Show Posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Messages - parisa

1
มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ  ::33::

เข้าเล่าหน่อยสิค่ะ ว่าเป็นยังไงบ้าง  ::01::
2
 ::33:: เข้ามาดื่มด่ำกับบทกลอนค่ะ  ::115::
3
ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆนะคะ  _/|\_

ชอบสุดใจเลยล่ะค่ะ  ::33:: ::33:: ::33:: ::33:: ::33::
(มาตอบช้าไป เพราะยุ่งๆน่ะค่ะ ไม่ว่ากันนะคะ  ::01::)

ป.ล. น่ารักทั้งคุณแม่และคุณลูกพิมพ์พลอยเลยนะคะ  ::12::
4
ขอบคุณทุกๆท่านนะคะที่ให้กำลังใจมากมายขนาดนี้  _/|\_
รู้สึกซาบซึ้งจนพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ  :'(

และขอโทษนะคะ ที่หายไปช่วงหนึ่ง เพราะชีวิตยุ่งมากค่ะ
วุ่นวายกับการวางแผนเรื่องอนาคต หน้าที่การงาน
อยู่ในมรสุมของความเครียดไปพักใหญ่ๆเลยล่ะค่ะ

พอเครียดเข้ามากๆ ก็เผลอพูดไม่ดีออกไปเหมือนกันค่ะ
โดยเฉพาะเวลาโกรธ  :(

มีพี่ที่ดิฉันเคารพคนหนึ่ง เตือนว่า ดิฉันเป็นคนเจ้าอารมณ์
และมักจะพูดจาไม่ระมัดระวัง โดยเฉพาะกับคนในครอบครัว
ยิ่งกับพ่อแม่ด้วยแล้ว ดังนั้นเวลาที่วิบากให้ผล จะทรมานมากๆเลยค่ะ
มันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เลย
เวลาโกรธนั้น มีแต่จะอยากอาละวาด เกรี้ยวกราดและทำลายสิ่งของ
กลายเป็นความผิดปกติทางอารมณ์ที่ต้องได้รับการรักษา
น่ากลัวที่สุดเลยล่ะค่ะ  :(

แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นมาก เพราะรู้สึกตัวได้เร็วขึ้นๆ
อย่างน้อยๆ ก็ไม่ทำลายข้าวของแล้วล่ะค่ะ
และอย่างมาก ก็เถียงน่ะค่ะ (แต่มันก็ไม่ดี :()
หากเรายอมถอย ไม่ถือสา และลดราวาศอก
ก็จะไม่เกิดการถกเถียง ไม่มีฝ่ายผิด ฝ่ายถูก
ไม่มีคนเสียใจ...

แต่บางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้เหมือนกันค่ะว่า
ถ้าแค่อธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจ มันจะได้หรือเปล่า? 
เพราะถ้าโดนเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ เราก็น้อยใจ
แต่ก็ไม่อยากปะทะกับใครเหมือนกันค่ะ เพราะมันเหนื่อยใจเหลือเกิน

ตอนนี้เชื่อมาจากหัวใจเลยค่ะว่า การเอาชนะคะคาน
การอยากให้อีกฝ่ายยอมสยบเรา มันไม่เกิดผลดีต่อใครทั้งนั้น
เหมือนสงคราม ที่มีแต่ฝ่ายสูญเสีย
การให้อภัยต่างหากค่ะ คือสิ่งสมควรทำที่สุด  ::115::

น่าเสียดายจังค่ะ ที่วันพระนี้ จะไม่ได้ไปถือศีลที่วัด
เพราะต้องพาคุณพ่อไปหาหมอ แต่จะเลื่อนเป็นวันพรุ่งนี้แทนค่ะ (ถือศีลอยู่บ้านแทน)

ขอบคุณบทกลอนที่ สั่นสะเทือนหัวใจจากคุณพิมพ์พลอยมากกๆเลยค่ะ
ชอบสุดหัวใจเลย  ::33:: ::33:: ::33::

