จะตั้งใจดูกายและใจของตัวเองไม่ให้เผลอละเมิดศีล (จะเพ่งไปหรือเปล่าค่ะ) ::)
ตั้งใจแบบไม่เคร่งเครียดอ่ะ
สู้ สู้ _/\_
อนุโมทนากับความตั้งใจดีๆที่สุดอย่างหนึ่งสำหรับตัวเองนะครับ
เป็นกำลังใจให้ทำสำเร็จครับผม _/\_ ::33::
มาร่วมอนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนค่ะ
::33::::33::
หนึ่งวันที่ได้เริ่มมีความตั้งใจอยู่มาก
เหมือนจะบังคับหรือเพ่งอยู่
แต่สักพักความเผลอกับกิจวัตรรอบตัวก็เข้ามาแทรกอยู่ตลอด (เริ่มงงกับตัวเอง เฮ้อ!)
ที่รู้คือเผลอเรื่องการพูดที่เกินความจริงอยู่เรื่อย :'(
แต่จะยังพยายามต่อไปค่ะ ::01::
อนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ _/|\_ ::33::
ขอให้ทำสำเร็จดังที่ตั้งใจไว้ค่ะ สู้ สู้ ค่ะ ::02::
เข้ามาให้กำลังใจ....สู้ๆค่ะ ::33::
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ ;D
แต่เศร้าจัง เวลาโกรธทีไรปากไวทุกที :'(
สติมาไม่ทัน
สรุปสองวันที่ผ่านมากะพร่องกะแพร่งไปบ้าง (ไม่ขาดก็เกินความพอดี)
แต่ก็จะตั้งใจพยายามต่อไปค่ะ ::115::
ดีแล้วล่ะคะ ที่รู้ว่าความโกรธมาแล้ว ::12::
ฝึกอีกหน่อย สติจะตามทันอารมณ์นั้น
และทำให้เราระงับคำพูด และกิริยาที่ไม่งามออกไป
ขอยืมคำสอนหลวงพ่อที่คุณดินสอสีม่วงเอามาให้อ่านกันนะคะ ::02::
ตามดูสิยามที่คุณอารมณ์เสียนั้น
คุณได้ทำร้ายตนเองมากเพียงใด อารมณ์เสียนี่ไม่คุ้มกันเลยนะ
พีงมีสติ มองโกรธว่า เป็นเพียงความโกรธ ไม่ใช่ ฉันโกรธ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ::33::
หมั่นสังเกตจิตใจของเราทีละนิด โดยเฉพาะหมั่นรู้จักความโกรธซึ่งเป็นเพื่อนของเราที่ติดตัวกันมานาน
หมั่นทำความรู้จักเขาให้มากขึ้น แล้วเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อเราและสอนเราได้เองครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ _/\_
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำและกำลังใจ :D
หลายวันที่ผ่านมามักจะเผลอยาว มากกว่ารู้ตัวค่ะ
แถมยังมีนิสัยชอบอ่านหนังสือก่อนนอน สักพักก็เคลิ้มเลย (กิเลศแห่งความขี้เกียจแทรก) :'(
ตอนนี้เลยตั้งใจจะสวดมนต์ทุกวัน แต่ไม่เจาะจงเวลา
ดูจะไม่แน่วแน่กับความตั้งใจเดิมมั้ยคะ
แต่พอบังคับตัวเองให้สวดมนต์เวลาที่ไม่พร้อม (หรือไม่อยาก) จะไม่มีสมาธิเลยค่ะ
ยังไงก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดต่อไปค่ะ
ถ้าไม่ถูกทางข่วยกรุณาแนะนำด้วยนะคะ ::01::
_/\_
เป็นกำลังใจให้นะคะ ::33::
การทำความดี ขอเพียงเรามีความตั้งใจที่จะทำจริงๆ
ไม่ว่าเวลาไหน หรือสถานที่ไหน ก็ทำได้เหมือนกันค่ะ
ทุกอย่างอยู่ที่ใจล้วนๆ ::02::
