ให้อภัย

[dang1304@yahoo.com]

            ช่วงนี้รู้สึกดีและอบอุ่นจริงๆ ค่ะ คิดถึงเพื่อนๆใน  สองวัน..ฉันทำได้    ทุกวัน   เพราะต้องเข้ามาดูมาอ่านข้อเขียนของเพื่อนๆ ตามแต่เวลาที่พอจะมีให้  ตอนนี้รู้สีกว่าถ้าไม่ได้เข้ามาจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป   ;)แม้บางครั้งจะไม่ได้ log in เพราะไม่มีเวลาก็มึความสุขที่ได้เข้าเห็นข้อความที่ดีๆที่เพื่อนแต่คนได้ตั้งใจไว้  เป็นสังคมเล็กๆที่น่ารักไม่เคยคิดว่าจะได้เข้ามาตรงนี้  ขออนุโมทนากับทุกความตั้งใจดี คิดดีและทำดีกับทุกท่านอีกครั้งค่ะ  และขอให้ประสบความสำเร็จดังที่ตั้งใจกันทุกคน

                                         

[พิมพ์พลอย]

ชาวสองวันน่ารักกันทุกคนเลย .. 
ถึงจะจบโครงการไปแล้ว ขอให้พวกเราตั้งใจเปลี่ยนตัวเองในจุดเล็กๆ ต่อไปนะคะ

พาหุงมหากา พิมพ์พลอยก็ฝึกท่องไม่นานมานี้เองค่ะ ความหมายดีมากค่ะ : )

[Angel]

คุณดินสอสีม่วงรู้สึกแบบเดียวกับ Angel เลยค่ะ
Angel ก็รู้สึกมึความสุขที่ได้เข้าร่วมโครงการนี้ ได้มิตรภาพดีๆ จากเพื่อนๆ สมาชิก
ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และเป็นกำลังใจให้กันและกัน
ซึ่งหายากมากในปัจจุบันนี้แล้วนะคะ 

แม้โครงการจะจบลงในไม่ช้านี้ แต่เราคงมีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอีกนะคะ 

[sittnn]

 

[wanpen]

ขอเล่าเรื่องพ่อแม่ของดิฉันค่ะ น้องชายดิฉันถูกคนเมาขับรถชนตาย จริงๆ แล้ว ชนแล้วหนีด้วยซ้ำ แต่ตำรวจผ่านมาจับไว้ได้  ดิฉันนั้นเสียใจ จนไม่อาจมองหน้าผู้ชายคนนั้นได้  ผู้ชายคนนั้น เอาลูกเมีย พ่อแม่พี่น้อง มางานศพทุกวัน อยากให้เราไม่เอาเรื่อง กลัวติดคุก
พ่อแม่ดิฉันให้อภัย ไม่เอาเรื่องเค้าค่ะ  ดิฉันไม่เข้าใจเลย แต่ตอนนั้น แล้วแต่ท่าน  เพราะก็เสียใจกันมากแล้ว ไม่อยากจะมีเรื่องมากต่อไป แต่ดิฉันไม่ได้ให้อภัยเค้าเลย  เวลาผ่านไป ดิฉันกลับดีใจที่ตอนนั้น พ่อกับแม่ดิฉันให้อภัยเค้า  ให้โอกาสเค้ากลับไปอยู่กับครอบครัวเค้า เวรกรรมจะได้สิ้นต่อกันในชาตินี้  ไม่เป็นกรรมต่อไปถึงน้องชายด้วย  ตอนนี้ ใจดิฉันสงบ และ ความโกรธแทบไม่มีเหลืออีก  เป็นเพียงแต่คิดว่าโกรธที่เค้าเมาแล้วขับ แต่ไม่ได้จองเวรอาฆาตใดๆ  ใจเบาขึ้นเยอะค่ะ

อนุโมทนากับความตั้งใจด้วยนะคะ ขอให้ประสบผลสำเร็จค่ะ

[Angel]

