ฝึกรู้ลมหายใจ

[poonsri]

ถ้าว่างๆพี่จะใช้วิธีนั่งดูลมเข้า-ออกแล้วก็นับไปด้วย
พอเผลอคิดไปก็รู้แล้วก็กลับมาดูลมต่อ
ถ้าไม่ว่างก็จะใช้วิธีดูกายไปเรื่อยๆยืน เดิน นั่ง นอน
เวลาทำงานแบบจดจ่อก็ตั้งใจทำงานไป แล้วก็คิดเรื่อยเปื่อยสลับกันไป
แต่สังเกตุตัวเองดูแล้ว เวลาเผลอมีบ่อยมากเหลือเกิน
แล้วก็ไม่ค่อยจะทันได้ดู นึกได้อีกที ก็ไปเรื่องใหม่ซะแล้ว
แต่ก็จะพยายามดูกาย ดูจิต มันไปเรื่อยๆนะ เอาเท่าที่จะทันนึกได้ เนอะ

ช่วงนี้อากาศหนาวแล้วนะ
ทางบ้านคุณ sun คงจะหนาวเช่นกันถ้าอยู่ท่ามกลางสุมทุมพุ่มไม้และท้องนา
รักษาสุขภาพด้วยนะค๊ะ

เจริญในธรรม ค่ะ

[Angel]

ตอนนี้ทางบ้านพี่พูนศรีน่าจะเริ่มหนาวแล้วใช่ไหมคะ

เพราะอยู่ทางเหนือด้วยสิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้า 

อ้อ คุณ sun เงียบไปเลยนะคะ สงสัยงานยุ่งเหมือน Angel หลิง

ส่งกำลังใจให้ได้รับรึเปล่าคะ อิ อิ 

[yuwa]

กินข้าวไปหลายกระสอบแล้ว
ก็ยังไม่รู้อะไรเลยค่ะ
นับว่าคุณSunก้าวห่างออกไปอีกก้าวแล้วนะคะ
ไม่ได้ชมให้หลงค่ะ แต่ให้เป็นพลังใจต่อไปค่ะ
นึกภาพสวนคุณSunแล้ว
อยากปลูกผักค่ะ
Yuwaเป็นเด็กบ้านนอก
ย้ายมาทำงานเมืองกรุงก็ยังฝันลมๆแล้งๆ
ว่าอยากกลับไปปลูกผักทำเศรษฐกิจพอเพียง
แต่ที่ทำได้ตอนนี้คือปลูกทุกอย่างไว้ที่สวนแคบๆหน้าบ้านเช่า
เคยปลูกฟักทองค่ะ
ปลูกทิ้งไว้
ไม่อยู่บ้าน10วัน
กลับมาอีกทีมันเลื้อยขึ้นเสาไฟฟ้า
และออกไปนอกบ้าน พยายามจะเลื้อยข้ามถนนอยู่ด้วย
ต้องตัดใจถอนทิ้งไปเลยค่ะ
"มีความสุขที่ได้ทำ...รู้สึกมันมีความหมาย...รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่เฝ้าเพียรแสวงหา......"
ใช่ค่ะเวลาปลูกผักจะรู้สึกอย่างนั้น
ยิ่งได้เก็บผักที่เราปลูกเองมากิน เหมือนจะเหาะได้เลยค่ะ
แหะๆ เว่อร์ไปหน่อยขออภัยค่ะ
จริงๆวันหนึ่งก็อยากจะสัมผัสสิ่งที่คุณSunได้สัมผัสจากการปฏิบัติ
เช่นกันค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ปฏิบัติต่อไปอย่าหยุดนะคะ
ขออนุโมทนาค่ะ
เขียนมาเล่าอีกเยอะๆนะคะ 

[sun]

