอกว่าเจ้ากรรมนายเวรเราอยู่ที่ไหน หากอยู่เทวดาหรือพรหม เขาก็ไม่เอาเรื่องเราหรอก ถ้าติดอยู่ข้างล่างก็เหมือนติดคุก เขาก็เอาเรื่องเราไม่ได้ ดังนั้นเจ้ากรรมนายเวรเราอยู่ที่โลกมนุษย์เรานั้นแหละ หากเราทำกรรมฐานอยู่ แผ่ให้เจ้ากรรมนายเวรเราเสมอ หากเจ้ากรรมนายเวรเราอยู่ในภูมิที่ลำบาก ถามว่าจะทำอันตรายเราใหม หลวงตาตอบว่าไม่ทำหรอก เพราะว่าเราเป็นตัวบุญอย่างดี ดังนั้นเจ้ากรรมนายเวรที่อันตรายที่สุดคืออยู่ในมนุษย์เรานั้นแหละ (ญาติ ลูก เมีย เรา รวมถึงเพื่อนรักเรา พี่น้อง เจ้านาย หรือคนที่เราไม่ชอบ นี่คือ เจ้ากรรมนายเวรเราในโลกมนุษย์ทั้งนั้น)

การเวียนว่ายตายเกิด ในช่วงที่เกิดเป็นมนุษย์ จะมารับเศษกรรมในอดีต และมาทำเพิ่มใหม่ต่อไปทั้งดีและไม่ดี พอตายไปก็จะไปรับกรรมตอนที่ทำอยู่ในมนุษย์ ทั้งดีและไม่ดี แต่ถ้าเราฝึกจิต โดยการทำกรรมฐานไปเรื่อยๆ เราก็จะรู้แล้วว่าเราจะเกิดหรือไม่เกิด หรือสิ่งไหนดี สิ่งไหนไม่ดี หลวงตาท่านสอนว่า "พวกเราตายแน่ๆ และเกิดแน่ๆ"

จะเดิน.. นั่ง.. กิน.. แม้แต่ตอนนอน ภาวนาไว้ อย่าได้ขาด..
ปฏิบัติ ทุกลมหายใจเข้าออก ทรงอารมณ์ดีดี
อย่าให้กระแสไม่ดี เข้ามากระทบ...

หากเรานึกในสิ่งดีๆ จิตจะเพิ่มแต่ในสิ่งที่ดีๆ
อย่าจุดประกายในสิ่งที่ไม่ดี เพราะจิตจะเพิ่มในสิ่งที่ไม่ดี
อย่ามัวนึกแต่กรรมเก่าในอดีต มันทำให้เราเศร้าหมอง

การคิดถึงในสิ่งที่ไม่ดี นอกจากกรรมจะเข้าเราเร็ว
ตามสิ่งที่เราคิดแล้ว ยังทำให้เราตายผ่อนส่ง
คือตายเร็วกว่ากำหนดอีกด้วย

ทุกวันนี้เราฝึกไว้เพื่อเตรียมตัวตาย
ถ้าไม่ฝึกไว้ เวลาตาย มันจะเคว้งไม่รู้จะไปไหน
การฝึกสมาธิ ไม่เกี่ยวกับการนั่งนานหรือไม่นาน
แต่เกี่ยวกับว่า ทำแล้วอารมณ์สบายๆใหม

อย่าจมอยู่กับความเศร้าหมอง...
ไม่มีใครไม่มีทุกข์ เกิดมาก็ทุกข์
เพียงแต่ว่าจะทุกข์มากหรือทุกข์น้อย

ผู้ปฎิบัติธรรม ให้ดูที่จิต อารมณ์ดี จิตสบาย
ไปไหนก็มีแต่คนรัก ทำอะไรก็มีแต่คนช่วยเหลือ
ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ไม่มีอะไรที่เกินกำลัง

การบันทึกบุญอยู่ที่อารมณ์ หากอารมณ์ดี
ก็จะบันทึกบุญได้ตลอด หากอารมณ์ไม่ดี
จะบันทึกบุญไม่ได้เลย...

อย่าจมอยู่กับความเศร้าหมอง...

ต้องทำตัวเองให้เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

. . .

เรียบเรียงเนื้อหาจากคติธรรมคำสอนของ
พระอาจารย์ วรงคต วิริยธโร (หลวงตาม้า)
วัดพุทธพรหมปัญโญ (วัดถ้ำเมืองนะ)
ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่