เพราะ Angel ก็ตั้งใจว่าจะนั่งสมาธิก่อนนอน
แต่บางครั้งง่วงมากๆ ก็ขอเปลี่ยนเป็นนั่งสมาธิตอนพักกลางวันแทน
แค่ 10-15 นาที ก็ทำให้เราสดชื่นขึ้น
มีพลังทำงานในช่วงบ่ายได้อีกเยอะเชียวค่ะ ;)
อย่ายึดติดค่ะ แต่เราตั้งใจทำความดี เวลาไหนก็เป็นเวลาที่ดีค่ะ ::02::
ถ้าคำอธิษฐานยังไม่ฟิตกับเรา ก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้บ้างครับ ไม่ได้ถือว่าไม่แน่วแน่หรอกครับ
เพราะหากเรายึดในคำเดิมที่เราไม่สามารถทำได้เลย ก็ไม่มีประโยชน์อะไร
ให้เลือกทำในสิ่งที่ทำได้ จะเป็นประโยชน์มากกว่าครับผม
อาจใช้เวลาช่วงนึงสังเกตตัวเองว่าแค่ไหนถึงจะพอดี
ไม่มากเกินไปจนทำไม่ได้ หรือไม่น้อยเกินไปเพราะความขี้เกียจของตัวเอง
เป็นกำลังใจให้ และขออนุโมทนาด้วยคนนะครับ _/\_ ::33::
มารายงานตัวค่ะ :D
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้บริจาคเลือดครั้งแรกสำเร็จแล้ว (หลังจากปอดไปหลายครั้ง)
แรกเริ่มรู้ว่ามีความอยากทำดีอยู่มากเลยค่ะ
ไปตั้งแต่เจ้าหน้าที่ยังไม่พร้อมเลย ไปทำใจ(เป็นคนกลัวเข็มมากแต่เด็ก)
ตอนตรวจความพร้อมเกิดกลัวจนตัวเกือบสั่นเลยค่ะ
แค่เจาะความเข้มข้นของเลือด หน้าก็ซีดเหมือนโดนเจาะไปเป็นถุง
แถมเลือดก็เกินเกณฑ์ไปแค่ 0.1 เจ้าหน้าที่บอกว่าความหน้าต้องบำรุงมากกว่านี้
แล้ว....ก็เดินไปที่เตียงแบบหน้าชีดตัวสั่น :'(
เจ้าหน้าที่ท่าทางจะดูออก บอกให้นอนให้สบาย
ตอนเจาะก็หัดหน้าไปอีกทาง อย่าหันมามองนะ
โอ๊ย ! ไม่กล้ามองหรอกค่ะ แต่จิตมันไปเพ่งความรับรู้อยู่ที่แขนทุกขั้นตอนเลยทีเดียว
ตอนนั้นพยายามดูจิตกับกายสลับกันตลอดเวลาเลยค่ะ
ทั้งเกิดความกลัวจนสั่น อดทนเพื่ออยากดี เจ็บจากการเจาะ ตื่นเต้นดีใจที่ทำสำเร็จ
แต่ก็เป็นการเพ่งข่มตัวเองมากกว่าหรือเปล่าก็ไม่รู้ ;)
ส่วนความตั้งใจเดิมก็สำเร็จจากการสวดมนต์ทุกเช้า
แต่เรื่องช่างเม้าท์ก็ยังเผลอบ้าง
จนบางครั้งมีแอบไปโทษเพื่อนในใจว่า โทรมาชวนคุยทำไมกันเนี่ย >:(
แอบพาลอ่ะค่ะ
จบการรายงานพิเศษเท่านี้ก่อนค่ะ
ขอบคุณ _/\_
คุณAngel กับคุณ sittnn ที่คอยให้กำลังใจและให้คำแนะนำค่ะ
จะสู้ สู้ต่อไปค่ะ ::115::
ขออนุโมทนาด้วยคนค่ะ
รู้สึกโดนเรื่องการกราบแล้วนอนเลยจังค่ะ
ต่อไปก็จะพยายามสวดมนต์ก่อนนอนด้วยค่ะ
สู้ๆกับกิเลสต่อไป แต่ก็อย่าหักโหมไปนะคะ
อนุโมทนาบุญกับคุณอีกครั้งนะคะ _/|\_
การบริจาคโลหิต เป็นการทำบุญให้เพื่อนมนุษย์ที่ยิ่งใหญ่เช่นกันค่ะ
Angel ยังไม่กล้าบริจาคเลย ทั้งกลัวเข็ม กลัวเลือด และไม่ชอบกลิ่นแอลกอฮอล์
ขอทำบุญวิธีอื่นล่ะกันนะคะ ::02::
คุณsmurfgang เก่งมากๆเลยค่ะ.. ::12::
เราก็กลัวเข็มมากๆเหมือนกัน
ไม่เคยบริจาคเลือดเลยด้วยค่ะ....