 
ขอบคุณทุกท่านนะครับ ที่แวะมาแบ่งปัน
ผมขอให้กำลังใจคืนกลับไปคูณสองเลยนะครับ


    ผมทายแม่นจังเลย...ว่าคุณ yuwa จะต้องมีเรื่องเล่าเยอะแน่ๆคอนเฟิร์มand ฟันธงเลยนะเนี่ย
ส่วนผมเองเหล้าหมด..อ๊ะ..ไม่สิ ยังไม่มีเรื่องอะไรจะเล่าครับ
ชีวิตธรรมด๊า ธรรมดา  โดนกิเลสลากมา ลากไป
เคยได้ยินท่านบอกว่า อยู่เฉยๆจิตจะไหลลงต่ำ เลยก็พยายามหาสิ่งดีๆเติมเต็มเข้ามาบ้างครับ
       แต่ตอนนี้เข้าใจว่าสุดท้ายแล้ว เราก็กำลังก้าวไปสู่สิ่งที่เรียกว่า เหนือดี เหนือชั่ว เหนือบุญ เหนือบาป
เหนือ เนกาทิฟ เหนือ โพสิทีฟ เหนือบวก เหนือลบ..........
มันเป็นยังไงกันน้า....ยังนึกไม่ออก...
       นึกถึงคำกล่าวของหลวงพ่อชา....ความสงสัยในการปฏิบัติธรรม ไม่เคยหายไป ด้วยคำพูด คำอธิบายของคนอื่น แต่มันจะหายไป ด้วยการปฏิบัติของตัวเอง....  (อาจจะไม่ครบทุกคำแต่จำได้ประมาณนี้)
       ก็คงใช่เนอะ...เวลาเรากินข้าวอิ่มแล้วเราก็ไม่ต้องไปถามใครเขาว่า เราอิ่มแล้วหรือยัง  มันเป็นสิ่งที่รู้ได้ด้วยตัวเอง  คนอื่นอธิบายยังไงก็คงจะไม่เข้าใจได้อย่างถึงแก่นแท้
      คนเขาบอกว่า มะม่วงลูกนี้เปรี้ยว  เราก็ได้ความรู้ว่า มะม่วงลูกนี้เปรี้ยว
     พอเราเห็นคนอื่นกินแล้วเขาหลับตา ทำหน้าตาเหยเก  เราก็ได้ความรู้ว่า มันคงจะเปรี้ยวจริงๆนั่นล่ะ
     แต่พอเราหยิบมากินเองบ้าง  เราก็ได้รู้สึกได้ถึงความเปรี้ยว...(อูย.ย..น้ำยายใหย..)
เปรี้ยวครั้งที่หนึ่งเรารู้เพราะคนบอกว่ามันเปรี้ยว
เปรี้ยวครั้งที่สองเราก็รู้เพราะคิดตามเหตุผลแล้วก็น่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ
เปรี้ยวครั้งที่สาม แตกต่างกว่าทุกครั้งเพราะเราได้สัมผัสเอง เราอาจจะเจอความฝาดของผิวมะม่วงในตอนแรก
แล้วต่อมาก็เจอความเปรี้ยว ซึ่งในความเปรี้ยวอาจจะมีความหวานซ่อนอยู่ (หรืออาจจะปนเค็มนิดๆเพราะไม่ได้ล้างมือ....อิ...อิ...)
      ทำอะไรก็ตามแต่ เราต้องศึกษาทฤษฎี เรียนรู้สิ่งที่มีอยู่ก่อน แล้วก็มาพิจารณา วิเคราะห์อีกที  และสุดท้ายขาดไม่ได้   ก็คือการปฏิบัติครับ
     หากใครมีอะไรจะช่วยเสริมก็เชิญเลยครับผม
เจริญในธรรมครับ

[yuwa]

อืม รู้สึกมีความสุขที่ได้อ่านค่ะ
ไม่รู้เพราะคิดถึงมะม่วง...น้ำปลาหวาน
หรือซาบซึ้งในธรรมะ ที่แฝงอยู่มากกว่ากัน
แต่สรุปว่า มีความสุขเกิดขึ้นค่ะ
แล้วจะเข้ามาติดตามการปฏิบัติต่อไปนะคะ
ตอนนี้คิดว่ามะม่วงมันก็คงจะเปรี้ยวจริงแหละ
แต่ก็ยังไม่ได้กินจริงๆจังเสียที
คุณSun กินไปก่อนนะคะ
อนุโมทนาด้วยค่ะ

[พิมพ์พลอย]

แหม .. ชอบทานเหมือนกันค่า มะม่วงน้ำปลาหวาน อิอิ
ช่วงนี้อากาศเย็นขึ้นแล้ว .. รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

ที่เชียงใหม่อากาศดี๊ดีค่ะ ไม่หนาวเกินไป กำลังเย็นๆ สบายๆ
ใครว่างๆ มาพักตากอากาศได้นะคะ ; )))

ดอกไม้คุณซันเป็นไงมั่งแล้ว .. บานยังๆ ? 

