Messages

1

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ก็จริงที่ว่าห้ามให้ใจเราขุ่นมัวห้ามยากจริงๆ

August 19, 2009, 04:06:04 pm

มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ 

เข้าเล่าหน่อยสิค่ะ ว่าเป็นยังไงบ้าง 

2

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

August 19, 2009, 04:03:25 pm

  เข้ามาดื่มด่ำกับบทกลอนค่ะ 

3

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

August 12, 2009, 04:17:34 pm

ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆนะคะ 

ชอบสุดใจเลยล่ะค่ะ 
(มาตอบช้าไป เพราะยุ่งๆน่ะค่ะ ไม่ว่ากันนะคะ  )

ป.ล. น่ารักทั้งคุณแม่และคุณลูกพิมพ์พลอยเลยนะคะ 

4

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระและไม่พูดเมื่อโกรธ

August 12, 2009, 04:13:05 pm

ขอบคุณทุกๆท่านนะคะที่ให้กำลังใจมากมายขนาดนี้ 
รู้สึกซาบซึ้งจนพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ  :'(

และขอโทษนะคะ ที่หายไปช่วงหนึ่ง เพราะชีวิตยุ่งมากค่ะ
วุ่นวายกับการวางแผนเรื่องอนาคต หน้าที่การงาน
อยู่ในมรสุมของความเครียดไปพักใหญ่ๆเลยล่ะค่ะ

พอเครียดเข้ามากๆ ก็เผลอพูดไม่ดีออกไปเหมือนกันค่ะ
โดยเฉพาะเวลาโกรธ 

มีพี่ที่ดิฉันเคารพคนหนึ่ง เตือนว่า ดิฉันเป็นคนเจ้าอารมณ์
และมักจะพูดจาไม่ระมัดระวัง โดยเฉพาะกับคนในครอบครัว
ยิ่งกับพ่อแม่ด้วยแล้ว ดังนั้นเวลาที่วิบากให้ผล จะทรมานมากๆเลยค่ะ
มันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เลย
เวลาโกรธนั้น มีแต่จะอยากอาละวาด เกรี้ยวกราดและทำลายสิ่งของ
กลายเป็นความผิดปกติทางอารมณ์ที่ต้องได้รับการรักษา
น่ากลัวที่สุดเลยล่ะค่ะ 

แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นมาก เพราะรู้สึกตัวได้เร็วขึ้นๆ
อย่างน้อยๆ ก็ไม่ทำลายข้าวของแล้วล่ะค่ะ
และอย่างมาก ก็เถียงน่ะค่ะ (แต่มันก็ไม่ดี )
หากเรายอมถอย ไม่ถือสา และลดราวาศอก
ก็จะไม่เกิดการถกเถียง ไม่มีฝ่ายผิด ฝ่ายถูก
ไม่มีคนเสียใจ...

แต่บางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้เหมือนกันค่ะว่า
ถ้าแค่อธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจ มันจะได้หรือเปล่า? 
เพราะถ้าโดนเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ เราก็น้อยใจ
แต่ก็ไม่อยากปะทะกับใครเหมือนกันค่ะ เพราะมันเหนื่อยใจเหลือเกิน

ตอนนี้เชื่อมาจากหัวใจเลยค่ะว่า การเอาชนะคะคาน
การอยากให้อีกฝ่ายยอมสยบเรา มันไม่เกิดผลดีต่อใครทั้งนั้น
เหมือนสงคราม ที่มีแต่ฝ่ายสูญเสีย
การให้อภัยต่างหากค่ะ คือสิ่งสมควรทำที่สุด 

น่าเสียดายจังค่ะ ที่วันพระนี้ จะไม่ได้ไปถือศีลที่วัด
เพราะต้องพาคุณพ่อไปหาหมอ แต่จะเลื่อนเป็นวันพรุ่งนี้แทนค่ะ (ถือศีลอยู่บ้านแทน)