เวลาเพื่อนๆถามก็บอกว่าน้ำหนักไม่ถึง..::)
แต่จริงๆแล้วกลัวมากๆๆๆๆๆๆ
ส่วนเรื่องอื่นๆก็สู้ๆนะคะ ::115::
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ ::115::
รู้สึกดีใจมากเลยที่ตัดสินใจเข้าร่วมโครงการนี้
เคยคิดว่าตั้งใจปฏิบัติไปเรื่อย ๆ ตามความสะดวกยังไงก็ต้องบรรลุผลแน่
แต่พอเผลอก็ ผลัดวันประกันพรุ่งว่าเดี๋ยวเริ่มใหม่ก็ได้
กิเลสชนะตลอดเลย :'(
เมื่อได้เข้าร่วมโครงการนี้ ความตั้งใจดูจริงจังมากขึ้น
เหมือนว่าการเข้ามารายงานตัว จะเป็นการคอยเตือนตัวเอง
แถมยังได้กำลังใจจากกัลยาณมิตรทั้งหลาย
เส้นทางที่คิดจะเดินจากที่ดูเบลอเหมือนฝันนั้น
ดูชัดเจนและเป็นจริงขึ้นมากเลยค่ะ
ตอนนี้พยายามจะปฏิบัติในรูปแบบค่ะ
หลังจากหลีกเลี่ยงมานาน เพราะเคยไปเข้าคอร์สแบบ 7 วัน
รู้สึกว่าเครียดมาก จากที่คิดว่าตัวเองเป็นคนใจเย็น
กลับมาที่บ้านกลายเป็นคนที่มีอะไรมากระทบปุ๊บควันออกหูทันทีเลยค่ะ >:(
ถึงได้รู้ว่ามีจอมมารตัวโตซ่อนอยู่
แต่ก็เข็ดไม่กล้าไปอีก กลัวความรู้สึกสติแตกตอนนั้นมาเลยค่ะ :(
แต่หลังจากที่แอบอ่านกระทู้คนอื่น และฟังซีดีพระอาจารย์
ก็รู้สึกตัวว่าเราคงรักตัวเองมากเกินไป รับไม่ได้กับความไม่ดีของตัวเอง
ชีวิตนี้ก็สั้นนั้น อย่ามัวเสียเวลากับความไม่มีตัวตนอีกเลย 8)
(คำพูดนี้ก็ไปลอกความคิดชาวบ้านมาอ่ะค่ะ) :P
สรุป ความตั้งใจที่เพิ่มขึ้นคือ จะปฏิบัติในรูปแบบควบคู่ไปด้วยค่ะ ::01::
สู้ สู้ (กับตัวเองค่ะ) _/|\_
::02:: ขออนุโมทนาด้วยนะคะ _/|\_
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
ทำให้สำเร็จนะคะ สู้ สู้ ::33::
::33:: ::ene17::
ขออนุโมทนาด้วยนะคะ
อยากบอกว่า 2วันที่ผ่านมา
ก็ได้สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนด้วย
แม้จะไม่ได้สวดยาวๆแต่ก็คงดีกว่ากราบหมอนแล้วนอน
แบบว่ากราบเป็นพิธีน่ะค่ะ
ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจให้ทำดีแม้จะได้แค่2วัน
ก็ดีกว่าไม่ได้เลยสักครั้ง
คืนนี้แค่คิดก็ขี้เกียจแล้วไม่รู้ว่าจะรอดไหมค่ะ
แต่ก็จะพยายาม เพราะไม่ได้ปฏิบัติธรรมเหมือนคนอื่นๆ
ได้ไหว้พระก่อนนอนก็ยังดีนะคะ
ช่วงนี้ความตั้งใจขาดตอนมากเลยค่ะ :(
เผลอทีเป็นวันเชียว สวดมนต์ก็วันเว้นวันเลยค่ะ
ตอนนี้ต้องกลับมาตั้งหลักใหม่ มัวแต่อ่านหนังสือมากไป ฟุ้งค่ะ
จะกลับมารายงานใหม่เมื่อรู้ตัวกว่านี้ค่ะ _/\_
ขออนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้นะคะ ::01:: ::33::
ไม่เป็นไรค่ะ เริ่มต้นใหม่ได้ทุกวันค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ ::33::
ก็ยังคงกราบหมอนนอนเลยอยู่สำหรับตัวเอง
หวังว่าคุณคงทำได้อย่างต่อเนื่องนะคะ ::33::