[yuwa]

 

[yuwa]

คุณsunทำงานประจำไหมคะ
บ้านดูไม่วุ่นวายไกลกรุงเทพ
ทำไมดูเหมือน พักงานเพื่อไปปฏิบัติธรรมอยู่บ้านเฉยๆ
เหมือนเรื่อง 7เดือนบรรลุธรรมเลย
แล้วอะไรบันดาลใจให้ปฏิบัติธรรมคะ
เรื่องที่พิเศษเกี่ยวกับการปฏิบัติคืออะไรคะ
ถามเล่นๆ จะตอบเล่นๆหรือไม่ตอบก็ไม่ว่ากันค่ะ
ที่นี่เราไม่มีที่มา หรือที่ไปก็ยังไม่รู้ไม่แน่เช่นกัน
แต่ก็ถามด้วยเจตนาดี เห็นว่าน่าสนใจดีค่ะ
รออ่านเรื่องเล่าอย่างใจจดใจจ่อค่ะ
ขอให้ชีวิตสงบสุข ตามอัตภาพค่ะ

[sun]

@คุณAgle
      ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ส่งมาให้ครับ วันไหนไม่ได้อ่านเหมือนขาดอะไรบางอย่างในชีวิตเลยละครับ
@พิมพ์พลอย
       อากาศหนาว ตากอากาศแล้วจะไม่หนาวไปกันใหญ่เหรอครับ ::115::ถ้ามีโอกาสจะแวะเอามะม่วงน้ำปลาหวานไปฝากด้วยครับ(แต่ไม่รู้เมื่อไหร่นะ)
       ดอกไม้ตอนนี้บานเยอะแล้วครับเดี๋ยวจะเอาไปอวด นี่ไง ครับ::33::
@พี่พูนศรี
       ขอบคุณมากครับที่เป็นห่วง ขอบคุณเรื่องราวที่ส่งมาให้อ่านนะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
@yuwa
       
   ทำไมผมสนใจเรื่องธรรมะบางส่วนผมบอกไว้แล้วครับเลื่อนขึ้นไปอ่านข้างบนครับวันที่....Reply #24  21 september  2009
ส่วนที่เหลือถ้ามีโอกาสจะมาเล่าต่อครับ

               งานประจำเหรอครับ... งานผมนี่แหละครับประจำสุดๆ ผมทำงานวันละ 11 ชั่วโมง อาทิตย์หนึ่ง 66 ชั่วโมงครับ วันเสารก็ไม่ได้หยุด เลิกงาน สามทุ่มกว่าจะถึงที่พัก อาบน้ำเสร็จ ก็ประมาณ สี่ทุ่ม สังเกตุข้อความที่ผมโพสต์ส่วนมากจะอยู่ในช่วงดึกๆครับ

   ถ้าเป็นช่วงหน้าเทศกาล ชั่วโมงการทำงานอาจจะเพิ่มเป็นอีกวันละ 12 -13 ชั่วโมงครับ ผมเป็นพนักงานตำแหน่งเล็กๆ ในบริษัทเล็กๆ เกี่ยวกับเรื่อง เงินๆ ทองๆ นี่ล่ะครับ ทั้งวันต้องเกี่ยวข้องอยู่แต่เรื่องพวกนี้

   (กระดาษเงิน กระดาษทอง ที่เขาใช้เวลาไหว้เจ้ากันน่ะครับ )
   สถานที่อาศัยก็เช่าบ้านเล็กๆอยู่ในสวนมะม่วงครับ สงบ เงียบดีมาก เหมาะสำหรับทำความเพียรเลยล่ะครับ แต่ว่าถ้าช่วงไหนมีพวกนักศึกษาเข้ามาพักเยอะๆ จะเจี้ยวจ้าวกันไม่ค่อยจะเงียบ แล้วก็อยู่ไม่ไกลกรุงเทพฯครับ อยู่แถวชานเมืองนี่เอง อ.ไทรน้อย จ.นนทบุรี ตรงข้ามกับ วิทยาลัยเทคนิคทางการแพทย์กาญจนาภิเษก