ขอบคุณบทกลอนที่ สั่นสะเทือนหัวใจจากคุณพิมพ์พลอยมากกๆเลยค่ะ
ชอบสุดหัวใจเลย 

ขอบคุณทุกๆท่านที่ไม่ได้เอ่ยชื่อด้วยนะคะ
ทำให้ดิฉันมีกำลังใจที่จะทำตามคำพูดของตัวเองอีกโข
(ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ แอบคิดถอดใจไปบ้าง)

ขอบคุณคุณ angel และคุณ panapein นะคะที่เตือนให้อยู่ในทางสายกลาง
ดิฉันจะให้รางวัลตัวเองค่ะ เวลาทำดีๆสำเร็จในแต่ละครั้ง เช่น ชมตัวเอง
และก็จะดุตัวเองบ้าง เวลาเหลวไหล หรือนึกถึงคำของครูบาอาจารย์มากระหนาบไว้
ไม่ค่อยตึงหรอกค่ะ ส่วนมากหย่อนเสียด้วยซ้ำ

แต่เรื่องบางเรื่อง เช่น การยอมทำตามราคะหยาบๆ สำหรับดิฉันมันผ่อนไม่ได้ค่ะ
เพราะเป็นคนราคะแรง (ก็ลามกมากน่ะค่ะ) เลยต้องใช้ไม้แข็ง
ไม่อย่างนั้น จิตใจก็จะฝักใฝ่ไปในทางโลกมากกว่าจะอยู่กับทางธรรมน่ะค่ะ
คือ ใจแท้ๆนั้น อยากจะอยู่เป็นโสดและปฏิบัติแบบสบายๆไปเรื่อยๆ
แต่ถ้าปล่อยตัวเองให้หมกมุ่นกับเรื่องอย่างนั้น เดี๋ยวจะออกนอกทางไปซะก่อนค่ะ
ก็อย่างที่สุนทรภู่ว่าไว้จริงๆนะคะ "อดเสน่หาไม่ตายแน่นอน" 
อันนี้เป็นความคิดส่วนบุคคลนะคะ ดิฉันอาจจะเหมาะกับการเคร่งครัดเรื่องนี้
แต่กับบางคน อาจกลายเป็นความทรมานก็ได้ค่ะ

คราวนี้เล่าเสียยาว เพราะหายไปเป็นสัปดาห์
ต่อไปนี้ จะมาเล่าเรื่อยๆนะคะ

จะไปสังเกตปฏิกิริยาของใจเวลาที่โกรธให้มากกว่านี้ค่ะ
ว่ามันจะผลักดันให้อยากทำอะไรบ้าง 

แล้วเจอกันค่ะ 

5

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตั้งใจจะตื่นแต่เช้าครับ

August 03, 2009, 12:04:04 pm

 
มาให้กำลังใจที่ทำสำเร็จค่ะ 

ของดิฉันทำในรูปแบบก่อนนอนทุกวัน แต่ก็ทำมานานหลายเดือนแล้วค่ะ
ไม่ได้กำหนดระยะเวลาว่าต้องทำนานกี่นาทีหรือกี่ชั่วโมง แล้วแต่ความสะดวกและฉันทะ 
ถ้าทำได้จนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแล้วจะดีมากๆเลยค่ะ
จิตจะมีกำลัง ดูสภาวะได้ทั้งวันเชียวล่ะค่ะ 

6

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ว่าจะงดเล่นเกมส์2วันค่ะ

August 03, 2009, 11:49:18 am

  มาให้กำลังใจค่ะ
เคยติดเกมส์เหมือนกัน รู้เลยว่ามันทำให้เหนื่อยและมึนหัวมากแค่ไหน

ทำให้ได้นะคะ สู้ๆ 

7

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระและไม่พูดเมื่อโกรธ

August 03, 2009, 11:41:32 am

เมื่อคืน คุยโทรศัพท์กับเพื่อนค่ะ มีเหตุให้ขุ่นเคืองใจนิดหน่อย
แต่ก็ไม่ได้สวนออกไปในทันที พอลดระดับความขุ่นใจลงแล้ว
ก็ค่อยถามถึงเรื่องที่เราขุ่นใจ จนในสุดท้ายก็เข้าใจกันด้วยดี