อนุโมทนากับคุณวันเพ็ญด้วยค่ะ 
การให้อภัยทาน เป็นทานที่สูงทีสุดแล้วค่ะ
คุณทำได้ถือว่าผ่านบททดสอบนี้แล้ว 
คุณคิดถูกแล้วค่ะ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรค่ะ
ยินดีด้วยจากใจจริง และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ สู้ๆ ค่ะ 

[dang1304@yahoo.com]

               :Dเห็นด้วยกับคุณพิมพ์พลอยค่ะ ว่าถ้าโครงการนี้จบลงแล้วพวกเราก็ควรเปลี่ยนแปลงตัวเองต่อไปโดยเริ่มจากจุดเล็กๆ เพื่อพัฒนาตัวเองต่อไป สำหรับตัวเองคิดว่ายังทำต่อไปแน่นอนค่ะ  และเห็นด้วยกับคุณ Angle ว่าพวกเราจะได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ถึงแม้ว่าโครงการจะจบ  แต่ความเป็นกัลยณมิตรทาง on line ของพวกเรายังคงมีต่อไปนะค่ะ
                        ขอบคุณคุณ wanpen ที่เล่าประสบการณ์ให้ฟัง คิดถูกแล้วที่ให้ อภัยเพราะเขาคงไม่ได้มีเจตนาให้เกิดเหตุแบบนั้น  เพื่อจะได้ไม่ต้องมีกรรมกันต่อไปอีก เมื่อหลายปีก่อนตัวเองไม่ชอบเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งขนาดที่เสียงก็ยังไม่อยากได้ยิน เพราะเขามาวุ่นวายกับเรามากเกินไปทั้งๆ ทั่ไม่ใช่หัวหน้างาน  มันหาความสุขไม่ได้เลย เพราะอย่างที่บอกว่า  แม้แต่เสียงก็ยังไม่อยากได้ยิน  ตอนหลังพยายามสวดมนตฺ แล้วแผ่เมตตาให้เขาทุกวัน เพราะหนีไปไหนไม่ได้ ต้องทำงานร่วมกัน ในที่สุด ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้หายไปตอนไหน ก็แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน ทุกวันนี้คุยกันได้ดี  ไม่มีความรู้สึกแบบนั้นเหลืออยู่อีกเลย เขาเองก็รู้ว่าเราไมค่อยชอบเขา เพราะตอนหลังเขาบอกขอบใจเราที่ยังพูดคุยกับเขา ตอนนี้เราก็สามารถปรึกษากันได้ดี  แม้ผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ก็ยังมีอารมณ์อยู่กับคนอื่นบ้างแต่ไม่ร้ายแรงเท่าครั่งนั้น และแต่ละครั้งก็สามารถหาเหตุผลที่จะให้อภัยคนอื่นได้  แม้จะมีหลุดบ้าง ผลก็คือเมื่อเราสามารถให้อภัยใครได้จะรู้สักโล่งมาก จิตใจปลอดโปร่ง ช่วงนั้นจะทุกข์มาก  การสามารถให้อภัยจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด  ซึ่งเห็นผลในปัจจุบันทันที ก็เลยเล่าสู่กันฟัง พบกันใหม่น่ะค่ะ

[moonoi]

  เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้

[Angel]

ขอบคุณค่ะที่คุณดินสอสีม่วงได้เล่าเรื่องราวของตัวเองมาแบ่งปันให้เพื่อนๆ ฟัง
Angel ก็เคยมีความรู้สึกแบบเดียวกับคุณค่ะ
ถึงขนาดนอนไม่หลับ เครียด ตื่นมากลางดึก พร้อมกับความคับแค้นใจ
จนวันหนึ่ง ได้รู้จักการปฏิบัติธรรม ทำให้ Angel เปลี่ยนความคิด
โดยการแผ่เมตตา และให้อภัยเขาค่ะ
และก็เหมือนคุณ คือ ใจเราเบา สบายขึ้น ไม่ทุกข์ 