ขอบคุณทุกๆท่านที่ไม่ได้เอ่ยชื่อด้วยนะคะ
ทำให้ดิฉันมีกำลังใจที่จะทำตามคำพูดของตัวเองอีกโข
(ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ แอบคิดถอดใจไปบ้าง)

ขอบคุณคุณ angel และคุณ panapein นะคะที่เตือนให้อยู่ในทางสายกลาง
ดิฉันจะให้รางวัลตัวเองค่ะ เวลาทำดีๆสำเร็จในแต่ละครั้ง เช่น ชมตัวเอง
และก็จะดุตัวเองบ้าง เวลาเหลวไหล หรือนึกถึงคำของครูบาอาจารย์มากระหนาบไว้
ไม่ค่อยตึงหรอกค่ะ ส่วนมากหย่อนเสียด้วยซ้ำ

แต่เรื่องบางเรื่อง เช่น การยอมทำตามราคะหยาบๆ สำหรับดิฉันมันผ่อนไม่ได้ค่ะ
เพราะเป็นคนราคะแรง (ก็ลามกมากน่ะค่ะ) เลยต้องใช้ไม้แข็ง
ไม่อย่างนั้น จิตใจก็จะฝักใฝ่ไปในทางโลกมากกว่าจะอยู่กับทางธรรมน่ะค่ะ
คือ ใจแท้ๆนั้น อยากจะอยู่เป็นโสดและปฏิบัติแบบสบายๆไปเรื่อยๆ
แต่ถ้าปล่อยตัวเองให้หมกมุ่นกับเรื่องอย่างนั้น เดี๋ยวจะออกนอกทางไปซะก่อนค่ะ
ก็อย่างที่สุนทรภู่ว่าไว้จริงๆนะคะ "อดเสน่หาไม่ตายแน่นอน"  ::115::
อันนี้เป็นความคิดส่วนบุคคลนะคะ ดิฉันอาจจะเหมาะกับการเคร่งครัดเรื่องนี้
แต่กับบางคน อาจกลายเป็นความทรมานก็ได้ค่ะ

คราวนี้เล่าเสียยาว เพราะหายไปเป็นสัปดาห์
ต่อไปนี้ จะมาเล่าเรื่อยๆนะคะ

จะไปสังเกตปฏิกิริยาของใจเวลาที่โกรธให้มากกว่านี้ค่ะ
ว่ามันจะผลักดันให้อยากทำอะไรบ้าง  ::33::

แล้วเจอกันค่ะ  ::12::
5
 ::33:: ::33:: ::33::
มาให้กำลังใจที่ทำสำเร็จค่ะ 

ของดิฉันทำในรูปแบบก่อนนอนทุกวัน แต่ก็ทำมานานหลายเดือนแล้วค่ะ
ไม่ได้กำหนดระยะเวลาว่าต้องทำนานกี่นาทีหรือกี่ชั่วโมง แล้วแต่ความสะดวกและฉันทะ  ::115::
ถ้าทำได้จนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแล้วจะดีมากๆเลยค่ะ
จิตจะมีกำลัง ดูสภาวะได้ทั้งวันเชียวล่ะค่ะ  ::12::

6
 ::33:: มาให้กำลังใจค่ะ
เคยติดเกมส์เหมือนกัน รู้เลยว่ามันทำให้เหนื่อยและมึนหัวมากแค่ไหน

ทำให้ได้นะคะ สู้ๆ  ::12::
7
เมื่อคืน คุยโทรศัพท์กับเพื่อนค่ะ มีเหตุให้ขุ่นเคืองใจนิดหน่อย
แต่ก็ไม่ได้สวนออกไปในทันที พอลดระดับความขุ่นใจลงแล้ว
ก็ค่อยถามถึงเรื่องที่เราขุ่นใจ จนในสุดท้ายก็เข้าใจกันด้วยดี