ถ้าเป็นแต่ก่อน คงโกรธปึงปังและวางสายแบบเสียอารมณ์ไปแล้วล่ะค่ะ 

นอกจากนี้ ยังมีสิ่งเข้ามาทดสอบจิตใจอีกว่าจะรักษาคำพูดได้จริงหรือไม่
มาทดสอบกันในฝันเลยล่ะค่ะ 

เนื่องจากได้อธิษฐานไปว่า ตลอดทั้งเดือนสิงหาคมนี้ จะไม่ตอบสนองราคะทางกาย
(เดือนที่แล้วก็ทำสำเร็จค่ะ  )
(กิเลส) มารก็เข้ามาทดสอบ ยั่วยวนในฝัน ด้วยภาพและเสียงที่สมจริงมากจนน่ากลัว
เราเผลอปล่อยใจยินดีไปกับมันเรียบร้อยเลยค่ะ (ในฝัน) ทั้งๆที่มีเสียงเล็กๆร้องบอกว่า ไม่เอาๆ
มันก็ไม่ยอมฟัง.... พอดีรู้สึกตัวตื่น แทบอยากเอาหัวโขกผนังบ้าน
ดีจริงๆที่เป็นแค่ความฝัน 

ในยามตื่น เราสามารถควบคุมพฤติกรรมได้ว่า จะทำหรือไม่ทำ
แต่ในยามหลับ สติที่คอยควบคุมไม่ทำงาน สิ่งต่างๆที่ถูกกดเอาไว้ก็ปลดปล่อยออกมา
ทำให้รู้เลยค่ะว่า แม้แต่ใจเราเอง ก็ไปไว้ใจมันไม่ได้หรอกค่ะ
เพราะมันชอบเป็นทาสของกิเลสอยู่เรื่อยๆ น่าอายจริงๆ  :'( 

ยิ่งเป็นแบบนี้ ยิ่งต้องไม่ตามใจมัน มันอยากนัก ก็ไม่ให้สิ่งที่มันอยาก

ขอกำลังใจจากเพื่อนๆทุกท่านด้วยนะคะ 
บททดสอบนี้ ยากเอาการค่ะ 

ป.ล. ราคะทางกายนี่ หมายถึงความอยากทางเพศน่ะค่ะ (ไม่ใช่การผิดศีลข้อ 3 นะคะ
เพราะว่าไม่ทำอยู่แล้ว  )

8

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ให้อภัย

August 02, 2009, 02:46:02 pm

ขอสมัครเข้าร่วมขบวนการดีนี้ด้วยคนค่ะ 
เพราะแต่ก่อนเป็นคนชอบพยาบาท จองเวรน่ะค่ะ 
ซึ่งมันทำเราเป็นทุกข์มากๆ ทั้งๆที่อีกคนเขาไม่ได้รู้เรื่องกับเราเลย ว่าเราทุกข์แค่ไหน

ก็ค่อยๆฝึกฝนไปเรื่อยๆเหมือนกันค่ะ
ทุกครั้งที่โกรธใคร ก็หัดดูความโกรธนั้น ก็จะเห็นว่ามันเหมือนกองไฟที่เผาใจเรา
พอหัดบ่อยๆ หัดมากๆเข้า ก็เลยไม่ค่อยถือสาหาความกับใคร
เวลาโกรธก็คอยรู้ตัว มีสติ ไม่โต้ตอบด้วยการทำร้ายใครทางวาจาหรือทางกาย
จนตอนนี้ ไม่พยาบาท อาฆาตใครมากอย่างแต่ก่อน (ก็ยังมีบ้างอ่ะค่ะ)
ให้อภัยได้ง่ายขึ้น และก็เมตตาได้แม้กับคนที่ร้ายกับเรา

ต้องใช้เวลากับกำลังใจมากพอสมควร แต่ผลที่ได้คุ้มค่ามากค่ะ 

เอาใจช่วยคุณเจ้าของกระทู้นะคะ 

9

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระและไม่พูดเมื่อโกรธ

August 02, 2009, 02:24:13 pm

ขอบคุณ คุณพิมพ์พลอยมากๆค่ะ สำหรับกำลังใจ 
และบทกลอนในอนาคต (ขอบอกว่าชอบมากค่ะ แอบเอาไปขึ้นไว้ที่ hi5 เรียบร้อยแล้ว) 
แล้วก็ดีใจที่มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ "ไม่พูดเมื่อโกรธ" อีกคน 

