Messages

421

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ให้อภัย

July 31, 2009, 09:45:41 pm

  เป็นอะไรที่ดีมากเลยค่ะ
การให้อภัยเป็นทานชนิดหนึ่งที่ให้ได้ยากสำหรับผู้ไม่คุ้นเคย
ได้อ่านที่คุณแดงพิมพ์มาแล้ว รู้สึกอยากเข้าร่วมอุดมการณ์อีกคน
ฝึกให้วันละนิด จิตเราจะคงจะเบาสบายขึ้นวันละหน่อย
ฝึกให้อภัยคนรอบข้าง ที่ทำให้เราไม่สบายใจ


นานเข้า นานเข้า .. ก้อคงไม่ต้องฝืนทำ
ความคุ้นชิน คงช่วยให้เราปล่อยวางใจได้ถูกที่ถูกตำแหน่งเข้าสักวัน .. เนอะ


ที่สำคัญ ต้องอย่าลืมฝึกให้อภัยตัวเราเองด้วยนะคะ ; )

422

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: งดกินข้าวเย็นครับ

July 31, 2009, 09:38:35 pm

  ยินดีด้วยนะคะ
ขอให้ตั้งใจทำให้ได้ต่อไปอีกบ่อยๆ เลย
ผลพลอยได้ ก้อจะทำให้เราหุ่นดีขึ้นอีกด้วย ..

สู้ๆ ค่า~ 

423

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ขับช้า ไม่ปาดหน้า ให้ทาง...

July 31, 2009, 09:35:43 pm

โดนใจมากค่ะ
เพราะว่าเป็นเหมือนกัน เวลาขับรถจะใจร้อนมาก
ใครขับช้า หรือไม่ได้ดังใจนี่จะหงุดหงิดมาก
หลุดคำพูดไม่สุภาพออกมาก้อหลายครั้ง รู้สึกตัวเองแย่จริง
เหมือนกับเป็นนางมารร้ายเลยทีเดียวค่ะ : )

แต่ช่วงนี้ ต้องย้ายตึกที่ทำงาน
ไม่ค่อยเดินทางโดยใช้รถยนต์ส่วนตัวแล้ว
เลยไม่ค่อยได้เจอนางมารตัวนั้นมาระยะนึง
อืมม.. สงสัยมันคงจะเหงาไปแล้วละมั้ง อิอิ ..


สู้ๆ นะคะ 

424

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: งดเหล้ามาได้ 10 วันแล้วครับ

July 31, 2009, 09:30:38 pm

  ร่วมอนุโมทนาด้วยคนนะคะ
ขอให้งดได้สำเร็จตลอดพรรษานี้
และมีกำลังใจที่จะเลิกต่อไปในภายภาคหน้าด้วยค่ะ

สู้ๆ ^^v

[ผ่าน ๒ วัน เสาร์-อาทิตย์นี้ไปได้]

425

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 31, 2009, 03:47:46 pm

ขอบคุณคุณฟ้าและคุณบุ๋มมากนะคะ
จริงแบบที่คุณบุ๋มพูดมาเลยค่ะ
เรื่องแบบนี้เห็นชัดมากเลย
เห็นว่าใจเราเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เดี๋ยวเข้มแข็ง เดี๋ยวอ่อนแอ
เดี๋ยวก็ปรุงสุข ปรุงทุกข์ ..


ตามที่หลวงพ่อปราโมทย์ได้กรุณาสอนพวกเราเสมอว่า
เราภาวนาเพื่อให้เห็นของจริง ไม่ใช่ภาวนาเพื่อดัดแปลงของจริง

เพราะฉะนั้น แม้ตอนที่รู้สึกอ่อนล้า เสียใจมากๆ
อย่างน้อยก็ยังรู้สึกโชคดี ที่มีโอกาสได้รับประสบการณ์ตรง
เข้ากระแทกจิตใจแบบรุนแรง และเห็นความไม่แน่นอนของใจชัดแจ๋ว



"เพราะเห็นตามความเป็นจริง จึงเบื่อหน่าย
เพราะเบื่อหน่าย จึงคลายกำหนัด
เพราะคลายกำหนัด จึงหลุดพ้น
เพราะหลุดพ้น จึงรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว"



ครบสองวันแล้ว
แต่เป็นสองวันธรรมดาที่ต้องทำงาน
มีเรื่องราวให้ทำมากมาย
ก็เลยผ่านไปได้ไม่ยากเย็นนัก
เห็นชัดว่าวันหยุดทีไร พอกลับมาอยู่คนเดียว ใจจะฟุ้งหนัก
โดนกิเลสมันเล่นงานเอาตลอดเวลา .. ^^~



ขออธิษฐานจิตให้ใจเข้มแข็ง
และสามารถผ่าน ๒ วัน เสาร์-อาทิตย์นี้ไปได้อย่างราบรื่นนะคะ ..

