จริงๆ ทำมาประมาณ 2-3 อาทิตย์แล้ว พยายามทำให้ได้ทุกวัน ไม่ได้ทำแค่ตอนที่ไม่อยู่บ้านเท่านั้น ถึงแม้ว่าจะทำไปฟุ้งซ่านไป เพื่อฝึกวินัยแก่ตนเอง เมื่อคืน เอาลูกนอน เลยหลับไปก่อนได้ทำ พอนอนอยู่ ง่วงก็ง่่วง ก็รู้สึกว่าต้องลุกขึ้นมาทำ ไม่งั้นจะเป็นวันแรก ที่เราผิดสัจจะ แก่ตัวเอง ก็ลุกขึ้นมาสักตีหนึ่ง เดินไปประมาณ 15 นาที พร้อมสวดมนต์ และนั่งสมาธิอีก ก็ประมาณครึ่งชั่วโมง จึงไปนอนต่อ ขอบอกว่า ไม่ได้มีสติอะไรเลย เพราะง่วงจนโงนเงนมาก เดินแทบล้มเลย แต่พอเช้ารู้สึกดี ว่าผ่านไปอีกวันแล้ว ที่เราควบคุมตัวเองได้ ::115::
อนุโมทนากับคุณ wanpen อีกครั้งค่ะ _/|\_
ถ้าง่วงมาก ก็ทบยอดมาในวันถัดไป ดีไหมคะ
จะได้นอนหลับให้เต็มที่ แล้วเริ่มใหม่ในวันถัดไป เป็น 2 เท่า
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ::33::
อยากทบค่ะ แต่กลัวว่าถ้าทบแล้ว จะเสียนิสัยและทบเรื่อยไป จนทำไม่ไหวค่ะ
จริงๆ แล้วเป็นคนไม่ค่อยมีวินัย ตั้งใจฝึกไปแบบนี้ เป็นการฝึกตนด้วยค่ะ
ขออนุโมทนากับคุณ wanpen ด้วยค่ะ _/|\_
การมีวินัยเป็นสิ่งที่ดีสำหรับตัวเอง และสังคมของเราค่ะ
เมื่อลูกของคุณเห็นคุณปฏิบัติ ก็อยากจะเริ่มปฏิบัติบ้างค่ะ
ลองสวดมนต์ หรือ เดินจงกรม ให้ลูกเห็นสิคะ
เด็กๆ ส่วนใหญ่อยากลองปฏิบัติตามผู้ใหญ่
เป็นกำลังใจให้นะคะ ::33::
อนุโมทนาด้วยนะครับ _/\_
สิ่งใดที่เราได้ตั้งใจไว้แล้ว ก็หมั่นสังเกตว่าเหลือบ่ากว่าแรงเราหรือไม่
ถ้ามากหรือหนักเกินไป ก็ควรปรับให้พอดี เพื่อให้ไม่เสียสัจจวาจาของเราไป
แต่ถ้าหากทราบว่าไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรง แต่ที่ทำไม่ได้เพราะกิเลสในตัว
อันนี้ก็ขอให้พยายามอดทนไว้ เพื่อประโยชน์ของเราเองครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ ::33:: _/\_
ขอบคุณค่ะ จริงๆ แล้วไม่เหลือบ่ากว่าแรงอะไร ทำได้ค่ะ อยากทำด้วยแค่เวลาเดินจงกรม สวดมนต์รวมกันสักครึ่งชั่วโมง ทำให้ได้ดูจิตของตัวเองอย่างเต็มที่ แต่เมื่องานค่อนข้างมาก และมีลูกต้องดูแล บางทีก็ยากที่จะหาเวลาที่เหมาะสม เพราะบางที่เรากว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึก ลูกก็จะไม่ให้เราปลีกตัวไปปฏิบัติได้ง่าย สวดมนต์กับเดินจงกรมให้ลูกเห็นบ่อยไปค่ะ บางทีต้องเดินจงกรมต่อหน้าทีวี เพราะลูกไม่ให้แยกตัวไป ก็ทำบ่อยๆ ทำไปก็ต้องคอยดูตัวเองให้รู้ตัวว่าเผลอแล้ว