   ตอนเช้าๆประมาณ 7 โมงเช้า ผมก็จะควบมอเตอร์ไซด์ฮอนด้าเวบเก่าๆวิ่งปุเลงๆไปทำงาน เวลาตกหลุมตกบ่อทีเหมือนชิ้นส่วนจะหลุดกระจายออกมา ช่วงนี้อากาศหนาว ขับไป สั่นไปด้วยครับ ขับช้าๆก็หนาวนาน ขับไวๆก็ยิ่งหนาวเพราะลมมันพัดแรง แต่ก็ถึงไว

   การปฏิบัติธรรมในรูปแบบ ผมก็จะอาศัยช่วงเวลาก่อนนอน ตอนเช้า ช่วงพักระหว่างวันครับ ถ้าเคยทำเวลาไหน แล้วก็ทำเวลานั้นรู้สึกว่าจะทำได้ดีครับ บางวันไม่ได้ทำ อยู่ๆก็รู้สึกถึงลมหายใจได้เองขึ้นมา ผมรู้สึกคล้ายกับว่าเหมือนเราเคยนอนเวลาไหน พอถึงเวลานั้นเราก็จะเกิดอาการง่วงน่ะครับ ร่างกายเขาก็พัฒนาของเขาเองไปด้วย

   ที่ว่าบางวันไม่ได้ทำ ก็เพราะว่าผมพยายามพัฒนาความรู้ความสามารถทางโลกไปด้วยครับ ถ้าไม่พัฒนาทางโลกไปด้วยชีวิตก็คงจะลำบากมากกว่านี้แน่ๆ ก็หาวิธีที่จะแบ่งเวลาให้สมดุลกันอยู่ครับ
   แต่การฝึกสติ สามารถฝึกได้ทุกช่วงครับ ตั้งแต่ตื่น ทำงาน กลับบ้าน ล้มตัวลงนอน อันที่จริงตอนทำงานนี่ก็ทำให้เราได้เห็นสภาวะได้บ่อยเหมือนกันกัน เหมือนกับเรากำลังอยู่ในสมรภูมิ มันครุกรุ่น ฝุ่นตลบ ก็ได้อาศัยช่วงการฝึกในรูปแบบครับเป็นที่หลบพักเติมพลัง
    ::115::ความก้าวหน้าเหรอครับ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ก้าวหน้า หรือก้าวหลัง รู้ว่าตอนนี้ฟุ้งซ่านเยอะ ฟุ้งซ่านในธรรมะ ได้ฟังธรรมะก็รู้สึกเหมือนมีความสุขคล้ายๆกับตอนได้ฝึกสมาธิครับ รู้สึกเต็มอิ่มได้เหมือนกัน
   ทำให้นึกถึงเรื่องความสุข ที่ผมอ่านหนังสือของท่าน ว.วชิรเมธี แล้วสรุปตามความเข้าใจของตัวเองสั้นๆ(ซึ่งอาจจะคลาดเคลื่อนจากความหมายเดิมของท่านครับ)ดังนี้ครับ
   1 ความสุขจากกามสุข คือสุขจากการที่อยาก แล้วได้สม อยาก สุขจากการได้รับการตอบสนองทางประสาทสัมผัส ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เป็นสุขชั่วคราว ไม่ยั่งยืน ใครที่ติดอยู่ในความสุขระดับนี้จะไม่ได้เจอกับความสุขในระดับที่สูงขึ้นคือ
   2 ความสุขจากการมีคุณธรรม คือสุขจากการประกอบกุศลกรรมต่างๆ แค่คิดก็สุข ยิ่งทำยิ่งสุข ขณะลงมือทำก็มีความสุข หวนระลึกถึงก็มีความสุขอีก ความสุขระดับนี้เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าเรายึดติดในความดีนี้เอาไว้แบกความดีเอาไว้ ก็จะเกิดความทุกข์ได้ แล้วจะไม่ได้เจอความสุขขั้นต่อไป คือ
   3 ความสุขจากการรู้เท่าทันธรรมดาของโลกและชีวิต คือรู้ว่า ทุกสิ่ง ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ตามความเป็นจริง มีเจอ ก็มีการจาก มีได้ ก็มีเสีย มีเกิด ก็แก่ มีเจ็บ มีตาย ถ้าเรารู้เท่าทันแล้วไม่ยึดมั่นเอามาก็จะได้ความสุขอีกระดับหนึ่ง
   4 ความสุขจากการรู้จักปรุงแต่งจิตใจให้เป็นสุข คือ เมื่อเราดำเนินชีวิตไปเรื่อยๆเราจะเจอทั้งด้านดีและด้านร้าย สารพัดจะเจอ เช่น เราเจอเรื่องที่ทำให้เกิดความทุกข์เราก็ไม่ตีโพยตีพายว่าเราช่างโชคร้าย แต่เราจะมองว่า มันเป็นโอกาสที่เราจะได้เรียนรู้และพัฒนาตัวเองให้พ้นจากความทุกข์อันนั้น
5 พระนิพพาน สุขเหนือสุข  อันนี้คนกิเลสหนาอย่างผมสรุปยากจังเลยครับ ก็ประมาณว่า จิตใจเป็นอิสระจาก ความโลภ โกรธ หลง  เป็นสุขอิสระ ที่ยั่งยืนถาวร สดชื่นไม่รู้สร่าง ก็แล้วกันครับ
   ชื่อหนังสือ งานสัมฤทธิ์ ชีวิตรื่นรมย์ ครับ เผื่อใครอยากหามาอ่านเพิ่มเติม
    ::115::ยังครับ...ยังมีอีก ความฟุ้งซ่านในธรรมะผมยังไม่หมดแต่เวลาหมดก่อน ครับ โอกาสหน้าผมจะมาเล่าเรื่องความสุขหลังจากที่ผมได้อ่านหนังสือของท่านพุทธทาสครับ
                เจริญในธรรมทุกท่านนะครับ