ดังนั้น Angel เรียนรู้แล้วว่า การให้อภัยทาน เป็นทานที่ประเสริฐทีสุด
ผลดีจะเกิดขึ้นกับผู้ให้ก่อนแน่นอน และเราก็ไม่ต้องผูกเวรผูกกรรมกันต่อไป
เราสามารถปฏิบัติเพื่อให้เราหลุดพันจากกิเลสทั้งปวงได้ดีขึ้นค่ะ 

เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วเขียนมาเล่าสู่กันฟังอีกค่ะ 

[sittnn]

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยครับ 

[piyanuchsorn]

ร่วมอนุโมทนา บุญ ด้วยค่ะ กับการให้อภัย

แล้วทุกคนจะรู้ว่า การให้อภัย ยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ

สู้ๆๆน่ะค่ะ

[dang1304@yahoo.com]

                    จริงอย่างที่คุณ piyanuchson ว่า การให้อภัยเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ด้วยค่ะ เมื่อวานนี้มีการเข้าใจผิดกันเล็กน้อย แล้วแพะคือเรา แต่ตอนหลังเขาก็เข้าใจกันแล้วว่าไม่ใช่เรา ในเวลานั้นไม่มีใครช่วยเราได้    ทุกคนเข้าใจว่าอย่างนั้น  อารมณ์ตอนนั้นคงไม่ต้องบอกว่ารู้สึกอย่างไร โชคดีที่ยังมีสติทันบอกตัวเองว่าใจเย็นๆ ให้อภัยเขาเถอะ ไม่ไช่เรื่องใหญ่โตอะไร ขณะที่บอกตัวเองนั้นมันก็ยังกรุ่นอยู่ตลอดเวลา รู้สึกว่าถึงไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่มันก็ทำให้เสียภาพพจน์ได้เหมื่อนกัน   อารมณ์สองด้านต่อต้านกันน่าดู   ในที่สุด :-*การให้อภัยเป็นฝ่ายชนะ  สู้กันแทบตาย ดีใจมากๆ วันนี้ก็ยังดีใจที่เราได้ผ่านบททดสอบอีกบทหนึ่งแล้ว ครั้งต่อๆ ไปหวังว่าจะง่ายขึ้นเรื่อยๆ  เลยมาเล่าให้ฟังค่ะ
                         ป.ล.เมนุอาหารของคุณ angel น่ากินทุกอย่างเลยค่ะ ของชอบทั้งนั้น..

[Angel]

เยี่ยมมากเลยค่ะคุณดินสอสีม่วง 
คุณผ่านอีกหนึ่งบททดสอบแล้วนะคะ
ดีใจด้วยจริงๆ ค่ะ 
อ้อ คุณดินสอสีม่วงลองทานมังสวิรัติรึยังค่ะ
สนใจเมนูไหนของ Angel ก็ลองไปดัดแปลงทำตามความชอบได้เลยนะคะ 

[sittnn]

อนุโมทนาด้วยนะครับ 

[dang1304@yahoo.com]

คุณ angel ค่ะ ปกติดิฉันจะทานเจทุกวันพระค่ะ ตอนแรกก็ทานตามแม่ พอนานไปก็ทำแบบจริงจังมาหลายปีแล้วค่ะ  แต่แค่ครึ่งวันนะค่ะ หลังเที่ยงก็ตามปกติ ยังไม่สามารถทำได้มากกว่านี้ เนื่องจากยังไม่สะดวก อนุโมทนากับคุณ angel จริงๆ ที่ทำได้ขนาดนี้ถ้าเที่ยบกันแล้ว ดิฉันยังทำได้แค่เสี้ยวเดียวของคุณangel เองค่ะ ชมจากใจจริงน่ะค่ะ ดิฉันยังไม่สามารถเจริญวิปัสสนากัมมฐานได้เลย ได้แค่สวดมนต์ทุกคืนเท่านั้น  ..........แล้วบอกเล่าเมนูอร่อยๆมาอีกนะค่ะ.