จะพยายามต่อไปค่ะ >:(
เป็นกำลังใจให้คุณ wanpen นะคะ
การปฏิบัติก็เป็นเรื่องสำคัญ
การดูแลลูกก็สำคัญเหมือนกัน
ขอให้คุณแม่ wanpen แบ่งเวลาให้เหมาะสมนะคะ
ทำอย่างสบายๆ อย่าเคร่งเครียดเกินไปนะคะ ::ene25::
ขออนุโมทนา
และขอชื่นชมคุณWanpenจากใจจริงค่ะ
การที่เราไม่ยอมเสียสัจจะ นั่นเป็นสิ่งที่ดีมากๆค่ะ
คนบางคนยอมตายเพื่อไม่ให้เสียสัจจะ
เราแค่ทนง่วงอีกชั่วโมงจะเป็นไรไปใช่ไหมคะ
ไม่ง่าย แต่หากเราทำได้อย่างน้อยก็รู้สึกดีที่ได้นึกถึงใช่ไหมคะ
แต่วันหลังถ้าไม่ไหวจะทบอย่างที่คุณAngelว่า ก็ไม่ต้องว่าตัวเองนะคะ
พระพุทธเจ้าท่านก็สอนให้เดินทางสายกลาง อย่าตึงอย่าหย่อนเกินไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ
ยังทำได้ทุกวันค่ะ เวลาทำงานไม่เคยมีเวลาได้ตามดูจิตเลย มักได้เห็นตอนเดินจงกรม หรือสวดมนต์ค่ะ ว่าใจมันแวบไปโน่นมานี่ บางทีพอรู้ว่าหลง ก็เผลอเพ่ง บางทีก็เดินใจลอยกว่าจะรู้ตัวก็นาน ใจมันไม่ค่อยจะหยุดทำงานเลยค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจนะคะ ตั้งใจจะปฏิบัติแต่สิ่งดี สิ่งชอบ ไม่จบชาตินี้ ก็ขอชาติต่อๆไปค่ะ _/\_
การสังเกตตนเองในระหว่างวันนั้นก็สำคัญ ควรระลึกถึงบ้างเป็นคราวๆเนืองๆนะครับ
แม้จะสั้นๆเพียงนาทีสองนาทีก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่เราสามารถเก็บหอมรอมริบฝึกฝนตนเองได้
วันนี้บังเอิญได้พบ quote ของหลวงพ่อปราโมทย์
ที่อ่านแล้วพอจะเป็นกำลังใจให้ตนปฏิบัติในชีวิตประจำวันได้
จึงขอนำมาฝากแด่ทุกๆท่านด้วยนะครับ
"การภาวนาเป็นงานหลักที่ต้องทำ แต่ไม่ใช่ไม่ให้ทำงานประกอบอาชีพ
เพียงแต่ต้องเจริญสติในชีวิตประจำวันให้ได้ (ถือว่าเป็นหัวใจของการเจริญวิปัสสนา)
เพราะสมบัติทางโลกเป็นของชั่วคราว วันหนึ่งก็จะหายไปหมด
แต่การภาวนาจะติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ
ถ้าชาตินี้ต้นไม้นี้ไม่ออกดอกออกผล
ชาติต่อไปจะงอกงามอย่างรวดเร็ว
เพราะคุ้นเคยกับการมีสติอยู่แล้ว" --หลวงพ่อปราโมทย์
_/\_ _/\_ _/\_
ขออนุโมทนากับคุณ wanpen ค่ะที่เอาชนะความขี้เกียจได้ _/|\_
และขออนุโมทนากับคุณ sittnn ด้วยนะคะที่เอาคำสอนของหลวงพ่อมาให้อ่าน _/|\_
เราจะตั้งใจทำบ้างค่ะ o_smiley