426

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 29, 2009, 10:49:37 pm

ขอบคุณคุณ Think Plus และคุณ sittnn มากค่ะ
จะพยายามคิดบวกให้ได้มากๆ จะได้ทุกข์น้อยลงเยอะๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับกลอนน่ารักๆ ข้างบนนี้ด้วยจ้ะ 

หลายวันมานี้ งานเยอะมาก ทำให้ไม่มีเวลาฟุ้งซ่านมากเท่าไหร่
ก้อดีเหมือนกันเนอะ .. เริ่มมีกำลังใจขึ้นมาอีกแล้ว
อธิษฐานขอให้เข้มแข็งได้แบบนี้ไปนานๆ ครั้งนี้ขอต่ออีก ๒ วันละกันเนอะ

สู้ สู้ ^^v

427

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 25, 2009, 03:40:02 pm

วันเดียวกันแท้ๆ
ตอนเช้าเข้มแข็ง
ตอนนี้อ่อนแอมากมาย

ใจหนอใจ ..
T T

[ยอมรับและพอใจ]

428

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 25, 2009, 08:57:00 am

เริ่มอยู่กับตัวเองได้คุ้นชินมากขึ้น
ทุกครั้งที่เริ่มรู้สึกว่าเหงา จะพยายามหาอะไรทำ
เช่น อ่านหนังสือ จัดห้อง เล่นเน็ต

เห็นได้ชัดว่า เวลาความเหงามาเยี่ยม
ถ้าเราใส่ใจรับรู้ครุ่นคิดถึงแต่มัน
มันจะพองโตขึ้นเรื่อยๆ

บางทีก้อรู้สึกเหมือนว่าใจลึกๆ เราชอบมันเหมือนกันนะ
ชอบที่จะคิด หาเรื่องกลุ้มใจมาคิดตลอดเวลา

พอรู้ตัวก้อพยายามหาอะไรอย่างอื่นทำไป
อยู่กับตัวเองให้มากขึ้นๆ พยายามมองในแง่ดีของการได้ทำอะไรคนเดียว
ไม่ไปคาดหวังการกระทำของคนอื่น ซึ่งมันจะตามทำร้ายความรู้สึกเราได้มาก

วันแรกๆ ก้อโหวงเหวง วันต่อๆ มาก้อรู้สึกดีขึ้น เหงาน้อยลง
ยิ่งพยายามหาอะไรมีประโยชน์ทำ และมีความสุขอยู่กับตัวเองมากๆ
ก้อยิ่งเห็นชัดว่าปล่อยวางอะไรไร้สาระได้มากขึ้น

แต่ก้อยังมีหลงดีใจบ้างประปราย เวลาได้รับอะไรจากคนอื่น
เห็นชัดว่า ถ้าไม่คาดหวังซะอย่าง สิ่งที่ได้รับมา จะเป็นอะไรที่สุขมากกว่าทุกข์

บางครั้ง การหยุดไขว่คว้าอะไรที่เรารู้ดีว่า
ไม่สามารถเป็นได้อย่างใจเราหวังเสมอไป
เราก้อได้ค้นพบว่า สิ่งที่เราต้องการ
แท้จริงแล้วมันไม่ได้อยู่ที่ไหนไกล
.. มันอยู่ที่ใจของเราเอง ..




"มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่อยากมี หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ
มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว มันอยู่ที่ตรงนี้แค่เพียงเรา .. ยอมรับและพอใจ"



ขออธิษฐานจิตให้มีความเข้มแข็งพึ่งพาตัวเองได้ต่อไป
ไม่อยากกำหนดว่ากี่วัน แต่อยากทำต่อไปให้ได้เรื่อยๆ
ขออธิษฐานให้ไม่ท้อ แม้ว่าจะอ่อนแอร้องไห้อีกกี่ครั้งก้อตาม
สุดท้ายขอให้มีแรงใจที่จะเริ่มใหม่
ด้วยศรัทธาเต็มเปี่ยมต่อคำสอนของพระพุทธองค์ : )

429

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตั้งใจรักษาศีลห้าให้บริสุทธ์ให้ได้ทุกวันในช่วงเข้าพรรษา

July 24, 2009, 03:00:04 pm

  ขออนุโมทนาด้วยคนค่ะ
ตั้งใจจะรักษาศีลห้าให้บริสุทธิ์เหมือนกัน
แล้วก้อเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่าศีลข้อสี่ ด่างพร้อยได้ง่ายยิ่งกว่าข้อไหน
ยังไงก้อสู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ และขอร่วมอุดมการณ์ด้วยอีกคนนะคะ




ส่วนตัวแล้วมีประสบการณ์ตรงกับเรื่องยุงเหมือนกันค่ะ
เมื่อประมาณปลายเดือนตุลาคมปีที่แล้ว พอตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ตบยุง
ช่วงสองสัปดาห์แรก มีบททดสอบให้เราเกือบต้องหลุดศีลข้อหนึ่งหลายครั้งมาก

แต่พอผ่านช่วงนั้นมาได้ เหตุการณ์กลับกลายเป็นว่า
ตัวเราไม่ต้องได้เจอยุงมากวนใจอีกเลย .. น่าอัศจรรย์จริงๆ นะคะ ; )

430

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 23, 2009, 02:12:40 pm

  แอบยิ้ม รับดอกไม้
กำลังใจ แสนอบอุ่น
แต่งกลอน แทนขอบคุณ
อิ่มทั้งบุญ อุ่นทั้งใจ

รู้สึก ตนเข้มแข็ง
เริ่มมีแรง สู้ต่อได้
ปล่อยวาง อย่างเข้าใจ
ทำต่อไป ไม่ยากเกิน

เห็นผล ด้วยตนเอง
ไม่รีบเร่ง ไม่ขัดเขิน
ทำใจ ให้ฉ่ำเพลิน
ค่อยก้าวเดิน อย่างมั่นคง

จากสอง ลองเพิ่มสาม
พยายาม ตามรู้ "หลง"
จิตวิ่ง เห็นตามตรง
พุทธองค์ ทรงเมตตา

ชี้ทาง ห่างกิเลส
หากทำเหตุ ให้แน่นหนา
ทาน ศีล ภาวนา
ผลข้างหน้า ตามปัจจัย

บุญใด หากมีขึ้น
ขอหยิบยื่น มอบไว้ให้
ทุกคน ที่ตั้งใจ
ทำตัวใหม่ ให้ดีงาม

ทีมงาน ที่น่ารัก
คอยคุยทัก ตอบคำถาม
ทุกคน ล้วนพยายาม
จะก้าวข้าม ความเคยชิน

กล้าเปลี่ยน กล้าทำลาย
ทุกข์หล่นหาย มลายสิ้น
พบสุข เป็นอาจิณ
รวยทรัพย์สิน รินปัญญา

431

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 23, 2009, 10:07:21 am

แอบแว๊บมารับดอกไม้และกำลังใจค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากนะคะ
^^

432

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: งดกินข้าวเย็นครับ

July 21, 2009, 10:14:40 pm

จริงๆแอบขอเข้าร่วมอุดมการณ์ด้วยคนอ่ะค่ะ
ตั้งใจไม่ทานวันนี้และพรุ่งนี้ วันนี้น่าจะผ่านด้วยดีไปแล้ว
พรุ่งนี้ต้องสู้ๆ อีกวัน ไม่รู้จะไหวไม๊น้า .. เรื่องกินเรื่องหย่ายซะด้วยจิ อิอิ

แต่ยังไงก้อสู้ตายนะค้า ..