ถ้าเป็นแต่ก่อน คงโกรธปึงปังและวางสายแบบเสียอารมณ์ไปแล้วล่ะค่ะ  :D

นอกจากนี้ ยังมีสิ่งเข้ามาทดสอบจิตใจอีกว่าจะรักษาคำพูดได้จริงหรือไม่
มาทดสอบกันในฝันเลยล่ะค่ะ  ::115::

เนื่องจากได้อธิษฐานไปว่า ตลอดทั้งเดือนสิงหาคมนี้ จะไม่ตอบสนองราคะทางกาย
(เดือนที่แล้วก็ทำสำเร็จค่ะ  ::12::)
(กิเลส) มารก็เข้ามาทดสอบ ยั่วยวนในฝัน ด้วยภาพและเสียงที่สมจริงมากจนน่ากลัว
เราเผลอปล่อยใจยินดีไปกับมันเรียบร้อยเลยค่ะ (ในฝัน) ทั้งๆที่มีเสียงเล็กๆร้องบอกว่า ไม่เอาๆ
มันก็ไม่ยอมฟัง.... พอดีรู้สึกตัวตื่น แทบอยากเอาหัวโขกผนังบ้าน
ดีจริงๆที่เป็นแค่ความฝัน  ::115:: _/|\_

ในยามตื่น เราสามารถควบคุมพฤติกรรมได้ว่า จะทำหรือไม่ทำ
แต่ในยามหลับ สติที่คอยควบคุมไม่ทำงาน สิ่งต่างๆที่ถูกกดเอาไว้ก็ปลดปล่อยออกมา
ทำให้รู้เลยค่ะว่า แม้แต่ใจเราเอง ก็ไปไว้ใจมันไม่ได้หรอกค่ะ
เพราะมันชอบเป็นทาสของกิเลสอยู่เรื่อยๆ น่าอายจริงๆ  :'( 

ยิ่งเป็นแบบนี้ ยิ่งต้องไม่ตามใจมัน มันอยากนัก ก็ไม่ให้สิ่งที่มันอยาก

ขอกำลังใจจากเพื่อนๆทุกท่านด้วยนะคะ  _/|\_
บททดสอบนี้ ยากเอาการค่ะ  ::115::

ป.ล. ราคะทางกายนี่ หมายถึงความอยากทางเพศน่ะค่ะ (ไม่ใช่การผิดศีลข้อ 3 นะคะ
เพราะว่าไม่ทำอยู่แล้ว  ::12::)
8
ขอสมัครเข้าร่วมขบวนการดีนี้ด้วยคนค่ะ  ::33:: ::33:: ::33::
เพราะแต่ก่อนเป็นคนชอบพยาบาท จองเวรน่ะค่ะ  :-\
ซึ่งมันทำเราเป็นทุกข์มากๆ ทั้งๆที่อีกคนเขาไม่ได้รู้เรื่องกับเราเลย ว่าเราทุกข์แค่ไหน

ก็ค่อยๆฝึกฝนไปเรื่อยๆเหมือนกันค่ะ
ทุกครั้งที่โกรธใคร ก็หัดดูความโกรธนั้น ก็จะเห็นว่ามันเหมือนกองไฟที่เผาใจเรา
พอหัดบ่อยๆ หัดมากๆเข้า ก็เลยไม่ค่อยถือสาหาความกับใคร
เวลาโกรธก็คอยรู้ตัว มีสติ ไม่โต้ตอบด้วยการทำร้ายใครทางวาจาหรือทางกาย
จนตอนนี้ ไม่พยาบาท อาฆาตใครมากอย่างแต่ก่อน (ก็ยังมีบ้างอ่ะค่ะ)
ให้อภัยได้ง่ายขึ้น และก็เมตตาได้แม้กับคนที่ร้ายกับเรา

ต้องใช้เวลากับกำลังใจมากพอสมควร แต่ผลที่ได้คุ้มค่ามากค่ะ  ::12::