ถูกต้องแล้วค่ะ การฝึกรู้กาย รู้ใจ ก็คือ การเจริญสติในปัจจุบันขณะ ::02::
สามารถทำได้ในชีวิตประจำวัน ค่อยๆ ฝึกรู้ไปทีละนิด ละหน่อย นะคะ
วันหนึ่งสติตัวจริงก็จะเจอ และคุณวันเพ็ญจะรู้สึกว่าเป็นสิ่งอัศจรรย์มากค่ะ o_rolleyes
เป็นกำลังใจให้คุณวันเพ็ญเสมอนะคะ ::33::
ป.ล. Angel ตอบเรื่องการทำบุญของพวกเราเพิ่มเติมในกระทู้ของ
Angel แล้วนะคะ แวะเวียนเข้าไปดูได้เลยค่ะ ::ene25::
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำทุกท่านค่ะ เวลาทำงานนั้น เผลอตลอดจริงๆ ค่ะ เพราะบางที ขนาดช่วงกลางวันต้องทานข้าวในที่ทำงานเลยค่ะ บางทีได้ดูกาย ตอนเดินไปเข้าห้องประชุม หรือ ห้องน้ำ บางค่ะ
สำหรับสตินั้น ปฏิบัติมา 3 เดือน เห็นสติเกิดขึ้น เพียง 2 ครั้งค่ะ นอกนั้นยังไม่เกิด ลูกชายบอกว่า แม่มีกิเลสมากไป ตัวอยากน่ะแม่ แม่ต้องเลิกอยาก เลิกอยากมีสติ
คุณลูกของคุณwanpen เก่งจังเลยอ่ะ ::12::
กี่ขวบแล้วคะ พูดจารู้เรื่องมากเลยค่ะ... ที่บอกว่าแม่ต้องเลิกอยาก...เลิกอยากมีสติ
ขอชื่นชมน้องด้วยนะคะ ::m01::
:) คุณวันเพ็ญคะ เมื่อรู้ว่าจิตเผลอ นั่นก็เท่ากับสติเกิดแล้วค่ะ
การที่คุณวันเพ็ญบอกว่าเห็นสติเกิดเพียงแค่ 2 ครั้ง
น่าจะหมายถึง รู้ กับ เผลอ นะคะ ;)
เพราะวันหนึ่งๆ เราก็มีแค่ รู้ กับ เผลอ เท่านั้นเองแหละค่ะ
ค่อยๆ ฝึกไปนะคะ อย่าเคร่งเครียดมากเกินไป
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ::33::
ตอนนี้ลูกชายอายุ 9 ขวบค่ะ เค้าก็ฟังหลวงพ่อบ่อยค่ะ ส่วนใหญ่ฟังในรถ ก็ฟังรู้เรื่องนะคะ เค้าบอกว่า เค้ารู้สึกๆ เอา เวลาเดินก็รู้ เล่นก็รู้ แต่เวลาโมโห เค้ารู้ชัดเลย เก่งกว่าคุณแม่อีกค่ะ ::m43:: ::m43::คุณแม่อิจฉา o_die ::m18:: ::m53:: ::m53:: ::m49:: ::m20::เลย
เรื่องสตินั้น รู้จริงๆ แค่ 2 ครั้้ง จริงๆ ค่ะ คุณ angle คือสติที่เกิดแล้ว เห็นสภาวะดับลงต่อหน้าต่อตาค่ะ ส่วนการรู้ว่าหลง และเผลอนั้น เห็นบ่อยๆ ค่ะ คือ หลงๆ เผลอๆ ทั้งวัน
อนุโมทนาด้วยนะครับคุณวันเพ็ญ
ลองฟังซีดีหลวงพ่อวันละครั้งนะรับ จะเห็นผลที่ต่างไปแบบรู้สึกได้
ไม่ได้ขอให้เชื่อหรือบังคับ แต่อยากขอเชิญชวนให้ลองดู
เปิดฟังแบบสบายๆทุกๆวันนะครับ ::01:: _/\_
