Show Posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Messages - smurfgang

1
ช่วงนี้ความตั้งใจขาดตอนมากเลยค่ะ  :(
เผลอทีเป็นวันเชียว สวดมนต์ก็วันเว้นวันเลยค่ะ

ตอนนี้ต้องกลับมาตั้งหลักใหม่ มัวแต่อ่านหนังสือมากไป ฟุ้งค่ะ
จะกลับมารายงานใหม่เมื่อรู้ตัวกว่านี้ค่ะ  _/\_
4
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ  ::115::

รู้สึกดีใจมากเลยที่ตัดสินใจเข้าร่วมโครงการนี้
เคยคิดว่าตั้งใจปฏิบัติไปเรื่อย ๆ ตามความสะดวกยังไงก็ต้องบรรลุผลแน่
แต่พอเผลอก็ ผลัดวันประกันพรุ่งว่าเดี๋ยวเริ่มใหม่ก็ได้
กิเลสชนะตลอดเลย  :'(

เมื่อได้เข้าร่วมโครงการนี้ ความตั้งใจดูจริงจังมากขึ้น
เหมือนว่าการเข้ามารายงานตัว จะเป็นการคอยเตือนตัวเอง
แถมยังได้กำลังใจจากกัลยาณมิตรทั้งหลาย
เส้นทางที่คิดจะเดินจากที่ดูเบลอเหมือนฝันนั้น
ดูชัดเจนและเป็นจริงขึ้นมากเลยค่ะ

ตอนนี้พยายามจะปฏิบัติในรูปแบบค่ะ
หลังจากหลีกเลี่ยงมานาน เพราะเคยไปเข้าคอร์สแบบ 7 วัน
รู้สึกว่าเครียดมาก จากที่คิดว่าตัวเองเป็นคนใจเย็น
กลับมาที่บ้านกลายเป็นคนที่มีอะไรมากระทบปุ๊บควันออกหูทันทีเลยค่ะ >:(
ถึงได้รู้ว่ามีจอมมารตัวโตซ่อนอยู่
แต่ก็เข็ดไม่กล้าไปอีก กลัวความรู้สึกสติแตกตอนนั้นมาเลยค่ะ :(

แต่หลังจากที่แอบอ่านกระทู้คนอื่น และฟังซีดีพระอาจารย์
ก็รู้สึกตัวว่าเราคงรักตัวเองมากเกินไป รับไม่ได้กับความไม่ดีของตัวเอง
ชีวิตนี้ก็สั้นนั้น อย่ามัวเสียเวลากับความไม่มีตัวตนอีกเลย 8)
(คำพูดนี้ก็ไปลอกความคิดชาวบ้านมาอ่ะค่ะ)  :P

สรุป ความตั้งใจที่เพิ่มขึ้นคือ จะปฏิบัติในรูปแบบควบคู่ไปด้วยค่ะ  ::01::

สู้ สู้ (กับตัวเองค่ะ)  _/|\_
5
มารายงานตัวค่ะ  :D

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้บริจาคเลือดครั้งแรกสำเร็จแล้ว (หลังจากปอดไปหลายครั้ง)
แรกเริ่มรู้ว่ามีความอยากทำดีอยู่มากเลยค่ะ
ไปตั้งแต่เจ้าหน้าที่ยังไม่พร้อมเลย ไปทำใจ(เป็นคนกลัวเข็มมากแต่เด็ก)
ตอนตรวจความพร้อมเกิดกลัวจนตัวเกือบสั่นเลยค่ะ
แค่เจาะความเข้มข้นของเลือด หน้าก็ซีดเหมือนโดนเจาะไปเป็นถุง
แถมเลือดก็เกินเกณฑ์ไปแค่ 0.1 เจ้าหน้าที่บอกว่าความหน้าต้องบำรุงมากกว่านี้

แล้ว....ก็เดินไปที่เตียงแบบหน้าชีดตัวสั่น  :'(
เจ้าหน้าที่ท่าทางจะดูออก บอกให้นอนให้สบาย
ตอนเจาะก็หัดหน้าไปอีกทาง อย่าหันมามองนะ
โอ๊ย ! ไม่กล้ามองหรอกค่ะ  แต่จิตมันไปเพ่งความรับรู้อยู่ที่แขนทุกขั้นตอนเลยทีเดียว
ตอนนั้นพยายามดูจิตกับกายสลับกันตลอดเวลาเลยค่ะ
ทั้งเกิดความกลัวจนสั่น อดทนเพื่ออยากดี เจ็บจากการเจาะ ตื่นเต้นดีใจที่ทำสำเร็จ
แต่ก็เป็นการเพ่งข่มตัวเองมากกว่าหรือเปล่าก็ไม่รู้ ;)

ส่วนความตั้งใจเดิมก็สำเร็จจากการสวดมนต์ทุกเช้า
แต่เรื่องช่างเม้าท์ก็ยังเผลอบ้าง
จนบางครั้งมีแอบไปโทษเพื่อนในใจว่า โทรมาชวนคุยทำไมกันเนี่ย  >:(
แอบพาลอ่ะค่ะ

จบการรายงานพิเศษเท่านี้ก่อนค่ะ
ขอบคุณ  _/\_
คุณAngel กับคุณ sittnn ที่คอยให้กำลังใจและให้คำแนะนำค่ะ 
จะสู้ สู้ต่อไปค่ะ  ::115::
6
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำและกำลังใจ  :D

หลายวันที่ผ่านมามักจะเผลอยาว มากกว่ารู้ตัวค่ะ

แถมยังมีนิสัยชอบอ่านหนังสือก่อนนอน สักพักก็เคลิ้มเลย (กิเลศแห่งความขี้เกียจแทรก) :'(

ตอนนี้เลยตั้งใจจะสวดมนต์ทุกวัน แต่ไม่เจาะจงเวลา

ดูจะไม่แน่วแน่กับความตั้งใจเดิมมั้ยคะ

แต่พอบังคับตัวเองให้สวดมนต์เวลาที่ไม่พร้อม (หรือไม่อยาก) จะไม่มีสมาธิเลยค่ะ

ยังไงก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดต่อไปค่ะ

ถ้าไม่ถูกทางข่วยกรุณาแนะนำด้วยนะคะ ::01::

_/\_

7
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ  ;D

แต่เศร้าจัง เวลาโกรธทีไรปากไวทุกที  :'(
สติมาไม่ทัน

สรุปสองวันที่ผ่านมากะพร่องกะแพร่งไปบ้าง (ไม่ขาดก็เกินความพอดี)

แต่ก็จะตั้งใจพยายามต่อไปค่ะ  ::115::
8
หนึ่งวันที่ได้เริ่มมีความตั้งใจอยู่มาก
เหมือนจะบังคับหรือเพ่งอยู่
แต่สักพักความเผลอกับกิจวัตรรอบตัวก็เข้ามาแทรกอยู่ตลอด (เริ่มงงกับตัวเอง เฮ้อ!)
ที่รู้คือเผลอเรื่องการพูดที่เกินความจริงอยู่เรื่อย  :'(
แต่จะยังพยายามต่อไปค่ะ  ::01::
9
จะตั้งใจดูกายและใจของตัวเองไม่ให้เผลอละเมิดศีล (จะเพ่งไปหรือเปล่าค่ะ) ::)
ตั้งใจแบบไม่เคร่งเครียดอ่ะ
สู้ สู้  _/\_