เมื่อตะกี้ก็มีเหตุยั่วยุให้โต้ตอบอีกแล้วล่ะค่ะ
แต่ก็นิ่งเงียบ ไม่พูดอะไรออกไป ดูปฏิกิริยาที่ใจของตนเองอย่างเดียว
เห็นเลยค่ะว่า ใจกระเพื่อมเพราะอยากโต้ตอบเขา แต่พอรู้ทันแล้วนิ่งแทน
ใจก็เกิดขันติ แล้วก็มีความสุขแผ่วๆค่ะ 

สู้ๆค่ะคุณพิมพ์พลอย 
ความสุขจากการทำความดี จะทำให้เราเลิกสนใจเรื่องราวเก่าๆที่มีนำความทุกข์มาให้

10

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน : )

August 02, 2009, 01:00:11 pm

เข้ามาอ่านกลอนแล้วชอบมากๆๆเลยค่ะ 
ขออนุญาตคัดลอกไปเตือนใจตนเองนะคะ

เป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยเช่นกันค่ะ 

เวลาที่ผ่านไป จะช่วยให้เราค่อยๆดีขึ้นเองค่ะ
ขอเพียงอย่าไปจมอยู่กับเรื่องราวเก่าๆนานนัก

สู้ๆค่ะ 

11

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: จะไม่ทำในสิ่งที่ไม่จำเป็น เป็นระยะเวลาสองวัน ถ้าไหว ก็จะต่อไปเรื่อยๆครับ

August 02, 2009, 12:49:22 pm

พอทำตามที่ตั้งใจได้สำเร็จ ก็ให้รางวัลตัวเองด้วยการดูกรรมพยากรณ์ก็ได้นี่คะ 

ระหว่างดูอาจจะเผลอ แต่อาศัยจังหวะที่ละครเข้าช่วงเบรค ดูจิตตัวเองแทน
หรือบางที เวลาดูๆละครไป แล้วเราอินมากๆ จนมีอารมณ์ร่วม เช่น โมโห หรือหมั่นไส้
แล้วเรารู้ทัน ก็ถือว่า ได้ปฏิบัติไปในตัวน่ะค่ะ

คงไม่ถือสากันนะคะ ที่เข้ามาแนะนำแบบนี้ ไม่อยากให้เคร่งเครียดเกินไปน่ะค่ะ
เพราะดิฉันก็เคยเป็น แบบว่า ไม่ยอมฟังเพลงเลยค่ะ (ช่วงนึง) เพราะเห็นว่ามันไม่จำเป็นกับชีวิต

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ และขอให้ทำตามที่ตั้งใจได้สำเร็จค่ะ 

12

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระและไม่พูดเมื่อโกรธ

August 02, 2009, 12:39:14 pm

ขอบคุณทั้ง คุณ Aims และ คุณ Think Plus ที่ให้กำลังใจนะคะ
ทำให้รู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้นมาเยอะเลยค่ะ 

การไม่พูดโต้ตอบเมื่อโกรธ เป็นสิ่งที่ทำได้ยากจริงๆ
เพราะรู้สึกได้เลยค่ะว่า มีแรงดันขึ้นมากลางอก เพื่อให้เราโต้ตอบกลับไป
แต่เมื่อเอาชนะได้ ไม่พูดว่าเขากลับไปแรงๆดังใจนึก
จิตใจก็สงบสุขและฉ่ำเย็น ท่ามกลางเสียงร้ายๆที่เข้ามากระทบได้ค่ะ 

เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านเช่นกันค่ะ

ป.ล. เมื่อไหร่ที่เผลอโต้ตอบไป จะเข้ามาสารภาพผิดค่ะ  :'(

13

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / Re: งดเหล้ามาได้ 10 วันแล้วครับ