ฟังทุกวันค่ะ คุณ sittnn ตอนเช้าเย็นขับรถไปกลับบ้านที่ทำงาน รวมๆ วันละประมาณ 1 ชั่วโมง ฟังจนกลับมาวนฟังซ้ำแล้วค่ะ ฟังแล้วได้ทบทวนตัวเอง เมื่อเจอปัญหาการปฏิบัติ มาฟังก็จะเหมือนได้ฟังใหม่ค่ะ บางทีรู้สึกว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่รู้นะ
ปฏิบัติตอนนี้ เหมือนเผลอ กับเพ่งค่ะ ช่วงนี้ ติดอาการเพ่งจนบางครั้ง รู้สึกว่าขึ้นเป็นก้อนที่อก บางครั้งเจ็บเลยค่ะ ก็เลยเพลาๆ ลงบ้าง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ_/\_
อนุโมทนาด้วยนะครับคุณวันเพ็ญ _/\_
ถ้ารู้เห็นถึงความเพ่งความเผลอแล้วนั้นก็มีอะไรๆให้ดูได้บ่อยๆได้ทั้งวันแล้วครับ
ตามระลึกรู้กายใจตัวเองในปัจจุบันตามความเป็นจริง ด้วยใจตั้งมั่นเป็นกลาง
จับหลักไว้ให้มั่น แล้วนับหนึ่งเดินทางต่อไปเรื่อยๆ กับเพื่อนร่วมทางมากมายในที่นี้นะครับ _/\_ ::33::
ขอบคุณค่ะ เพิ่งอวยพรให้คุณ poonsri รู่้กายใจด้วยใจตั้งมั่นและเป็นกลาง
ก็ได้รับกลับมาพอดี
ยากนะคะ คำไม่กี่คำ แต่ยากเหลือเกิน
เผลอกับเพ่ง สุดโต่งสองด้าน แต่ก็กระทบชิ่งทั้งสองด้านตลอดค่ะ ไม่เผลอลืม ก็เพ่งจ้องดู ::115::
อืมๆ บังเอิญจัง ::01::
และถ้ารู้ว่าเรากระทบชิ่ง มันก็เข้าตรงกลางเอง
ทำไปเรื่อยๆ มีสุขอยู่กับปัจจุบันกันนะครับ
อนุโมทนาด้วยนะครับคุณวันเพ็ญ _/\_
เอาใจช่วยคุณวันเพ็ญนะคะ o_kiss
เห็นว่าอิจฉาลูกที่รู้กาย รู้ใจได้ดีกว่า
ขอให้อนุโมทนากับลูกดีกว่านะคะ
อย่าอิจฉาเลย เพราะเขาคงมีบุญเก่าที่ทำไว้เมื่อชาติก่อนๆ
ทำให้เขารู้ได้เร็ว ทั้งที่เพิ่งจะปฏิบัติ
คุณวันเพ็ญตั้งใจปฏิบัติ และเริ่มได้ดีแล้วด้วย
ไม่ต้องกลัวว่าจะเก่งไม่เท่าลูก หรือ สามี หรอกนะคะ
ขอให้มีใจตั้งมั่น รู้กาย รู้ใจไปเรื่อยๆ
วันหนึ่งสติตัวจริงก็เกิดขึ้นแน่นอนค่ะ
Angel เป็นกำลังใจให้นะคะ ::33::
ตรงคำว่า เก่งกว่าคุณแม่ คุณแม่อิจฉา พร้อมภาพประกอบนั้น ลูกชายมาเขียนเองค่ะ เค้ามาดูว่าเรา post อะไร แล้วก็ดีใจว่ามีคนชมเค้า เลยละเลงใหญ่เลยค่ะ
ไม่ได้อิจฉาเค้าหรอกค่ะ เค้ารู้ตัวซะที่ไหน โมโหที กว่าจะหายนานค่ะ นี่เค้าตั้งสัจจะไว้ว่าจะไม่โมโห ให้กำลังใจเค้าหน่อยนะคะ ;D
เมื่อหนูตั้งใจไว้ว่าจะไม่โมโห ป้าpoonsri ก็ขอเป็นกำลังใจให้หนูนะจ๊ะ
ทันทีที่โมโหเกิดขึ้น ก็ขอให้หนูรู้ว่ากำลังโมโห แล้วโมโหมันก็จะหายไปนะจ๊ะ ::33::
ขอบคุณ คุณwanpen นะค๊ะ ที่อวยพร
ก็ขอให้คุณwanpen ประสบความสำเร็จ พบทางพระนิพพานโดยไวค่ะ _/|\_