[yuwa]

ย้อนขึ้นไปอ่านอีกครั้งแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
อยากใช้ชีวิตให้คุ้มค่าด้วยการฝึกสติดูลมหายใจ
และอยากจะทดลองวิธีที่เหมาะกับคุณพ่อคุณแม่ เป็นเหตุหนึ่ง

ไม่คิดว่าจะมีงานประจำ ถึงมีก็ไม่น่าจะมากแบบนี้
รู้สึกละอายใจเล็กๆ ที่ปล่อยเวลาในชีวิตตัวเองเรื่อยเปื่อยค่ะ
ตอนนี้รู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงชีวิต
แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้บ้าง
เป็นคนแพ้กิเลสมาตลอดค่ะเลยไม่ได้ทำอะไรจริงจังได้เสียที
ขอบคุณที่บอกเล่าแบ่งปันนะคะ
ขอให้คุณsunสู้ต่อไป
ทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ
ขอให้ประสบความสำเร็จทุกประการ
อนุโมทนาค่ะ

[Angel]

สวัสดีค่ะ คุณ sun 

Angel หลิงไม่ได้เข้ามาในกระทู้ซะนาน แต่คุณ sun ก็ยังเข้ามา update

และให้กำลังใจเพื่อนๆ อยู่เสมอ แม้ว่าจะทำงานวันละตั้ง 11 ชั่วโมง

อ่านแล้วทึ่งมากค่ะ ทำงานหนัก ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สิ่งที่ทึ่งอีกอย่างก็คือ ยังสามารถปฏิบัติธรรมได้แม้จะทำงานเลิกดึก

แถมตอนเช้าก็ตื่นเช้ามากๆ ได้สูดอากาศบริสุทธิ์เต็มปอด

อากาศตอนเช้าค่อนข้างหนาว อย่าลืมใส่เสื้ออุ่นๆ ด้วยนะคะ

แม้ว่า Angel หลิงจะไม่ค่อยได้เข้าในกระทู้เหมือนก่อน แต่ก็จะส่งกำลังใจให้เสมอนะคะ

รวมทั้งเรื่องดีๆ ไปให้ทาง e-mail เหมือนเดิมค่ะ 

บุญรักษานะคะ 

[yuwa]

มาปูเสื่อรอฟังเรื่องเล่าจากคุณsunค่ะ
เรื่องบางเรื่องเราอาจคิดว่าดูไร้สาระ
แต่อาจจะเป็นประโยชน์กับชีวิตคนอื่นก็ได้นะคะ
ขอให้มีเจตนาดีเป็นที่ตั้งค่ะ

[อิกคิว]

แวะมาทักทายครับ

สู้ๆนะครับ  เป็นกำลังใจให้ครับ   

[พิมพ์พลอย]