เอาใจช่วยคุณเจ้าของกระทู้นะคะ  _/|\_
9
ขอบคุณ คุณพิมพ์พลอยมากๆค่ะ สำหรับกำลังใจ  ::01::
และบทกลอนในอนาคต (ขอบอกว่าชอบมากค่ะ แอบเอาไปขึ้นไว้ที่ hi5 เรียบร้อยแล้ว)  ::115::
แล้วก็ดีใจที่มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ "ไม่พูดเมื่อโกรธ" อีกคน  ::12::

เมื่อตะกี้ก็มีเหตุยั่วยุให้โต้ตอบอีกแล้วล่ะค่ะ
แต่ก็นิ่งเงียบ ไม่พูดอะไรออกไป ดูปฏิกิริยาที่ใจของตนเองอย่างเดียว
เห็นเลยค่ะว่า ใจกระเพื่อมเพราะอยากโต้ตอบเขา แต่พอรู้ทันแล้วนิ่งแทน
ใจก็เกิดขันติ แล้วก็มีความสุขแผ่วๆค่ะ  ::12::

สู้ๆค่ะคุณพิมพ์พลอย  ::33::
ความสุขจากการทำความดี จะทำให้เราเลิกสนใจเรื่องราวเก่าๆที่มีนำความทุกข์มาให้
10
เข้ามาอ่านกลอนแล้วชอบมากๆๆเลยค่ะ  ::12::
ขออนุญาตคัดลอกไปเตือนใจตนเองนะคะ

เป็นกำลังใจให้คุณพิมพ์พลอยเช่นกันค่ะ  ::33::

เวลาที่ผ่านไป จะช่วยให้เราค่อยๆดีขึ้นเองค่ะ
ขอเพียงอย่าไปจมอยู่กับเรื่องราวเก่าๆนานนัก

สู้ๆค่ะ  ::01::
11
พอทำตามที่ตั้งใจได้สำเร็จ ก็ให้รางวัลตัวเองด้วยการดูกรรมพยากรณ์ก็ได้นี่คะ  ::33::

ระหว่างดูอาจจะเผลอ แต่อาศัยจังหวะที่ละครเข้าช่วงเบรค ดูจิตตัวเองแทน
หรือบางที เวลาดูๆละครไป แล้วเราอินมากๆ จนมีอารมณ์ร่วม เช่น โมโห หรือหมั่นไส้
แล้วเรารู้ทัน ก็ถือว่า ได้ปฏิบัติไปในตัวน่ะค่ะ

คงไม่ถือสากันนะคะ ที่เข้ามาแนะนำแบบนี้ ไม่อยากให้เคร่งเครียดเกินไปน่ะค่ะ
เพราะดิฉันก็เคยเป็น แบบว่า ไม่ยอมฟังเพลงเลยค่ะ (ช่วงนึง) เพราะเห็นว่ามันไม่จำเป็นกับชีวิต

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ และขอให้ทำตามที่ตั้งใจได้สำเร็จค่ะ  _/|\_
12
ขอบคุณทั้ง คุณ Aims และ คุณ Think Plus ที่ให้กำลังใจนะคะ
ทำให้รู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้นมาเยอะเลยค่ะ  ::115::

การไม่พูดโต้ตอบเมื่อโกรธ เป็นสิ่งที่ทำได้ยากจริงๆ
เพราะรู้สึกได้เลยค่ะว่า มีแรงดันขึ้นมากลางอก เพื่อให้เราโต้ตอบกลับไป
แต่เมื่อเอาชนะได้ ไม่พูดว่าเขากลับไปแรงๆดังใจนึก
จิตใจก็สงบสุขและฉ่ำเย็น ท่ามกลางเสียงร้ายๆที่เข้ามากระทบได้ค่ะ  ::33::

เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านเช่นกันค่ะ

ป.ล. เมื่อไหร่ที่เผลอโต้ตอบไป จะเข้ามาสารภาพผิดค่ะ  :'(
13
อนุโมทนาค่ะ ขอให้ทำได้สำเร็จดังที่ตั้งใจไว้นะคะ  ::33::