ยินดีให้กำลังใจคุณลูกของคุณพูนศรีด้วยค่ะ ::33::
เก่งจริงนะ ตัวแค่เนี้ย ::m01::
แถมรู้จักเลือกรูป Animation ให้ตรงกับ feeling ด้วย
ยกนิ้วให้ค่ะ ::12::
ได้เห็นภายใน 7 ชาติก็บุญแล้วค่ะ
แต่ยังไงก็ขอบคุณค่ะ สาธุ _/\_
อนุโมทนาด้วยนะครับ _/\_
อนุโมทนากับความตั้งใจด้วยนะครับ ::33:: _/\_
น่ารักจังเลยค่ะ คุณแม่คุณลูกคู่นี้
ปลื้มค่ะ
ได้คำตอบจากคุณวันเพ็ญแล้วค่ะ ::m41::
สรุปว่าคุณลูกก็คือน้องอายุ 9 ขวบ gundum ที่เข้ามาตั้งสัจจะไว้นี่เอง
บอกแล้วว่าความลับไม่มีในโลก ::02::
เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณแม่วันเพ็ญและคุณลูกทำสำเร็จดังที่ตั้งใจไว้นะคะ ::33::
ขอบคุณทุกท่านค่ะ เอาเป็นว่า ความลับดำมืดของใคร ก็อย่าไปสนใจเลยนะคะ บางคนเค้าไม่ชอบเปิดเผยตัว แบบประเภททำความดีไม่ประสงค์จะออกนาม อะไรประมาณนั้นนะคะ
ส่งการบ้านค่ะ
ยังเดินจงกรมทุกวัน สวดมนต์สั้นบ้างยาวบ้างแล้วแต่ความเหน็ดเหนื่อยและอารมณ์ เมื่อวานฟังธรรมกลับบ้านดึก จงกรมหายไป สองนาที ลูกชายบอกว่า แม่เสียสัจจะ เลยบอกว่าเอาน่า แม่จะทดพรุ่งนี้
การรู้ตัว นั้น รู้บ้างไม่รู้บ้าง เป็นอาทิตย์ของการฟุ้งซ่าน เพราะโดนนายจี้ทั้งอาทิตย์ ลูกน้องลาออกไปคน รู้สึกถึงความกังวล หดหู่ โทสะ ควรจะเป็นอาทิตย์ที่ปฏิบัติธรรมได้ดี แต่พอดีหลงไปนาน กว่าจะรู้ตัว ก็ผ่านนาทีทองไปแล้ว เรื่องโทสะกับลูกชาย น้อยลง เพราะเค้าก็พยายามของเค้า แต่เค้าบอกว่า แม่น่ะ ตัวยั่วโทสะ ::m45::
ท่าทางจะเป็นคุณแม่และคุณลูกที่สนิทกันมากนะคะ ;)
มีการย้อนคุณแม่ด้วยว่า คุณแม่หน่ะสิเป็นตัวยั่วโทสะ >:(
สำหรับการปฏิบัติ ขอให้ทำแบบสบายๆ นะคะ
เหนื่อยก็พักบ้าง บางทีเหนื่อยกาย ใจ เกินไป ก็ทำให้การปฏิบัติไม่ดีอย่างที่คิด
ทำใจสบายๆ แล้วเริ่มต้นใหม่นะคะ
เอาใจช่วยคุณวันเพ็ญค่ะ ::m32::
:) คุณวันเพ็ญคะ Angel ส่ง mail หลายๆ เรื่อง ไปให้แล้วนะคะ
ให้น้อง gundum ดูด้วยนะคะ แบ่งๆ กัน ::01::
ขอบคุณค่ะ คุณ angel
ยินดีค่ะ คุณแม่วันเพ็ญ และน้อง gundum
จะดีใจมากค่ะ ถ้าชอบเรื่องไหน และตอบกลับมา
เจริญในธรรมทั้งคุณแม่และคุณลูกนะคะ ::m01::
ชอบหลายเรื่องค่ะ โดยเฉพาะเรื่องความโกรธ ล่าสุดเพิ่ง forward ร่มสีเหลืองไปให้เพื่อนๆ ร่วมทำบุญค่ะ _/\_
เจริญในธรรมเช่นกันค่ะ
คุณแม่วันเพ็ญ+น้องกันดั้ม..