[ครั้งนี้ขอ ๓ วันเลยนะคะ]

433

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 21, 2009, 10:05:14 pm

 
ผ่านมาสองวันนี้ ดีกว่าที่คาดเอาไว้เยอะค่ะ
พอเริ่มฝึกใจให้ยอมปล่อยวางบางสิ่งบางอย่างลง ใจก้อเบาโปร่ง รู้สึกดีจริงๆ ด้วย
ที่ผ่านมา เพราะเรามัวไปคาดหวัง กับสิ่งที่เราควบคุมบังคับไม่ได้
พอใครๆ ทำอะไรไม่ได้ดังใจเรา เราก้อเสียใจ หงุดหงิด แล้วก้อหนักอึ้ง


วันแรกของการต่ออายุครั้งที่ ๑ เจอบททดสอบให้ต้องร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอีก
คืนนั้นเลยปล่อยให้ตัวเองร้องระบายไปจนพอ หลังจากนั้นก้อกลับมีสติรู้ตัวขึ้นมาแล้วคิดอะไรได้
เพลง "ก้อนหินก้อนนั้น" ของคุณโรสลอยเข้ามาในหัว .. อืมม มันเป็นแบบนั้นจริงๆ นะ


หากยังยอมยังแบกไป หัวใจของเรานั่นแหละที่ต้องเหนื่อยต้องล้า
แค่เราจับมันโยนทิ้งไป อย่าไปใส่ใจถือมันไว้ นั่นแหละถึงจะหายเหนื่อย
แปลกแต่จริง คืนนั้นกลับนอนหลับได้สบายๆ ทั้งที่ก่อนนอนร้องไห้ซะยกใหญ่
บทจะหลุดก้อหลุดมาง่ายๆ ซะงั้นอ่ะเนอะ ... ^^



คืนที่ ๒ ราบรื่นกว่าเดิมค่ะ แต่ยังมีแอบกลับไปเหงาๆ เข้าสภาวะหาที่พึ่งพิงภายนอกนิดหน่อย
แต่สติกลับมาอยู่เป็นเพื่อนได้ไวกว่าเคย รู้สึกเหมือนว่าเรามีพลังใจเหลือพอจะสู้ต่อ
พบกับสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนแปลง และมีความมุ่งมั่นทำสิ่งที่ดีต่อไป





งั้นขออธิษฐานจิต ให้ใจเข้มแข็ง และอยู่กับตัวเองได้อย่างมีความสุข
ลดภาวะการพึ่งพาคนอื่นลง ไม่ยึดติดกับสิ่งที่ไม่ใช่แก่นสารของชีวิตเรามากเกินไป
ครั้งนี้ขอ ๓ วันเลยนะคะ (( แหม .. ช่างกล้านะเนี่ย .. )) ยังไงๆ ก้อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 


<-- แอบให้ดอกไม้ เป็นกำลังใจให้ตัวเองก่อนหนึ่งดอก

.. ก้อถ้าตนไม่พึ่งตน แล้วจะหวังไปพึ่งใครล่ะเนอะ ..

434

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: จะไม่คิดร้ายกับใคร

July 21, 2009, 09:45:45 pm

 
สู้เค้าน้า ...

435

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

July 21, 2009, 09:44:01 pm

ปลื้มใจจังเลยอ่ะค่ะ ที่รู้ว่าคุณ Think Plus พิมพ์กลอนของพิมพ์พลอยไปอ่านเป็นกำลังใจ
แบบนี้เดี๋ยวแต่งให้อีกเยอะๆ เลยดีไม๊คะ จะได้คอยเป็นกำลังใจให้กันและกันไปเรื่อยๆ เนอะ



จริงๆ แล้วเทคนิคแต่งกลอนก้อไม่มีอะไรมากค่ะ ลองอ่านเยอะๆ ลำดับความคิดดีๆ
แล้วฝึกเขียนฝึกแต่งบ่อยๆ ตอนแรกๆ ก้ออาจจะยากหน่อย โดยเฉพาะตอนจบนี่แหละตัวดีเลยค่ะ
แต่งๆ ไปแล้วบางทีจบไม่ลงซะงั้น ฮ่าๆๆ อย่าเพิ่งท้อนะคะ เริ่มจากกลอนง่ายๆ สั้นๆ ก่อน
แล้วค่อยลองปรับให้ยาวขึ้น สัมผัสเยอะขึ้น
และสุดท้ายที่ขาดไม่ได้ก้อคือให้รู้สึกภูมิใจในกลอนของเราค่ะ
แม้ไม่สวยไม่เลิศหรูอย่างนักกวี แต่ลองดูดีๆ มันบ่งบอกความเป็นตัวเราได้ดีเชียวค่ะ


เป็นกำลังใจให้สู้ๆ ทุกเรื่องเลยนะคะ : )))))