พ่อของดิฉันก็เลิกเหล้าแล้วค่ะ เลิกมาได้เกือบ 8 เดือนแล้ว
ท่านบอกว่า สุขภาพดีขึ้นเยอะเลย ไม่เหนื่อยง่ายอย่างแต่ก่อน
อีกทั้งยังสมองโล่ง คิดอ่านอะไรคล่องแคล่วว่องไว ไม่ติดขัด  ::12::

ที่สำคัญ มีตังค์เหลือเก็บเยอะเลยค่ะ  ::115::
14
มาแสดงตัวว่าร่วมกิจกรรมช้าไปหน่อย แต่ได้อธิษฐานไปตั้งแต่ได้ดูรายการตาสว่างแล้วค่ะ  ::01::

เดือนที่แล้ว อธิษฐานไว้ 2 เรื่อง คือ จะไปอยู่วัดถือศีล 8 ทุกวันพระ เพื่อให้จิตใจมีความสุขและ
เป็นสมาธิได้ง่ายๆ อีกทั้งยังได้ฝึกให้ตนเองมีระเบีบยวินัย เอาชนะความขี้เกียจ (ต้องเดินจงกรม
นั่งสมาธิและสวดมนต์รวมๆกันหลายชั่วโมงเลยค่ะ)
เรื่องที่สอง อธิษฐานว่า จะไม่ตอบสนองกับราคะแรงๆที่เกิดขึ้นมา

ผลก็ปรากฏว่าทำได้สำเร็จตามที่อธิษฐานไว้ ซึ่งทำให้รู้สึกภูมิใจ อิ่มใจและเต็มตื้นทุกครั้งที่นึกถึง
เริ่มเข้าใจแล้วค่ะว่า สิ่งที่จำเป็นในชีวิตเรามีไม่กี่อย่าง (เช่น การแต่งหน้าถือว่าเกินจำเป็น ไม่ทานข้าวเย็นร่างกายก็อยู่ได้ แถมยังเบาสบาย ปฏิบัติได้คล่องตัว ฯลฯ) ทำให้อยากทำความดีอื่นๆที่เรายังไม่ได้ทำเพิ่มขึ้น และอยากเลิกนิสัยไม่ดีๆหลายอย่าง เพราะเชื่อว่า หากเข้มแข็งและเอาจริง ต้องทำได้แน่นอนค่ะ  ::12:: ::33::

ในเดือนสิงหาคมนี้ ก็อธิษฐาน 2 อย่างแรกเหมือนเดิม คือ ถือศีล 8 ที่วัดทุกวันพระ และไม่ตอบสนองต่อราคะที่เกิดขึ้น เพิ่มเข้ามาอีกอย่างคือ ไม่พูดและแสดงกิริยาทางกายตอบโต้เมื่อโกรธ
(ซึ่งเป็นสิ่งทีดิฉันรู้สึกว่ายาก เลยรอให้ทำ 2 ข้อแรกสำเร็จก่อนน่ะค่ะ จิตใจจะได้แกร่งๆ  ::01::)
เช่น ถ้ามีคนมาว่าแล้ว รู้สึกโกรธ หากอยากด่ากลับ ก็ไม่ตอบอะไรออกไป เงียบไว้ก่อน แล้วค่อยๆดูความโกรธที่เกิดขึ้นแทนว่ามันจะคงอยู่ยาวนานแค่ไหน หรือบางทีโกรธแล้วอยากกระแทกจานชามแรงๆ ก็รู้ทันอาการนั้น แล้วปฏิบัติตรงกันข้าม คือค่อยๆวาง>> ไม่ยอมเป็นทาสความโกรธ
ไม่ยอมให้มันมาจูงจมูกได้อีกต่อไป

ดีใจค่ะ ที่มีโครงการดีๆแบบนี้มาทำร่วมกันและให้ทุกคนร่วมกันอนุโมทนา   _/|\_
เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านค่ะ เอาชนะตัวเองได้ คือชัยชนะสูงสุด  ::115::