สู้ต่อไปนะคะ...เราจะเป็นกำลังใจให้เสมอถึงแม้จะปิดโครงการไปแล้วก็ตาม ::33::
::33::
::01:: ดีใจจังค่ะ ที่คุณแม่วันเพ็ญชอบเรื่องที่ Angel ส่งไปให้
Angel ขออนุโมทนาเรื่องทำบุญซื้อร่มสีเหลืองกับมูลนิธิคนตาบอดด้วยนะคะ
ขอให้ครอบครัวคุณวันเพ็ญมีความสุขทุกคน ทุกวันนะคะ ::m12::
::33:: ::33:: ::33::
"จะสวดมนต์ทุกวัน และ เดินจงกรมให้ได้ 15 นาทีทุกวัน"
ถึงเวลาที่พิมพ์พลอยต้องขอเข้าร่วมสัจจะบารมีข้อนี้ของคุณวันเพ็ญบ้างแล้วนะคะ
เป็นกำลังใจให้กันด้วยค่า~
::33::
::02::
:) ขอบคุณคุณวันเพ็ญนะคะ ที่แจ้งมาว่าจะร่วมทำบุญไถ่ชีวิตฯ กับหลิง
ขอให้ทั้งคุณแม่ และคุณลูก อ้อ คุณพ่อด้วย มีความสุขกายสบายใจนะคะ
เจริญทางธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ _/|\_
บุญรักษานะคะ
::33:: ::33:: ::33::
แวะมาบอกข่าวบุญคุณแม่วันเพ็ญกับน้อง gundumค่ะ
เข้าไปดูรายละเอียดที่กระทู้ YUWAนะคะ
ขออนุโมทนาการปฏิบัติค่ะ
ในช่วงที่ตัวเองเจอปัญหาในชีวิต
การสวดมนต์เป็นการเพิ่มพลังให้ตัวเองได้ดีมาก
ขอให้ครอบครัวนี้มีความสุขร่มเย็นยั่งยืนนะคะ
อยู่ในร่มเงาพระพุทธศาสนาจนกว่าจะถึงที่สุดแห่งทุกข์ค่ะ
::33::
ไม่ได้เข้ามานานแล้วค่ะ หลังจากคิดว่าเลิกโครงการไปแล้ว มีแต่ได้รับความกรุณาข่าวสารต่างๆ จากคุณ angel บ่อยๆ
ช่วงนี้ จิตตกและเกิดอกุศลบ่อยๆ เนื่องจากสถานการณ์ไม่ปกติทางการเมือง บ่อยครั้งที่่อยากให้มีตัวการบางคนตายไปให้สิ้นเรื่อง จะได้เลิกความวุ่นวาย และยุติการตายเพิ่ม
เมื่อคิดได้ รู้สึกว่าธรรมะไม่ได้ช่วยขัดเกลาจิตใจเราสักเท่าไรเลย
กิเลส ในใจ เราสู้มันไม่ได้เลย
ช่วงนี้ เรื่องงานหนักหนาสาหัส คงเป็นกรรม ที่ทำให้ได้เลื่อนตำแหน่ง ไม่เคยอยากได้ ไม่เคยยินดี ทำให้ภาระหนักหนาถาโถมเข้ามา จนจิตใจท้อแท้ และเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างยิ่ง เรื่องโลกๆ วุ่่นวายจริงๆ นะคะ
วันเพ็ญ
สวัสดีค่ะ คุณวันเพ็ญ :)
ดีแล้วค่ะที่เข้ามาใน web นี้อีก เข้ามารับกำลังใจดีๆ จากเพื่อนๆ ชาวสองวันฯ นี้ ::12::