August 02, 2009, 12:33:13 pm

อนุโมทนาค่ะ ขอให้ทำได้สำเร็จดังที่ตั้งใจไว้นะคะ 

พ่อของดิฉันก็เลิกเหล้าแล้วค่ะ เลิกมาได้เกือบ 8 เดือนแล้ว
ท่านบอกว่า สุขภาพดีขึ้นเยอะเลย ไม่เหนื่อยง่ายอย่างแต่ก่อน
อีกทั้งยังสมองโล่ง คิดอ่านอะไรคล่องแคล่วว่องไว ไม่ติดขัด 

ที่สำคัญ มีตังค์เหลือเก็บเยอะเลยค่ะ 

14

สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v / ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระและไม่พูดเมื่อโกรธ

August 01, 2009, 06:02:51 pm

มาแสดงตัวว่าร่วมกิจกรรมช้าไปหน่อย แต่ได้อธิษฐานไปตั้งแต่ได้ดูรายการตาสว่างแล้วค่ะ 

เดือนที่แล้ว อธิษฐานไว้ 2 เรื่อง คือ จะไปอยู่วัดถือศีล 8 ทุกวันพระ เพื่อให้จิตใจมีความสุขและ
เป็นสมาธิได้ง่ายๆ อีกทั้งยังได้ฝึกให้ตนเองมีระเบีบยวินัย เอาชนะความขี้เกียจ (ต้องเดินจงกรม
นั่งสมาธิและสวดมนต์รวมๆกันหลายชั่วโมงเลยค่ะ)
เรื่องที่สอง อธิษฐานว่า จะไม่ตอบสนองกับราคะแรงๆที่เกิดขึ้นมา

ผลก็ปรากฏว่าทำได้สำเร็จตามที่อธิษฐานไว้ ซึ่งทำให้รู้สึกภูมิใจ อิ่มใจและเต็มตื้นทุกครั้งที่นึกถึง
เริ่มเข้าใจแล้วค่ะว่า สิ่งที่จำเป็นในชีวิตเรามีไม่กี่อย่าง (เช่น การแต่งหน้าถือว่าเกินจำเป็น ไม่ทานข้าวเย็นร่างกายก็อยู่ได้ แถมยังเบาสบาย ปฏิบัติได้คล่องตัว ฯลฯ) ทำให้อยากทำความดีอื่นๆที่เรายังไม่ได้ทำเพิ่มขึ้น และอยากเลิกนิสัยไม่ดีๆหลายอย่าง เพราะเชื่อว่า หากเข้มแข็งและเอาจริง ต้องทำได้แน่นอนค่ะ 

ในเดือนสิงหาคมนี้ ก็อธิษฐาน 2 อย่างแรกเหมือนเดิม คือ ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระ และไม่ตอบสนองต่อราคะที่เกิดขึ้น เพิ่มเข้ามาอีกอย่างคือ ไม่พูดและแสดงกิริยาทางกายตอบโต้เมื่อโกรธ
(ซึ่งเป็นสิ่งทีดิฉันรู้สึกว่ายาก เลยรอให้ทำ 2 ข้อแรกสำเร็จก่อนน่ะค่ะ จิตใจจะได้แกร่งๆ  )
เช่น ถ้ามีคนมาว่าแล้ว รู้สึกโกรธ หากอยากด่ากลับ ก็ไม่ตอบอะไรออกไป เงียบไว้ก่อน แล้วค่อยๆดูความโกรธที่เกิดขึ้นแทนว่ามันจะคงอยู่ยาวนานแค่ไหน หรือบางทีโกรธแล้วอยากกระแทกจานชามแรงๆ ก็รู้ทันอาการนั้น แล้วปฏิบัติตรงกันข้าม คือค่อยๆวาง>> ไม่ยอมเป็นทาสความโกรธ
ไม่ยอมให้มันมาจูงจมูกได้อีกต่อไป

ดีใจค่ะ ที่มีโครงการดีๆแบบนี้มาทำร่วมกันและให้ทุกคนร่วมกันอนุโมทนา   
เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านค่ะ เอาชนะตัวเองได้ คือชัยชนะสูงสุด