แหม .. แบบนี้เรียกให้ความหวังกันป่าวค้า
ที่บอกจะแวะเอามะม่วงน้ำปลาหวานมาให้กินอ่ะค่า .. อิอิ ล้อเล่นนะคะ

อ่านเรื่องราวคุณซันแล้วทำให้ยิ้มได้เยอะเลย
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ

เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปจ้ะ 

[sun]

      ;Dความสุขท่านแบ่งไว้ สามระดับดังนี้ครับ
        ;Dระดับที่หนึ่ง สุขเพราะไม่เบียดเบียนกัน ไม่ขัดแย้งกัน ครับทุกวันนี้
มีแต่ความวุ่นวายไม่จบสิ้นก็เพราะความขัดแย้ง แตกแยกกันนี่ล่ะครับ
แต่ผมก็ไม่รู้ว่าคนบางคนเขาจะมีความสุขกับการขัดแย้งหรือเปล่านะ
สำหรับผมแล้วไม่เบียดเบียนกันดีกว่า ไม่ว่าจะเป็น ทั้งในด้าน กาย วาจา ใจ
        ;Dระดับที่สอง สุขเพราะอยู่เหนืออำนาจกาม ข้อนี้ท่านแบ่งไว้ สามย่อยดังนี้ครับ
            กามราคะ มีจิตใจสูงไม่หลงใหลในเรื่องของกาม ผูกพันเหนียวแน่นด้วยความโง่
            รูปราคะ หลงไหลเหนียวแน่นในทางรูปธรรม สิ่งของต่างๆ สมบัติต่างๆ เป็นต้น
            อรูปราคะ หลงไหลยินดี ในเรื่องนามธรรม เช่น เกียรติยศ ชื่อเสียง เกียรติยศ
สรรเสริญ เป็นต้น
ท่านบอกว่า มันกัดหัวใจ ยิ่งรักเท่าไร ก็ยิ่งกัดเท่านั้น ยึดถือเท่าไร ก็กัดเท่านั้น!
       ;Dระดับที่สาม สุขเพราะละตัวตนเสียได้ ท่านยกพระพุทธสุภาษิตว่า
อัสมิมานัสสะ วินโย เอตัง เว ปรมัง สุขัง-นำอัสมิมานะออกเสียได้ สิ่งนั้นเป็นความสุขสูงสุดเว้ย
(คำว่า เว แปลว่า เว้ย ครับ) คำว่าอัสมิมานัสสะ แปลโดยความหมายก็คือ มีตัวตน
(มีตัวกู มีของกู ตามสำนวนของท่านครับ) ซึ่งถ้าละความยึดมั่นถือมั่นว่าตัวตนเสียได้ ก็จะไม่มีกิเลสมายึดเกาะ ก็จะเป็นสุขสูงสุด เป็นนิพพาน
       สรุปตามความเข้าใจตัวเองหลังจากที่ได้อ่าน เรื่อง ความสุข ๓ ระดับ โดยท่าน พุทธทาส 

        :)คืนนี้เป็นวันพระ ดวงจันทร์สวยจังเลยครับ กลมดิก ไร้เมฆ มีกลุ่มดาวคันไถ ดาวเต่า
ลอยอยู่ไกล้ๆ กัน มองไปมองมา เหมือนจะเอื้อมมือถึง
แสงนวลๆสาดส่องไปทั่ว(ตอนนี้หอบโน๊ตบุคมาอยู่ใต้ต้นสะเดาครับ ) ทำให้นึกถึงวัน วิสาขบูชา
        _/|\_นึกย้อนไปวันที่พระพุทธองค์ ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน พระจันทร์คงจะสวยเด่นมากกว่านี้ บรรยากาศคงจะเย็นสบายแบบนี้ ไม่รุ่มร้อน 
       อ๊ะ..คิดก็รู้ว่าคิด..แต่นึกถึงก็ทำให้สุขได้เหมือนกันครับ...รู้สึกชีวิตไม่อนาถา มีที่พึ่งทางใจ...
     ขอบคุณทุกท่านครับที่กรุณาติดตามอ่าน และเป็นกำลังใจให้ หากมีสิ่งไหนที่ทำให้เกิดความรู้สึกว่าไม่ดี ผมก็ขออภัยด้วยนะครับ 
      เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านนะครับ 
::33::คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ ขอให้หลับอย่างมีความสุขใต้ผ้าห่มอุ่นๆทุกคนครับ