หลิงคิดว่าช่วงนี้หลายๆ คนก็เป็นอย่างคุณวันเพ็ญนะคะ แม้แต่ตัวหลิงเอง ตอนช่วงปฏิบัติธรรมวันที่ 1-8 พ.ค. ที่ผ่านมา ก็ไม่ได้รู้ข่าวสารบ้านเมืองเลยว่าเป็นยังไงบ้าง แต่ก็มีวิทยากรจากข้างนอกกระซิบว่ายังไม่เลิกการชุมนุม แต่น่าจะคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น อาจารย์ท่านอื่นก็บอกว่าไม่ต้องไปกังวล ทุกอย่างจะเรียบร้อยเหมือนธรรมะจัดสรรไว้ ถ้าเรากังวลจะเป็นอุปสรรคในการปฏิบัติ เพราะเราจะมีตัวโมหะ และจิตเราจะหมอง ไม่สว่างสดใส ดังนั้นวางใจเป็นกลาง อุเบกขา แล้วใจเราก็จะสบาย เป็นอิสระจากความทุกข์ที่เรียกว่า โมหะ ความโกรธ ความเกลียดนี้ได้ ;)
แต่หลิงขอสารภาพว่า พอออกจากการปฏิบัติมาแล้วได้ดูข่าวสารอีกครั้ง ก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาอีกค่ะ ก็รู้ว่าเรายังไม่สามารถละกิเลสตัวนี้ได้เลย ยังเป็นทาสของตัวโมหะนี้อยู่ :'(
ยังไงก็ตาม หลิงคิดว่าให้พวกเราทุกคนมาช่วยภาวนา แผ่เมตตาให้กับทุกคนในเหตุการณ์นี้ เพื่อให้สังคมเรา ประเทศของเรากลับมาสู่ความเป็นปรกติสุขโดยเร็วกันดีกว่า ไม่มีประโยชน์ที่จะอารมณ์เสียกับภาพข่าว เหตุการณ์นี้อีกต่อไป ::01::
หลิงเองทั้งบ้านและที่ทำงานก็อยู่ใกล้ที่ชุมนุม ทำงานไปก็ต้องคอยดูเหตุการณ์ว่าเป็นยังไงบ้าง จะได้เตรียมทางหนีทีไล่ได้ทัน ตั้งแต่วันศุกร์และวันนี้ หลิงก็ไปทำงานแค่ครึ่งวัน และรีบกลับเพราะที่ทำงานสั่งให้ทุกคนออกจากพื้นที่ด่วน พรุ่งนี้เขาก็ไม่ให้เข้าไปทำงานอีก ให้ standby ทำงานอยู่ที่บ้านค่ะ แต่ไม่ดีเลย เพราะเราทำงานได้ไม่เต็มที่ และผลก็สืบเนื่องต่อไปว่าเราทำงานไม่เสร็จตามกำหนด เพราะงานบางอย่างทำที่บ้านไม่ได้ค่ะ ต้องใช้ข้อมูลจาก server ซึ่งเรา copy มาไม่ได้ โดยเฉพาะงานของหลิงที่ต้องเอาข้อมูลจาก server มาใช้ค่ะ
ทุกคนมีความลำบากมากขึ้น ทั้งการทำงาน ชีวิตประจำวัน ความเป็นอยู่ ขอให้มองว่าทุกอย่างเป็นสิ่งชั่วคราว เมื่อมีเหตุให้เกิดก็เกิด เมื่อเหตุดับก็ดับไป ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอนค่ะ
สำหรับงานที่เพื่มขึ้น ขอให้คิดว่าเป็นบทพิสูจน์ความสามารถนะคะ เพราะหลิงก็เคยผ่านความยากลำบากนี้ และเมื่อคุณวันเพ็ญผ่านมาได้ แล้วมองย้อนกลับไป จะรู้สึกภูมิใจกับผลงานตัวเองค่ะ อย่าเพิ่งท้อถอยนะคะ สร้างกำลังใจให้กับตัวเองทุกวันโดยการยิ้มให้กับคนแรกที่คุณพบเจอในแต่ละวัน ซึ่งก็คือตัวคุณเอง (หน้ากระจก) และคนอื่นๆ ที่คุณเจอต่อๆ ไป ก็จะเพิ่มกำลังใจให้กับตัวเองมากขึ้นค่ะ ถ้ามีอะไรจะปรึกษาหรือต้องการคำแนะนำอะไรที่หลิงพอจะช่วยได้ หลิงก็ยินดีเต็มที่เลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณเสมอค่ะ ::33::
บุญรักษานะคะ
Angel หลิง
ได้อ่านที่คุณหลิงเขียนแล้ว ดีขึ้นค่ะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนอยู่
งานยังมี ก็ยังดีกว่าไม่มีงานทำนะคะ
เรื่องโลกๆ ที่ยุ่งๆ นี้ ทำให้ปฏิบัติธรรมได้ยาก แต่จริงๆ แล้ว ก็เพราะตัวเองไม่มีความตั้งใจพอ หากนำเรื่องโลกๆ มาปฏิบัติธรรมจริงๆ คงจะบรรลุได้ไม่ยาก เพราะเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อยู่ทุกวัน
ถูกต้องแล้วค่ะคุณวันเพ็ญ ดีใจที่เราได้เป็นกัลยาณมิตรกันนะคะ ::01::
มีอะไรก็เล่าสู่กันฟังได้ค่ะ หลิงยินดีเป็นผู้รับฟังที่ดีและแนะนำเท่าที่ทำได้ค่ะ
เราสามารถนำเรื่องทางโลกมาฝึกการเจริญสติ
เพื่อให้เห็นกฎไตรลักษณ์ได้ง่ายๆ และเรียนรู้ว่าทุกอย่างล้วนชั่วคราว
เมื่อคิดได้เราก็จะวางใจเป็นกลาง ปล่อยวางลงได้ค่ะ
หลิงอยากส่งหนังสือที่หลิงพิมพ์แจกเป็นธรรมทานให้คุณวันเพ็ญจังเลยค่ะ
ช่วยส่งที่อยู่มาทาง email ให้หลิงนะคะ หลิงจะจัดส่งไปให้
บุญรักษานะคะ ::33::
หลิง
พิมพ์พลอยก้อจมกับกองงาน เครียดไปวันละหลายหนเช่นกันค่ะ
ยังดีนะคะที่โลกวุ่นวาย แล้วเราเห็นมัน ;)
ธรรมรักษาค่ะ ^/\^
ในช่วงที่ผ่านมาบ้านเมืองวุ่นวาย
แต่เราทุกคนก็ยังมั่นคงในพระรัตนตรัย
อย่างที่คุณพิมพ์พลอยว่า ดีที่เราได้เห็น
ได้เห็นใจของเราเอง ว่าจริงๆเป็นอย่างไร
เรื่องข้างนอกเราไปควบคุมอะไรไม่ได้
แต่เรื่องข้างในขับเคี่ยวกับมันไปเถอะค่ะยิ่งดูน่าจะยิ่งดี
ที่ผ่านมาเวลาที่ไม่สบายใจ
จะพยายามดูว่าเราไม่สบายใจเพราะเราปล่อยวางอะไรไม่ได้
เรายึดอะไรไว้หรือเปล่า
เพราะถ้าเราปล่อยสิ่งที่เรายึดไม่ได้ เราก็ไม่มีทางจะสงบสบายใจ
จิตเราจะไม่เบาไม่โปร่งได้เลยค่ะ
วันนี้ก็ตั้งใจเข้ามาทักทาย
แล้วก็เป็นกำลังใจให้พี่วันเพ็ญและน้องกันดัมเช่นเคยค่ะ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป
บุญรักษานะคะ _/|\_